Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα

Ο Ανδρέας Αποστολίδης είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής. "Έχει γράψει αστυνομικά μυθιστορήματα, όπως το "Χαμένο παιχνίδι", τις "Διαταραχές στα Μετέωρα", το "Φάντασμα του Μετρό", τα "Εγκλήματα στην πανσιόν "Απόλλων ", τη "Λοβοτομή", καθώς και τρεις συλλογές διηγημάτων "Ζωγραφικοί πίνακες και ιδιότροπα ζώα", "Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες", "Είσαι ο Παπαδόπουλος!". Έχει μεταφράσει βιβλία των συγγραφέων James Ellroy, Chester Himes, P. Highsmith, Jerome Charyn, R. Chandler, D. Hammett, V. Nabokov κ.ά., και έχει συγγράψει εκτενή επίμετρα γιά τα βιβλία τους. Το 2006 δημοσίευσε τη μελέτη "Άρχαιοκαπηλία και εμπόριο αρχαιοτήτων - Μουσεία, έμποροι τέχνης, οίκοι δημοπρασιών, ιδιωτικές συλλογές". Το 2009 εκδόθηκε ο συγκεντρωτικός τόμος "Τα πολλά πρόσωπα του αστυνομικού μυθιστορήματος: Δοκίμια για την ιστορία και τις σύγχρονες τάσεις του". Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους και πολλά ντοκυμανταίρ και περισσότερα από εκατό επεισόδια της τηλεοπτικής εκπομπής "Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα".Το "Κύκλωμα", ένα ντοκυμανταίρ έρευνας για το παράνομο εμπόριο ελληνικών αρχαιοτήτων, προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον. Από τις τελευταίες του δουλειές είναι η σειρά "Δύο φορές ξένος" για τις υποχρεωτικές ανταλλαγές πληθυσμών τον 20ό αιώνα. Το ντοκυμανταίρ του "Ένας τόπος χωρίς ανθρώπους" γιά την εκδίωξη της φυλής των Μασσάι από τα Εθνικά Πάρκα της Τανζανίας απέσπασε έξι διεθνή βραβεία.

Ο Νεοκλής Γαλανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Ασκεί "μαχόμενη" δικηγορία, κυρίως σε υποθέσεις εργατικού δικαίου, στις οποίες είχε ιδιαίτερη κλίση ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια, στις περισσότερες με αντίδικο τον "μεγάλο εργοδότη", το Δημόσιο. Αγαπημένες του ασχολίες: ανάγνωση λογοτεχνίας, με προτίμηση στην αστυνομική (και δη στα whodunit), θεωρίας της λογοτεχνίας και της μετάφρασης, φιλοσοφίας, ιστορίας και λεξικών, καθώς και ο κινηματογράφος (σε όλο το φάσμα). Από μικρός σκάρωνε ιστορίες με "ντετέκτιβ" που λύνουν μυστήρια. Τα βιβλία του, "Η παραλλαγή του Γιώργου Δαρσινού" (Τόπος 2007) και το "Θάνατος από το πουθενά" (Τόπος 2008) έχουν λάβει επαινετικές κριτικές από όλους τους έγκυρους κριτικούς του είδους. Ο συγγραφέας έχει επίσης μεταφράσει το κλασικό αστυνομικό "Ο ασώματος άνθρωπος" (The Hollow Man) (Τόπος 2008) του Τζον Ντίξον Καρ. Είναι μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.). Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα "Η παραλλαγή του Γιώργου Δαρσινού" (Τόπος, 2007) και "Θάνατος από το πουθενά" (Τόπος, 2008), το βιβλίο με νουβέλες "Οικογενειακά Εγκλήματα" (Τόπος, 2011) και "Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα" (Καστανιώτη, 2012). Διηγήματά του έχουν μεταδοθεί από τη ραδιοφωνική εκπομπή "Κλέφτες και Αστυνόμοι" στον 902. Έχει συμμετάσχει στους συλλογικούς τόμους διηγημάτων "Οικοεγκλήματα" (Κέδρος, 2008), "Το τελευταίο ταξίδι-Έντεκα νουάρ ιστορίες" (Μεταίχμιο, 2009), "Είσοδος Κινδύνου" (Μεταίχμιο, 2011) και "Κλέφτες και Αστυνόμοι", Ψυχογιός, 2013.

Ο Παναγιώτης Γιαννουλέας γεννήθηκε στη Στούπα της Μεσσηνιακής Μάνης το 1947. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες. Είναι οικονομολόγος και εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής και σύμβουλος σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Έχει μια κόρη, τη Λιάνα και μια εγγονή, την Έλενα. Είναι μέλος της "Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας" (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Απόφοιτος της Νομικής Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από τον Απρίλιο του 2007, συντονίζει τη Λέσχη Αστυνομικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων "Μεταίχμιο". Επιμελήθηκε τον τόμο διηγημάτων "Το τελευταίο ταξίδι - Έντεκα νουάρ ιστορίες" (εκδ. Μεταίχμιο, 2009), όπου με το προλογικό κείμενο και το διήγημα "Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε" δημοσίευσε πρώτη φορά. Επιμελήθηκε επίσης τη συλλογή διηγημάτων "Είσοδος κινδύνου" (πρώτη εκδοτική προσπάθεια της ΕΛΣΑΛ), όπου συμπεριλαμβάνεται και το διήγημά του "Το σκοτάδι μόλις πριν από τους λόφους". Το διήγημά του "Καφενείον "Των φιλάθλων"" δημοσιεύτηκε στη συλλογή διηγημάτων "Η επιστροφή του Αστυνόμου Μπέκα" (Καστανιώτης, 2012 / Επιμέλεια Αθηνάς Κακούρη και Κώστα Καλφόπουλου). Με επιμελητή τον Γιάννη Γαλανόπουλο εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Η αφιέρωση" (Μεταίχμιο, 2016).

Η Τιτίνα Δανέλλη (Μαρία Χριστίνα) γεννήθηκε στην Αθήνα (-2021). Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία στη Νάπολη και στη Ρώμη της Ιταλίας, ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε τη σχολή Διερμηνέων. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε πολλά περιοδικά (ΕΝΑ και ΚΑΙ, επί εποχής Παύλου Μπακογιάννη) και σε απογευματινές εφημερίδες στο ελεύθερο αλλά και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Επίσης έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και έκανε πολλές μεταγλωττίσεις από ξένες ταινίες. Από το 1985 εργάζεται στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης". Πρώτο της έργο το μυθιστόρημα "Ο επιτυχημένος" (1971). Ακολούθησαν το μυθιστόρημα "Αντιπερισπασμός" (1973), οι νουβέλες "Αίθουσα αναμονής" (1974) και "Σερ Γκρέγκορι ή Καπετάν Γρηγόρης" (1986), το μυθιστόρημα "Ένα και Ένα κάνουν όσο θες" (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολεων, 1981), το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1996), και τα μυθιστορήματα "Ο θρήνος της Κλεοπάτρας" (2000), "Το παιχνίδι του δικαστή" (2002), "Εκ των πραγμάτων" (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλοδήμα, 2003), "Η τέταρτη γυναίκα" (2004), και το κατασκοπευτικό μυθιστόρημα "Ο ταγματάρχης" (σε συνεργασία με τον Θανάση Παπαρήγα, 2007). Έχει τιμηθεί με το βραβείο ΥΠΠΟ για το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1995). Έλαβε μέρος, με διηγήματα της, και στους τέσσερις τόμους των "Ελληνικών εγκλημάτων" (2007, 2008, 2009 και 2011) ενώ συμμετείχε και στον συλλογικό τόμο "Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα - Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες" (2012).

Ο Βασίλης Δανέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982, όπου μεγάλωσε και σπούδασε. Το 2006 το πέρασε στον παγωμένο βορρά της Αγγλίας, ολοκληρώνοντας τις μεταπτυχιακές σπουδές του, και από το 2009 ζει στην Κωνσταντινούπολη. Είναι δημοσιογράφος και έχει δουλέψει σε εφημερίδες, περιοδικά και στο ραδιόφωνο. Έχει γράψει διηγήματα για τη ραδιοφωνική εκπομπή "Κλέφτες & Αστυνόμοι στον 902" και τη συλλογή "Ελληνικά εγκλήματα 3" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009). Είναι ιδρυτικό μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας) και μέλος της συντακτικής ομάδας της επιθεώρησης αστυνομικής λογοτεχνίας The Crimes and Letters Magazine (CLM). Από μικρός ταξίδευε συχνά στο Λος Άντζελες του Ελρόι, στη Νέα Υόρκη του Μπλοκ, στο Μέχικο Σίτι του Τάιμπο, στη Μασαλία του Ιζό, στη Βαρκελόνη του Μονταλμπάν και σε άλλες νουάρ πόλεις του κόσμου. Πάντα όμως πίστευε πως η Αθήνα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, σκοτεινή. Έχει γράψει επίσης διηγήματα για συλλογικούς τόμους και για το ραδιόφωνο. Η Μαύρη μπίρα έχει μεταφραστεί στα τουρκικά, ενώ διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα τουρκικά και τα σλοβενικά.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο "Ανατόλια" και σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές αρχικά στην Αγγλο-Ιρλανδική Λογοτεχνία στο Trinity College του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου και μετέπειτα στο Τμήμα Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ, όπου και έκανε διδακτορική διατριβή, το 1983. Εργάστηκε τρία χρόνια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στην Φιλοσοφική Σχολή, και κατόπιν στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Πειραιά, όπου συνεχίζει να εργάζεται. Ασχολείται με την έρευνα σε θέματα Γλωσσολογίας και γράφει παραμύθια.

