Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης και το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας

(Τόμος 1)

Πρακτικά διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου

0 out of 5

43.73

Κωδικός Προϊόντος: 9789604042371
Προβολη καλαθιου

Συγγραφέας: Συλλογικό Έργο

Εκδότης: Ακαδημία Αθηνών

Ημερ. Έκδοσης: 01/12/2012

Σειρές: Δημοσιεύματα Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

[set δύο τόμων]

Πρακτικά συνεδρίου με θέμα τον Νικόλαο Γ. Πολίτη και το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Ν. Γ. Πολίτης (1852-1921) υπήρξε ο ιδρυτής του Λαογραφικού Αρχείου (1918, σήμερα Κέντρο Λαογραφίας). Στα 44 κείμενα των δύο τόμων των πρακτικών οι συγγραφείς των οποίων είναι ειδικοί επιστήμονες, ερευνητές και πανεπιστημιακοί εξετάζεται η επιστημονική σκέψη, η κοινωνική και πολιτική δράση του Ν. Γ. Πολίτη που τον οδήγησε σε ώριμη ηλικία στη ίδρυση του Λαογραφικού Αρχείου με στόχο την συστηματική συλλογή και επιστημονική μελέτη της λαογραφικής ύλης.

Περιεχόμενα Τόμου Α΄

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Αικατερίνης Πολυμέρου-Καμηλάκη
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
– Πάνος Λιγομενίδης
– Κωνσταντίνος Δρακάτος
– Πέτρος Ευθυμίου
– Κώστας Καρτάλης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
– Άννα Αγγελοπούλου, Το ελληνικό παραμύθι και ο διεθνής Κατάλογος. Επεξεργασία του ανέκδοτου αρχείου Γ. Α. Μέγα.
Ελευθέριος Π. Αλεξάκης, Η συγκριτική εθνολογική μέθοδος στη Λαογραφία ή ο Νικόλαος Πολίτης μεταξύ εθνισμού και ανθρωπισμού
– Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Οι γνωμοδοτήσεις του Ν. Γ. Πολίτη περί μετονομασίας συνοικισμών και κοινοτήτων
– N. J. Allen, Hesiod’s Theogony in the light of Indo-European comparativism and the Mahabharata
– Μαρία Γ. Ανδρουλάκη, Το Κέντρο Λαογραφίας και η Εθνική Μουσική Συλλογή. Παλαιοί και σύγχρονοι προσανατολισμοί της μουσικής έρευνας
– Ευάγγελος Γ. Αυδίκος, Ν. Γ. Πολίτης: το ταξίδι ενός τρελοβάπορου στη σκέψη των επιγόνων του
– Eusebi Ayensa, Νικόλαος Γ. Πολίτης και Antoni Rubiο i Lluch: ιστορία μιας φιλίας
– Δικαίος Β. Βαγιακάκος, Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης πρώτος εκδότης το 1866 του μανιάτικου μοιρολογίου του δικιωμού της Ληγορούς
– Γιώργος Βοζίκας, Λαογραφική έρευνα και εκπαίδευση: Η αλληλογραφία του Ν. Γ. Πολίτη με τον Ν. Ι. Λάσκαρη
– Ελευθερία Γιακουμάκη, Η συμβολή του Ν. Γ. Πολίτη στη μελέτη των νεοελληνικών διαλέκτων
– Δέσποινα Δαμιανού, Ο Σπυρίδων Εμμ. Στάθης και η λαογραφική έρευνα στα Κύθηρα
– Στέφανος Δ. Ήμελλος, Ο θεωρητικoς Ν. Γ. Πολίτης
– Ρέα Κακάμπουρα-Τίλη, Ο Ν. Γ. Πολίτης και οι εκπαιδευτικοί ως συλλογείς λαογραφικού υλικού
– Μαρία Καλιαμπού, Άγνωστο αρχειακό υλικό παραμυθιών του Ν. Γ. Πολίτη
– Παναγιώτης Ιω. Καμηλάκης, Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης και η συμβολή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896
– Ευάγγελος Καραμανές, Προσεγγίσεις του υλικού βίου κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου: το Λαογραφικό Αρχείο
– Δημήτριος Καραμπερόπουλος, Νικολάου Γ. Πολίτη, Η νεότης του Ρήγα, 1885
– Δημήτρης Θ. Κατσαρής, Ο άθεος Νικόλαος Γ. Πολίτης
– Εμμανουήλ Κριαράς, Γράμματα του Γ. Ψυχάρη στον Νικόλαο Πολίτη, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα. Το περιεχόμενο, ο χαρακτήρας και η σημασία τους
– Άννα Λυδάκη, Ονειρομαντεία. Η ιστορική – συγκριτική μέθοδος ερμηνείας στο έργο του Ν. Γ. Πολίτη και ένα παράδειγμα
– Διονύσης Γ. Μαυρόγιαννης, Ο παροιμιακός λόγος στο έργο του Νικολάου Γ. Πολίτου
– Μ. Γ. Μερακλής, Προς τις πηγές: Ν. Γ. Πολίτης,Περί του εθνικού έπους των νεωτέρων Ελλήνων
– Κωνσταντίνα Μπάδα, Ο Ν. Γ. Πολίτης και η σχέση του με τον θεσμό του λαογραφικού μουσείου
– Θεόδωρος Νημάς, Ο Νικόλαος Πολίτης και το δημοτικό τραγούδι στα σχολικά βιβλία Μέσης Εκπαιδεύσεως από την καθιέρωση του μαθήματος των Νέων Ελληνικών (1884) έως σήμερα
– Βασίλης Νιτσιάκος, Η κριτική του Στ. Κυριακίδη στον ορισμό της Λαογραφίας του Ν. Πολίτη υπό το φως των σύγχρονων θεωρητικών εξελίξεων
– Ευαγγελή Αρ. Ντάτση, Διαφωτισμός και εξελικτισμός: Oι θεωρητικές και ιδεολογικές συντεταγμένες του Νικόλαου Πολίτη.

