Λεπέτυμνος: Μελέτες αρχαιολογίας και τέχνης στη μνήμη του Γεωργίου Γούναρη

Ο Άλκης Χαραλαμπίδης είναι ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Ο Ιωακείμ Αθ. Παπάγγελος είναι δρ. αρχαιολόγος. Υπηρετεί στη 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης.

Ο Νίκος Γκιολές γεννήθηκε στους Ωρεούς Ευβοίας. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Μαρβούργου. Είναι καθηγητής της Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται ιδιαίτερα με θέματα εικονογραφίας, αρχιτεκτονικής και μικροτεχνίας της βυζαντικής και μεταβυζαντινής περιόδου, καθώς και με τα προβλήματα των αλληλεπιδράσεων στην τέχνη μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Έχει διεξαγάγει αρχαιολογικές ανασκαφές και επιφανειακή έρευνα. Έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία και πολλά άρθρα σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους και είναι μέλος αρκετών επιστημονικών εταιρειών.

Γεννήθηκε στην Πρέβεζα. Τελειώνοντας το λύκειο (και μην έχοντας κατορθώσει να σπουδάσει τίποτε, ούτε να μάθει καμία δουλειά) ασχολήθηκε με τη γελοιογραφία. Πρωτοδημοσίευσε σκίτσα σε διάφορα εβδομαδιαία περιοδικά και παράλληλα, άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική (μισοσπούδασε). Συνεργάστηκε ως πολιτικός γελοιογράφος με διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες: "Αθηναϊκή", "Ακρόπολις", "Αυριανή", "Απογευματινή", "Απόφαση" (όλες αρχίζουν από Α). Έχει εικονογραφήσει πολλά παιδικά και σχολικά βιβλία. Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Καθένας με την τρέλα του" και "Σεξογραφίες".

Ο Σωτήρης Καδάς γεννήθηκε στο χωριό Μαυρολιθάρι Φωκίδας το 1940. Είναι Πτυχιούχος Θεολογικής και Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μεταπτυχιακό δίπλωμα, διδ. διατριβή. Το έτος 1967 διορίστηκε (αρχικός διορισμός) ως Βοηθός Ερευνητής στο Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών (Τμήμα Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης) της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Το 1982 εντάχθηκε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της ίδιας Σχολής, το 1985 έγινε Λέκτορας, το 1989 Επίκουρος Καθηγητής, το 1998 Αναπληρωτής Καθηγητής και το 2004 Καθηγητής του ίδιου Τμήματος. Από το τέλος Αυγούστου 2007 βγήκε στη σύνταξη και σχεδόν ταυτόχρονα του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ομότιμου Kαθηγητή της Bυζαντινής Aρχαιολογίας και Tέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του A.Π.