Διαπολιτισμικότητα, παγκοσμιοποίηση και ταυτότητες

Ο Γρηγόρης Πασχαλίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει, από το 1996, μαθήματα όπως Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός, ΜΜΕ και Πολιτισμός, Οπτική Επικοινωνία και Η Γλώσσα του Ντοκιμαντέρ. Σπούδασε κοινωνιολογία (Β.Α., Μanchester), κοινωνιολογία της λογοτεχνίας (Μ.Α., Εssex) και συγκριτική φιλολογία (Ρh.D., Ιωάννινα).

Ο Kristian Bankov διδάσκει στο New Bulgarian University.

Ο Άκης Γαβριηλίδης γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη φιλοσοφία του δικαίου στην ίδια σχολή. Είναι μέλος της ΣΕ του περιοδικού "Θέσεις", όπου έχει δημοσιεύσει πολλά πρωτότυπα κείμενα και μεταφράσεις. Επίσης, κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Οδός Πάνος", "Πολίτης", "Αξιολογικά", "Ουτοπία", "Πανοπτικόν", στο ελληνοκυπριακό περιοδικό "Περιπέτειες Ιδεών", σε CD ROM του περιοδικού "Ιστορείν" και στις εφημερίδες "Εποχή", "Αυγή" και "Βαβυλωνία". Επίσης, στο αγγλικό περιοδικό "Liberty", στο βραζιλιάνικο περιοδικό "Cadernos do Direito", στο αμερικανικό ηλεκτρονικό περιοδικό "ZNet" και γενικά στο διαδίκτυο. Από το 1995 ζει στις Βρυξέλλες, όπου ασχολείται επαγγελματικά ως μεταφραστής και ερασιτεχνικά ως ραδιοφωνικός παραγωγός.

Ο Λάζαρος Κοεμτζόπουλος είναι νομικός.

Η Άννα Κωστούλα διδάσκει στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης.

Ο Απόστολος Λαμπρόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γαλλικών Σπουδών και Σύγχρονων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Έχει σπουδάσει Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1990-1994) και Θεωρία Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ρaris III - Sorbonne Nouvelle DEA. 1996, Doctorat 2000). Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Ρaris Χ -Νanterre και στο Πανεπιστήμιο Πατρών και έχει διατελέσει Επισκέπτης Ερευνητής Stanley J. Seeger στο Πανεπιστήμιο Princeton.

Η Σοφία Ιακωβίδου είναι Λέκτορας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. και συνέχισε τις σπουδές της στη Λογοτεχνία και τη θεωρία της Λογοτεχνίας στο Παρίσι και στο Μπέρμιγχαμ. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά (Νέα Εστία, ΜΟΣΧΟΒΙΑ, Διαβάζω, Δια-κείμενα κ.ά.) και σε σύμμεικτους τόμους. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και κυρίως του 20ού αιώνα, σε συγκριτολογικές προσεγγίσεις της, καθώς και στη θεωρία της λογοτεχνίας με έμφαση στην αξιοποίηση νέων εργαλείων. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Δυτικής Μακεδονίας και Α.Π.Θ. καθώς και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Η Κυριακή Τσουκαλά σπούδασε αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη (1972-74) και στη Γενεύη (1974-78). Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην κοινωνιολογία και την ψυχολογία του χώρου στο Παρίσι. Εκπόνησε δύο διδακτορικές διατριβές σε θέματα ψυχολογίας και αρχιτεκτονικής σε πανεπιστήμια της Γαλλίας καθώς και διατριβή επί υφηγεσία στην οργάνωση του χώρου και την πολεοδομία στο Universite Paris X-Nanterre. Σήμερα είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μέλος της ερευνητικής ομάδας "Environnement urbain: Processus cognitifs et representations" του Πανεπιστημίου Universite Paris X-Nanterre. Εξειδικεύτηκε στη σχέση του παιδιού με το κτισμένο περιβάλλον στην κλίμακα του αρχιτεκτονικού και αστικού χώρου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν στις ψυχοκοινωνικές ποιότητες του σχολικού περιβάλλοντος και του ανοικτού δημόσιου χώρου. Τελευταία ασχολείται με την ταυτότητα των νέων μορφών "δημόσιου" χώρου που χαρακτηρίζουν τις (μετα)πόλεις στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης μέσα από τη μελέτη της συμπεριφοράς των ατόμων.

