Διονύσης Σαββόπουλος: του ’60 οι εκδρομείς

Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος είναι ιστορικός, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και μέλος των ΑΣΚΙ. Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του είναι ο 20ός αιώνας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η πολιτική λειτουργία του στρατού, οι πολιτικές συγκρούσεις και διώξεις. Έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και ιστορικές εκθέσεις.

Ο Παύλος Τσίμας γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1953. Σπούδασε Νομικά, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δοκίμασε για λίγο τη δικηγορία και, από το 1980, βρήκε καταφύγιο στην δημοσιογραφία. Ήταν για δέκα χρόνια πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης και αργότερα διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού "902" και της εφημερίδας "Πρώτη". Γράφει στην εφημερίδα "Τα Νέα" από το 1992, κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές από το 1986 και, στην τηλεόραση, παρουσίασε την πρώτη του εκπομπή το 1993. Έχει επιμεληθεί και παρουσιάσει εκπομπές λόγου ("Μετρό" στον "ΣΚΑΪ", "Μήλον της Έριδος" στο "MEGA", "Μετά" στη "ΝΕΤ") και εκπομπές έρευνας ("Video" στο "MEGA", "Μαύρο Κουτί", με τους Αλέξη Παπαχελά και Τάσο Τέλλογλου, στο "MEGA" και "Κόκκινο πανί" στον "ANT1") καθώς και μία αθλητική εκπομπή, στη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων, στη "ΝΕΤ". Για έκτη χρονιά φέτος, παρουσιάζει την "Έρευνα" στο "MEGA".

Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε, τον Οκτώβριο του 1948, στον Πειραιά. Από το 1973, που εμφανίστηκε στα γράμματα, έχει εκδώσει είκοσι δύο (22) βιβλία με ποιήματα, πεζά, θέατρο. Κάνει ραδιόφωνο στο Τρίτο Πρόγραμμα. Και παλαιότερα στο Δεύτερο και Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ποιήματά του και πεζά έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εκατόν είκοσι (120) τραγούδια του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες. Εκδίδει, από τον Φεβρουάριο του 1981, το περιοδικό "Οδός Πανός", τις ομώνυμες εκδόσεις, καθώς και τις "Εκδόσεις Σιγαρέτα" όπου έχουν εκδοθεί 490 βιβλία, έως τον Δεκέμβριο του 2014. Ήταν υπεύθυνος του ενθέτου "Βιβλιοθήκη-Καταφύγιο θηραμάτων", της "Ελευθεροτυπίας" κάθε Σάββατο (2009-2011). Πήρε το 2011 το Βραβείο Καβάφη. Τιμήθηκε από τον Δήμο Πειραιά, για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα, τo 2013. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Πλάτων Ριβέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα (1963-1968), πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι (1968-1970) και φωτογραφία στις ΗΠΑ (1983). Εργάστηκε σαν δικηγόρος στην Αθήνα επί δώδεκα έτη (1971-1983). Από το 1981 διδάσκει φωτογραφία στην Αθήνα σε ιδιωτικά τμήματα (1981-1987 στο Studio Quark, 1988-2002 στον Φωτογραφικό Κύκλο και από το 2003 στο Μουσείο Μπενάκη). Παράλληλα, από το 1984 μέχρι το 1994 δίδαξε φωτογραφία σε μαθητές και φοιτητές στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, στο University of La Verne της Κηφισιάς, στις ιδιωτικές σχολές φωτογραφίας Focus και Leica Academy, στη Σχολή Μωραΐτη και στο Κολλέγιο Αθηνών. Από το 1988 παραδίδει εντατικά φωτογραφικά θερινά σεμινάρια σε νησιά των Κυκλάδων (παλιότερα στην Πάρο και από το 2001 στη Σύρο). Από το 2001 παραδίδει σειρά σεμιναρίων στη Σύρο με θέμα τον κινηματογράφο. Οργάνωσε τα πρότυπα τμήματα φωτογραφίας της Λαϊκής Επιμόρφωσης (1985) και δίδαξε τους επιμορφωτές τους (από το 1985 μέχρι το 1990). Επιμελήθηκε σειρά από εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης για τη φωτογραφία. Έχει παραδώσει πολυάριθμα σεμινάρια και διαλέξεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στη Λευκωσία της Κύπρου. Οι φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει επιμεληθεί πολλές φωτογραφικές εκθέσεις και εκδόσεις. Είναι τακτικός αρθρογράφος σε εφημερίδες και σε περιοδικά. Ίδρυσε μαζί με μαθητές του το 1988 το σωματείο "Φωτογραφικός Κύκλος", καθώς και τις εκδόσεις "Φωτοχώρος", οι οποίες έχουν εκδώσει περισσότερα από εξήντα βιβλία και λευκώματα με φωτογραφικό περιεχόμενο και ένα φωτογραφικό περιοδικό ("Φωτοχώρος") που κυκλοφόρησε από το 1993 μέχρι το 1997.

Ο Λάμπρος Λιάβας είναι αναπληρωτής καθηγητής εθνομουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα, Eθνολογία Ν.Α Ευρώπης και Εθνομουσικολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι, πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο και με τον Γιάννη Ιωαννίδη, βυζαντινή και δημοτική μουσική με τον Σίμωνα Καρά. Είναι πρόεδρος του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φ. Ανωγειανάκη - Κέντρου Εθνομουσικολογίας. Έχει πραγματοποιήσει επιτόπιες έρευνες και μουσικές καταγραφές σ’ όλη την Ελλάδα και στα Ελληνόφωνα χωριά της Κ. Ιταλίας. Έχει επιμεληθεί βιβλιογραφικές και δισκογραφικές εκδόσεις, ταινίες ντοκιμαντέρ, εκθέσεις, συνέδρια, φεστιβάλ και συναυλίες παραδοσιακής μουσικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει ασχοληθεί με οργάνωση αρχείων, μουσικοκριτική και παραγωγή ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών για την ελληνική μουσική. Στο θέατρο έχει ασχοληθεί με την έρευνα, συγγραφή κειμένων, μουσική και σκηνοθετική επιμέλεια σε παραστάσεις αρχαίου δράματος, μουσικού θεάτρου και σύγχρονου χορού. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ελληνική δημοτική μουσική (με έμφαση στα επιμέρους τοπικά ιδιώματα και στα λαϊκά μουσικά όργανα), η αστική λαϊκή μουσική (ρεμπέτικο, θέατρο σκιών) και το νεότερο ελληνικό τραγούδι. Από το 1992 διδάσκει στο Τ.Μ.Σ. τα μαθήματα: "Εισαγωγή στην ελληνική δημοτική μουσική", "Αστική λαϊκή μουσική" και "Ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα" καθώς και τα σεμινάρια: "Μεθοδολογία της επιτόπιας εθνομουσικολογικής έρευνας", "Μουσική στο θέατρο σκιών" και "Ιστορική ανασκόπηση του νεότερου ελληνικού τραγουδιού". Επίσης, διδάσκει στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Μουσική Κουλτούρα και Επικοινωνία. Ανθρωπολογικές και επικοινωνιακές προσεγγίσεις της μουσικής το μάθημα: "Μουσική και πολιτιστική διαχείριση".

Ο Νίκος Γ. Ξυδάκης γεννήθηκε το 1958 στον Πειραιά. Κατάγεται από τη Μύκονο. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στον Πειραιά και την Ερμούπολη Σύρου. Σπούδασε γραφικές τέχνες (ΤΕΙ Αθήνας, 1976-77), χωρίς να ολοκληρώσει. Πήρε πτυχίο από την οδοντιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1984). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας τέχνης στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999-2004). Εργάζεται ως δημοσιογράφος από το 1987. Από το 1992 ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες, κάνοντας ρεπορτάζ και κριτική, κυρίως στην εφημερίδα "Καθημερινή" (από το 1995). Το 1999 ανέλαβε προϊστάμενος πολιτιστικών της κυριακάτικης έκδοσης και από το Δεκέμβριο του 2003 αρχισυντάκτης της "Καθημερινής". Έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου και εικαστικών, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης. Κείμενα του και διαλέξεις έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία, πρακτικά συνεδρίων, καταλόγους εκθέσεων. Είναι μέλος της AICA-Hellas (Εταιρεία Ελλήνων Τεχνοκριτών) και, για το διάστημα 2002-2005, εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της Εταιρείας. Έχει επιμεληθεί τις εκθέσεις: "All Fashioned: Ζωγραφική στην Ελλάδα, σήμερα" (ομαδική), Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Λάρισα, και Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Μάιος - Ιούνιος 2002, και "Αναφορά στον Γύζη" (ομαδική), Το Σπίτι των Εκθέσεων, Τήνος, Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2004. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 εκλέχθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών οπότε και ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού.

Γεννήθηκε στη Νάουσα το 1957. Πτυχιούχος βιολογίας του ΑΠΘ. Σπούδασε επίσης οργάνωση και διοίκηση Μέσων Ενημέρωσης. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στις εφημερίδες "Μακεδονία" και "Θεσσαλονίκη", ενώ διετέλεσε διευθυντής του 102 FΜ της ΕΡΤ-3 (1994-96) και υποδιευθυντής του τμήματος Διεθνών Παραγωγών (1999-2001) της ΕΤ-3. Εργάστηκε επίσης στην ιδιωτική τηλεόραση και στον αθηναϊκό Τύπο, ενώ συνεργάστηκε με το ΒΒC και με ελληνικά και ξένα περιοδικά. Δημιουργός γνωστών εκπομπών στη δημόσια τηλεόραση ("Με Μια Τρίτη Ματιά" της ΕΤ-3, την οποία παρουσίαζε επί 12 χρόνια [1995-2006], "Εκ του Πλησίον", "Οι Παρέες της θεσσαλονίκης" κ.ά.). Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜ-θ. Βιβλία του: "Τιτανικός, ψίθυροι από το βυθό" (2012), "Λυπάμαι χάσατε!" (2010), "Ο Ψηλός: Η επίσημη αυτοβιογραφία του Αντώνη Αντωνιάδη", (Μοτίβο, 2007), "Γιώργος Κούδας: Της ζωής μου το παιχνίδι" (Ιανός, 2005), "Εισαγωγή στο Τηλεοπτικό Ρεπορτάζ" (Ιανός, 2002), "Διονύσης Σαββόπουλος: Υπόγεια Διαδρομή" (Ιανός, 1999).

Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992", "Νέος αγγλικός κινηματογράφος", "Σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος", "Φρανσουά Τριφό", "Τζων Κασσαβέτης". "Μίκαελ Χάνεκε", κ.ά.), μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", 1996, "Αύριο, μια άλλη χώρα", 1997, "Ο υπόγειος ουρανός", 1998, "Το εργοστάσιο των μολυβιών", 2000, "Φτωχή Μάργκο", 2001, "Άλμπατρος", 2003, "Κινέζικα κουτιά", 2006, "Λίγο από το αίμα σου", 2011, "Για την αγάπη της γεωμετρίας", 2012, "Σπάνιες γαίες", 2013, "Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο", 2017), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", "Η ταφή της Οφηλίας", "Μηχανικοί καταρράκτες", τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Ο χρόνος πάλι", "Αστραφτερά πεδία", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μαριόν στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού (ξανά)" και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής", "Μιλώντας για την Έκφραση Έκθεση". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Μόνη της, το βιβλίο "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στους τόμους: "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων", 2012, "Η ενδέκατη ώρα", 2014, "Ασκήσεις αταραξίας", 2015, "Οι δυσκολίες των πεδιάδων", 2017.