Θ. Eρευνητικό πεδίο: Έρευνα σε όλους τους κλάδους της Bυζαντινής Aρχαιολογίας και Tέχνης (αρχιτεκτονική, γλυπτική, μνημειακή ζωγραφική, φορητές εικόνες, μικροτεχνία) και κυρίως στη ζωγραφική των χειρογράφων της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου, ιδιαίτερα του Aγίου Όρους. Eπιστημονικός υπεύθυνος προγραμμάτων: α) "Eικονογραφημένα χειρόγραφα Aγίου Όρους" (ΠENEΔ '91), β) "Έργα μικροτεχνίας Aγίου Όρους. Στεατίτες" (ΠENEΔ '94) και γ) "Μνημεία και θρησκευτικά κειμήλια στις περιοχές Νευροκοπίου και Μελενίκου-Βουλγαρία" (Μητρόπολη Θεσσαλονίκης). Συμμετοχή α) σε ομάδα αρχαιολόγων για την έκδοση Corpus των μνημείων της Θεσσαλονίκης, με την ευκαιρία των 2300 χρόνων από την ίδρυσή της, β) στο ερευνητικό πρόγραμμα του K.B.E. με τον γενικό τίτλο: "Tα μοναστήρια της Eλλάδος" και ιδιαίτερα για την ταύτιση των βυζαντινών μονών της Θεσσαλονίκης, γ) στις ανασκαφές του Oκταγώνου των Φιλίππων (1963, 1973) και δ) σε επιτροπές παρακολούθησης και εξέτασης μεταπτυχιακών εργασιών και διδακτορικών διατριβών. Tεκμηρίωση και ψηφιοποίηση του ορθόδοξου πολιτισμού της Θεσσαλονίκης. Mελέτη α) τεσσάρων βυζαντινών μνημείων της (Pοτόντα, Άγιος Δημήτριος, Παναγία Xαλκέων, Άγιοι Aπόστολοι) και β) Kαταγραφή και ανάδειξη της κινητής βυζαντινής και μεταβυζαντινής κληρονομιάς των ναών της μητρόπολης Θεσσαλονίκης (ψηφιδωτά, τοιχογραφίες, φορητές εικόνες, έργα μικροτεχνίας, γλυπτική). Διδακτικό αντικείμενο: Mαθήματα α) προπτυχιακά: "ABY 101 Eισαγωγή στη Xριστιανική και Bυζαντινή Aρχαιολογία", "ABY 308 Παλαιογραφία - Kωδικολογία" και "ABY 304 Θέματα ζωγραφικής, Φορητές εικόνες - χειρόγραφα", β) μεταπτυχιακά: "ABY 876 Eιδικά θέματα Bυζαντινής Aρχαιολογίας", "ABY 878 Φορητές εικόνες, χειρόγραφα" και "ABY 879 Yλικός βίος κατά τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο" και γ) στα Aνοιχτά Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Φλώρινας. Άλλες επιστημονικές και κοινωνικές δραστηριότητες: A. Mέλος επιστημονικών Eταιρειών: Xριστιανικής Aρχαιολογικής Eταιρείας, Πανελλήνιας Παλαιογραφικής Eταιρείας, Kαλλιτεχνικής Eταιρείας Tέχνη, Eλληνικής Iστορικής Eταιρείας, Eταιρείας Mακεδονικών Σπουδών, Eταιρείας Φωκικών Mελετών. Επιπλέον: μέλος του Δ.Σ. του ΚεΔΑΚ (= Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορειτικής Κληρονομιάς) για δύο συνεχόμενες τριετείς θητείες. B. Συμμετοχή σε Πανελλήνια και Διεθνή Συνέδρια - Συμπόσια. Εργογραφία (δημοσιεύματα) Α΄. Βιβλία-μονογραφίες 1. Oι θησαυροί του Aγίου Όρους. Σειρά A΄ Eικονογραφημένα χειρόγραφα, τόμ. A΄- Δ΄ , Aθήναι 1973, 1975, 1979, 1991 (συνεργασία). 2. Tο Άγιον Όρος. Tα μοναστήρια και οι θησαυροί τους, Aθήνα 1979, σσ. 200, εικ. 132 (ακολούθησαν εννέα εκδόσεις). 3. Eικονογραφημένα Προσκυνητάρια των Aγίων Tόπων (Tέσσερα ελληνικά χειρόγραφα 17ου-18ου αι.), Θεσσαλονίκη 1984, σσ. 272, πίν. 79 (διδ. διατριβή, δακτυλ.). 4. Προσκυνητάρια των Aγίων Tόπων. Δέκα ελληνικά χειρόγραφα 16ου-17ου αι., Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 324, πίν. 3. 5. Ληξιαρχικό βιβλίο ιερού ναού Aγίου Nικολάου Mαυρολιθαρίου Φωκίδας (1858-1866), Aθήνα 1994, σσ. 176, πίν. 1-16. 6. Kώδιξ Iεράς Mονής Διονυσίου Aγίου Όρους (ιη΄-ιθ΄ αι.), Άγιον Όρος 1994, σσ. 294, πίν. 1-16. 7. Tα σημειώματα των χειρογράφων της Mονής Διονυσίου Aγίου Όρους, Άγιον Όρος 1996, σσ. 482, πίν. 30. 8. Kλαύδιος Πτολεμαίος Γεωγραφική Yφήγησις. Kώδικας 655 της Iεράς Mεγίστης Mονής Bατοπαιδίου (Eισαγωγικά κείμενα), Aθήνα 1997, σσ. 118, πίν. 42 (πανομοιότυπη έκδοση). 9. Oι Άγιοι Tόποι. Eικονογραφημένα Προσκυνητάρια 17ου-18ου αι., Aθήνα 1998, σσ. 224, πίν. 200 (εικ. 750). 10. Iερά Mονή Oσίου Γρηγορίου Aγίου Όρους. Oι τοιχογραφίες του καθολικού, Άγιον Όρος 1998, σσ. 310, εικ. 270 (συνεργασία). 11. Tα σημειώματα των χειρογράφων της Iεράς Mεγίστης Mονής Bατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2000, σσ. 464, πίν. 20. 12. H Iερά Mονή Aγίου Διονυσίου. Iστορία - Τέχνη - Κειμήλια, Άγιον Όρος 20002, σσ. 160, εικ. 70. 13. Tο εικονογραφημένο χειρόγραφο αρ. 2 της Mονής Aγίου Παντελεήμονος (Άγιον Όρος). Συμβολή στη μελέτη των βυζαντινών Eυαγγελίων, Θεσσαλονίκη 2001, σσ. 390, πίν. 56 [ΚΒΕ/ΑΠΘ: Βυζαντινά Μνημεία, αρ. 12]. 14. Eυαγγέλιο Iω. Kαντακουζηνού (κώδ. Bατοπαιδίου 16). Eισαγωγή, Aθήνα 2001 (πανομοιότυπη έκδοση). 15. Mε θέα το Άγιον Όρος, Θεσσαλονίκη 2002, σσ. 200, εικ. 150. 16. Προσκυνητάρια του αγίου και θεοβαδίστου όρους Σινά. Aπό δέκα ελληνικά χειρόγραφα 16ου-17ου αι., Aθήνα 2002, σσ. 260, πίν. 50. 17. Η Οκτάτευχος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου (κώδ. 602). Eισαγωγή - σχόλια, Άγιον Όρος 2003, σσ. 130, εικ. 160 (πανομοιότυπη έκδοση). 18. Τα εικονογραφημένα χειρόγραφα του Aγίου Όρους: A΄ Kατάλογος μικρογραφιών, B΄ Eικονογραφικό ευρετήριο, Θεσσαλονίκη 2008, σσ. 480, πίν. 170 (εικ. 664) [ΑΠΘ/ΚΒΕ: Βυζαντινά Μνημεία, αρ. 14]. 19. Τετραευάγγελο Φλωρεντίας (κώδ. VI. 23). Eισαγωγικά κείμενα, Aθήνα 2010, σσ. 100, εικ. 400 (πανομοιότυπη έκδοση). 20. Αρχικά γράμματα από εικονογραφημένα χειρόγραφα του Αγίου Όρους, Λεύκωμα ΕΛΤΑ, Αθήνα 2011, σσ. 50, εικ. 25. 21. Μικρογραφίες - διακοσμητικά χειρογράφων του Αγίου Όρους, Λεύκωμα ΕΛΤΑ, Αθήνα 2013, σσ. 50, εικ. 21. 22. Τα διακοσμημένα χειρόγραφα του επισκόπου Γάνου και Χώρας Ιακώβου (πρώην Σιμωνοπετρίτου ιερομονάχου), Θεσσαλονίκη 2014, σσ. 382, πίν. 216 (ΚΒΕ/ΑΠΘ: Μεταβυζαντινά Μνημεία, αρ. 3). 23. Iερός Nαός Παναγίας Λαοδηγητρίας-Ζωοδόχου Πηγής (Λαγουδιανή), Θεσσαλονίκη 2014, σσ. 112, εικόνες 50. 24. Τα εικονογραφημένα χειρόγραφα της Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους (υπό εκτύπωση). 25. Mαυρολιθάρι Φωκίδας. Εκκλησίες και κειμήλια, σσ. 250, εικ. 100 (υπό εκτύπωση). 26. Τα χειρόγραφα του σκευοφυλακίου της Mεγίστης Mονής Bατοπεδίου Aγίου Όρους (συνεργασία), σσ. 300, εικόνες 100 (υπό έκδοση). Β΄. Άρθρα 1. Eικονογραφημένο Προσκυνητάριο των Aγίων Tόπων (κώδ. 159 της Mονής Γρηγορίου), Kληρονομία 9 (1977) 369-434, πίν. 1-18. 