Η Ιφιγένεια Βαμβακίδου γεννήθηκε στα Άβδηρα Ξάνθης και σπούδασε στο Φιλοσοφικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη φιλοσοφία της Ιστορίας από το Φιλοσοφικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και διδάκτορας στη νεότερη ελληνική ιστορία του Α.Π.Θ. από την Παιδαγωγική Σχολή του Α.Π.Θ. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα της επικεντρώνονται στην κοινωνική και πολιτισμική διάσταση της ιστορίας και στην αξιοποίηση των οπτικών τεχνών ως μαρτυριών-πηγών στη συγγραφή, αλλά και στη διδασκαλία της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας. Έχει γράψει πολλά επιστημονικά άρθρα και μετέχει σε διεθνή συνέδρια για τη σύγχρονη έρευνα στην επιστήμη της ιστορίας. Είναι λέκτορας στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Ο Νικόλαος Στόγιος διδάσκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Η Ελένη Χοντολίδου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει από το 1981. Σπούδασε Φιλολογία και Παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και στο Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και Associate Fellow του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Τα μαθήματα, οι δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της λογοτεχνικής και γλωσσικής εκπαίδευσης, του σχεδιασμού και της αξιολόγησης προγραμμάτων διδασκαλίας, των σπουδών γραμματισμού και των πολιτισμικών σπουδών, με έμφαση σε ζητήματα ταυτότητας, ετερότητας και υποκειμενικότητας.

H Αναστασία Χριστοδούλου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο ΑΠΘ με γνωστικό αντικείμενο "Σημειωτική". Το συγγραφικό έργο και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη σημειωτική ανάλυση κειμένων και εικόνας, στο χώρο της εκπαίδευσης και σε πεδία του ευρύτερου κοινωνικού χώρου.

Η Νατρίσα Θ. Δανιηλίδου γεννήθηκε το 1966 στην Τιφλίδα της Γεωργίας. Το 1989 αποφοίτησε από τη σχολή Ρωσικής Φιλολογίας και Λογοτεχνίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου του Μινσκ Λευκορωσίας. Επιπλέον, τελείωσε το τμήμα Δημοσιογραφίας της σχολής Κοινωνιολογικών Επαγγελμάτων του ίδιου Ινστιτούτου. Δίδαξε ως φιλόλογος για τέσσερα έτη στη Μέση Εκπαίδευση. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Ρωσικής Γλώσσας Α. Σ. Πούσκιν της Μόσχας και, παράλληλα, διδάσκει στο τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα).

Η Φένια Φραγκουλίδου διδάσκει στον Τομέα Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ.

Ο Ανδρέας Λάζαρης είναι φιλόλογος, υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Η Ελένα Κουτριάνου είναι λέκτορας Ιστορίας και Θεωρίας της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Τα πεδία της διδασκαλίας και των ερευνών της είναι η Νέα Ελληνική Λογοτεχνία, η Συγκριτική Γραμματολογία και η Θεωρία της Λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει τέσσερα αυτοτελή έργα και εργασίες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Στις υπό έκδοση μελέτες της περιλαμβάνεται ο τόμος "Ποίηση και ζωγραφική: Το 'μικρό φανταστικό μουσείο' του Οδυσσέα Ελύτη".

