0 > Αλικανιώτης Π. Διονύσιος

Ο Διονύσιος Αλικανιώτης γεννήθηκε στα Λεχαινά της Ηλείας. Έλαβε με άριστα το πτυχίο Νομικής και και το πτυχίο Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. DEA δημοσίου δικαίου Πανεπιστημίου Paris II με άριστα. Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω. Το 1994 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τη μελέτη του "Η Νομοθετική Εξουσία και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά το Σύνταγμα της 3ης Ιουνίου 1927". Αριστοβάθμιος διδάκτωρ του Συνταγματικού Δικαίου με τη μελέτη "Το Συντακτικό έργο των Γ' και Δ' Εθνικών Συνελεύσεων - Συγκριτική Έρευνα". Έγραψε: - Δημήτριος Γούναρης - Μικρή συμβολή στην κατανόηση ενός Προδρόμου της Εποχής μας (1983). - Κείμενα του Π. Κανελλοπούλου από τον αγώνα του εναντίον της Δικτατορίας - επιμέλεια- (1987). - Η νομικοπολιτική θέση του Προέδρου της Β' Δημοκρατίας (1991). - Η παράδοση της εξουσίας της Επαναστάσεως του 1922 την 2.1.1924. Ο Ν. Πλαστήρας και η αβασίλευτη δημοκρατία. (1993). - Η Νομοθετική Εξουσία και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά το Σύνταγμα της 3ης Ιουνίου 1927. (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών -1996). - Ιωάννης Συκουτρής - Ο φιλόλογος και ο στοχαστής (1997). - Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Αλέξανδρος Σβώλος και Παναγιώτης Κανελλόπουλος - Εκλεκτικές Συγγένειες (2000). - Η πολιτική διάσταση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου (2001). -Το Συντακτικό έργο των Γ' και Δ' Εθνικών Συνελεύσεων και της Βουλής του 1926 - Συγκριτική Έρευνα (Διδακτορική διατριβή). - Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το Άργος (2004). - Ιωάννης Συκουτρής. Η ζωή του (1901-1937). (2008). - Η πολιτική και κοινωνική ιδεολογία του Δημητρίου Γούναρη (2009). - Octave Merlier "Skiathos ile grecque" Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια, επίμετρο (2013). Ασχολείται κυρίως με την Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Οι μελέτες του Δημοσίου Δικαίου έχουν επίσης προεκτάσεις στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος της εποχής εκείνης και στην ιστορία του πνεύματος.

Βιβλία του/της συγγραφέως

0 > Τζουμάκας Δημήτρης

Ο Δημήτρης Τζουμάκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Την περίοδο της δικτατορίας έζησε στο Παρίσι και το 1974 μετανάστευσε στο Σίδνεϊ, όπου έζησε μέχρι το 2006. Διδάκτωρ φιλοσοφίας, εργάστηκε σε εφημερίδες στο Σίδνεϊ και δίδαξε ελληνική και συγκριτική λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια Macquarie και New South Wales. Έχει βραβευθεί από το αυστραλιανό υπουργείο πολιτισμού για τα βιβλία του "Χαρούμενο Σίδνεϊ" και "Η γυναίκα με τα αγκάθια στο λαιμό".

Βιβλία του/της συγγραφέως

0 > Μαγουλάς Χαράλαμπος

Ο Χαράλαμπος Μαγουλάς γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία στην Αθήνα και Επιστήμες της Γλώσσας στη Γαλλία. Έχει εκδώσει τη συλλογή χαϊκού με τίτλο "Ψυχιατρικές σημειώσεις: περίπτωση δ. δ." (Εκδ. Εξάρχεια, 2013) και το μυθιστόρημα "Ο πίνακας και ο καθρέφτης" (Εστία, 2014). Έχει συμμετάσχει σε συλλογικά βιβλία φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας. Επίσης, έχει μεταφράσει επιστημονικά και φιλοσοφικά έργα και δοκίμια από τα γαλλικά και τα αγγλικά.