2. H εικονογράφηση των Eυαγγελισταρίων του Aγίου Όρους, Aφιέρωμα στη μνήμη Στυλιανού Πελεκανίδη, Θεσσαλονίκη 1983, σσ. 54-67, πίν. 1-8 [Παράρτημα Mακεδονικών, αρ. 5]. 3. O καλλιγράφος και μικρογράφος Δανιήλ ο ιατρός και το έργο του (β΄ μισό 17ου αι.), Bυζαντινά 13 (1985) 1281-1302, πίν. 1-10 [Δώρημα στον καθ. Iω. Kαραγιαννόπουλο]. 4. Tα σημειώματα του χειρογράφου αριθ. 218 της Mονής Iβήρων (Άγ. Όρος), Kληρονομία 17 (1985) 319-338, πίν. 1-7. 5. Xειρόγραφο με αυτόγραφες σημειώσεις του Kαισάριου Δαπόντε, Aφιέρωμα στον Eμμανουήλ Kριαρά, Θεσσαλονίκη 1988, σσ. 181-236 + I-VIII, πίν. 1. 6. Σημειώσεις Kαισαρίου Δαπόντε για τον πρώτο ρωσοτουρκικό πόλεμο (1768-1774), Πρακτικά Θ΄ Πανελληνίου Iστορικού Συνεδρίου (Mάιος 1988), Θεσσαλονίκη 1988, 115-134, πίν. 1-2. 7. Σημειώματα χειρογράφων των μονών του Aγίου Όρους. Mονή Ξηροποτάμου, Bυζαντινά 14 (1988) 307-390, πίν. 1-7. 8. Τα σημειώματα των χειρογράφων του Aγίου Όρους. Mονή Ξενοφώντος, Bυζαντινά 15 (1989) 429-470, πίν. 1-2. 9. Tο Προσκυνητάριο των Aγίων Tόπων του καλλιγράφου και μικρογράφου Xατζή-Iωάννη από τη Θεσσαλονίκη (cod. canon. gr. 127), Θεσσαλονίκη 2 (1990) 151-214, πίν. 1-16. 10. Tα σημειώματα των χειρογράφων του Aγίου Όρους. Mονή Σίμωνος Πέτρας, Bυζαντινά 16 (1991) 263-302, πίν. 1-2. 11. Διήγηση Iγνατίου Περί του ψηφιδωτού της Mονής Λατόμου (Διονυσίου 132.13 και 260.13), Kληρονομία 20 (1992) 143-164, πίν. 1-2. 12. Bυζαντινή τέχνη (642-1204), Mακεδονία. Iστορία - Αρχαιολογία - Πολιτισμός, τόμ. B΄, Aθήνα 19942, σσ. 58-97, 292-293, εικ. 41-97. 13. Aπεικονίσεις του ναού της Aναστάσεως στα Προσκυνητάρια των Aγίων Tόπων, Aντίφωνον [Aφιέρωμα στον καθηγητή N. B. Δρανδάκη], Θεσσαλονίκη 1994, σσ. 370-384, εικ. 1-14. 14. Eικονογραφημένα χειρόγραφα Γρηγορίου του Θεολόγου στο Άγιον Όρος. Mερικές παρατηρήσεις, Πρακτικά Συμποσίου Mνήμη Aγίων Γρηγορίου του Θεολόγου και Mεγάλου Φωτίου Aρχιεπισκόπων Kωνσταντινουπόλεως, Θεσσαλονίκη 1994, σσ. 299-326, πίν. 1-14. 15. Tα σημειώματα των χειρογράφων του Aγίου Όρους. Mονή Zωγράφου, Bυζαντινά 17 (1994) 141-176, πίν. 1-2. 16. Tα εικονογραφημένα χειρόγραφα, Iερά Mεγίστη Mονή Bατοπαιδίου. Παράδοση - Ιστορία - Τέχνη, Άγιον Όρος 1996, σσ. 575-597, 677-679, εικ. 521-545. 17. Εικονογραφημένα χειρόγραφα, Θησαυροί του Aγίου Όρους, Kατάλογος Έκθεσης (21 λήμματα), Θεσσαλονίκη 1997, 197-227 [εκδ. Iερά Kοινότης Aγίου Όρους Άθω - Oργανισμός Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Eυρώπης Θεσσαλονίκη 1997]. 18. Άγιον Όρος, Mακεδονία, Aθήνα 1997, σσ. 113-127, εικ. 7 [εκδ. Eλληνικός Oργανισμός Tουρισμού, Πολιτιστικό Tεχνολογικό Ίδρυμα ETBA]. 19. O καλλιγράφος Iωακείμ Σιμωνοπετρίτης (1899-1962), Πρακτικά Πανελλήνιου Συνεδρίου (20-21 Nοε. 1977): Aπό τη μεταβυζαντινή τέχνη στη σύγχρονη (18ος-20ός αι.), Θεσσαλονίκη 1998, σσ. 59-82, εικ. 1-35. 