Η Ιφιγένεια Τριάντου είναι Αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου διδάσκει Νεοελληνική Λογοτεχνία και Θεωρία της Λογοτεχνίας, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην Αφηγηματολογία. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, μεγάλωσε στην Πρέβεζα και είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μέσων και Νέων Ελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στη Σορβόννη, σε δύο φάσεις, με καθηγητές τον Κ. Θ. Δημαρά (Νεοελληνικός Διαφωτισμός) και τον Guy Saunier (Δημοτικό τραγούδι και Νεοελληνικό Υπερρεαλισμό). Η διατριβή της αναφέρεται στις αφηγηματικές τεχνικές στο έργο του Δημήτρη Χατζή, στον οποίο αναφέρονται πολλές από τις εργασίες της. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και οι εργασίες της αξιοποιούν τόσο την παλιότερη ελληνική παράδοση (Όμηρος, Παραμύθι, Κρητική λογοτεχνία, Δ. Σολωμός, Δ. Βικέλας, Α. Παπαδιαμάντης, Κ. Χατζόπουλος κ.ά.) όσο και τη νεότερη και σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία (Κ. Καβάφης, Ν. Καζαντζάκης, Η. Βενέζης, Μ. Καραγάτσης, Γ. Θεοτοκάς, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης, Τ. Λειβαδίτης, Α. Φραγκιάς, Ν. Χουλιαράς, Α. Σαμαράκης, Ιω. Καρυστιάνη κ. ά.). Οι μελέτες της αποτελούν μια πρωτότυπη σύνθεση των παραδοσιακών φιλολογικών προσεγγίσεων με τις σύγχρονες μεθόδους της λογοτεχνικής θεωρίας και της σημειωτικής ανάλυσης. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου καθώς και της Ελληνικής και της Διεθνούς Σημειωτικής Εταιρείας.

Η Χριστίνα Αργυροπούλου γεννήθηκε στο Σκούρα Πατρών, φοίτησε στο ΑΠΘ και στη συνέχεια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως φιλόλογος για πολλά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ως Σχολική Σύμβουλος. Επίσης, υπηρέτησε στο Υπουργείο Παιδείας της Πολιτείας της Victoria στη Μελβούρνη και στο Ευρωπαϊκό Σχολείο του Λουξεμβούργου και δίδαξε ευρωπαϊκό Baccalaureate. Από το 2000 μετακινήθηκε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έως και το 2007, καθώς εξελέγη για την έδρα της Συμβούλου στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Είναι Δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Βρυξελλών (ULB) με θέμα: «Η Γλώσσα στην ποίηση του Ε. Κακναβάτου, η Γραμματική και οι λειτουργίες της ποιητικής γλώσσας». Έχει DEA, Διδασκαλείο Μ.Ε., επιμορφώσεις και πλούσιο ερευνητικό έργο στη ΝΕ Λογοτεχνία και τη ΝΕ Γλώσσα. Έχει και πλούσιο συγγραφικό έργο τόσο σε σχολικά βιβλία όσο και σε ατομικά. Έχει πλούσιο αρθρογραφικό έργο και ως συνταξιούχος συμμετέχει σε Συνέδρια, Σεμινάρια και Ημερίδες με άρθρα της, γράφει ποίηση και συγγράφει βιβλία για τον ομηρικό πολιτισμό και για νεοέλληνες ποιητές και πεζογράφους.

Η Αγάθη Γεωργιάδου γεννήθηκε στην Κύπρο. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στην κλασική φιλολογία στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Είναι αποσπασμένη στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Στο προσωπικό συγγραφικό της έργο περιλαμβάνονται εκπαιδευτικά βιβλία για τους φιλόλογους και άρθρα στην αρχαία, νεοελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Έχει γράψει σε συνεργασία το βιβλίο "Διαβάζοντας Κική Δημουλά" (Ελληνικά Γράμματα, 2001). Επίσης: "Λογοτεχνικές διαδρομές: δοκίμια στην αρχαία και σύγχρονη λογοτεχνία" (Ελληνικά Γράμματα, 2001) και "Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες... Σημειώσεις στο περιθώριο των ποιημάτων που διαβάζουν οι ίδιοι οι ποιητές" (Μεταίχμιο, 2006).