Συγγραφεας: Βοζίκας Γιώργος, Γιακουμάκη Ελευθερία, Καραμανές Ευάγγελος, Δαμιανού Μ. Δέσποινα, Ήμελλος Δ. Στέφανος, Κακάμπουρα Ρέα, Καλιαμπού Μαρία, Αυδίκος Γ. Ευάγγελος, Καμηλάκης Παναγιώτης, Αγγελοπούλου Άννα, Αλεξάκης Π. Ελευθέριος, Κατσαρής Δημήτριος, Αλεξιάδης Α. Μηνάς, Καραμπερόπουλος Α. Δημήτριος, Κριαράς Εμμανουήλ, Λυδάκη Άννα, Μαυρόγιαννης Γ. Διονύσης, Μερακλής Γ. Μιχάλης, Κωνσταντίνα Μπάδα, Νημάς Α. Θεόδωρος, Νιτσιάκος Γ. Βασίλης, Ντάτση Α. Ευαγγελή, Ανδρουλάκη Γ. Μαρία, Βαγιακάκος Β. Δικαίος
Μεταφραστής: Χρυσανθακοπούλου Βασιλική, Farrington Andrew
Επιμέλεια: Πολυμέρου - Καμηλάκη Αικατερίνη, Ποτηρόπουλος Παρασκευάς, Καμηλάκης Παναγιώτης
Σειρές: Δημοσιεύματα Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
ISBN: 978-960-404-237-1

Πρώτη Έκδοση : 01/12/2012

Αριθμός Σελίδων : 646

Διαστάσεις : 24 x 17 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Τόμος : 1

Τόμοι : 2

Βοζίκας Γιώργος

Ο Γιώργος Βοζίκας είναι φιλόλογος και διδάκτωρ Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ("Διδακτική της Ιστορίας - Πολιτιστική Παράδοση") του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου και πήρε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης. Στο ίδιο Τμήμα εκπόνησε με υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. τη διδακτορική του διατριβή και αναγορεύτηκε δρ. Λαογραφίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται, κυρίως, με τη ζωή στην πόλη. Εξειδικεύεται στο χώρο και τον χρόνο της πόλης, στις τελετές, στην τελετουργία, στη συλλογική ταυτότητα και στην προφορική ιστορία. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση, ενώ από το 2003 μέχρι το 2008 ήταν αποσπασμένος, ως επιστημονικός συνεργάτης, στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών. Πρόσφατα εξελέγη Ερευνητής Δ΄ Βαθμίδας στο ίδιο Κέντρο. Έχει λάβει μέρος σε διάφορα διεθνή και τοπικά συνέδρια, έχει συμμετάσχει στη συγγραφή βιβλίου για τον λαϊκό πολιτισμό και την εκπαίδευση, έκδοση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και έχει δημοσιεύσει διάφορα ελληνικά και ξενόγλωσσα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει συμμετάσχει στην παρουσίαση λαογραφικών θεμάτων στο ραδιόφωνο και σε ντοκυμαντέρ για την τηλεόραση. Είναι μέλος σε διάφορες λαογραφικές εταιρίες συμπεριλαμβανομένων της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας και της Αmerican Folklore Society.

Γιακουμάκη Ελευθερία

Καραμανές Ευάγγελος

O Ευάγγελος Καραμανές γεννήθηκε στον Ευαγγελισμό Λάρισας το 1967. Σπούδασε Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη λαογραφία και κοινωνική ανθρωπολογία στην ίδια σχολή (Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών 1994), στην εθνολογία και κοινωνική ανθρωπολογία στην Ecole des Hautes Etudesen Sciences Sociales Παρισίων (D.E.A. 1994, διδακτορικό δίπλωμα 1999). Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών όπου υπηρετεί ως ερευνητής από το 2002, διευθύνων το Κέντρο από το 2014. Έχει πραγματοποιήσει λαογραφικές αποστολές για επιτόπια έρευνα κυρίως στις περιοχές Γρεβενών, Ασπροποτάμου Τρικάλων και Λευκάδας και σε άλλες (Κριμαία, Άνδρος, Λάρισα, κ.α.). Εργάστηκε για την επιμέλεια εκδόσεων και της Επετηρίδας του Κέντρου Λαογραφίας, την ψηφιοποίηση και την τεκμηρίωση του υλικού του Λαογραφικού Αρχείου, την επιμέλεια της δικτυακής πύλης του και ψηφιακών αποθετηρίων, την ανάπτυξη ψηφιακών εφαρμογών κ.ά. Επιστημονικός υπεύθυνος εκδόσεων και ερευνητικών έργων. Συμμετείχε στην οργάνωση συνεδρίων και εκθέσεων λαογραφικής θεματολογίας. Επιστημονικά ενδιαφέροντα: Υλικός πολιτισμός, παραδοσιακή διατροφή, τεχνικές, τοπική ταυτότητα, λαϊκό εορτολόγιο, διαχείριση ψηφιακού πολιτιστικού αποθέματος. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικές και ξένες συλλογικές εκδόσεις.

Δαμιανού Μ. Δέσποινα

Η Δέσποινα Δαμιανού είναι λέκτορας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Ήμελλος Δ. Στέφανος