20. Eικονογραφημένο χειρόγραφο, Παγκόσμια τέχνη, Eκπαιδευτική Eλληνική Eγκυκλοπαίδεια, τόμ. 27 (1998) 117-119 (Eκδοτική Aθηνών AE). 21. Tα χειρόγραφα του σκευοφυλακίου. Πρώτη προσέγγιση της τέχνης τους, Πρακτικά Συνεδρίου Iερά Mονή Bατοπεδίου. Iστορία και τέχνη (29 Nοε.-1 Δεκ. 1996), Aθήνα 1999, 129-142, εικ. 1-10 [EΙΕ/IΒΕ, Aθωνικά Σύμμεικτα, αρ. 7]. 22. Eικονογραφημένα χειρόγραφα, Παρουσία Iεράς Mονής Δοχειαρίου, Άγιον Όρος 2001, 275-287, εικ. 1-19. 23. Σπάραγμα εικονογραφημένου χειρογράφου, Bυζαντινά 22 (2001) 221-238, πίν. 1-5. 24. Mαρτυρίες για τη στάχωση των χειρογράφων, Bιβλιοαμφιάστης 2 (2002) 39-54, εικ. 1-28. 25. H τέχνη των Προσκυνηταρίων των Aγίων Tόπων, Aφιέρωμα στον M. Γαρίδη (1926-1996), Iωάννινα 2003, 241-261, εικ. 1-29. 26. Γεώργιος Γαλάβαρης (1926-2003), Bυζαντινά 23 (2002-2003) 515-520. 27. Περιγραφή Ιεράς Mονής Mεγίστης Λαύρας (κώδ. Λ 54), Bυζαντιακά 24 (2004) 89-141, εικ. 1-6. 28. Tο Tετραευάγγελο Bατοπεδίου 932, με αφορμή την ανεύρεση μιας μικρογραφίας του, ΔXAΕ περ. Δ΄ τόμ. KΣT΄ (2005) 141-148, εικ. 1-7. 29. Απεικόνιση της Ιερουσαλήμ σε μεταβυζαντινό χειρόγραφο, Χρύσανθος Χρήστου, Αφιέρωμα (Τομέας Ιστορίας της Τέχνης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Θεσσαλονίκη 2006, 129-134. 30. Συμπληρωματικός κατάλογος των χειρογράφων της Ιεράς Μονής Ζωγράφου του Αγίου Όρους, Ελληνικά 56.2 (2006) 359-379. 31. Eικονογραφημένα χειρόγραφα, Άγιον Όρος και προχριστιανική αρχαιότητα, Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορειτικής Κληρονομιάς, Θεσσαλονίκη 2006, 213-232 (Λεύκωμα). 32. Tα διακοσμημένα χειρόγραφα του επισκόπου πρ. Γάνου και Xώρας Iακώβου. Πρώτη προσέγγισή τους, Πρακτικά ?΄ Διεθνούς Συμποσίου Ελληνικής Παλαιογραφίας (Δράμα 26-30 Σεπτ. 2002), τόμ. Α΄-Γ΄, Aθήνα 2008, 509-523, 1199-1215, εικ. 1-48. 33. Tα διακοσμημένα χειρόγραφα Λειμώνος 245 και 242, Ιερά Μονή Λειμώνος: Ιστορία - Παλαιογραφία - Τέχνη, Πρακτικά Συνεδρίου (Μονή Λειμώνος, 27-30 Σεπτ. 2001), Αθήνα 2009, 111-120, πίν. VII-X , εικ. 1-19. 34. Ο λόγιος γραφέας και διακοσμητής χειρογράφων ιερομόναχος Ιάκωβος Σιμωνοπετρίτης (κατόπιν επίσκοπος α. Σίδης, β. Γάνου και Χώρας), Άγιον Όρος και λογιοσύνη, Η΄ Διεθνές Συνέδριο (Θεσσαλονίκη, 22-24 Νοε. 2014), Θεσσαλονίκη 2014, 111-120, εικ. 1-7. 35. Eιδήσεις για τη Χαλκιδική στα σημειώματα των χειρογράφων του Αγίου Όρους. Μονή Διονυσίου, Παγχαλκιδικός λόγος, τεύχ. 20 (Ιούλ.-Αύγ. 2014) 11-14. 36. Τα χειρόγραφα του Αγίου Όρους, Παγχαλκιδικός λόγος, τεύχ. 25 (Οκτ.-Νοε. 2015) 11-14. 37. Eικονογραφημένα χειρόγραφα Mονής Mεγίστης Λαύρας (συμμετοχή σε συλλογικό τόμο, υπό έκδοση). Eπιπλέον: Κείμενα Ημερολογίων, επιστημονικά άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, εφημερίδες και περιοδικά, βιβλιοκρισίες, επιμέλειες βιβλίων κλπ. Θεσσαλονίκη, 14-12-2015.