Ο Παύλος Κάβουρας διδάσκει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η Μπίλη Βέμη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στην Ελλάδα και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη, όπου έκανε το διδακτορικό της. Από το 1990, δίδαξε βυζαντινή αρχαιολογία και βυζαντινή τέχνη, με εφαρμογές στη μουσειακή εκπαίδευση, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία πολύ μικρή, στα δώδεκα χρόνια της. Τα δυο πρώτα της βιβλία, "Νέλτο" (1966) και "Ο κόκορας των θεμελίων" (1971), χαρακτηρίζονται από τον τρόπο θέασης του κόσμου μέσα από τα πηγαία συναισθήματα ενός κοριτσιού. Από το τέταρτο ποιητικό βιβλίο της, "Τοπίο που σε λένε ποίημα" (1987) και μετά πέρασαν στο λόγο της τα μονιμότερα θέματα που την απασχόλησαν, πλουτισμένα από τις συχνές αναφορές σε πρόσωπα και καταστάσεις της αρχαίας και της μεσαιωνικής ιστορίας: η αγωνία για τη συντομία του χρόνου, η έλλειψη πληρότητας του ερωτικού βιώματος, η αίσθηση της οντολογικής μοναξιάς. Εξέδωσε τα βιβλία: "Νέλτο" (1966), "Ο κόκορας των θεμελίων" (1971), "Η σκουριά του Μεγαλέξανδρου" (1978), "Τοπίο που σε λένε ποίημα" (1987), "Φυτά του ύπνου" (2000), "Το δέντρο που το φέραν στο μουσείο" (δίγλωσση έκδοση, 2003). Επίσης, φρόντισε, μαζί με τον εκδότη του περιοδικού Εντευκτήριο, Γιώργο Κορδομενίδη, την έκδοση κειμένων του Κινέζου ποιητή Χι Ουέι, που έζησε στην Ελλάδα (2003). Έφυγε πρόωρα από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2012. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

O Eρατοσθένης Γ. Kαψωμένος, από τα Xανιά της Kρήτης, είναι Kαθηγητής Nέας Eλληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Tμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Iωαννίνων (1983 κ.ε.) και Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής. Πτυχιούχος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι [Αισθητική - Θεωρία της Τέχνης και του Πολιτισμού: Universite de Paris-Sorbonne (Paris I), Υφολογία - Σημειωτική της Λογοτεχνίας: Universite de Paris VII και Ecole des Hautes Etudes], έχει στρέψει την ερευνητική του προσπάθεια στους τομείς της Θεωρίας και της Ερμηνείας της Λογοτεχνίας. Υπήρξε ένας από τους εισηγητές στην Ελλάδα της Δομικής Θεωρίας και της Σημειωτικής (Αφηγηματολογία - Ποιητική - Κοινωνιοσημειωτική), καθώς και της Στατιστικής Υφολογίας. Την τελευταία δεκαετία το ερευνητικό του ενδιαφέρον έχει στραφεί προς τη Θεωρία του Πολιτισμού και την ανάλυση των πολιτισμικών φαινομένων. Με πρόσκληση των αντίστοιχων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, έχει πραγματοποιήσει επισκέψεις διδασκαλίας σε πολλά πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αυστραλίας. Είναι ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας (1978 κ.ε.), αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Σημειωτικών Εταιρειών των Βαλκανικών Χωρών (1997 κ.ε.) και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Διεθνούς Σημειωτικής Εταιρείας (1980 μέχρι σήμερα). Έχει αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα των Διαπανεπιστημιακών Προγραμμάτων Συνεργασίας ERASMUS, LINGUA, ΣΩΚΡΑΤΗΣ/ERASMUS (1991 κ.ε.), με στόχο την ανάπτυξη των Νεοελληνικών Σπουδών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.