Άφθαρτα νερά

Η Άννα Αρβανιτάκη είναι αρχιτέκτων μηχανικός. Υπηρέτησε επί σειρά ετών στη διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Χωροταξίας, Οικισμού & Περιβάλλοντος (μετέπειτα ΥΠΕΧΩΔΕ και ΥΠΕΚΑ). Σήμερα είναι πρόεδρος της αστικής μη-κερδοσκοπικής εταιρείας "Ποιείν και Πράττειν", που έχει στόχο τη διαμόρφωση κοινωνίας ενεργών πολιτών και την επίτευξη συνθηκών βιώσιμης ανάπτυξης στο πλαίσιο της Ε.Ε.

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ (1939-2020) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία (Πανεπιστήμιο της Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε ποίηση στην "Καινούργια Εποχή" το 1956. Άρθρα και δοκίμιά της για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εξέδωσε περίπου 20 ποιητικές συλλογές, καθώς και δύο τόμους ποιητικών διαλόγων. Το 1962 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχοντας μεταφραστεί στα αγγλικά από αρκετά νωρίς ("The Body is the Victory and the Defeat of Dreams", 1975, "The Scattered Papers of Penelope: New and Selected Poems", 1977, κ.ά.) έδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών). Η ποίησή της μεταφράστηκε σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και περιλήφθηκε σε ανθολογίες σε όλο τον κόσμο. Στο μεταφραστικό έργο της συγκαταλέγονται έργα και κείμενα των Σάμουελ Μπέκετ, Σωλ Μπέλοου, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Σέιμους Χίνι, Ζαν-Μαρί Ντρο, Ζακ Λακαριέρ, Μιχαήλ Λέρμοντοφ, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Πίτερ Μάκριτζ, Ντέρεκ Ούολκοτ, Σύλβια Πλαθ, Μάικλ Μαρτς, Αλεξάντρ Πούσκιν, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Ντίλαν Τόμας, Έλσα Τριολέ, Πίτερ Μπιν, Νίκου Καζαντζάκη κ.ά. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 21 Ιανουαρίου 2020, σε ηλικία 81 ετών.

O Hatto Fischer (1945-2017) ήταν αγγλόφωνος/γερμανόφωνος ποιητής και φιλόσοφος. Γεννήθηκε στη Βαυαρία, κοντά στο Μόναχο, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά σε ηλικία δώδεκα ετών μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Οττάβα του Καναδά. Σπούδασε οικονομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Carleton του Καναδά. Συνέχισε τις σπουδές του το 1969 στην κοινωνιολογία και στη φιλοσοφία της επιστήμης στο London School of Economics (LSE). Επιστρέφοντας στη Γερμανία παρακολούθησε σπουδές κλασικής φιλοσοφίας στη Χαϊδελβέργη και έκανε το διδακτορικό του στην πολιτική φιλοσοφία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, με θέμα διατριβής τα προβλήματα έκφρασης των εργατικών συνδικάτων. Στη συνέχεια δίδαξε φιλοσοφία, ιστορία της τέχνης και κοινωνιολογία σε διάφορες δομές, σε συνεργασία με καλλιτέχνες και ποιητές, μεταξύ των οποίων το "Flying University", μεταξύ 1981-85, στο Βερολίνο και η κοινωφελής Σχολή Καλών Τεχνών ETAGE. Το 1988, μετά τη συμμετοχή του στα Σεμινάρια Χωροταξίας & Πολεοδομίας του Αιγαίου, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, ιδρύοντας, μεταξύ άλλων, τον κύκλο ποιητών "Touch Stone". Διοργάνωσε το πέμπτο σεμινάριο "Πολιτιστικές Δράσεις για την Ευρώπη" (1994) καθώς και συμπόσια χωροτακτών και ποιητών στην Κρήτη (Καμηλάρι, Χανιά), συμπεριλαμβανομένου του συνεδρίου "Myth of the City", στα Χανιά και στη Μηλιά Κισάμου (1995). Συντόνισε τα ευρωπαϊκά προγράμματα CIED (Cultural Innovation and Economic Development), 1997-99, για λογαριασμό της ΓΔ Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και Interreg IIIb Hermes με εταίρο την πόλη του Βόλου, με αντικείμενο τη χρήση πολυμέσων στα μουσεία και τον πολιτιστικό σχεδιασμό (δημιουργία διαδικτυακού ραδιοφώνου). Διετέλεσε σύμβουλος της Ομάδας των Πράσινων στην Επιτροπή Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το 2003 ίδρυσε μαζί με τη σύζυγό του Άννα Αρβανιτάκη τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση "Ποιείν και Πράττειν" (http://poieinkaiprattein.org/), με αντικείμενο την κοινωνία πολιτών και την επίτευξη συνθηκών βιώσιμης ανάπτυξης στην Ευρώπη. Μετά το 2005 υπήρξε διεθνής συντονιστής του προγράμματος "Kids' Guernica", για τη δημιουργία τοιχογραφιών με θέμα την Ειρήνη από ομάδες παιδιών-θυμάτων πολέμου, κλπ., σε μέγεθος αντίστοιχο με αυτό της "Γκερνίκα" του Πικάσο. Σε συνεργασία με το δίκτυο Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης (CCoE), του οποίου ήταν συνεργάτης (πρβλ. συνέδριο "Productivity of Culture" στην Αθήνα, 2007, σε συνεργασία με τον Σπύρο Μερκούρη), δημιούργησε ένα αρχείο με στόχο να εντοπίσει με ποιον τρόπο οι ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να συνδεθούν μέσω του πολιτισμού (με έμφαση σε πόλεις που φιλοξένησαν τον θεσμό όπως το Βρότσλαβ, η Βαλέττα, κ.ά.). Εκτός από τα επιστημονικά και φιλοσοφικά του ενδιαφέροντα, διοργάνωσε πλήθος ποιητικών εκδηλώσεων με τη συμμετοχή ποιητών όπως η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, η Λιάνα Σακελλίου-Σουλτς, η Σοφία Γιαννάτου, ο Brendan Kennelly, ο Baptiste-Marray, ο Πέδρο Ματέο, κ.ά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, με πιο πρόσφατες εκδόσεις αυτές στα ιταλικά (ανθολογία "Annuario Argo", 2015), στα ισπανικά, όταν παρακολούθησε το 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης στο Medellin, της Κολομβίας, 18 με 25 Ιουνίου 2016, και στα ελληνικά, με τη δίγλωσση έκδοση "Untamed Life/Αδάμαστη ζωή" (μτφρ. Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Πηνελόπη Ντουντουλάκη, Άννα Αρβανιτάκη, εκδ. Κυκεών Tales, Ελευσίνα 2017). Συμμετείχε σε διεθνή δίκτυα ποίησης, όπως τα Poets Against the War και World Poetry Movement, και αλληλογραφούσε με ποιητές σε όλον τον κόσμο. Έφυγε από τη ζωή στο Βερολίνο, στις 15 Μαΐου 2017, μετά από διετή μάχη με τον καρκίνο.