Ετερότητα και εκπαίδευση

O Kώστας Αγγελάκος είναι αναπληρωτής καθηγητής Παιδαγωγικών στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Από το 2014 διευθύνει το Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα "Ιστορική Έρευνα, Διδακτική και Νέες Τεχνολογίες", ενώ τον Δεκέμβριο του 2015 ορίστηκε Αναπληρωτής Πρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού του Ιονίου Πανεπιστημίου. Από το 2000 έως το 2003 υπηρέτησε ως Πάρεδρος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα παιδαγωγικά περιοδικά και από το 2007 είναι διευθυντής του επιστημονικού περιοδικού "Νέα Παιδεία".

Ο Αθανάσιος Ε. Γκότοβος γεννήθηκε το 1951. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Δίδαξε Παιδαγωγικά στο Κεντρικό Ινστιτούτο Επιστήμης της Διδασκαλίας και Ανάπτυξης Προγραμμάτων του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (1980-1981). Από το 1981 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και σήμερα είναι Καθηγητής στον Τομέα Παιδαγωγικής του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ιδίου πανεπιστημίου. Στο πεδίο ειδίκευσής του ανήκουν οι Θεωρίες του Σχολείου, η Διδακτική της Γλώσσας, οι Θεωρίες Κοινωνικοποίησης και η Διαπολιτισμική Παιδαγωγική. Έχει συγγράψει βιβλία και έχει δημοσιεύσει, σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, άρθρα πάνω στις παραπάνω θεματικές περιοχές.

Ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ γεννήθηκε στο μεικτό χωριό Ποταμιά της Λευκωσίας. Η οικογένειά του προσφυγοποιήθηκε στη διάρκεια των δικοινοτικών συγκρούσεων του 1963-64 και μετακινήθηκε στο τουρκοκυπριακό γκέτο της Λουρουτζίνας. Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης στη Γερμανία και εκπόνησε διατριβή σχετικά με το κυπριακό πρόβλημα και τις διεθνείς σχέσεις. Εκλέχθηκε λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου το 1995, όπου εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος μέχρι σήμερα. Το 1997 βραβεύτηκε για την προσφορά του στην προσέγγιση μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, αλλά και μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, με το βραβείο Αμπτί Ιπεκτσί. Το 2006 βραβεύτηκε από το γαλλικό κράτος με τη διάκριση "Ιππότης του Ακαδημαϊκού Φοίνικα" για την επιστημονική του προσφορά και τον αγώνα του για την ειρήνη στην Κύπρο. Eίναι ο συγγραφέας αρκετών βιβλίων στην ελληνική και την τουρκική γλώσσα, καθώς και πολλών ακαδημαϊκών άρθρων σε διάφορα διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντά του είναι η νεότερη Ιστορία της Τουρκίας, το κυπριακό πρόβλημα και ο εθνικισμός. Εκτός της τουρκικής, μιλάει και γράφει την ελληνική, την αγγλική, τη γαλλική και τη γερμανική γλώσσα. Ανάμεσα στα έργα του περιλαμβάνονται: "Κύπρος, το αδιέξοδο των Εθνικισμών" (ελληνικά), "Η Κύπρος στη μέγγενη του Εθνικισμού" (τουρκικά) και "Η ιστορία ενός αγέννητου κράτους: Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία" (τουρκικά).

Η Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Φοίτησε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, στην Εcole des Hautes Εtudes en Sciences Sociales και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris I - Pantheon - Sorbonne) όπου και υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή το 1990. Το 1994 βραβεύτηκε με το βραβείο Νίκου Σβορώνου για το συγγραφικό και ερευνητικό της έργο. Έχει διδάξει στα Τμήματα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ιστορίας και Εθνολογίας, Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης και Νηπιαγωγών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Το 2010 ήταν επισκέπτρια καθηγήτρια και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Από τον Ιούνιο 1999 ανέλαβε το συντονισμό της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (Θεσσαλονίκη). Τον Ιούνιο 2005 εκδόθηκαν στα αγγλικά, με επιμέλειά της, τέσσερις τόμοι βοηθητικού εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία της ιστορίας σε όλες τις βαλκανικές χώρες. Το έργο αυτό έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, σερβικά, αλβανικά, κροατικά, βοσνιακά, τουρκικά και ιαπωνικά. Υπήρξε επιστημονική υπεύθυνη για την ταξινόμηση, ηλεκτρονική καταγραφή και ψηφιοποίηση του Ιστορικού και του Φωτογραφικού Αρχείου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά σχετικά με τη διδασκαλία της ιστορίας, τα σχολικά εγχειρίδια, τη συγκρότηση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και ιστορικής μνήμης και την ιστορία του αθλητισμού και των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο Γιώργος Κ. Μύαρης είναι φιλόλογος στη Μέση Δημόσια Εκπαίδευση της Κύπρου με επιστημονικά ενδιαφέροντα στην κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία.

