Δεκέμβρης 1944

Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος είναι ιστορικός, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και μέλος των ΑΣΚΙ. Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του είναι ο 20ός αιώνας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η πολιτική λειτουργία του στρατού, οι πολιτικές συγκρούσεις και διώξεις. Έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και ιστορικές εκθέσεις.

Η Ιωάννα Παπαθανασίου γεννήθηκε στην Αθήνα το Νοέμβριο του 1958. Το 1980 πήρε το πτυχίο του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Παντείου και συνέχισε σπουδές πολιτικής κοινωνιολογίας και ιστορίας στο Παρίσι στα Πανεπιστήμια Paris I-Pantheon-Sorbonne και Paris X-Nanterre όπου και υποστήριξε το 1988 τη διδακτορική της διατριβή στην ιστορία του σύγχρονου κόσμου. Συνεργάτης του Centre d' Histoire et de Sociologie du Communisme στα χρόνια 1988-1994, στο πλαίσιο μεταδιδακτορικών σπουδών μελέτησε, στην περίοδο του ανοίγματός τους, τα "σοβιετικά αρχεία" για την Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Διευθύντρια ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), στέλεχος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) από το 1994 έως το 2014, και διδάσκουσα στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ).

Ο Κώστας Παλούκης σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, και έχει αναγορευτεί διδάκτορας νεότερης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης το Μάιο του 2016. Η έρευνά του χρηματοδοτήθηκε από το ΙΚΥ. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στο εργατικό, κομμουνιστικό και σοσιαλιστικό κίνημα στο Μεσοπόλεμο, αλλά και στο φοιτητικό κίνημα. Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και σε ιστορικά συνέδρια. Έχει γράψει στα περιοδικά Μαρξιστική Σκέψη και Τετράδια του Μαρξισμού. Αρθρογραφεί στην κυριακάτικη εφημερίδα Πριν, είναι τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Ουτοπία, διαχειρίζεται το blog raskolnikovgr.blogspot.com και είναι μέλος του ΟΜΙΚ από την ίδρυσή του.

Ο Πολυμέρης Βόγλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο. Είναι αναπληρωτής καθηγητής κοινωνικής ιστορίας στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ο Στράτος Δορδανάς γεννήθηκε το 1968 στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Είναι Επί­κου­ρος Κα­θη­γη­τής Ιστο­ρί­ας στο Τμή­μα Βαλ­κα­νι­κών, Σλα­βι­κών και Ανα­το­λι­κών Σπου­δών του Πα­νε­πι­στη­μίου Μα­κε­δο­νί­ας. Τα ερευ­νη­τι­κά του εν­δι­α­φέ­ρο­ντα εστι­ά­ζο­νται στη με­λέ­τη των σχέ­σε­ων της Γερ­μα­νί­ας με τις βαλ­κα­νι­κές χώ­ρες τον 19ο-20ό αιώ­να, κα­θώς και σε ζη­τή­μα­τα σχε­τι­κά με την ιστο­ρία του ελ­λη­νι­κού μα­κε­δο­νι­κού χώ­ρου. Ειδι­κεύ­ε­ται στην πο­λι­τι­κή-δι­πλω­μα­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ιστο­ρία, στη με­λέ­τη των πο­λε­μι­κών συρ­ρά­ξε­ων και των εμ­φύ­λι­ων συ­γκρού­σε­ων, με ση­μεία ανα­φο­ράς τους δύο πα­γκόσμι­ους πο­λέ­μους.

Ο Κώστας Κατσούδας είναι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Συγκριτική Ιστορία από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Αυτή την περίοδο είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου ολοκληρώνει τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τον ελληνικό αντικομμουνισμό και τη συγκρότηση της ιδεολογίας της εθνικοφροσύνης στη δεκαετία του '40. Μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε ακαδημαϊκά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ενώ έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και workshops στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης, έχει διδάξει στο πρόγραμμα "Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός" του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Η Ελένη Πασχαλούδη σπούδασε ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 2009 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, του οποίου στη συνέχεια υπήρξε και μεταδιδακτορική υπότροφος από το Σεπτέμβριο του 2010 μέχρι και τον Ιούνιο του 2012. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Ένας πόλεμος χωρίς τέλος: Η δεκαετία του 1940 στον πολιτικό λόγο 1950-1967" ("Επίκεντρο", 2010). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μεταπολεμική ιστορία και ειδικότερα στην πολιτική χρήση του παρελθόντος, στη μελέτη της μνήμης και στη συγκρότηση των πολιτικών ταυτοτήτων.

Η Ελένη Κυραμαργιού είναι ιστορικός και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Τον Οκτώβριο του 2015 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με θέμα την οικιστική και κοινωνική συγκρότηση του συνοικισμού της Δραπετσώνας από το 1922 έως το 1967. Τη περίοδο 2017-2019 υπήρξε μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας όπου ασχολήθηκε με την Ιστορία της Ναυπηγοκατασκευαστικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας τον 20ό αιώνα. Έχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του ΕΙΕ, και του Εθνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου. Η ερευνά της εστιάζει σε θέματα προσφυγικής εγκατάστασης και βιομηχανικής ιστορίας. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Δραπετσώνα 1922-1967. Ένας κόσμος στην άκρη του κόσμου" ενώ άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ακαδημαϊκά και μη περιοδικά.

Ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Έλαβε πτυχίο οικονομικών επιστημών από το Πανεπιστήμιο Πειραιά και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο τομέα της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αρθρογραφεί σε επιστημονικά περιοδικά και έχει διοργανώσει, ως ιδρυτικό μέλος του Φόρουμ Κοινωνικής Ιστορίας, δύο συνέδρια για τη δεκαετία του 1940 και για την περίοδο του Μεσοπολέμου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα και κυρίως στην περίοδο της Κατοχής. Ασχολείται επίσης με την τοπική και προφορική ιστορία και την ιστορία της Αθήνας. Έχει συνεπιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική κοινωνία στη δεκαετία του 1940. Η εποχή των ρήξεων", Θεσσαλονίκη, Επίκεντρο, 2012 και "Δεκέμβρης 1944: Το παρελθόν και οι χρήσεις του" Αθήνα, Αλεξάνρεια 2017.