Διδακτική της ιστορίας

Η Ρόζη Αγγελάκη αυτό το διάστημα διδάσκει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Επιστήμες της Αγωγής» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ αποτελεί και μέλος του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών με τον ίδιο τίτλο του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το εκπαιδευτικό ίδρυμα από το οποίο έλαβε το πτυχίο της από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, το μεταπτυχιακό της δίπλωμα πάνω στην Τουρκολογία και το διδακτορικό της πάνω στη Διδακτική της Ιστορίας, ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Έχει εκπαιδευτεί, επίσης, στην Ενάλια Αρχαιολογία (Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον) και στο αντικείμενο της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο). Ασχολήθηκε με τη μετάφραση οθωμανικών καταστίχων του Αρχείου Δημευμένων Περιουσιών του Δημόσιου Θησαυροφυλακίου (Muhallefat Beytü’l-mal) του Κρατικού Οθωμανικού Αρχείου της Πρωθυπουργίας στην Κωνσταντινούπολη με την αρωγή του Ιδρύματος Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη. Ως εκπαιδευτικός έχει συνεργασθεί με το Α.Π.Θ., το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, ως ερευνήτρια εργάστηκε στο Κέντρο Βυζαντινών ερευνών, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Ινστιτούτο Ανάπτυξης και Απασχόλησης και ως πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων (Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού) απασχολήθηκε σε Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας και το ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας . Αρθρογραφεί και διοργανώνει/ συμμετέχει ως εισηγήτρια σε συνέδρια, διαλέξεις, επιστημονικές ημερίδες και επιμορφωτικά προγράμματα που έχουν ως θεματική τους τις τουρκικές και τις οθωμανικές σπουδές, τη Σχολική Ιστορία, την Προφορική Ιστορία, τη Δημόσια Ιστορία, τη Διδακτική της Ιστορίας και το διττό της σκοπό αναφορικά με i) την εξοικείωση των παιδιών με ένα σώμα γνώσεων και ii) τη μύησή τους στη μεθοδολογία της τρέχουσας ιστορικής σκέψης και στη διερεύνηση και κριτική ανάγνωση των ιστορικών πηγών, αλλά και τη Δημόσια Αρχαιολογία, τη Μουσειοπαιδαγωγική, την Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, τη Διγλωσσία και τη Διδασκαλία της νέας ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας και την Παιδική Λογοτεχνία. Τα τελευταία της πονήματα εστιάζουν στην ανάγκη που προβάλλει σήμερα να αναγνωρίζουν τα παιδιά i) την ταυτότητά τους με άξονα την Ιστορία και ii) τη σχέση της ταυτότητάς τους με τις διαφορετικές που συνυπάρχουν και επικοινωνούν στο σύγχρονο κόσμο, τονίζοντας την πολυπλοκότητα της ιστορικής πραγματικότητας και την ανάγκη μελέτης των ιστορικών γεγονότων από πολλές και διαφορετικές σκοπιές. Επιπροσθέτως, στις πρόσφατες μελέτες της αναλύει την πολυπρισματικότητα των ερμηνευτικών προσεγγίσεων της ιστορικής αφήγησης και προσπαθεί, όχι μόνο να αποσαφηνίσει τους παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε ως κοινωνία το παρελθόν, το παρόν και, συνακόλουθα, το μέλλον στη σύγχρονη εποχή με άξονα την Ιστορία, αλλά και να συνεισφέρει με τα ερευνητικά της αποτελέσματα στην εύρεση μιας λύσης σχετικά με το πώς θα μάθει το σχολείο στους αυριανούς πολίτες να διαχειρίζονται τα ιστορικά προβλήματα δίχως αδιαλλαξία, απολυτότητα και φανατισμό. Είναι μέλος της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρίας, της Ελληνικής Παιδαγωγικής Εταιρείας, της Ένωσης προφορικής Ιστορίας, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, της ΟΜΕΡ Κύπρου, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προσχολικής Αγωγής και της Επιτροπής Science and Literature.