Ο Δημήτρης Κεραμεύς-Ντουμπουρίδης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1965. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. και έκανε μεταπτυχιακά στο Αμερικάνικο Θέατρο, στην Θεσσαλονίκη και στο Βερολίνο. Εργάζεται στην Μέση Εκπαίδευση ως καθηγητής Αγγλικών, ενώ παράλληλα ασχολείται με την σκηνοθεσία και την αρθρογραφία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Βρώμικη πόλη", εξεδόθη από τις εκδόσεις "Καστανιώτη". Το 2002 τιμήθηκε με τον Έπαινο Μυθιστορήματος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Το 1987 επανίδρυσε μαζί με άλλους το Φαλακρό Θέατρο, στη Θεσσαλονίκη και το 1999 την Θεατρική Μηχανή, στην Καβάλα. Σκηνοθέτησε στη Θεσσαλονίκη με το Φαλακρό Θέατρο, στην Καβάλα με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., την Θεατρική Ομάδα ΤΕΙ και την Θεατρική Μηχανή, στην Κάλυμνο με την Θεατρική Ομάδα Καλύμνου, όπως επίσης και αρκετές παιδικές θεατρικές παραστάσεις. Υπήρξε από τα πρώτα στελέχη του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, κατά την ίδρυσή του, χρηματίζοντας μέλος της καλλιτεχνικής του επιτροπής, για μια τριετία, από το 1993 (έτος ίδρυσης του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κ.) μέχρι το 1995. Από το 1989 άρθρα του παρουσιάζονται στην εφ. "Ελευθερία", στο λογοτεχνικό περιοδικό "Υπόστεγο", στο "ΠεριΩδικό της Πόλης", ενώ από το 1995 αρθρογραφεί στην εφ. "Ξυράφι". Έχει διδάξει κατά καιρούς Θεατρικό Παιχνίδι, Παντομίμα, Μέθοδο Στανισλάφσκι, Οργάνωση-Δομή-Λειτουργία του σύγχρονου Θεάτρου. Μετέφρασε αρκετά θεατρικά έργα για λογαριασμό των ομάδων που συνεργάστηκε και έγραψε δύο θεατρικά έργα, "Το ρομπότ" και "Το ασανσέρ". Από το φθινόπωρο του 2001 ασχολείται συστηματικά με βιβλιοπαρουσιάσεις λογοτεχνών σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας. Την ίδια χρονιά ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο, στον Alpha Media Group, με εκπομπές που αφορούσαν Λογοτεχνία, Κινηματογράφο και Θεάτρο.

Η Νίνα Κουλετάκη γεννήθηκε στην Αθήνα (1960), όπου και σπούδασε. Για δέκα χρόνια δίδαξε στην ιδιωτική εκπαίδευση και για είκοσι τρία εργάστηκε στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Το 2011 συνταξιοδοτήθηκε κι από τότε ασχολείται με αυτά που αγαπά: το γράψιμο, την πολιτική, τον πολιτισμό. Έχει δύο κόρες. Το 2006 δημιούργησε τα δύο ιστολόγιά της, το προσωπικό "ΙΓ'Ι'" (http://ninacouletaki.wordpress.com/) και το "Εγκλημα και Τιμωρία" (http://eglima.wordpress.com/), ένα blog αφιερωμένο σε πραγματικές ιστορίες εγκλημάτων, στην αστυνομική λογοτεχνία και στην επίδραση του εγκλήματος στις τέχνες. Είναι ιδρυτικό μέλος και πρώτη Γραμματέας (2010-2014) της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Αλβανικά και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και στο διαδίκτυο. Το διήγημά της "Η Γιαγιά" έγινε ταινία animation από την σκηνοθέτιδα Έφη Παππά, με τίτλο "My stuffed Granny" (2014). Η ταινία προβλήθηκε στο διαγωνιστικό μέρος διεθνών και εγχωρίων κινηματογραφικών φεστιβάλ, αποσπώντας σε όλα το πρώτο βραβείο στην κατηγορία της.

Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα όπου και κατοικεί. Έχει γράψει δεκαέξι μυθιστορήματα, οχτώ για ενήλικες και οχτώ για παιδιά. Ανάμεσα σ’ αυτά, τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Ο Μεγάλος Θάνατος του Βοτανικού", "Η απαγωγή του εκδότη", "Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα" [στη μικρή λίστα για το Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ - ΕΡΤ 2007], "Η μοναξιά της ασφάλτου", καθώς και τα μυθιστορήματα "Κοπέλα που σε λένε Φίνι" (μεταφράστηκε στα τουρκικά) και "Κράτα μου το χέρι". Το πρώτο του βιβλίο, "Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα", μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη ενώ διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες. Το αστυνομικό μυθιστόρημά του "Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών", βραβεύτηκε το 2017 με το Βραβείο καλύτερου μυθιστορήματος του λογοτεχνικού περιοδικού Ο Αναγνώστης και μεταφράστηκε στα τουρκικά.

Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα και κατάγεται από την Κύπρο. Είναι διδάκτωρ των μαθηματικών του Πανεπιστημίου Pierre et Marie Curie. Από το 1981, διδάσκει μαθηματικά στη μέση εκπαίδευση. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σχετικά με τη διδακτική των μαθηματικών, την εισαγωγή της πληροφορικής στην εκπαίδευση και τη χρήση της αφήγησης και της ιστορίας στη διδασκαλία των μαθηματικών. Έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με τις εφημερίδες "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία", "Ελεύθερος Τύπος" και "Καθημερινή". Έχει μεταφράσει από τα αγγλικά και τα γαλλικά 28 βιβλία, λογοτεχνικά και επιστημονικά, σχετικά μετά μαθηματικά και την ιστορία των επιστημών. Το 2006 η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε τον τίτλο τού Chevalier dans l' Ordre des Palmes Academiques. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Θαλής+Φίλοι και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα "Πυθαγόρεια Εγκλήματα" ("Πόλις" 2006) έχει μεταφραστεί σε 6 γλώσσες -ιταλικά, ισπανικά, αγγλικά, κορεάτικα, κινέζικα, γαλλικά, ενώ για το "Αχμές, ο γιος του φεγγαριού" ("Πόλις" 2013) του έχει απονεμηθεί το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συμμετείχε με διηγήματα του στους συλλογικούς τόμους "Ελληνικά Εγκλήματα" 2, 3 και 4 των εκδόσεων "Καστανιώτη", "Είσοδος Κινδύνου" των εκδόσεων Μεταίχμιο, και στη σειρά "Κλέφτες και Αστυνόμοι" του ραδιοσταθμού "902 Αριστερά στα FΜ".

Η Αθηνά Μπασιούκα γεννήθηκε το 1982 και ζει μόνιμα στο Βόλο. Στην ηλικία των 17 ετών κατάφερε να μπει στη Βουλή των Εφήβων, χάρη σε μια εργασία που ξεχώρισε ανάμεσα σε 20.000 άλλες. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται με τη φωτογραφία. Πρόσφατα παρουσίασε την πρώτη της ολοκληρωμένη δουλειά σε μια προσωπική έκθεση στην οποία συνδύασε εικόνα και κείμενο. Αυτή την εποχή αρθρογραφεί σε μια εφημερίδα της περιοχής της. Παράλληλα συνεχίζει τις σπουδές της στο Τμήμα Μηχανικών Η/Υ, Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ασχολείται με το web design. "Ο φόνος είναι μια εύκολη υπόθεση" και το "Άγ(ρ)ιο έγκλημα στην Αθωνική Πολιτεία είναι τα δύο αστυνομικά της μυθιστορήματα.

Ο Γιάννης Απ. Πανούσης (Αθήνα, 1949) διετέλεσε Καθηγητής Εγκληματολογίας επί 19 χρόνια στη Νομική Σχολή του Δ.Π. Θράκης, όπου εξελέγη Κοσμήτορας, Αντιπρύτανης και Πρύτανης (1994-7) και, επίσης επί 19 χρόνια, στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εξελέγη Πρόεδρος (2003-7). Ιδρυτής του περιοδικού "Χρονικά" του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών του Δ.Π.Θ. και ιδρυτής και διευθυντής της σειράς "Εγκληματο-λογικά". Έχει συγγράψει 30 βιβλία και 200 άρθρα εγκληματολογικού/σωφρονιστικού ενδιαφέροντος και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ελληνικά και ξένα συνέδρια. Έχει εκδώσει 4 ποιητικές συλλογές με το ψευδώνυμο Γιάννης Απαρθινός κι έχει δημοσιεύσει 11 αστυνομικά διηγήματα σε συλλογικούς τόμους και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το διάστημα 2012-4 διετέλεσε Βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη ΔΗ.ΜΑΡ., ενώ κατά το επτάμηνο Ιανουάριος 2015-Αύγουστος 2015 ορίστηκε Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Ο Αργύρης Παυλιώτης γεννήθηκε στο Ακραίφνιο Βοιωτίας, ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Στον χώρο της λογοτεχνίας έχουν εκδοθεί τα ακόλουθα βιβλία του: Βουβός μάρτυρας (Τα Χελιδόνια, 1984), Έτσι που λες (Δωρικός, 1986), Το διατηρητέο (Παρατηρητής, 1989), Ο Παπαδιαμάντης δε ζει πια (Παρατηρητής, 1994), Ο ποινικολόγος – Η παράδοξη τροχιά του Υπερίωνα (Παρατηρητής, 1995), Ο ποινικολόγος – Έγκλημα στον Παρατηρητή (Παρατηρητής, 1997), Αρμαγεδών (Πατάκης, 1998), Ολέθριος δεσμός (Νησίδες, 2001), Ο φόνος θέλει τέχνη (Νησίδες, 2002), Το δίχτυ (Νησίδες, 2003), «Γενί Χαμάμ» (Θεατρικό, Μέρι Αμμών, 2005), Το επικηρυγμένο πρόβλημα (Πατάκης, 2006), Παράξενοι ελκυστές (Πατάκης, 2008), Μυστική οργάνωση «Τετρακτύς» (Μεταίχμιο, 2013). Συμμετέχει στη συλλογική έκδοση Είσοδος κινδύνου της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.) με το διήγημά του «Ιχθυοτροφείο» (Μεταίχμιο, 2011), επίσης, στο συλλογικό έργο Ελληνικά εγκλήματα 4 με το διήγημά του «Μαύροι κύκνοι» (Καστανιώτης, 2011), στη συλλογική έκδοση της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα με το διήγημά του «Ματωμένος γάμος» (Καστανιώτης, 2012) καθώς και στη συλλογική έκδοση της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. Ο τόπος πρόδωσε τον ένοχο με το διήγημά του «Οι φόνοι της Χακτζέ Μπινάζ Χανούμ» (Τόπος, 2014). Διηγήματά του είναι αναρτημένα και στην ιστοσελίδα της Ε.Λ.Σ.Α.Λ., της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος. Όλα τα βιβλία του –εκτός από ένα– αλλά και τα διάσπαρτα διηγήματά του έχουν ως τόπο δράσης τη Θεσσαλονίκη και τα πέριξ της (Χαλκιδική), ενώ τα περισσότερα έργα του είναι αστυνομικά, γι’ αυτό και κάποιοι σχολιαστές τον χαρακτηρίζουν ως τον «συγγραφέα της νουάρ Θεσσαλονίκης».

Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Έχει εκδώσει συνολικά είκοσι βιβλία. Από το 1968 ως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε φορτηγά καράβια. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" εκδόθηκε το 1983. Ακολούθησαν οι μικρές βιογραφίες "Ιδανικοί αυτόχειρες ή ζήτω ο θάνατος" (1984), το αφήγημα "Οι εραστές της θάλασσας ή Το βιβλίο του άγνωστου ναύτη" (1986), τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Κύκλος θανάτου" (1987 και 2007), "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" (1988) και "Το μαύρο γεράκι" (1996), η μελέτη "Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας" (1996), το επίσης αστυνομικό "Αντίο, Θεσσαλονίκη" (1999), το αφήγημα "Ομόνοια" 2000. "Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας" (2000), το μυθιστόρημα "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" (2003), το μυθιστόρημα "Νέα Υόρκη, καλοκαίρι και μοναξιά" (2005), τη βιογραφία "Κωσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους" (2006) και τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Ζορμπά" (2007) και "Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες" (2009), "Ο οργισμένος έφηβος" (2010), "Ο ερωτευμένος Ελύτης" (2011), "Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου", (2012). Το βιβλίο του "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" μεταφράστηκε στα καταλανικά και στα ρουμανικά. Διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε γερμανικές ανθολογίες ενώ άρθρα, δοκίμια και βιβλιοπαρουσιάσεις του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας και της Λευκωσίας. Στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" και στο περιοδικό "Αντί" έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει στην εφημερίδα "Το Βήμα" κριτικές και παρουσιάσεις αστυνομικών βιβλίων. Ζει στην Αθήνα. (φωτογραφία: Γιώργος Φερμελετζής)