Ο Λούθηρος και η μεταρρύθμιση

Ο Θάνος Λίποβατς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα όπου τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο το 1960. Από το 1962 ακολούθησε σπουδές φυσικής επιστήμης στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτ. Βερολίνου. Στη συνέχεια (1968-73) ακολούθησε σπουδές κοινωνιολογίας, οικονομίας και φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το 1973 πήρε το δίπλωμα Κοινωνιολογίας. Την περίοδο 1973-78 ήταν επιστημονικός βοηθός (διδάσκων) στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου και παράλληλα ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές ψυχολογίας. Το 1978-82 ήταν ερευνητής σε προγράμματα κοινωνιολογικής έρευνας στο Παρίσι και το 1979-81 επιστημονικός βοηθός στο τμήμα Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο VIII (Vincennes- Saint Dennis) του Παρισιού. Το 1981 υποστήριξε διδακτορική διατριβή στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (Dr. Phil.). Το 1982-87 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Όλντενμπουργκ. Το 1986 υποστήριξε υφηγεσία στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Τον Οκτώβριο του 1987 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στην έδρα πολιτικής ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και από το 1991 είναι τακτικός καθηγητής. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και πολλά άρθρα στα ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά και έχει δώσει σειρά διαλέξεων. Επιστημονικά έργα: "Η απάρνηση του πολιτικού", Αθήνα 1988· "Η ψυχοπαθολογία του πολιτικού", Αθήνα 1990· "Ζητήματα πολιτικής ψυχολογίας", Αθήνα 1991· "Δοκίμιο για την ιδεολογία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), Αθήνα, 1994· "Ενάντια στο ρεύμα: Για μια κοινωνία πολιτών", Αθήνα 1995· "Ψυχανάλυση, φιλοσοφία, πολιτική κουλτούρα. Διαπλεκόμενα κείμενα", Αθήνα 1996, "Δημοκρατικός Λόγος, Ψυχανάλυση, Μονοθεϊσμός", 2001, "Φθόνος και μνησικακία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), 2006, "Δοκίμιο για τη γνώση και τον γνωστικισμό", 2006, "Το όνομα του πατέρα και η δυσφορία μέσα στον πολιτισμό", 2007, "Φαντασιακή και αληθής Ελευθερία", 2008, "H απατηλή σαγήνη και η διαβρωτική βία του κακού", 2012. Επίσης, "Diskurs und Macht. J. Lacans Begriff des Diskurses", Marburg, 1982· "Die Verleugnung des Politischen", Berlin, 1986· "Politik des Psyche", Wien, 1998, "Der Fortschritt in der Geitstigkeit und der Tod Gottes", Wurzburg, 2005, κ.ά..

Γεννήθηκε το 1957 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσιο δίκαιο στη Νομική Σχολή Αθηνών και ιστορία της πολιτικής σκέψης στο Πανεπιστήμιο Paris II. Η διδακτορική διατριβή του κυκλοφόρησε στα ελληνικά, σε συντομευμένη εκδοχή, με τον τίτλο "Είδωλα του Μακιαβέλλι. Η πολεμική γύρω από τον "μακιαβελλισμό" στη Γαλλία μεταξύ 1572 και 1643" από τις εκδόσεις της Εστίας (Αθήνα 2003). Άλλες δημοσιευμένες μελέτες του αφορούν την ιστορία της ιστοριογραφίας και τη λατρεία των πολιούχων αγίων.

