Κουβέντες του σιναφιού

Ο Φίλιπ Ροθ, αμερικανός συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1933 στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσεϊ. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Bucknell και του Σικάγο. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Νέας Υόρκης (Hunter College) και της Πενσυλβανίας. Διηύθυνε τη σειρά "Συγγραφείς της άλλης Ευρώπης" στις εκδόσεις Penguin και γνώρισε στο αμερικανικό κοινό συγγραφείς όπως ο Bruno Schulz και ο Μίλαν Κούντερα. Πολυγραφότατος, έγραψε συνολικά 31 βιβλία. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με τη συλλογή διηγημάτων "Αντίο Κολόμπους", το 1959, που τιμήθηκε με το National Book Award for Fiction. Στα πολυάριθμα βραβεία του που ακολούθησαν περιλαμβάνονται το National Book Critics Circle Award το 1987 για το μυθιστόρημα "Αντιζωή", το ίδιο βραβείο το 1991 για το αυτοβιογραφικό αφήγημα "Πατρική κληρονομιά", το PEN/Faulkner Award το 1994 για το μυθιστόρημα "Επιχείρηση Σάυλωκ", το National Book Award το 1995 για "Το θέατρο του Σάμπαθ", το βραβείο Pulitzer το 1997 για το "Αμερικανικό ειδύλλιο", το PEN/Faulkner Award το 2001 για "Το ανθρώπινο στίγμα" (που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο), το PEN/Faulkner Award το 2007 για τον "Καθένα". Επίσης τού απονεμήθηκε το National Medal of Arts το 1998, το Gold Medal for Fiction της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων το 2001 και δύο από τα πιο έγκυρα βραβεία PEN, για το σύνολο του έργου του: το 2006 το βραβείο PEN/Nabokov και το 2007 το βραβείο PEN/Saul Bellow for Achievement in American Fiction. Το 2011 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Man Booker International επίσης για το σύνολο του έργου του. Ήταν ο μόνος αμερικανός συγγραφέας που εκδόθηκαν τα "Άπαντά" του σε πλήρη και οριστική έκδοση από τη Library of America, ενώ ήταν εν ζωή. To 2012 δήλωσε στο περιοδικό "Les Inrockuptibles" ότι, αφού ξαναδιάβασε όλα τα έργα του, αποφάσισε να αποσυρθεί από το γράψιμο της πεζογραφίας (τελευταίο του μυθιστόρημα το "Νέμεσις", αγγλ. έκδ. 2010). Έφυγε από τη ζωή στη Ν. Υόρκη στις 22 Μαΐου 2018, από καρδιακή ανεπάρκεια, σε ηλικία 85 ετών.

Ο Πρίμο Λέβι (1919-1987) γεννήθηκε στο Τορίνο. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι από το Πιεμόντε, τα ήθη και τα έθιμα των οποίων θα περιγράψει στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του "Το περιοδικό σύστημα". Στο Λύκειο ο Πρίμο ήταν ένας συνεσταλμένος και επιμελής μαθητής που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη χημεία και τη βιολογία και λιγότερο για την ιστορία και τα ιταλικά. Το 1937 γράφεται στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Τορίνο απ' όπου αποφοιτά τον Ιούλιο του 1941 με άριστα και έπαινο. Βρίσκει μια ημιπαράνομη δουλειά σε ένα ορυχείο αμιάντου κοντά στο Λάντζο. Δεν είναι γραμμένος στις καταστάσεις προσωπικού αλλά δουλεύει στο χημικό εργαστήριο του εργοστασίου. Το 1942 βρίσκει καλύτερη δουλειά στο Μιλάνο σε μια ελβετική φαρμακοβιομηχανία. Πολιτικοποιείται και γίνεται μέλος του παράνομου Partito d' azione (Κόμμα Δράσης). Το Δεκέμβριο του 1943 ο Λέβι που αγωνίζεται ως μέλος μιας ομάδας παρτιζάνων συλλαμβάνεται και οδηγείται στο στρατόπεδο του Κάρπι Φάσσολι. Το Φεβρουάριο του 1944 ο Λέβι μαζί με άλλους κρατουμένους μεταφέρεται στο Άουσβιτς. Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, ο Λέβι κατόρθωσε να μην αρρωστήσει. Το Γενάρη όμως του 1945 προσβάλλεται από οστρακιά όταν οι Γερμανοί, λόγω της προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων, αποφασίζουν την εκκένωση του Λάγκερ. Ο Λέβι μένει για λίγους μήνες στην Κατοβίτσε και τον Ιούνιο θ' αρχίσει το μακρύ ταξίδι της επιστροφής, αυτό που περιγράφεται στην "Ανακωχή" και τον Οκτώβριο φτάνει τελικά στο Τορίνο. Το 1946 πιάνει δουλειά σ' ένα εργοστάσιο χρωμάτων. Η βασανιστική ανάμνηση των στρατοπέδων τον ωθεί να γράψει πυρετωδώς το "Εαν αυτό είναι ο άνθρωπος" (Se questo e un uomo).Το 1947 το προτείνει στον Einaudi που το απορρίπτει και εκδίδεται τελικά από τις εκδόσεις Da Silva. Το 1962 γράφει το έργο "Η ανακωχή" το ημερολόγιο της επιστροφής του. Το 1963 "Η ανακωχή" (La tregua) εκδίδεται από τις εκδόσεις Einaudi. Το 1967 εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Storie naturali", ενώ το 1971 εκδίδεται μια δεύτερη συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Vizio di forma". Την περίοδο 1972-79 ταξιδεύει συχνά για επαγγελματικούς λόγους στη Σοβιετική Ένωση. Το μυθιστόρημα "La chiave a stella" ίσως γεννήθηκε στο Τολιάτιγκραντ. Το 1975 εκδίδεται η ποιητική συλλογή του με τίτλο "L' osteria di Brema". Το 1981 ετοιμάζει για τις εκδόσεις Einaudi μια προσωπική ανθολογία συγγραφέων που τον επηρέασαν, η οποία εκδίδεται με τον τίτλο "La ricerca delle radici". Το 1982 εκδίδεται το μυθιστόρημα "Se non ora quando?" (Εάν όχι τώρα πότε;), το οποίο μεταφράζεται στα γαλλικά. Το 1983 μεταφράζει τα βιβλία του Claude Levi-Strauss "Ο δρόμος της μάσκας" και "Βλέμμα από μακριά". Το 1984 εκδίδεται η ποιητική συλλογή του "Ad ora incerta" και το Νοέμβριο κυκλοφορεί στην Αμερική το βιβλίο του "Το περιοδικό σύστημα". Το 1985 πενήντα κείμενά του που δημοσιεύτηκαν αρχικά στην εφημερίδα La Stampa συγκεντρώνονται σ' έναν τόμο, με τίτλο "L' altrui mestiere". Το 1987 ο Πρίμο Λέβι αυτοκτονεί στο σπίτι του στο Τορίνο.

