Η δημοκρατία μεταξύ ουτοπίας και πραγματικότητας

Η Οζενί Αθανασιάδου είναι υποψήφια Διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Wurzburg της Γερμανίας.

Ο Νίκος Βαρσακέλης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Δημήτριος Ασπάσιος είναι μεταπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Ο Γιώργος Δουράκης είναι επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει διδάξει, επίσης, για αρκετά χρόνια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Παλαιότερα ήταν διευθυντής του Τμήματος Επιχειρησιακών & Οικονομικών Σπουδών του City Liberal Studies, στη Θεσσαλονίκη.

Ο Κώστας Ζώρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε με το βαθμό "άριστα". Υπότροφος του DAAD (γερμανικού κρατικού ιδρύματος υποτροφιών) για μεταπτυχιακές σπουδές κατέστη διδάκτωρ της Σχολής Νομικών, Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Freiburg της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Εργάσθηκε ως υπότροφος του DAAD στο Max - Planck - Institut για το Δημόσιο και Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο στη Χαϊδελβέργη. Επισκέπτης Καθηγητης στη Σχολή Νομικών, Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ανοβέρου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus. Επιμελητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λέκτορας στον Τομέα Δημοσίου Δικαίου του Τμήματος Νομικής του ίδιου Πανεπιστημίου, από το 1999 Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας και πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου (1984-1988), Γενικός Γραμματέας Διοίκησης και Οργάνωσης του Υπουργείου Εξωτερικών (1996-1998).

Η Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι είναι ποινικολόγος, καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και εν συνεχεία αναγορεύτηκε διδάκτορας του Ποινικού Δικαίου στο Georg Augusta Universitat zu Gottingen της Γερμανίας (1981). Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt από το 1990. Διετέλεσε μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου δύο φορές (2004-2005 και 2008-2009). Από το 2008 είναι μέλος της Επιτροπής Δεοντολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι, μέλος του Δ.Σ. του "Ομίλου Μελέτης Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής", Συντονίστρια του Θεματικού Δικτύου του Α.Π.Θ. "Σύγχρονη Ιατρική πράξη, Βιοηθική και Δίκαιο" και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Ινστιτούτου για τις Ευρωπαϊκές Συνταγματικές Σπουδές της Σχολής Νομικών, Πολιτιστικών και Κοινωνικών Επιστημών" του Πανεπιστημίου του Hagen. Είναι επίσης μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, της συντακτικής επιτροπής ποινικών περιοδικών (Υπεράσπιση/Ποινική Δικαιοσύνη) καθώς και διάφορων επιστημονικών φορέων, και συγκεκριμένα: της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου, της Ένωσης Ευρωπαίων Νομικών, της Εταιρίας Νομικών Βορείου Ελλάδος, της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου (International Association of Penal Law) και της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου (International Academy of Comparative Law). Έχει γνωμοδοτήσει επανειλημμένα ως εμπειρογνώμων για διάφορα επιμέρους θέματα Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Ποινικού Δικαίου στο Ινστιτούτο Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, σε όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) και στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι συνεργάτιδα της σειράς Annotated Leading Cases of International Criminal Tribunals. Έχει υλοποιήσει ως επιστημονικώς υπεύθυνη ή μέλος διάφορα ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Integra, Horizon,Youth, Daphne, AGIS, ΕΠΕΑΚ Ι- ΙΙ-ΙΙΙ), από Πανεπιστήμια του εξωτερικού ("European Criminal Policy Iniative", Πανεπιστήμιο του Μονάχου και "Elaboration of a standard evaluation model of the implementation and the impact of EU instruments adopted in the framework of Title VI of the Treaty of the European Union", Πανεπιστήμιο Βρυξελλών), το Ελληνικό Δημόσιο ή άλλους φορείς ("Δίοδος", "Επαφή"). Είναι αξιολογήτρια ερευνητικών προγραμμάτων του Ολλανδικού Εθνικού Οργανισμού Επιστημονικής έρευνας (Netherlands Organisation for Scientific Research). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας για την επεξεργασία ενός Σχεδίου για την Ευρωπαϊκή Ποινική Δικαιοσύνη (συντονιστής Prof. Dr. Dr. h.c. mult. B. Schnemann, Πανεπιστήμιο Μονάχου) και είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της Ακαδημαϊκής Ερευνητικής Ομάδας 13 Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων "European Criminal Policy Initiative" (συντονιστής Prof. H. Satzger, Πανεπιστήμιο Μονάχου) και μέλος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Δικτύου ECLAN (European Criminal Law Academic Network). Διδάσκει μέχρι σήμερα Ποινικό Δίκαιο στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και συμμετέχει σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα.