Κακάμπουρα Ρέα

Η Ρέα Κακάμπουρα είναι επίκουρη καθηγήτρια Λαογραφίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην έρευνα τοπικών συλλόγων και διαχείρισης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στη σύγχρονη εποχή, σε θεωρητικά ζητήματα των λαογραφικών σπουδών, στη διαπολιτισμική διδακτική του λαϊκού πολιτισμού στην εκπαίδευση. Διδάσκει στο προπτυχιακό και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (κατεύθυνση "Λαογραφία και εκπαίδευση") του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διευθύντρια του Εργαστηρίου Κοινωνικών Επιστημών και επιστημονική υπεύθυνη του Αρχείου Αφηγήσεων Ζωής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, σε πρακτικά συνεδρίων και σε συλλογικούς τόμους. Έχει γράψει επίσης τα βιβλία "Ανάμεσα στο αστικό κέντρο και τις τοπικές κοινωνίες: Οι σύλλογοι της επαρχίας Κόνιτσας στην Αθήνα" (1999) και "Αφηγήσεις Ζωής". "Η βιογραφική προσέγγιση στη σύγχρονη λαογραφική έρευνα" (2011), και μαζί με τον Χ. Μπαμπούνη έχει επιμεληθεί τον τόμο "Ιστορικά και Λαογραφικά Μελετήματα: Ερευνητικές και Εκπαιδευτικές διαστάσεις" (2014). Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών (Δ.Σ. Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας) και της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής της UNESCO για την προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Καλιαμπού Μαρία

Αυδίκος Γ. Ευάγγελος

Ο Ευάγγελος Γρ. Αυδίκος γεννήθηκε το 1951 στην Πρέβεζα, με καταγωγή από το Συρράκο. Σπούδασε στο Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και εργάστηκε για πολλά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως φιλόλογος. Είναι καθηγητής λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων οι τίτλοι: "Το βλέμμα στον τοίχο με τη μαντανία", διηγήματα, (Ελληνικά Γράμματα, 2001), "Ο δικός μου Θεός", μυθιστόρημα, (Ταξιδευτής, 2004), "Η Θράκη και οι άλλοι. Ιχνηλατώντας τα πολιτισμικά όρια και την ιστορική μνήμη" (Οδυσσέας 2007), "Η κίτρινη ομπρέλα" (Μεταίχμιο, 2007) -ήταν στη μικρή λίστα του περιοδικού "Διαβάζω" για το βραβείο μυθιστορήματος του 2008, "Ήταν μια φορά κι έναν καιρό αλλά μπορεί να γίνει και τώρα. Η εκπαίδευση ως χώρος διαμόρφωσης παραμυθάδων" (Ελληνικά Γράμματα 1999), "Το παιδί στην παραδοσιακή και τη σύγχρονη κοινωνία" (Ελληνικά Γράμματα 1996), "Το λαϊκό παραμύθι. Θεωρητικές προσεγγίσεις" (Οδυσσέας 1994).

Καμηλάκης Παναγιώτης

Αγγελοπούλου Άννα

Η Άννα Αγγελοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951, όπου σπούδασε ελληνική φιλολογία. Από το 1975 ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Είναι κοινωνική ανθρωπολόγος, διδάκτωρ της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales. Έχει εκδόσει τα βιβλία: "Ελληνικά παραμύθια Α΄ - Οι παραμυθοκόρες" (Εστία, 1991) και τα "Σαρακατσάνικα παραμύθια" (Ίδρυμα Αγγελικής Χατζημιχάλη - Άγρα 2002). Μαζί με την Αίγλη Μπρούσκου έχει δημοσιεύσει τρεις τόμους του "Ελληνικού καταλόγου παραμυθιών" (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών), οι οποίοι αποτελούν επεξεργασία του Αρχείου Γεωργίου Μέγα. Ο πρώτος τόμος έχει μεταφραστεί στα γαλλικά.

Αλεξάκης Π. Ελευθέριος

Ο Λευτέρης Αλεξάκης κατάγεται από τη Λακωνία. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία με υποτροφία του ΙΚΥ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1962-1967) και Εθνολογία και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Universite Libre de Bruxelles (1968-1970). Πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα με άριστα από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1980. Από το 1974 είναι μόνιμος ερευνητής και από τον Ιούνιο του 1996 διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Ασχολείται κυρίως με το ελληνικό σύστημα συγγένειας και την Εθνολογία και Εθνοϊστορία των Βαλκανικών λαών. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες και έχει γράψει τα σενάρια δύο εθνογραφικών ντοκυμαντέρ, που προβλήθηκαν από την ΕΡΤ. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εθνολογίας από το 1992 έως το 1996 και από το 1998 έως το 2000. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1996-1997). Επίσης έχει διδάξει με ανάθεση από τον τομέα "Εισαγωγή στην Κοινωνική Ανθρωπολογία" στους μεταπτυχιακούς φοιτητές της Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999-2000).

