Κοινωνική σκέψη και νεωτερικότητα

Ο Νίκος Φωτόπουλος είναι ποιητής και πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1970. Είναι Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα τη δεκαετία του '90 και η ποίησή του έχει δημοσιευθεί σε περιοδικά, έχει ανθολογηθεί σε συλλογικούς τόμους, έχει παρουσιαστεί στο ραδιόφωνο και έχει αποδοθεί σε φιλμ μικρού μήκους. Το συγγραφικό και διδακτικό του έργο καθώς και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν την Κοινωνιολογία του Πολιτισμού, την Κριτική Πολιτισμική Θεωρία, την Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, τη Δια βίου Μάθηση και την Εκπαίδευση Ενηλίκων. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ αρθρογραφεί τακτικά σε επιστημονικές επιθεωρήσεις, εφημερίδες, περιοδικά και επιλεγμένους ιστοχώρους. Εκτός από το παιδαγωγικό και κοινωνιολογικό σκέλος του έργου του, ασχολείται ενεργά με την ποίηση και τη δημιουργική γραφή. Ποιήματά του ανθολογήθηκαν στον τόμο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μανδραγόρας το 2002 με ποιητές της γενιάς του '90 και υπό τον τίτλο "Η γεωμετρία μιας αθέατης γενιάς".

Ο Θανάσης Γκιούρας είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει τις μελέτες "Φορολογία και πολιτική", Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, 2000, "Geschichte und Kritik. Zum Verhaltnis von okonomischem Historismus und historischem Materialismus" (Φραγκφούρτη, Μάιν, 2003, καθώς και άρθρα γύρω από θέματα κλασικής κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας. Από το έργο του Max Weber έχει μεταφράσει: "Εθνοτικές σχέσεις και πολιτικές κοινότητες", Κένταυρος, 1997, "Κοινωνιολογία της οικονομίας", Κένταυρος, 2000, "Οι τύποι της εξουσίας", Κένταυρος, 2001, "Θεωρία της θρησκευτικής αρνησικοσμίας", Σαββάλας 2002 και "Η πόλη", Κένταυρος, 2003. Έχει μεταφράσει κείμενα των Kant, Hegel, Schmoller, Schumpeter, Block και Weber.

Ο Βασίλης Ρωμανός είναι διδάκτωρ κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Έσεξ.

Ο Αλέξανδρος Αφουξενίδης γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε και έζησε στην Βρετανία. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Newcastle upon Tyne την περίοδο 1983-86. Το 1989 έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Durham με αντικείμενο την βιομηχανική κοινωνιολογία. Εργάσθηκε στο Λονδίνο σε ΜΚΟ για την μέριμνα των μεταναστών και ως ερευνητής στον ιδιωτικό τομέα. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1992 και μέχρι το 1996 δίδαξε Κοινωνιολογία και Ευρωπαϊκή Ιστορία στο British-Hellenic Educational Association στην Αθήνα. Από το 1996 έως και το 1999 δίδαξε Πολιτική Κοινωνιολογία, Ποιοτικές Μεθόδους Έρευνας, Θέματα Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και Γεωγραφία της Υγείας στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Αυτή την περίοδο διδάσκει Ανθρωπογεωγραφία και Υλικό Πολιτισμό της Ευρώπης στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει συντονίσει Ευρωπαϊκά Ερευνητικά Προγράμματα και έχει εκδόσει βιβλία καθώς και άρθρα σε ξένα και Ελληνικά περιοδικά και βιβλία.

Ο Κώστας Γκούνης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚΕ. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Lund, Σουηδίας (1986). Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Cultural Theory and Political Culture. New Directions and Proposals" (στα αγγλικά, Lund, 1985), "Κουλτούρα, νεωτερικότητα, πολιτική κουλτούρα" (1989), "Τοπική δημοσιότητα και επαρχιακός Τύπος στην Ελλάδα" (1996), "Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο και σύγχρονες τάσεις" (1997), "Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, δημοσιότητα, διαδίκτυο" (2002). Σε συνεργασία με τον Θάνο Λίποβατς έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Δοκίμιο για την ιδεολογία: Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας για την ψυχανάλυση" (1994) και "Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία" (2006). Με τον Αντώνη Αρμενάκη το βιβλίο "Το Κοινοβούλιο στον Τύπο και την τηλεόραση" (1999). Επίσης επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" (1994), "Περιφερειακά ΜΜΕ στην Ευρώπη" (με τον Αντώνη Σκαμνάκη, 2η έκδοση 2000), "Εμφύλιος: Πολιτισμικό Τραύμα" (με την Ελένη Πασχαλούδη και τον Γιώργο Αντωνίου, 2013). 'Εχει λάβει μέρος, με κείμενα και ανακοινώσεις του, σε συνέδρια και συλλογικές εκδόσεις. Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.