Η Ιφιγένεια Καμτσίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Νομικά στην Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι. Είναι επίκουρη καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Νομικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια του Μονπελιέ (Γαλλία) και της Μεσσίνα (Ιταλία). Κυριότερο έργο της στα ελληνικά "Η επιφύλαξη υπέρ του νόμου ως περιορισμός, εγγύηση και διάμεσος των ελευθεριών", Σάκκουλα, 2001, ενώ μελέτες της έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Ο Ξενοφών Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το Μόναχο. Δίδαξε από το 1998 στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και από το 2004 στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, όπου εκλέχθηκε το 2006 Καθηγητής και το 2010 Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Από το 2016 είναι Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου από το 2006. Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Institute for EuropeanConstitutional Sciences (Γερμανία) και Συντονιστής της Ερευνητικής Ομάδας "Constitution-Making and Constitutional Change" της International Association of Constitutional Law. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο. Ασκεί δικηγορία από το 1992 στο πεδίο του διοικητικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. www.contiades.gr

Ο Αντώνης Μανιτάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944, όπου μεγάλωσε και σπούδασε νομικά. Διδάκτωρ νομικής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, εξελέγη, το 1982, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (διαδεχόμενος τον Αριστόβουλο Μάνεση), όπου δίδαξε, έκτοτε, τα μαθήματα του Συνταγματικού Δικαίου, της Πολιτειολογίας, των Συνταγματικών Ελευθεριών και του Δικαστικού Ελέγχου της Συνταγματικότητας των νόμων, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, ως τη συνταξιοδότησή του, τον Σεπτέμβριο του 2011. Δίδαξε, επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μονπελιέ (1987), του Παρισιού Χ (1989), της Ρώμης (1994), της Ναντ (2002) και εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ (1998-99). Επίσης, δίδαξε από το 2004 έως το 2010 στα θερινά σεμινάρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου των Μονπελιέ, θέματα Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου. Έχει ασκήσει καθήκοντα αναπληρωτή Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του Ευρπωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πρόεδρος του Ομίλου Συνταγματολόγων "Αριστόβουλος Μάνεσης". To 2007 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας που απονέμεται στη μνήμη των καθηγητών Ξανθόπουλου και Πνευματικού, υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Στις 17 Μαΐου 2012 διορίστηκε υπηρεσιακός Yπουργός Eσωτερικών στην κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου, που ανέλαβε τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών. Τον Ιούνιο του 2012, μετά από πρόταση του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), συμμετείχε στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του έως την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, τον Ιούνιο του 2013.