Ο τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα γεννήθηκε στο Μπρνο, το 1929, και ζει στη Γαλλία, τη δεύτερη πατρίδα του, από το 1975. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: "Το αστείο", "Η ζωή είναι αλλού", "Το βαλς του αποχαιρετισμού", "Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης", "Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι", "Η αθανασία", καθώς επίσης τη συλλογή διηγημάτων "Κωμικοί έρωτες" -όλα στην τσέχικη γλώσσα. Όπως και τα παλαιότερα δοκίμια "Η τέχνη του μυθιστορήματος" και οι "Προδομένες διαθήκες". Τα πιο πρόσφατα όμως, μυθιστορήματά του -"Η βραδύτητα", "Η ταυτότητα" και "Η άγνοια" γράφτηκαν στα γαλλικά.

Η ΄Εντνα Ο' Μπράιεν γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1930 στην Ιρλανδία. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα που ξεχώρισαν για τον τρόπο απεικόνισης των γυναικών, τις υποβλητικές περιγραφές και τη σεξουαλική ευθύτητά της. Έχει τιμηθεί με το Premio Grinzane Cavour και με το βραβείο Los Angeles Times για το βιβλίο της "Φωτεινές διαφάνειες" (εκδ. Γλάρος). Έχει επίσης τιμηθεί με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1995 για το σύνολο του έργου της. Είναι επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων. Ζει μόνιμα στο Λονδίνο και ταξιδεύει συχνά στην Ιρλανδία. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Για τους συμπατριώτες της η Έντνα Ο' Μπράιεν είναι το μαύρο πρόβατο της λογοτεχνίας τους. Από το πρώτο της βιβλίο ("The Country Girls") ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει η ίδια: "Ο παπάς της ενορίας μου παρότρυνε τους πιστούς να κάψουν τα βιβλία μου. Η μητέρα μου πήρε ένα μολύβι και μουντζούρωνε όλες τις "ακατάλληλες" λέξεις". Στο παρελθόν έξι βιβλία της είχαν απαγορευτεί στην Ιρλανδία. Η ίδια η συγγραφέας δηλώνει πως το μυθιστόρημα "Στο δάσος" προκάλεσε μεγαλύτερες αντιδράσεις στην Ιρλανδία ακόμα και από το πρώτο της βιβλίο - συνέντευξη στην εφημερίδα Guardian.

Γεννήθηκε το 1912 στο Σιατλ της πολιτείας Ουάσιγκτον και πέθανε το 1989 από καρκίνο στη Νέα Υόρκη.

Ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ γεννήθηκε το 1902 στο Leoncin της Πολωνίας, από πατέρα ραββίνο και μάνα κόρη ραββίνου. Το 1935 μετανάστευσε στην Αμερική, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του, το 1991, στη Φλόριντα, σε ηλικία 88 ετών. Το 1978 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα και παιδικά βιβλία. Όλο το έργο του είναι γραμμένο στα γίντις, τη γλώσσα των ασκενάζι Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης. Ο κόσμος των μυθιστορημάτων και των διηγημάτων του είναι ο κόσμος των Εβραίων που μιλούν γίντις, είτε αυτοί ζουν σε κάποια πολίχνη της Πολωνίας είτε ζουν στις εβραϊκές συνοικίες της Νέας Υόρκης.