Ο αμανές του εκσυγχρονιστή

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο παππούς μου διετέλεσε επίτιμος πρόξενος της Ελλάδας σε μια μικρή πόλη της Βόρειας Αφρικής, όπου εμπορευόταν σφουγγάρια. Μεγάλωσα τριγυρισμένος – εκτός από τους φοίνικες και τους σπόγγους – από την ελληνική σημαία, τη φωτογραφία του βασιλικού ζεύγους, την πράσινη τσόχα του γραφείου και τις επίσημες σφραγίδες του ελληνικού κράτους… Η Ελλάδα αποτέλεσε για μένα την πεμπτουσία του οργανωμένου κράτους, του κύρους και της ευπρέπειας.
Όταν αργότερα τη γνώρισα από κοντά, η πρώτη μου κίνηση ήταν να επισκεφθώ το ελληνικό κράτος. Με καλοδέχθηκε – εν τω μεταξύ είχε ξεκρεμάσει τα βασιλικά πορτραίτα – και μάλιστα μου προξένεψε δουλειά. Έτσι άρχισα μια μακροχρόνια σχέση με μια Δημόσια Υπηρεσία που τότε ήταν νέα και ορεξάτη. Ακόμα και ο θυρωρός όταν τον ρώταγες: Τι γίνεται σου απαντούσε ακλόνητος: Ε, εδώ στον αγώνα.
Μέσα από τα ποικίλα αλισβερίσια μου, αναζητούσα την Ελλάδα. Και πράγματι πολλά μαθαίνεις από μια υπηρεσία. Μαθαίνεις να συντάσσεις για την ευχαρίστηση της σύνταξης. Να περιγράφεις – με λίγα λόγια – μελλοντικές εφαρμογές, ελπιδοφόρες καταστάσεις και εκσυγχρονιστικές διαδικασίες.
Πολλές φορές μ’ έπιανε μια απελπισία και έλεγα: Η Ελλάδα δεν είναι εδώ. Έλα όμως που ήτανε. Ήτανε και εδώ.
Οπότε, καλού κακού, έβγαλα μερικές φωτογραφίες που μπορεί να είναι χρήσιμες μια μέρα, όταν φτιαχτεί ένα λαογραφικό μουσείο με την αναπαράσταση της Δημόσιας Υπηρεσίας.
Αναζήτησα – εντός και εκτός Υπηρεσίας – διάφορα γνήσια ανταλλακτικά όπως αυτό που διαφημίζει το λεωφορείο, Τα φρένα μου είναι ελληνικά, και τα συναρμολόγησα.
Καλή ανάγνωση.

Σειρές: Διηγήματα

ISBN: 978-960-85281-8-5

Πρώτη Έκδοση : 30/11/-0001

Αριθμός Σελίδων : 182

Διαστάσεις : 17 x 12 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Κουτούζης Μικές

Ο Μικές Κουτούζης γεννήθηκε Έλληνας το 1945 στη Βόρειο Αφρική. Δέκα τριών χρόνων ήλθε στην Ελλάδα που τότε ήταν κατάλληλη για ανήλικους. Τελείωσε το γαλλικό σχολείο στην Αθήνα. Μετά σπούδασε μαθηματικά στη Γαλλία. Μετά εργάστηκε καθηγητής σε τεχνικό Λύκειο. Μετά σπούδασε ξυλουργική στον γαλλικό ΟΑΕΔ και άρχισε να τοποθετεί εταζέρες από νοβοπάν σε σπίτια. Μετά έμπλεξε με την κοινωνιολογία της επιστήμης και της τεχνολογίας στο Conservatoire des Arts et Metiers. Μετά έγινε η μεταπολίτευση και διάλεξε την Ελλάδα. Μετά τελείωσαν τα "μετά" και άρχισαν τα "εδώ και τώρα". Παντρεύτηκε. Απέκτησε δύο χαριτωμένες κόρες. Άρχισε να συνεργάζεται με τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας. Ασχολήθηκε κυρίως με τη διάδοση του "Τεχνικού Πολιτισμού" και τη διοργάνωση εκθέσεων για το ευρύτερο κοινό. Σήμερα, δε βρίσκει καλύτερη δουλειά να κάνει απ' το να γράφει ιστορίες.