Ο Παναγιώτης Μαντζούφας είναι επίκουρος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Ιωάννης Μανωλεδάκης (1937-26 Ιουνίου 2011) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο "Ανατόλια" το 1955 με τιμητική διάκριση και ήταν αριστούχος πτυχιούχος το 1960 και αριστούχος διδάκτορας (1967) του Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υφηγητής (1972). Καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Α.Π.Θ. (από το 1973). Επισκέπτης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1977). Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής Α.Π.Θ. για δύο θητείες (1982-1986). Κοσμήτορας της Σχολής Ν.Ο.Ε. του Α.Π.Θ. και μέλος της Συγκλήτου (1986-1988). Δικηγόρος Θεσσαλονίκης από το 1963 και Επίτιμος δικηγόρος από το 1995. Επιστημονικός διευθυντής του περιοδικού του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης "Αρμενόπουλος" (1974-1988). Ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού ποινικού δικαίου και θεμελιωδών ελευθεριών "Υπεράσπιση" (1991-2000) και συνεργάτης πολλών επιτροπών έκδοσης επιστημονικών περιοδικών. Έγραψε πολλά βιβλία επιστημονικού περιεχομένου και πάνω από 200 μελέτες. Είχει διδάξει Ποινικό δίκαιο, Φιλοσοφία του δικαίου και Εισαγωγή στην Επιστήμη. Τιμήθηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ.ά. Το 2004 η Σύγκλητος του Α.Π.Θ. του απένειμε ομόφωνα τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή. Το 2003 εκλέχθηκε Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Στέργιος Μπαμπανάσης σπούδασε και έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Είναι πτυχιούχος οικονομολόγος και διδάκτορας του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης, διδάκτορας (Docteur d' Etat) της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών και επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Τεχνολογικών και Οικονομικών Επιστημών της Βουδαπέστης. Ακολούθησε μια κλασική ακαδημαϊκή σταδιοδρομία ως λέκτορας, επίκουρος καθηγητής, αναπληρωτής καθηγητής και τακτικός καθηγητής Πανεπιστημίου στη Βουδαπέστη, ως επισκέπτης καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ και το Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα και ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έχει τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή Πανεπιστημίου. Τα μαθήματα διδασκαλίας του σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα είναι η Πολιτική Οικονομία, η Διεθνής Οικονομία, το Διεθνές Εμπόριο και η Διοίκηση Δημοσίων Επιχειρήσεων. Έχει διατελέσει Επιστημονικός Υποδιευθυντής σε Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών στη Βουδαπέστη (1970-1982), Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΚΕΠΕ (1983-1984), Διευθυντής και Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών στην Αθήνα (1984-1993), Πρόεδρος, Αναπληρωτής Πρόεδρος και μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Αιγαίου της Θάλασσας και του Ναυτικού Αιγαίου (1993-) και Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Αιγαίου (1997). Μετά τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα διορίστηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων (1982-85) και εργάστηκε στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ως σύμβουλος (1985-89). Διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΤΕ (1993-96), μέλος του Δ.Σ. της Εμπορικής Τράπεζας (1994-2002) και του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της Διπλωματικής Ακαδημίας (1998-2004). Είναι πρόεδρος του Δ.Σ. της Hellascom International.

Ο Χρήστος Νίκας είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (βασικό πτυχίο), στο College of Europe (Diploma και Master) και στο Πανεπιστήμιο του York (διδακτορικό) με υποτροφίες ελληνικές και ξένες. Έχει εργαστεί ως Lecturer και Research Fellow στα Πανεπιστήμια του York, Leeds, Bradford και Hull, ως Ε.Μ.Υ. στην Α.Β.Σ.Θ. και ως επισκέπτης καθηγητής στο ΑΠΘ. Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στη Δήμο Νεάπολης και εμπειρογνώμων - ερευνητής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα και το συγγραφικό του έργο εστιάζονται στις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις, την Ευρωπαϊκή Οικονομική Ολοκλήρωση και την Ελληνική Οικονομία.

Η Λίνα (Τριανταφυλλιά) Παπαδοπούλου είναι λέκτορας του συνταγματικού δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ο Νίκος Α. Παρασκευόπουλος (Αθήνα, 1949) είναι ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ. Έχει διατελέσει Κοσμήτορας και Πρόεδρος της Νομικής Σχολής, ενώ είναι επίτιμος Πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ και επίτιμος δικηγόρος του ΔΣΘ. Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται βιβλία Ιστορίας του Δικαίου και Ποινικού Δικαίου, καθώς και πολιτικοκοινωνικά βιβλία, στα ελληνικά και στα αγγλικά. Υπήρξε τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας Ελευθεροτυπία και –πλέον– της Εφημερίδας των Συντακτών. Διατέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Νοέμβριο του 2016 και βουλευτής από τον Σεπτέμβριο του 2015 ως τον Ιούνιο του 2019. Συνέβαλε νομοπαρασκευαστικά σε σημαντικά νομοθετήματα, όπως η κατάργηση της θανατικής ποινής και του αξιοποίνου περιύβρισης αρχής (1993), ο κώδικας ναρκωτικών (2013: Πρόεδρος νομοπαρασκευαστικής επιτροπής), οι απολύσεις κρατουμένων και το σύμφωνο συμβίωσης (2015) κ.ά.

Ο Μωυσής Σιδηρόπουλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Γεώργιος Σκουλάς είναι πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Waterloo Οντάριο Καναδά, Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών, καθώς και των Πολιτικών Επιστημών της ίδιας Σχολής με τιμητική διάκριση. Διετέλεσε μεταπτυχιακός υπότροφος της Καναδικής Κυβέρνησης και είναι διπλωματούχος (Master of Arts) των Πολιτικών Επιστημών με ειδίκευση στην Πολιτική Θεωρία & Φιλοσοφία με τιμητική διάκριση του παραπάνω Τμήματος των Πολιτικών Επιστημών του ίδιου Πανεπιστημίου. Αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας (Ρh.D.) του Πανεπιστημίου Γιόρκ, (YORK) Τορόντο Καναδά, το 1991. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα Καναδικά Πανεπιστήμια: University of Waterloo, Wilfrid Laurier και York στα Τμήματα: Κοινωνιολογίας, Παιδαγωγικής και Πολιτικών Επιστημών 1984-1993. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1993, δίδαξε ως Διδάσκων ΠΔ/407 στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο ΤΕΙ Κρήτης και ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ Ηρακλείου από το 1998 μέχρι το 2003. Από το 2003 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών στην Κατεύθυνση της Πολιτικής και της Διπλωματίας, στην ΑΣΠΑΙΤΕ και ως μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στον τομέα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας & Ανάλυσης από το 2008 και μέλος της Διατμηματικής Επιτροπής Διεύθυνσης του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Είναι μέλος του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου του ίδιου Πανεπιστημίου και αρκετών συντακτικών επιτροπών ξενόγλωσσων διεθνών επιστημονικών περιοδικών. Έχει συγγράψει αρκετές μονογραφίες και πολλά άρθρα σε επιστημονικά διεθνή περιοδικά.

Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης γεννήθηκε το 1954 και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στον Καναδά όπου και δίδαξε σε Πανεπιστήμια του Οντάριο και του Κεμπέκ. Από το 1991 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από ζητήματα της θεωρίας των πολιτικών κομμάτων, ελληνικής πολιτικής, θεωριών του κράτους, ευρωπαϊκής Αριστεράς καθώς και μιας σειράς ζητημάτων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των μετασχηματισμών που σημειώνονται στο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης και μέλος της συντακτικής ομάδας του Socialist Register (London, Merlin Press).

Η Μαρία Στρατηγάκη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει σπουδάσει οικονομικά και κοινωνιολογία στην Ελλάδα και τη Γαλλία.Το ερευνητικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα θέματα φύλου και κοινωνικής πολιτικής και στις δημόσιες πολιτικές για την ισότητα των φύλων. Εργάστηκε στη Μονάδα Ίσων Ευκαιριών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1991-1999) και ως Γενική Διευθύντρια του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (1999-2002). Είναι επιστημονική υπεύθυνη του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος EQUAPOL, για την ένταξη της διάστασης του φύλου στις δημόσιες πολιτικές σε οκτώ χώρες, και συμμετέχει σε διακρατικά ερευνητικά προγράμματα του Κέντρου Κοινωνικής Μορφολογίας και Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΕ.Κ.ΜΟ.ΚΟ.Π.)

Ο Κωνσταντίνος Ν. Στρατηλάτης γεννήθηκε το 1976 στο Παγγαίο Καβάλας. Σπούδασε νομικά και πολιτική θεωρία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο London School of Economics and Political Science. Είναι διδάκτωρ συνταγματικού δικαίου του Τμήματος Νομικής του Α.Π.Θ. και έχει δημοσιεύσει μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα. Από τις εκδόσεις Σάκκουλα κυκλοφορεί το έργο του "Συντάσσοντας το δικαίωμα στη δημόσια ηλεκτρονική επικοινωνία: Μαζική Επικοινωνία, Ελευθερία και Δημοκρατία στην Πληροφοριακή Εποχή" (Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2006). Τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον του σε ζητήματα πολιτειολογίας, φιλοσοφίας του δικαίου και ιστορίας των ιδεών.

