Ο Άγιος Νήφων, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1508-2008)

Ο Αντώνιος Αλυγιζάκης είναι καθηγητής στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Ο Γεώργιος Φουστέρης είναι καθηγητής της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Yποψήφιος διδάκτωρ συντήρησης και ιστορίας πάνω στα υφάσματα του Αγίου Όρους, όπου παράλληλα με την έρευνα του διδάσκει συντήρηση εκκλησιαστικού και εθνογραφικού υφάσματος στο University of Lincoln -υποτροφία από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Zibby Garnett Travelling Fellowship. H διδακτορική του έρευνα επικεντρώνεται στον Ορθόδοξο Χριστιανικό Σάκκο 15ου έως 19ου αιώνα του Αγίου Όρους σε συνεργασία με το ερευνητικό τμήμα της Ορμύλιας (Diagnostic Art Center) και το ερευνητικό τμήμα του University College of London. Μεταπτυχιακές σπουδές στην συντήρηση υφάσματος (Textile Conservation Centre, University of Southampton) - υποτροφία από το Α. Λεβέντιο Ίδρυμα. Πτυχιούχος του πανεπιστημίου De Montfort, UK συντήρηση-αποκατάσταση έργων τέχνης (BA Hons). Πτυχίο Συντήρησης έργων ζωγραφικής (Ι.Ι.Ε.Κ Πετρά) και μουσειακών σπουδών (Christies'). Πτυχίο αγιογραφίας φορητής εικόνας και τοιχογραφίας (Ιεράς Μητρόπολης Νικαίας). Είναι υπεύθυνος καταγραφής εκκλησιαστικών υφασμάτων της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου σε συνεργασία με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών-ΙΒΕ. Συμβουλευτικές δραστηριότητες σε δώδεκα Ιερά Καθιδρύματα του Αγίου Όρους για την συντήρηση και αποθήκευση υφασμάτινων έργων τέχνης. Πραγματοποίησε πρακτική εξάσκηση σε υφασμάτινα έργα τέχνης των Museum of London, Whitworth Art Gallery-University of Manchester, Hampshire Regiment Museum- Winchester και για το Μουσείο Μπενάκη. Συνεργασία με την 1η, 5η και 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και για τα μουσεία και τις συλλογές του Αγίου Όρους, Οικουμενικό Πατριαρχείο Κων/λεως, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Αθήνα, Πελλο/νησο (Ι.Μ. Μονεμβασίας και Σπάρτης), Ισπανία (Museum of Barcelona, Santa Maria del Mar, Servei de Bens I Mobles de la Generalitat de Catalunya), Κολομβία (Καθεδρικός της Cartagena de Indias), Αγγλία (Lincolnshire County Council). Εισηγητής σεμιναρίων συντήρησης υφάσματος για την Time Heritage (Εταιρεία Διαχείρισης Πολιτιστικής Κληρονομιάς). Είναι μέλος διεθνών οργανισμών (I.I.C-Ελληνικό Τμήμα, I.C.O.M.O.S- Ελληνικό Τμήμα, Friends of Mount Athos, κ.ά.) Επιστημονικός συνεργάτης του αρχαιολογικού περιοδικού "Corpus" από το 2000. Άρθρα του δημοσιεύονται επίσης: στα "Νέα της Τέχνης", "Αρχαιολογία & Τέχνες", "I.I.C- Ελληνικό τμήμα", "Ε-Ιστορικά" της Eλευθεροτυπίας, "National Geographic-Ελληνικό", "Πεμπτουσία", E and T της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας-Υπουργείο Ανάπτυξης, Art & Archaeology Technical Magazine-Getty Institute. Επιμέλεια διδακτικών σημειώσεων για την συντήρηση υφάσματος του πανεπιστημίου Lincoln (τμήμα συντήρησης).

Ο Φλορίν Μαρινέσκου είναι ιστορικός-ερευνητής στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Σπούδασε στο Βουκουρέστι, στη Φιλοσοφική Σχολή του εκεί Πανεπιστημίου, όπου υποστήριξε και τη διδακτορική του διατριβή. Μέχρι το 1978 εργάστηκε στο Τμήμα Χειρογράφων και Σπάνιων Βιβλίων της Βιβλιοθήκης της Ρουμανικής Ακαδημίας, όπου ειδικεύτηκε στη ρουμανική κυριλλική παλαιογραφία (είναι ο μόνος παλαιογράφος με αυτήν την ειδικότητα στην Ελλάδα). Από το 1979 μέχρι σήμερα εργάζεται στο προαναφερόμενο Ινστιτούτο. Τα πεδία έρευνάς του είναι: οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ Ελλά��ας και Ρουμανίας, γενεαλογία φαναριώτικων οικογενειών, ο Ελληνισμός της Ρουμανίας, σχέσεις του Αγίου Όρους με τις περιοχές της σημερινής Ρουμανίας, ιστορία του ρουμανικού και του ελληνικού εντύπου, σχέσεις της Ηπείρου με Μολδαβία, Βλαχία και Τρανσυλβανία. Είναι μέλος επιστημονικών σωματείων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε σχεδόν 50 επιστημονικά συνέδρια και συμπόσια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συγγράψει οκτώ βιβλία και πάνω από 80 μελέτες και άρθρα (μόνος ή σε συνεργασία) και έχει βραβευτεί με το βραβείο Comnene της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Εραλδικής και Γενεαλογίας (Λουξεμβούργο 1994).

Ο Γεώργιος Χρ. Τσιγάρας είναι αναπληρωτής καθηγητής της Ιστορίας της Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δ.Π.Θ.

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γεννήθηκε στη Νάξο το 1749. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Νικόλαος και η οικογένειά του ήταν μία από τις πιο εύπορες του νησιού. Το 1765 πηγαίνει στη Σμύρνη και μαθητεύει επί πέντε χρόνια κοντά στον Ιερόθεο Βουλισμά. Γύρω στο 1775 πηγαίνει στο Άγιον Όρος όπου κείρεται μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Είναι ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς της Εκκλησίας. Εκδήμησε εις Κύριον στις 14 Ιουλίου 1809 στο κελί των Σκουρταίων όπου και φυλάσσεται η ιερή κάρα του.

Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους

Ο Δημήτριος Σοφιανός γεννήθηκε στον Πύργο της Τήνου το 1935. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών απ' όπου πήρε το πτυχίο του το 1959. Αρχικά εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρον Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Από το 1966 υπηρέτησε στο Κέντρο Ερεύνης του Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου διετέλεσε διευθυντής από το 1984 έως την εκλογή του ως καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Πέθανε το Νοέμβριο του 2008.