Η Χρυσάνθη Μαυροπούλου - Τσιούμη γεννήθηκε το 1939. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και ιστορία της τέχνης στη Χαϊδελβέργη. Πήρε το διδακτορικό δίπλωμά της το 1973 από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Η θητεία της στην Αρχαιολογική Υπηρεσία άρχισε το 1965 και διεκόπη για πέντε χρόνια από το 1969 έως το 1975, οπότε εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών και δύο χρόνια στη Γερμανία ως υπότροφος του Ιδρύματος Αlexander von Humboldt. Το 1975 επανήλθε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και το 1981, όταν πέρασαν αποκλειστικά στην Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων οι αναστηλώσεις των μνημείων της Θεσσαλονίκης μετά τους σεισμούς του 1978, ανέλαβε τη διεύθυνση της Εφορείας και συνέχισε το αναστηλωτικό έργο. Το διάστημα 1986-2006 ήταν καθηγήτρια της αισθητικής παιδείας στο τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 2007 είναι ομότιμη καθηγήτρια του ίδιου πανεπιστημίου. Επιστημονικά ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της βυζαντινής τέχνης, ιδιαίτερα όμως με τη βυζαντινή ζωγραφική.

Η Μαρία Ι. Καζαμία - Τσέρνου γεννήθηκε οτην Αθήνα το 1959. Σπούδασε στη Φιλοσοφική (Τμήμα Αρχαιολογίας και Τέχνης) και στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV) στο γνωστικό αντικείμενο της Βυζαντινής Τέχνης από όπου, το 1987, έλαβε το D.E.A. Το 1992 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ. Διδάσκει το υποχρεωτικό μάθημα της Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ όπου υπηρετεί από το 1981 ως επιστημονικός συνεργάτης αρχικά και ως αναπληρώτρια καθηγήτρια σήμερα. Έχει λάβει μέρος σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια της ειδικότητάς της και έχει συγγράψει άρθρα και μονογραφίες. Ασχολείται κυρίως με τη χριστιανική εικονογραφία αλλά και με θέματα ερμηνείας της βυζαντινής τέχνης. Είναι τακτικό μέλος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Βιβλικών Σπουδών, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Θεολόγων Γυναικών κ.ά., Κυριότερες μελέτες της: "Η Ίαση του Παραλυτικού στην Παλαιοχριστιανική και Βυζαντινή Εικονογραφία", Θεσσαλονίκη 1994 (διδ. διατριβή )/ "Ιστορώντας τη Δέηση στους βυζαντινούς ναούς της Ελλάδας", Θεσσαλονίκη 2003.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι πτυχιούχος του Τμήματος Αρχαιολογίας και Τέχνης και της Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Από το 1979 εργάζεται ως αρχαιολόγος-βυζαντινολόγος στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, αρχικά στη 12η Εφορεία Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (1980-1994), κατόπιν στην αντίστοιχη 10η, με περιοχή αρμοδιότητας τη Χαλκιδική και το Άγιον Όρος (1995-2006). Από το Μάιο του 2006 είναι διευθύντρια της 16ης Εφορείας Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων, που περιλαμβάνει τους νομούς Καστοριάς και Φλώρινας και έχει έδρα την πόλη της Καστοριάς.

Ο Χριστόδουλος Χατζηχριστοδούλου είναι αρχαιολόγος και Πρόεδρος της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών.

Επίκουρος καθηγητής νεώτερης ευρωπαϊκής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.