Η Ελισάβετ Συμεωνίδου - Καστανίδου είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ., υπότροφος του Ι.Κ.Υ. καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ποινικό δίκαιο και έγραψε τη διδακτορική της διατριβή, με θέμα «Η ποινική προστασία των πολιτικών σωμάτων στο ελληνικό δίκαιο» υπό την επίβλεψη του καθηγητή Ι. Μανωλεδάκη. Πραγματοποίησε έρευνα στα πανεπιστήμια: Ludwig – Maximilians - Universität, München (1992), Friedrich – Alexander – Universität, Erlangen (1995), Université Libre de Bruxelles (2006) Διδάσκει ποινικό δίκαιο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. καθώς και στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών. Διδάσκει επίσης θέματα ιατρικού ποινικού δικαίου και βιοηθικής στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Α.Π.Θ. "Σύγχρονες Ιατρικές Πράξεις: Δικαιϊκή Ρύθμιση και Βιοηθική Διάσταση", καθώς και ποινικό δίκαιο των εξαρτήσεων στο Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Ποινικό Δίκαιο και Εξαρτήσεις». Είναι Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής Α.Π.Θ. (2017). Έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. στο Συμβούλιο Σπουδών της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών (2015 – 2017), μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας και του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος (2004 - 2006, 2013 - 2014), καθώς και μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών, ενώ έχει συμμετάσχει στη συντακτική επιτροπή πολλών ποινικών περιοδικών. Έχει συμμετάσχει ως ομιλήτρια ή προεδρεύουσα σε περισσότερα από διακόσια (200) συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συγγράψει μόνη ή σε συνεργασία με άλλους, τριάντα πέντε (35) βιβλία και περισσότερες από διακόσιες πενήντα (250) μελέτες στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα.

Ο Γιώργος Θ. Χατζηκωνσταντίνου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς του γεννήθηκαν κάποτε στα Δαρδανέλια της Μικρασίας και θύματα υπήρξαν της προσφυγιάς. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Α.Π.Θ. Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Εκεί κατέκτησε το Doctorat d' Etat στην οικονομική θεωρία στο Πανεπιστήμιο Paris I - Pantheon - Sorbonne με βαθμό "Άριστα". Διδάσκει στο τμήμα διεθνών οικονομικών σχέσεων και ανάπτυξης (Δ.Ο.Σ.Α.) του Πανεπιστημίου Θράκης. Του τμήματος αυτού υπήρξε επί 7 έτη πρόεδρος, έχοντας την ευθύνη της ίδρυσης και της οργάνωσής του έως το έτος 2005. Διετέλεσε αντιπρύτανης φοιτητικών υποθέσεων και διεθνών σχέσεων του Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει γράψει 12 βιβλία, μεγάλο αριθμό άρθρων και επιστημονικών μελετών και έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό συνεδρίων σ' ολόκληρο τον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό χώρο. Είναι μέλος, πρόεδρος ή γραμματεύς σε πλήθος επιστημονικών εταιριών και σωματείων. Σύζυγός του είναι η Βασιλική Αθανασίου και γιοι τους ο Θεμιστοκλής, οικονομολόγος και ο Μάριος, νομικός.

Ο Κώστας Χατζηκωνσταντίνου είναι καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στον Τομέα Διεθνών Σπουδών της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι Αναπληρωτής Πρόεδρος του Νομικού Τμήματος. Διδάσκει Διεθνές Δίκαιο, Διεθνείς Σχέσεις, Διεθνές Δίκαιο του Περιβάλλοντος και Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, μέλος της Ελληνικής Ένωσης Διεθνούς Δικαίου, μέλος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρίας, μέλος της International Law Association κ.ά. Έχει γράψει βιβλία και άρθρα για το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Σχέσεις.

Ο Κώστας Χ. Χρυσόγονος γεννήθηκε το 1961 στις Σέρρες και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Το 1987 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Αννόβερου και το 2003 εκλέχθηκε ομόφωνα καθηγητής (πρώτης βαθμίδας) στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ, με γνωστικό αντικείμενο το Συνταγματικό Δίκαιο. Έχει διδάξει ακόμη στην Εθνική Σχολή Δικαστών, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Ρέγκενσμπουργκ και Αννόβερου. Είναι συγγραφέας περίπου είκοσι βιβλίων και άνω των ογδόντα επιστημονικών μελετών σε νομικά περιοδικά ή συλλογικά έργα στην ελληνική, την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα. Επίσης, αρθρογραφεί συχνά στον ημερήσιο Τύπο και ασκεί ενεργό δικηγορία.