Ο Περικλής Σ. Βαλλιάνος γεννήθηκε το 1950. Σπούδασε κοινωνιολογία και ιστορία των ιδεών στα πανεπιστήμια Wesleyan και Brandeis των Ηνωμένων Πολιτειών. Ειδικεύθηκε στην φιλοσοφία του 19ου αιώνα με ιδιαίτερη έμφαση στην πολιτική και την κοινωνική σκέψη του Γερμανικού Ιδεαλισμού. Από το 1989 διδάσκει πολιτική φιλοσοφία στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

O Σταύρος Ζουμπουλάκης γεννήθηκε το 1953 στη Συκιά Λακωνίας. Σπούδασε νομική και φιλολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στο Παρίσι. Δίδαξε πολλά χρόνια στη μέση εκπαίδευση. Από το 1998 ως το 2012 διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού "Νέα Εστία". Είναι πρόεδρος, από το 2008, του Δ.Σ. του βιβλικού ιδρύματος "Άρτος Ζωής". Το Φεβρουάριο 2013 ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το 2015 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ο Αντώνης Σμυρναίος γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Είναι διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει Νεοελληνική Ιστορία και Διδακτική της Ιστορίας στο ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, ενώ εισηγήσεις του έχουν παρουσιαστεί σε επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη Νεοελληνική Ιστορία, στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, στη Διδακτική της Ιστορίας και στη Φιλοσοφία της Παιδείας.

Ο Κώστας Γαγανάκης γεννήθηκε στη Γλασκώβη (Βρετανία) τον Μάρτιο του 1961. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Γλασκώβης, όπου το 1988 αναγορεύθηκε διδάκτορας στη Νεότερη Ευρωπαϊκή Ιστορία. Από το 1996 διδάσκει πρώιμη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύεται στην κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της Μεταρρύθμισης, με κύριο πεδίο αναφοράς τη Γαλλία των Θρησκευτικών Πολέμων του 16ου αιώνα. Πέρα από το πρώτο του βιβλίο ("Ο πόλεμος των λέξεων. Θρησκευτική διαμάχη και προπαγάνδα στη Γαλλία τον καιρό της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου", Αθήνα, Νεφέλη, 2003), έχει συγγράψει άρθρα σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της κρίσης της Μεταρρύθμισης, και με την ιστοριογραφία του 16ου αιώνα. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Historein/Ιστορείν.

Ο Γρηγόρης Μολύβας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Manchester. Εκπόνησε την διδακτορική του διατριβή στο University College London με ερευνητικό αντικείμενο τις έννοιες της ελευθερίας και των φυσικών δικαιωμάτων στην αγγλική πολιτική σκέψη του 18ου αιώνα. Τα κατοπινά του ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν στον ωφελιμισμό, τον κοινοτισμό, τον φιλελευθερισμό και τις σύγχρονες θεωρίες διανεμητικής δικαιοσύνης και ισότητας. Από το 2010 είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Γιώργος Γρηγορίου γεννήθηκε το 1952 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο δημόσιο δίκαιο στο Παρίσι. Δικηγορεί στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλιοκριτικές σε εφημερίδες και περιοδικά. Από τις εκδόσεις "Πόλις" κυκλοφορεί η μετάφραση του Ζαν-Λυκ Μαριόν, "Επιπροσθέτως" (Αθήνα 2011).

Γεννήθηκε το 1967 στην Κατερίνη. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ με ειδίκευση στην αρχαιολογία το 1988 και αναγορεύτηκε διδάκτορας του ιδίου τμήματος το 1995. Το 2012 πήρε τον τίτλο σπουδών Master of Arts in Interpretation, Representation and Heritage από το School of Museum Studies του Πανεπιστημίου του Λέστερ. Από το 1997 υπηρετεί ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι (λαϊκός) πρεσβύτερος της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Κατερίνης και μέλος της συντακτικής επιτροπής του επίσημου περιοδικού της Γενικής Συνόδου της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας "Αστήρ της Ανατολής".

Γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σπούδασε ιστορία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης ως υπότροφος του ΙΚΥ. Είναι μέλος της Ομάδας των ιστορικών για την έρευνα στην ιστορία των γυναικών και του φύλου, της Renaissance Society of America και της Sixteenth Century Society.

Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου διδάσκει ιστορία της πρώιμης νεότερης Ευρώπης. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, του οποίου είναι διδάκτορας. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.