Ο Παναγιώτης Νούτσος γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1948. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Δυτικού Βερολίνου (Freie και Technische Universitat). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ (1979) και υφηγητής (1982) της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής (1988) της κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 1980. Κατά τη διάρκεια ετήσιας εκπαιδευτικής άδειας (1987/1988) εργάσθηκε ερευνητικά, έδωσε διαλέξεις και δίδαξε στα Πανεπιστήμια I, IV και Χ των Παρισίων, ενώ στο πλαίσιο αντίστοιχης άδειας (1994/1995) εργάσθηκε ερευνητικά στα Πανεπιστήμια RMIT (Μελβούρνη), Pomona College (Λος Άντζελες) και New York University. Κατά την άνοιξη του 1999 και κατά το καλοκαίρι του 2012 ήταν ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Με ερευνητικά ενδιαφέροντα: Κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία, Φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, νεοελληνική φιλοσοφία, νεότερη και σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας, κοινωνικό πεδίο της λογοτεχνίας, πανεπιστημιακός θεσμός, δημοσίευσε σειρά αυτοτελών βιβλίων στην ελληνική και σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες. Άρθρα και μελέτες του έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιαπωνική, ισπανική, ιταλική, ουγγρική και τουρκική γλώσσα. Κατά τα έτη 1991-1994 (πριν ακόμη εμφανισθούν οι "επαγγελματίες πρυτάνεις") ήταν αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Συνέβαλε στην οργάνωση και τη διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών: "Ελληνική Φιλοσοφία- Φιλοσοφία των Επιστημών" του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ο Λευτέρης Παπαλεοντίου σπούδασε νεοελληνική λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1980-1984), όπου συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές (MA 1989, PhD 1994). Από το 1994 διδάσκει στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Εξέδωσε τα βιβλία: "Η κυπριακή λογοτεχνία στον τύπο" (1993), "Τα πρώτα βήματα της κυπριακής λογοτεχνικής κριτικής 1880-1930" (1997), "Λογοτεχνικές μεταφράσεις του μείζονος ελληνισμού: Μικρασία - Κύπρος - Αίγυπτος 1880-1930" (1998). Επιμελήθηκε τις εκδόσεις πεζογραφημάτων της Μ. Ρουσσιά, του Ν. Βραχίμη και του Ε. Φραγκούδη. Είναι συνυπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού "Μικροφιλολογικά" (1997 κ.ε.).

Ο Βασίλης Τσάφος είναι φιλόλογος, διδάκτωρ της Παιδαγωγικής με θητεία στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Υπηρετεί ως Πάρεδρος ε.θ. στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Ασχολείται με τη διδακτική των φιλολογικών μαθημάτων και ιδιαίτερα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και γλώσσας και την εκπαιδευτική έρευνα. Έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες σε διάφορα περιοδικά. Έχει εκδώσει το βιβλίο "Από τη διδασκαλία στην έρευνα. Η εκπαιδευτική έρευνα δράσης" (Σαββάλας 2003, σε συνεργασία με την Ελένη Κατσαρού)

Ο Παύλος Χαραμής είναι Πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης (ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.) της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης της Ελλάδας (Ο.Λ.Μ.Ε.).

Η Γεωργία Χαριτίδου είναι Διευθύντρια του Α΄ Λυκείου Καλλιθέας, Γενική Γραμματέας Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων.