Εν αρχή ην το τέλος

Η Δελίνα Βασιλειάδη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε χρηματοοικονομικά και λογιστική, υποκριτική και σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου. Είναι εικαστικός κι έχει κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2014 η δουλειά της παρουσιάστηκε στο Λουξεμβούργο και στις Βρυξέλλες υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 2013 έως το 2015 συνεργάστηκε στη σκηνοθεσία παραστάσεων παιδικού θεάτρου, σύγχρονου και κλασικού ρεπερτορίου στο ΚΘΒΕ. Το 2017 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών το θεατρικό της έργο "Πέρασμα", ενώ τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους συμμετείχε με το Χριστουγεννιάτικο παραμύθι της "Το αστεράκι στη Νύχτα με τα παραμύθια". Το 2005 απέσπασε έπαινο και τιμητική διάκριση σε πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης, ενώ γράφει χρόνια θεατρικές κριτικές για το πολιτιστικό έντυπο Φιλμ νουάρ. Είναι παντρεμένη κι έχει μια κόρη.

Ο Δημήτρης Γκιούλος είναι συγγραφέας. Έχει, έως σήμερα, εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων. Τα "Δι' άρλεκιν πάροντι και άλλες καταστάσεις..." (2011) και "Ο τροχός της τύχης" (2015) από τις εκδόσεις Χαραμάδα και το "Δώδεκα καρέ" (2012) από τις εκδόσεις "Ο κήπος με τις λέξεις".

Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης. Το ιστολόγιό του στο διαδίκτυο είναι: http://dimitrisdimitriadis.wordpress.com.

Ο Κώστας Λεϊμονής γεννήθηκε το 1986 στην Παιανία Αττικής. Είναι δικηγόρος με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου. Ξεκίνησε να γράφει νουβέλες και μυθιστορήματα από τα είκοσί του. Κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία το 2013 με τη δημοσίευση του διηγήματος "Μια υπενθύμιση" στο περιοδικό Νέα Εστία. Τον επόμενο χρόνο τιμάται από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών με το Βραβείο Διηγήματος για το "Αμαρτίες ανθρώπων παιδεύουσι φαντάσματα" και το Βραβείο Δοκιμίου για το "Ελπίδα υπό αίρεση". Την ίδια χρονιά κερδίζει το Βραβείο Διηγήματος "Αντώνης Σαμαράκης" με το έργο του "Η αλλαγή της σκυτάλης", το οποίο κυκλοφορεί σε ανθολογία από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το 2016 αποσπά το Βραβείο Θεατρικού Έργου από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το έργο του "Εκτός ύλης". Έχει συνεργαστεί με έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά δημοσιεύοντας άρθρα και διηγήματα (Νέα Εστία, Φρέαρ, Εντευκτήριο, Μomentum, bibliotheque.gr, Το Βήμα, Athens Voice, Manifesto κ.ά.). Από το 2012 διατηρεί το λογοτεχνικό ιστολόγιο Scripta manent: Το ειδύλλιο της έμπνευσης με τον Οίστρο - kostasleimonis.blogspot.gr.

Ο Γιάννης Μίχας Νεονάκης ή αλλιώς Dave γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1983 στην Αθήνα. Μεγάλωσε και ζει μέχρι και σήμερα στην ευρύτερη περιοχή του Βύρωνα και στην ηλικία των 13 ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με την ραπ μουσική αλλά και με την τέχνη του γραπτού λόγου. Είναι στιχουργός, ερμηνευτής και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος "Φράξια" ένα από τα πιο βαθιά πολιτικοποιημένα και ανθρωποκεντρικά συγκροτήματα της ανεξάρτητης μουσικής σκηνής. Έχει γράψει και ερμηνεύσει σχεδόν εξ ολοκλήρου όλη τη δισκογραφία των Φράξια : τρεις δίσκοι, τρείς προσωπικοί και διάφορες συμμετοχές σε άλλα projects και συνεργασίες. Με το συγκρότημα πραγματοποίησε lives σε σημεία της Αθήνας αλλά και της επαρχίας. Η πρώτη φορά που διέδωσε τον γραπτό του λόγο ήταν κάπως παράξενη και ασυνήθιστη αφού σε νεαρή ηλικία άφηνε χαρτιά με σκέψεις του κάτω από εισόδους πολυκατοικιών. Δηλώνει πρωταγωνιστής παρασκηνίου, περιθωριακά ρομαντικός, συνοδηγός και κομπάρσος του "λίγο απ' όλα". Ανοίγει διαλόγους καθημερινά με τον εαυτό του με τον οποίο συνήθως διαφωνεί και το αγαπημένο του ταξίδι είναι η Προσμονή. Το 2015 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Έχω τον λόγο μου" από τις εκδόσεις Κονιδάρη. Επί σειρά ετών αρθρογραφεί σε διάφορα sites και ανεξάρτητες εφημερίδες. Τον τελευταίο καιρό αρθρογραφεί στα sites "Tetartopress.gr" και στο blog "Meterizi", όπου δημιούργησε ο ίδιος. Το 2012 δημιούργησε το site "Αντάρτικο" το οποίο αποτελούσε και μια ομάδα κοινωνικής εξόρμησης με παρεμβάσεις αλληλεγγύης που οργάνωνε ο ίδιος. Μέσω του site διατηρούσε και ραδιοφωνική εκπομπή. Έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε εκδηλώσεις για το πολιτικό τραγούδι και για την δυναμική του λόγου στην κουλτούρα της ραπ μουσικής. Είναι μέλος της ομάδας "Ρεσώ" , μια ομάδα που ασχολείται με την καταγραφή και αποτύπωση των " πραγμάτων " κυρίως μέσω της τέχνης της φωτογραφίας. Θεωρείται από αρκετούς ως ένας σύγχρονος ποιητής της γενιάς του, αλλά και κινηματικός καλλιτέχνης με αιχμηρό, επικίνδυνο αλλά και βαθιά ρομαντικό στίχο. Η γραφή του άμεση και όχι επιτηδευμένη, απόλυτα λυρική έχει ξεπεράσει πλέον προ πολλού την εμβάθυνση και αγγίζει τα όρια της ανθρωποκεντρικής έρευνας.

Ο Γιώργος Ρούσκας γεννήθηκε τον Μάιο του 1962. Αποφοίτησε από την Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε. Μ. Πολυτεχνείου. Με τη γραφή κολυμπάει στα άναρχα ποτάμια που κυλούν αέναα μέσα του.

Ο Αντώνης Σκιαθάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 και σήμερα ζει στην Πάτρα. Είναι ποιητής, ανθολόγος και κριτικός λογοτεχνίας. Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές του συλλογές: "Παραμεθόριο νεκροταφείο" (1983), "Ο ίππος των κυμάτων" (1990), "Παραμεθόριο νεκροταφείο. Ο ίππος των κυμάτων" (1992), "Θερινό ανεμούριο" (1993), "Φαντασιώσεις ενός οδοιπόρου" (1996), "Χαίρε αιώνα" (2002), "Ποιήματα-Περίληψη" (1983-2006) (2006), "Έρωτος επέτειος εαρινή" (2008), "Φιλόξενος πόλις" (2010), "Ευγενία" (2016) και "Ο μόνος πιστός ένοικος" (τρίγλωσση συλλεκτική έκδοση, 2018). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 11 γλώσσες ενώ έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άρθρα και δοκίμιά του για την ποίηση, την ιστορία και την εκπαίδευση έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Συνδιηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Ελίτροχος" στη δεκαετία του ’90. Στη συνέχεια δημιούργησε και διαχειρίζεται το "Γραφείον Ποιήσεως" και το Βραβείο Ποίησης "Zαν Mορεάς".

Η Νούλη Τσαγκαράκη γεννήθηκε στη Δράμα, μεγάλωσε στην Αττική, σπούδασε στην Αγγλία, έζησε στην Πάτρα και τελικά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Λάτρης της ζωής και των ταξιδιών, των νέων επαφών κι εξερευνήσεων, έρχεται μ' αυτή τη συλλογή διηγημάτων της να καταθέσει όσα αφουγκράστηκε από τη ζωή όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό ρεύμα και την εξάπλωση της τρομοκρατίας. Η συλλογή διηγημάτων της με τίτλο "Ένας από μας" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή, υπό την αιγίδα του ομίλου για την Unesco Λόγου, Τεχνών και Επιστημών Ελλάδας.

Η Μαρία Χρονιάρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε τηλεόραση, έκανε σεμινάρια σκηνοθεσίας και εργάστηκε ως οπερατέρ. Από τις εκδόσεις Απόπειρα κυκλοφορούν οι ποιητικές συλλογές της "Εκεί που αλλάζω ζωές" (2010), "Η σκιά μου κι εγώ" (2014) και το πεζογράφημα "Επειδή μαζί" (2012) και από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα, από κοινού με τον Σταύρο Σταυρόπουλο, η ποιητική σύνθεση "Ασκήσεις ύφους" (2015). Η ποιητική συλλογή "Αγέννητη γη" (2017) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σοκόλη. Τον Μάιο του 2019, παρουσιάζει στο θέατρο σε σκηνοθεσία και κείμενο της ίδιας, τον θεατρικό μονόλογο "Αγέννητη γη", βασισμένο στην ομότιτλη ποιητική συλλογή από τις εκδ. Σοκόλη (2017). Για την παράσταση τιμήθηκε από την UNESCO Πειραιώς και Νήσων για την προσφορά της στον πολιτισμό. Η ποιητική συλλογή "Μετά από αυτό που προηγήθηκε" εκδ. Σοκόλη (2020) είναι σε συνεργασία με τον φωτογράφο Χάρη Τσιλόπουλο και τελεί υπό την αιγίδα της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art. Στο θέατρο έχει επίσης σκηνοθετήσει τη μεταφορά του βιβλίου "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" (Απόπειρα 2002) του Σταύρου Σταυρόπουλου από την θεατρική ομάδα IlluminArti. http://mchroniari.blogspot.com/