Η Βίκυ Ιακώβου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα "Μια αντιπαράθεση: Χάννα Άρεντ και κριτική θεωρία" στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Denis Diderot. Διδάσκει στο τμήμα φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών και στο τμήμα κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη νεώτερη και σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, την Κριτική Θεωρία και την επιρροή της ψυχανάλυσης στη σύγχρονη φιλοσοφία. Έχει συγγράψει επιστημονικά άρθρα στα ελληνικά και στα γαλλικά ενώ έχει μεταφράσει βιβλία και άρθρα πολιτικής θεωρίας.

Ο Κανάκης Λελεδάκης σπούδασε στο ΕΜΠ και στο London School of Economics. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και από το 2000 είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο χώρο της κοινωνικής θεωρίας και ειδικότερα στη σχέση ατόμου-κοινωνίας. Είναι ο συγγραφέας του Society and Psyche (Berg, 1995) και άρθρων σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά.

Η Λίλα Λεοντίδου, Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος-Γεωγράφος (EMΠ, LSE), είναι Καθηγήτρια στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και Aκαδημαϊκή Υπεύθυνη του Προγράμματος Σπουδών Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Καθηγήτρια και Πρόεδρος Τμήματος), όπου πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου ελληνικού πανεπιστημιακού Τμήματος Γεωγραφίας· στο Λονδίνο (Senior Lecturer Γεωγραφίας και Μεσογειακών Σπουδών, King’s College London)· στην Αθήνα (ΕΜΠ, Αναπλ. Καθηγήτρια Γεωγραφίας και Σχεδιασμού στη Σχολή Τοπογράφων)· και στη Θεσσαλονίκη (Α.Π.Θ., βοηθός στην Πολεοδομία-Χωροταξία της Σχολής Αρχιτεκτόνων). Mε ακαδημαϊκές προσκλήσεις δίδαξε και στα Πανεπιστήμια Paris 1 - Pantheon - Sorbonne, Caen, και Johns Hopkins University, ως Senior Fellow. Τα κυριότερα βιβλία της είναι "The Mediterranean City in Transition", (Cambridge U.P. 1990/2006), "Πόλεις της σιωπής (ΕΤΒΑ & Θεμέλιο 1989), "Αγεωγράφητος χώρα" (Ελληνικά Γράμματα 2005, αναθεωρ. 2011, Προπομπός), συνεπιμέλεια των "Mediterranean Tourism" (Routledge 2001) και "Urban Sprawl in Europe" (Blackwell 2007). Έχει επίσης δημοσιεύσει περί τις 200 εργασίες σε βιβλία και επιστημονικά περιοδικά στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά, ενώ έργα της έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά και ιαπωνικά.

Ο Θάνος Λίποβατς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα όπου τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο το 1960. Από το 1962 ακολούθησε σπουδές φυσικής επιστήμης στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτ. Βερολίνου. Στη συνέχεια (1968-73) ακολούθησε σπουδές κοινωνιολογίας, οικονομίας και φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το 1973 πήρε το δίπλωμα Κοινωνιολογίας. Την περίοδο 1973-78 ήταν επιστημονικός βοηθός (διδάσκων) στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου και παράλληλα ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές ψυχολογίας. Το 1978-82 ήταν ερευνητής σε προγράμματα κοινωνιολογικής έρευνας στο Παρίσι και το 1979-81 επιστημονικός βοηθός στο τμήμα Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο VIII (Vincennes- Saint Dennis) του Παρισιού. Το 1981 υποστήριξε διδακτορική διατριβή στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (Dr. Phil.). Το 1982-87 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Όλντενμπουργκ. Το 1986 υποστήριξε υφηγεσία στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Τον Οκτώβριο του 1987 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στην έδρα πολιτικής ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και από το 1991 είναι τακτικός καθηγητής. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και πολλά άρθρα στα ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά και έχει δώσει σειρά διαλέξεων. Επιστημονικά έργα: "Η απάρνηση του πολιτικού", Αθήνα 1988· "Η ψυχοπαθολογία του πολιτικού", Αθήνα 1990· "Ζητήματα πολιτικής ψυχολογίας", Αθήνα 1991· "Δοκίμιο για την ιδεολογία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), Αθήνα, 1994· "Ενάντια στο ρεύμα: Για μια κοινωνία πολιτών", Αθήνα 1995· "Ψυχανάλυση, φιλοσοφία, πολιτική κουλτούρα. Διαπλεκόμενα κείμενα", Αθήνα 1996, "Δημοκρατικός Λόγος, Ψυχανάλυση, Μονοθεϊσμός", 2001, "Φθόνος και μνησικακία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), 2006, "Δοκίμιο για τη γνώση και τον γνωστικισμό", 2006, "Το όνομα του πατέρα και η δυσφορία μέσα στον πολιτισμό", 2007, "Φαντασιακή και αληθής Ελευθερία", 2008, "H απατηλή σαγήνη και η διαβρωτική βία του κακού", 2012. Επίσης, "Diskurs und Macht. J. Lacans Begriff des Diskurses", Marburg, 1982· "Die Verleugnung des Politischen", Berlin, 1986· "Politik des Psyche", Wien, 1998, "Der Fortschritt in der Geitstigkeit und der Tod Gottes", Wurzburg, 2005, κ.ά..