Βιβλία του/της συγγραφέως

0 > Κιτσίκης Ν. Δημήτρης

Ο Δημήτρης Ν. Κιτσίκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935, γιος του πρύτανη του Πολυτεχνείου και πολιτικού της αριστεράς, Νίκου Κιτσίκη (1887-1978) και της ελασίτισας και ελληνίδας φεμινίστριας Μπεάτας Κιτσίκη, το γένος Πετυχάκη. Εγκατέλειψε την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, το 1947, καταφεύγοντας στη Γαλλία, όπου σπούδασε σε γαλλικό γυμνάσιο, λύκειο και στη Σορβόννη. Εκεί υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή, το 1962, με τίτλο "Προπαγάνδα και πιέσεις στη διεθνή πολιτική" (στα γαλλικά, εκδόσεις PUF). Από το 1960 έως το 1970 εργάστηκε ως εντεταλμένος ερευνών σε ανώτατα επιστημονικά κέντρα (Institut des Hautes Etudes Internationales, Γενεύη, CERI/FNSP και CNRS, Παρίσι), και αναδείχθηκε από τους γνωστότερους τουρκολόγους. Ασπαζόμενος τον μαοϊσμό, μετά από επανειλημμένα ταξίδια στη Λαϊκή Δημοκρατία τςη Κίνας, ήδη από το 1958, έλαβε ενεργό μέρος στην εξέγερση του Μάη του 1968 στη Γαλλία και, εξαιτίας της, εξεδιώχθη από το γαλλικό πανεπιστήμιο. Κατέφυγε στον Καναδά, όπου το 1970 εξελέγη τακτικός καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα και το 1974 εισήγαγε τις κινεζικές σπουδές. Το 1999 εξελέγη τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας. Στην Ελλάδα υπήρξε εντεταλμένος ερευνών στο ΕΚΚΕ. Στην Τουρκία υπήρξε εντεταλμένος καθηγητής στα πανεπιστήμια Μπογάζιτσι (Κωνσταντινούπολη) και Μπιλκέντ (Άγκυρα). Διετέλεσε σύμβουλος του προέδρου Τουργκούτ Οζάλ και υπήρξε στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου, κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του στο Παρίσι. Είναι κάτοχος τριών υπηκοοτήτων (ελληνικής, γαλλικής, καναδικής), κάτι που ικανοποιεί τον πανελληνισμό του: θεωρεί ότι ο Έλληνας είναι και πρέπει να είναι πλανητικός. Εκτός από τα βιβλία, διαδίδει τις ιδέες του και μέσω του περιοδικού γεωπολιτικής "Ενιάμεση Περιοχή" (1996- ).

Βιβλία του/της συγγραφέως

0 > Mandela Nelson

O Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela) ανήκε στον βασιλικό οίκο του Τρανσκέι. Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στα περίχωρα της Ουμτάτας της Νότιας Αφρικής. Όταν ήταν δώδεκα ετών πέθανε ο πατέρας του και τη μόρφωσή του ανέλαβε ο ανώτερος φύλαρχος. Όταν ήταν δεκαέξι ετών μπήκε στο Fort Hare University College και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ. Παρακολούθησε μαθήματα διά αλληλογραφίας για την απόκτηση διπλώματος φιλολογίας και γράφτηκε στη νομική σχολή στο Πανεπιστήμιο του Γουιτγουότερσαντ. Αργότερα, έγινε υπάλληλος σε γραφείο λευκών δικηγόρων, περιμένοντας να ανοίξει το δικό του δικηγορικό γραφείο σε συνεργασία με τον Όλιβερ Τάμπο. Έγινε μέλος του ANC το 1944. Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ επειδή οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν χωρίς να το θέλει αυτός. Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Πριν να εκλεγεί πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Άπαρτχαϊντ και ενεργό μέλος του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου ANC (African National Congress). Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών. Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση. Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο αφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού του καθεστώτος. Έγινε ο πρώτος πρόεδρος του αφρικάνικου λαού το 1994. Κατέκτησε το Νόμπελ Ειρήνης που το μοιράστηκε με τον Φρεντερίκ Ντε Κλερκ. Έχασε τον ένα γιο του από AIDS και τον άλλο σε τροχαίο ατύχημα, το 1969 (σε τροχαίο έχασε και τη δισέγγονή του, το 2010). Από τότε ο Νέλσον Μαντέλα έγινε εξαιρετικά δραστήριος κατά του AIDS συμμετέχοντας σε αγώνες και εκστρατείες ενημέρωσης. Έφυγε από τη ζωή στις 5 Δεκεμβρίου 2013, σε ηλικία 95 ετών, μετά από μακροχρόνια νοσηλεία λόγω αναπνευστικών προβλημάτων και λοιμώξεων.

Βιβλία του/της συγγραφέως

Προστέθηκε στο καλάθι σου: