Η ιστορία της Μικράς Ασίας: Από το 1821 έως το 1919

Ο Γεώργιος Τσερεβελάκης είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Η Αννίτα Πρασσά γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ναύπλιο. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία. Είναι προϊσταμένη των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ) του νομού Μαγνησίας στο Βόλο. Στο πλαίσιο της λειτουργίας των ΓΑΚ έχει διοργανώσει σεμινάρια και εκπαιδευτικά προγράμματα για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας τα γνωστικά αντικείμενα "Νεότερη Ελληνική Ιστορία" και "Διδακτική της Ιστορίας". Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα καθώς και τα δημοσιεύματά της αφορούν κυρίως τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, το Φιλελληνισμό, τα πρώτα χρόνια της συγκρότησης του νεοελληνικού κράτους, τη διαμόρφωση της νεοελληνικής συνείδησης καθώς και τη νεότερη θεσσαλική ιστορία. Έχει την επιστημονική ευθύνη ενός ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος με θέμα τον Ιωάννη Καποδίστρια. Έχει λάβει μέρος σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά. Το 1997 συμμετείχε στην επιστημονική επιτροπή του Ελληνορωσικού Επιστημονικού Συνεδρίου σχετικά με τον Ιωάννη Καποδίστρια, που διοργανώθηκε στο Ναύπλιο από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αργολίδας και τη ρωσική Πρεσβεία στην Αθήνα. Έχει γράψει τα βιβλία:" Ιωάννης Καποδίστριας. Ο αναγεννώμενος Φοίνιξ" (1776-1831), εκδ. Δωδώνη, Αθήνα-Γιάννινα 1998, "Ο Φιλελληνισμός και η Επανάσταση του '21", εκδ. Δημιουργία, Αθήνα 1999, "Όψεις και πραγματικότητες της εκπαιδευτικής πολιτικής του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Η περίπτωση των Κυκλάδων (1828-1832)", εκδ. Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη 2003. Είναι τακτική συνεργάτις του περιοδικού "Ε-Ιστορικά" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία".

Η Ελπίδα Κ. Βόγλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Το 2003 αναγορεύθηκε διδάκτορας Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). 'Εχει διδάξει ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. και στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.). Σήμερα απασχολείται ως μέλος Συμβουλευτικού Επιστημονικού Προσωπικού του Ανοικτού Πανεπιστημίου και ως επιστημονική συνεργάτιδα του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α). Στα δημοσιεύματα της περιλαμβάνονται άρθρα σε ιστορικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων, καθώς και τα βιβλίο "Έργα και ημέραι ελληνικών οικογενειών, 1750-1940", Αθήνα, Ε.Λ.Ι.Α., 2005 και '"Ελληνες το γένος. Η ιθαγένεια και η ταυτότητα στο εθνικό κράτος των Ελλήνων (1821-1844)", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2007.

Η Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - Βασιλάκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι φιλόλογος-θεατρολόγος. Καθηγήτρια Θεατρολογίας-Ιστορίας και Βιβλιογραφίας του Νεοελληνικού Θεάτρου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (2017-2020) και Διευθύντρια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών (2016-2020).Ίδρυσε το 2018 το πρώτο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών ειδίκευσης του Τμήματος, με δύο κατευθύνσεις: α) Δραματουργία και Παράσταση και β) Διδακτική του Θεάτρου, καθώς και τρία νέα ερευνητικά εργαστήρια α) Εργαστήριο Έρευνας και Τεκμηρίωσης του Νεοελληνικού Θεάτρου, β) Εργαστήριο "Θέατρο, Φιλοσοφία και Εκπαίδευση" και γ) Εργαστήριο Ιστορίας του Βιβλίου. Απόφοιτος της Ελληνογαλλικής Σχολής Καλογραιών "Saint-Joseph" (1970). Πτυχιούχος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας (1974), καθώς και του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1976). Έχει επίσης πραγματοποιήσει βιβλιοθηκονομικές και αρχειακές σπουδές στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας του Τ.Ε.Ι. Αθηνών (1984) και μεταπτυχιακές σπουδές στην Επιστήμη της Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης στο Departement des Sciences de l’ Information et de la Communication (INFODOC) de la Faculte de Philosophie et des Lettres Universite Libre de Bruxelles (ULB). Το 1991 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα "Το ελληνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη το 19ο αιώνα" (915 σ., βαθμός "Άριστα"). Υπήρξε επίσης υπότροφος του Ι.Κ.Υ. και του προγράμματος ΕRASMUS. Έχει εργαστεί στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ως άμισθη ερευνήτρια, 1975-1979), σε βιβλιοθήκες (Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων, 1977-1984, ως Έφορος Βιβλιοθήκης, και Βιβλιοθήκη της Τράπεζας της Ελλάδος, 1984-1987) και ως καθηγήτρια στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του Τ.Ε.Ι. Αθηνών (μόνιμη 1987-1995, με σύμβαση 1995-2000). Από το 1995 υπηρετεί ως μέλος ΔΕΠ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών.

Η Μαρία Σαμπατακάκη σπούδασε Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι (Φινλανδία). Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, παρακολουθώντας αρχικά μαθήματα συγγραφής στο Christie's International Art Studies και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο του Cambridge. Εργάστηκε ως ασκούμενη ερευνήτρια στο Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών επί τριετία, συμμετέχοντας στην επεξεργασία των ιστορικών εγγραφών και στην εκδοτική δραστηριότητα της υπηρεσίας. Το 2003, το πρώτο της διήγημα "Η τιμή του Παντελή Αβρακέα" βραβεύτηκε στον λογοτεχνικό διαγωνισμό που οργάνωσαν οι εφημερίδες "Οδός Αρκαδίας" - "Ελευθεροτυπία". Από το 2004 ξεκίνησε να συνεργάζεται ως αρθρογράφος με το μηνιαίο περιοδικό "Ιστορικά θέματα". Μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας κυκλοφόρησαν υπό την επιμέλεια του περιοδικού (με τη μορφή ενθέτου" οι μονογραφίες της "Η πείνα στην Κατοχή, 1941-1944" (2007), "Η μοναρχία στην Ελλάδα, η εξέλιξη ενός αμφιλεγόμενου θεσμού" (2008) και "Το Κυπριακό ζήτημα, από την Αγγλοκρατία έως την εισβολή του Αττίλα" (2009). Επίσης, έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με τα ιστορικά ένθετα των εφημερίδων "Έθνος" και "Ελευθεροτυπία" καθώς και με τα περιοδικά "Athens Magazine" και "Στρατιωτική ιστορία". Το 2010, εκδόθηκε από τις εκδόσεις Τόπος το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Ζαννιά Κότσικα είναι τ' όνομά μου".