Ο Άγγελος Μουζακίτης είναι διδάκτωρ κοινωνικής θεωρίας του πανεπιστημίου του Warwick, στη Μ. Βρετανία.

Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics). Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα του που έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα ξένα επιστημονικά περιοδικά, στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα εξής βιβλία: "Organisation and Bureaucacy: An Analysis of Modern Theories", Routlege and Kegan Paul (ελληνική έκδοση: "Οργάνωση και γραφειοκρατία", εκδόσεις Μαθιουδάκη/Ανδρονόπουλου, Αθήνα 1991)· "Modern Greece: Facets of Underdevelopment", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Νεο-ελληνική κοινωνία: Όψεις υπανάπτυξης", Εξάντας, Αθήνα 1978)· "Politics in the Semi-periphery: Early Parliamentarism and Late Industrialisation in the Balkans and Latin America", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Κοινοβουλευτισμός και εκβιομηχάνιση στην ημι-περιφέρεια: Ελλάδα, Βαλκάνια, Λατινική Αμερική", Θεμέλιο, 1987)· "Post-Marxist Alternatives: The Construction of Social Orders", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Μεταμαρξιστικές προοπτικές: για μια νέα πολιτική οικονομία και κοινωνιολογία", Θεμέλιο, 1992)· "Ο εθνικισμός στην ύστερη ανάπτυξη", Θεμέλιο, 1994· "Back to Sociological Theory: The Construction of Social Orders", MacMillan, 1991 (ελληνική έκδοση: "Επιστροφή στην κοινωνιολογική θεωρία: Η έννοια της ιεραρχίας και το πέρασμα από τη μικρο- στην μακρο-κοινωνιολογία", Θεμέλιο, Αθήνα, 1997)· "Sociological Theory: What Went Wrong? Diagnosis and Remedies", Routledge, 1995 (ελληνική έκδοση: "Η κρίση της κοινωνιολογικής θεωρίας: Τι πήγε λάθος;", Θεμέλιο, Αθήνα 2000)· "Για έναν εναλλακτικό τρίτο δρόμο: αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός και τα αδιέξοδα της πολιτικής σκέψης του Antony Giddens", Θεμέλιο, Αθήνα 2001· "Από την αλλαγή στον εκσυγχρονισμό: κριτικές παρεμβάσεις", Θεμέλιο, Αθήνα 2002.

Ο Κώστας Περεζούς έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες ( BA in Political Science, University of Teesside, UK) και Ιδεολογία και Ανάλυση Λόγου ( MA in Ideology and Discourse Analysis, Department of Government, University of Essex, UK). Είναι διδάκτορας σπουδών στην Επιστήμη της Επικοινωνίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Μάνος Σπυριδάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με γνωστικό αντικείμενο "Κοινωνική Ανθρωπολογία των Εργασιακών Σχέσεων". Έχει λάβει πτυχίο από το Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίαςτου Πανεπιστημίου Κρήτης και μεταπτυχιακό στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο Durham. Έχει εκπονήσει διδακτορική διατριβή στο Sussex European Institute του Πανεπιστημίου του Sussex, ως υπότροφος του ΙΚΥ, και έχει λάβει μεταδιδακτορική υποτροφία από το ΙΚΥ στο ίδιο πάντοτε πεδίο. Έχει υπηρετήσει στη μέση εκπαίδευση και έχει διδάξει στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Συμμετέχει στη συντακτική επιτροπή των περιοδικών "Ουτοπία" και "Εθνολογία" και στην επιστημονική γραμματεία του περιοδικού "Κοινωνική Συνοχή και Ανάπτυξη". Είναι συνυπεύθυνος (μαζί τον Χ. Δερμεντζόπουλο) της σειράς "Ετερότητες" των εκδόσεων "Μεταίχμιο" και υπεύθυνος της περιοδικής έκδοσης "Commission of Urban Anthropology του International Union of Anthropological and Ethnological Sciences". Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του εστιάζονται σε ζητήματα ανθρωπολογίας της εργασίας και κοινωνικής πολιτικής, στην έννοια του χώρου, την ποιοτική κοινωνική έρευνα, την οικονομική ανθρωπολογία και προσφάτως την ανθρωπολογία της υγείας. Έχει εκδώσει τις μονογραφίες: "Εξουσία και παρενόχληση στην εργασία" ("Διόνικος", 2009) και "Εργασία και κοινωνική αναπαραγωγή στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία του Πειραιά" ("Παπαζήσης", 2010) και "The Liminal Worker. An Ethnography of Work, Unemployment and Precariousness in Contemporary Greece" (εκδόσεις Ashgate, 2013), ενώ έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και μεταφράσεις.