Ο θάνατος της καρδιάς

Η Ελίζαμπεθ Μπόουεν γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1899. Γόνος Ιρλανδών γαιοκτημόνων, ενός αυστηρού δικηγόρου και μιας αιθέριας μητέρας, η Ελίζαμπεθ ταξίδεψε πολύ, έζησε την αποπνικτική ατμόσφαιρα των οικοτροφείων, πέρασε από την Οξφόρδη, όπου συνάντησε τον Γέητς, συνδέθηκε με τον κύκλο του Μπλούμσμπερι, παντρεύτηκε τον Άλαν Κάμερον, ανέπτυξε μια σταθερή φιλία με τον Τ. Σ. Έλιοτ, την Βιρτζίνια Γουλφ, την Ε. Γουέλτυ, προσέφερε τις υπηρεσίες της στην πολιτική άμυνα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Λονδίνο, ανακάλυψε στα πενήντα της την Αμερική, δίδαξε στο Πρίνστον και το Βασάρ... Και κυρίως έγραψε, έγραψε πολύ, δουλεύοντας εξαντλητικά τη λεπτομέρεια, αναπαράγοντας εναργέστατα το πνεύμα της εποχής, αντιμετωπίζοντας το μυθιστόρημα ως "μια μη ποιητική αποτύπωση μιας ποιητικής αλήθειας". Από τα "The hotel" ("Το ξενοδοχείο", 1927), "The last September" ("Ο τελευταίος Σεπτέμβρης", 1929), "The house in Paris" ("Το σπίτι στο Παρίσι", 1935), "A world of love" ("Κόσμος αγάπης", 1955), "A time in Rome" (Μια εποχή στη Ρώμη", 1959), "The little girls" ("Τα μικρά κορίτσια", 1963), "Eva Trout" ("Εύα Τράουτ", 1969), ως τα περισσότερα γνωστά της "The death of the heart" ("Ο θάνατος της καρδιάς", 1938) και "The heat of the day" ("Η κάψα της μέρας", 1949), η Μπόουεν, βαδίζοντας στα ίχνη του Χένρυ Τζέημς και του Ε. Μ. Φόστερ, θα αναδείξει την προσήλωσή της "στη χαρά των ανθρώπινων σχέσεων και στην απόλαυση των ωραίων αντικειμένων", δημιουργώντας ένα σύμπαν όπου συνυπάρχουν αισθησιασμός, ευαισθησία και ορθολογισμός και όπου οι ανθρώπινες σχέσεις είναι το ιερότερο και πολυτιμότερο στοιχείο της ζωής. Το 1948 τιμήθηκε με το CBE, το 1949 έλαβε τον τιμητικό τίτλο της διδάκτορος λογοτεχνίας από το Trinity College του Δουβλίνου, το 1965 τον ίδιο τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Bryn Maur College των ΗΠΑ. Το 1956 αναγορεύτηκε Companion of Literature από τη Βασιλική Λογοτεχνική Εταιρία. Πέθανε στο Λονδίνο το 1973.