Ο Νίκος Γαρυπίδης είναι δικηγόρος.

Ο Κωνσταντίνος Γώγος γεννήθηκε το 1969 στη Θεσσαλονίκη. Βασικές νομικές σπουδές στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (πτυχίο τον Νοέμβριο 1991) και μεταπτυχιακές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Αννοβέρου (τίτλος Magister Legum Europae τον Σεπτέμβριο 1994). Διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης με υποτροφία του Γερμανικού Ιδρύματος Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Υποστήριξη της διδακτορικής διατριβής τον Ιούνιο 1996, με θέμα "Ανεξάρτητες διοικητικές μονάδες ως αποδέκτες ιδιαίτερων κρατικών δεσμεύσεων. Μια συγκριτική έρευνα με παράδειγμα τα συνταγματικά δικαιώματα". Το έργο δημοσιεύθηκε το 1997 από τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Duncker und Humblot. Από το 1994 δικηγόρος Θεσσαλονίκης. Επιστημονικός Συνεργάτης στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου από τον Οκτώβριο 1996 μέχρι και τον Αύγουστο 2004 (από τον Ιανουάριο 2002 σε μερική απασχόληση). Ο Κωνσταντίνος Γώγος υπηρετεί ως επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με γνωστικό αντικείμενο το διοικητικό δίκαιο. Στη θέση αυτή εκλέχθηκε τον Μάιο 2001 στη βαθμίδα του λέκτορα, ενώ εξελίχθηκε στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή τον Νοέμβριο 2006. Η μητρική του γλώσσα είναι τα ελληνικά, ενώ γνωρίζει άριστα τη γερμανική και την αγγλική γλώσσα. Διαθέτει επίσης καλές γνώσεις της γαλλικής γλώσσας. Εκτός από την διδακτορική του διατριβή, έχει γράψει δύο ακόμη αυτοτελείς μονογραφίες με αντικείμενο τους "Κανόνες Δεοντολογίας της Δημόσιας Διοίκησης" (Εκδόσεις Σάκκουλας, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2000) και τη "Δικαστική προσβολή παραλείψεων της διοίκησης" (Εκδόσεις Σάκκουλας, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2005). Επίσης πραγματο­ποίησε πολυάριθμες επιστημονικές δημοσιεύσεις στους ευρύτερους τομείς του διοικητικού δικαίου, του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου και του δικαίου περιβάλλοντος, καθώς και εισηγήσεις σε ένα σημαντικό αριθμό από συνέδρια, επιστημονικές συναντήσεις και σεμινάρια. Τέλος, παρείχε τις υπηρεσίες του ως νομικός εμπειρογνώμων σε επιστημονικά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Ρουμανία. Πέραν των μονογραφιών που αναφέρθηκαν, στις δημοσιεύσεις του Κ. Γώγου περιλαμβάνονται περίπου 50 μελέτες και σχολιασμοί αποφάσεων που δημοσιεύθηκαν σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, αφορούν δε θέματα ελληνικού και ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου (ουσιαστικού και δικονομικού), πολεοδομικού δικαίου καθώς και δικαίου περιβάλλοντος.

Η Αναστασία Δεληγκιαούρη είναι δικηγόρος, διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Επιστημονική Συνεργάτης ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Παράρτημα Καστοριάς, Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας.

Ο Γιώργος Ολ. Αναστασιάδης (1944-2021) έζησε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δίδαξε Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία της Ελλάδας. Στο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, στα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του ξεχωριστή θέση κατείχαν τα θέματα και οι πηγές της νεότερης ιστορίας και της "μικροϊστορίας" της πόλης και η διαρκής ανίχνευση και αξιοποίηση του ιστορικού υλικού που περιέχουν οι παλιές εφημερίδες και η λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης.