Γιάννης Ρίτσος

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλία αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.

Η Ζωή Βαλάση (γένους Τζίμα, Αθήνα 1945) είναι συγγραφέας και κριτικός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Σορβόννη-Παρίσι IV. Από το 1976 έχει εκδώσει περισσότερα από πενήντα βιβλία, κυρίως για παιδιά, και έχει συνεργαστεί με πολλές εφημερίδες και περιοδικά, με το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση, - είτε για επιστημονικά θέματα είτε με έργα μυθοπλασίας -, και με διάφορα παιδαγωγικά και ερευνητικά ευρωπαϊκά κέντρα για τη νεοελληνική λογοτεχνία και γλώσσα. Έχει προσκληθεί και έχει εκπροσωπήσει το ελληνικό παιδικό βιβλίο σε διεθνή συνέδρια και διεθνείς συναντήσεις για το βιβλίο. Έχει τιμηθεί με ελληνικά και διεθνή βραβεία (1983, 1987, 2000, 2014) και έργα της έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί στο εξωτερικό. Καθιέρωσε τακτική στήλη κριτικής του παιδικού βιβλίου στην εφημερίδα Ριζοσπάστης (1975-1987), και δίδαξε επί είκοσι χρόνια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το μάθημα "Εισαγωγή στη μελέτη της Λογοτεχνίας και των Βιβλίων για Παιδιά".

Ο Γιώργος Κεντρωτής γεννήθηκε το 1958 στους Μολάους Λακωνίας. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Είναι καθηγητής Θεωρίας της Μετάφρασης στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει εκδόσει βιβλία για τη μετάφραση και την Επτανησιακή Σχολή και έχει μεταφράσει στα ελληνικά έργα πολλών συγγραφέων.

Η Ρούλα Κακλαμανάκη (1935-2013) γεννήθηκε στον Πειραιά, από Μονεμβασίτες γονείς. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως δικαστικός υπάλληλος, δικαστής και ως δικηγόρος. Από το 1981 ως το 1989 εκλέχθηκε δύο φορές βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ και χρημάτισε Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1981-1986) και Παιδείας (1988). Εξέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές, δύο μυθιστορήματα, μία νουβέλα, δύο αφηγήματα, καθώς και δοκίμια, βιογραφίες και μεταφράσεις. Επίσης, επιμελήθηκε τις ανθολογίες "Σύγχρονων Ούγγρων Ποιητών" και "Νέων Ελλήνων Ποιητών". Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με εφημερίδες και περιοδικά. Διετέλεσε υπεύθυνη ύλης του περιοδικού "Hellenic Quarterly" και αντιπρόεδρος του ΔΣ της Εταιρείας Συγγραφέων. Έφυγε από τη ζωή στις 5 Ιανουαρίου 2013 στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, σε ηλικία 77 ετών.

Ο Τηλέμαχος Κ. Λουγγής γεννήθηκε το 1945. Τελείωσε το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών το 1962, το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1963, το Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe to 1966. Σπουδές: Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών (πτυχίο Ιστορικού - Αρχαιολογικού 1967), Πανεπιστήμιο Παρισίων 1 (Πάνθεον-Σορβόννη) διδακτορικό 1972. Τιτλούχος μαθητής της Πρακτικής Σχολής Υψηλών Σπουδών (4ο τμήμα) Παρισίων. Επίκουρος και Έφεδρος Σημαιοφόρος Π. Ν. 1972-1975 (στρατιωτική θητεία). Βοηθός Ερεύνης, Ερευνητής, Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 1975-2012. Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών 2012 - σήμερα. Μέλος ΔΣ Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών 1982-2000, Πρόεδρος ΚΜΕ 2000-2012. Έχει συγγράψει στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ρωσικά ένα πλήθος βιβλίων, μελετών, βιβλιοκρισιών και άρθρων, έχει συμμετάσχει σε κάπου 35-40 επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες εδώ και στο εξωτερικό και έχει κληθεί από τα Πανεπιστήμια Αθηνών, Πατρών, Λονδίνου, Οξφόρδης, Βιέννης και Στρασβούργου, καθώς και από πολλούς επιστημονικούς και πολιτιστικούς θεσμούς εντός Ελλάδος. Σήμερα, εκδίδει την επτάτομη σειρά "Βυζάντιο. Ιστορία και πολιτισμός" (ως τώρα έχουν εκδοθεί οι τέσσερις πρώτοι τόμοι).

Ο Χρίστος Αλεξίου γεννήθηκε το 1930 στο Σκλήθρο Αγιάς Θεσσαλίας. Έλαβε μέρος σε μικρή ηλικία στην Εθνική Αντ��σταση, ως μέλος της ΕΠΟΝ. Ακολούθησαν διώξεις του ίδιου και της οικογένειάς του στα ταραγμένα χρόνια που ακολούθησαν την Απελευθέρωση, με διακοπτόμενες σπουδές. Υπήρξε ιδρυτής του πρωτοποριακού "Εκδοτικού Ινστιτούτου Αθηνών" (1956). Από το 1963 μέχρι το 1988 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, στο οποίο ασχολήθηκε (σε συνεργασία με τον ελληνιστή George Thomson, κ.ά.), με την διδασκαλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, την εποπτεία μεταπτυχιακών διατριβών, την οργάνωση Βιβλιοθήκης Νεοελληνικών Σπουδών, κ.ά. Έχει εκδώσει δίτομο έργο για τη δημοτική γλώσσα (σε συνεργασία με Peter Bien, κ.ά.) και μελέτες για θέματα και πρόσωπα της νεοελληνικής λογοτεχνίας (δημοτικό τραγούδι, Παλαμάς, Σικελιανός, Καζαντζάκης, Βάρναλης, Ρίτσος). Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής των πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Θεσσαλίας. Από το 1996 διευθύνει ανελιπώς το περιοδικό "Θέματα Λογοτεχνίας", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη. Επίσης δραστηριοποιείται στον χώρο της βοήθειας για άτομα με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

O Eρατοσθένης Γ. Kαψωμένος, από τα Xανιά της Kρήτης, είναι Kαθηγητής Nέας Eλληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Tμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Iωαννίνων (1983 κ.ε.) και Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής. Πτυχιούχος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι [Αισθητική - Θεωρία της Τέχνης και του Πολιτισμού: Universite de Paris-Sorbonne (Paris I), Υφολογία - Σημειωτική της Λογοτεχνίας: Universite de Paris VII και Ecole des Hautes Etudes], έχει στρέψει την ερευνητική του προσπάθεια στους τομείς της Θεωρίας και της Ερμηνείας της Λογοτεχνίας. Υπήρξε ένας από τους εισηγητές στην Ελλάδα της Δομικής Θεωρίας και της Σημειωτικής (Αφηγηματολογία - Ποιητική - Κοινωνιοσημειωτική), καθώς και της Στατιστικής Υφολογίας. Την τελευταία δεκαετία το ερευνητικό του ενδιαφέρον έχει στραφεί προς τη Θεωρία του Πολιτισμού και την ανάλυση των πολιτισμικών φαινομένων. Με πρόσκληση των αντίστοιχων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, έχει πραγματοποιήσει επισκέψεις διδασκαλίας σε πολλά πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αυστραλίας. Είναι ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας (1978 κ.ε.), αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Σημειωτικών Εταιρειών των Βαλκανικών Χωρών (1997 κ.ε.) και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Διεθνούς Σημειωτικής Εταιρείας (1980 μέχρι σήμερα). Έχει αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα των Διαπανεπιστημιακών Προγραμμάτων Συνεργασίας ERASMUS, LINGUA, ΣΩΚΡΑΤΗΣ/ERASMUS (1991 κ.ε.), με στόχο την ανάπτυξη των Νεοελληνικών Σπουδών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Η Γεωργία Λαδογιάννη γεννήθηκε στην Αγία Άννα Ευβοίας. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σπούδασε στα Γιάννενα και από το 1990 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχοντας ως θεματικά πεδία διδασκαλίας και έρευνας τη νέα ελληνική λογοτεχνία, τη δραματουργία, την κριτική θεωρία και τα λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει 6 βιβλία και 2 με πανεπιστημιακές σημειώσεις και έχει δημοσιεύσει υπέρ τις 100 μελέτες σε πρακτικά συνεδρίων, τόμους - αφιερώματα και περιοδικά. Έχει οργανώσει και συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ευρώπη, ΗΠΑ).

Η Μαρία Κ. Πεσκετζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1996 είναι διδάκτωρ του Τομέα Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το θέμα της διδακτορικής της διατριβής είναι: "Η διδακτική προσέγγιση του λογοτεχνικού κειμένου σε μαθητές 15-18 ετών στην Ελλάδα, Αγγλία και Γερμανία κατά τη δεκαετία του '80. Σύγκριση διδακτικών προσεγγίσεων". Υπηρετεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων. Επίσης έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα σχετικά με τη διδακτική και τη θεωρία της λογοτεχνίας.