Κατσαρής Δημήτριος

Αλεξιάδης Α. Μηνάς

Ο Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης είναι καθηγητής λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1948 στις Μενετές Καρπάθου του νομού Δωδεκανήσου. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Φιλολογία και Λαογραφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απ' όπου αποφοίτησε το 1972 με βαθμό "Άριστα". Σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του ήταν υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία (1973-1975) διορίστηκε καθηγητής στο Λύκειο Καρπάθου (1975-1977). Το 1976 πήρε πτυχίο Proficiency στην αγγλική γλώσσα και το 1982 αναγορεύτηκε διδάκτορας Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με βαθμό "Άριστα". Έκανε συμπληρωματικές σπουδές Κοινωνικής και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας, Εθνογραφίας και Λαογραφίας στο University College και στο London School of Economics του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1982-1983 και 1989-1990). Υπηρέτησε ως βοηθός (1977-1982), επιμελητής και λέκτορας (1982-1986) Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1986 εξελέγη επίκουρος καθηγητής και το 1992 αναπληρωτής καθηγητής στον Τομέα Λαογραφίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1993 εξελέγη και διορίστηκε (1994) αναπληρωτής καθηγητής Λαογραφίας στον Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1997 εξελέγη ομόφωνα και παμψηφεί τακτικός καθηγητής. Το 1982 του απονεμήθηκε το Πανδωδεκανησιακό βραβείο του Ιδρύματος Μοσκόβη για λαογραφική εργασία του, το 1995 ο Χρυσός Σταυρός της Εκκλησίας της Δωδεκανήσου (από τον Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου Αμβρόσιο) και το 2000 ο Χρυσός Σταυρός της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου (από τον Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο). Έλαβε επίσης τιμητικές διακρίσεις για το έργο και την προσφορά του από πολιτιστικούς φορείς. Διετέλεσε Honorary Research Associate στον King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1989-1990) και διευθυντής του Πολιτιστικού Ιδρύματος Δωδεκανήσου (Αθήνα: 1992-1995). Είναι τακτικός εταίρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας (Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ.), της Αγγλικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Αμερικανικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Ανθρωπιστικής Εταιρείας, της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός", της Δωδεκανησιακής Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας, της Εταιρείας Καρπαθιακών Μελετών και της Ένωσης Δωδεκανήσιων Καθηγητών Πανεπιστημίου. Συνέγραψε βιβλία και μελετήματα για τον Ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Δημοσίευσε επίσης άρθρα, βιβλιοκρισίες, επιφυλλίδες κ.ά. σε περιοδικά, εφημερίδες, εγκυκλοπαίδειες, προλόγους σε βιβλία και έλαβε μέρος σε Ελληνικά και διεθνή συνέδρια Λαογραφίας και Πολιτισμού. Έδωσε επίσης διαλέξεις και μαθήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι συνεργάτης των εφημερίδων "Το Βήμα" και "Η Καθημερινή".

Καραμπερόπουλος Α. Δημήτριος

Ο Δημήτριος Απ. Καραμπερόπουλος γεννήθηκε στο Βελεστίνο το 1945, όπου έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει την ειδικότητα του παιδιάτρου από το 1980, την οποία ασκεί στην Κηφισιά όπου ζεί. Είναι παντρεμένος με την Βασιλική Κωσταρέλου, φαρμακοποιό, εκ Μαρκοπούλου Μεσογαίας και έχει τέσσερα παιδιά. Από το 1990 ασχολείται με την Ιστορία της Ιατρικής της εποχής του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, δημοσιεύοντας αρκετές πρωτότυπες μελέτες, όπως μεταξύ των άλλων "Ιατρικές γνώσεις του Ρήγα στο βιβλίο του Φυσικής απάνθισμα" (1990), "Γνώσεις ανατομίας και φυσιολογίας του Θεσσαλού Διδασκάλου του Γένους Ανθίμου Γαζή" (1993), "Η πρώτη Ιστορία της Ιατρικής στην Ελληνική γλώσσα" (1994), "Ένα αβιβλιογράφητο κείμενο του 1815 για την προστασία από την πανώλη" (1994), "Ο ιατρός Μανουήλ Σαρής Τενέδιος και το διαφωτιστικό του έργο" (1999), "Η ιατρική ευρωπαϊκή γνώση στον ελληνικό χώρο (1745-1821)" (2003). Ανακηρύχθηκε με άριστα Διδάκτωρ της Ιστορίας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1996. με μια πολυσέλιδη εμπεριστατωμένη μελέτη, η οποία αναφέρεται στα έντυπα ελληνικά ιατρικά βιβλία της προεπαναστατικής εποχής. Ασχολείται επίσης με τους ιατρούς της αρχαιότητας Ιπποκράτη και Γαληνό δημοσιεύοντας εργασίες όπως "Το παιδί στην Ιπποκρατική Συλλογή", "Η κυστεοουρητηρική συμβολή: πρώτη αναφορά από τον Γαληνό", "΄Ελεγχος αποτελεσματικότητας φαρμάκου από τον Γαληνό", "Η βοτανοθεραπεία στους αρχαίους Ελληνες ιατρούς". Ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας της Παιδιατρικής, της οποίας είναι ο πρώτος πρόεδρός της. Ίδρυσε το Σύλλογο Βελεστινιωτών Αθηνών (1981), του οποίου προεδρεύει και μέχρι το 1997 εξέδιδε τη εφημερίδα του Συλλόγου "Φωνή του Βελεστίνου". Εμπνευστής και συνιδρυτής του πρωτότυπου "Μουσείου Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας Βελεστίνου" (1992). Ίδρυσε την Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα (1987), της οποίας είναι πρόεδρος και έχει διοργανώσει τέσσερα Διεθνή Συνέδρια για τον Ρήγα Βελεστινλή και τη γενέτειρά του (1986, 1992, 1997, 2003), ενώ εκδίδει και τους τόμους των Πρακτικών τους με τον τίτλο "Υπέρεια". Παράλληλα, επιμελείται την έκδοση των έργων του εθνεγέρτη Ρήγα Βελεστινλή, συντάσσοντας και τα αντίστοιχα ευρετήριά τους: "Φυσικής απάνθισμα" (1991), "Ανέκδοτα έγγραφα περί Ρήγα Βελεστινλή" των Αιμ. Λεγκράνδ (1996) και Κ. Αμάντου (1997), "Θούριος, Παραδοσιακές μουσικές παραλλαγές" (1997), "Ο Ηθικός Τρίπους" (2001), "Ολυμπιακοί Αγώνες" (2003), "Νέος Ανάχαρσις" (2004), "Τα Επαναστατικά" (1994), όπου περιέχονται τα Δίκαια του Ανθρώπου, το Σύνταγμα και ο Θούριος. Για να γίνει γνωστή η πρωτοπόρα πολιτική σκέψη του Ρήγα φροντίζει όπως τα "Επαναστατικά" μεταφρασθούν και εκδοθούν στις Βαλκανικές και ευρωπαϊκές γλώσσες. Ήδη εκδόθηκαν κατά σειρά στις γλώσσες: Βουλγαρική, Ρουμανική, Σερβική, Αλβανική, Ρωσική, Ιταλική, Γαλλική και Αγγλική και ετοιμάζεται στην Ισπανική και Γερμανική γλώσσα. Συνέταξε το "Ευρετήριο" της Χάρτας της Ελλάδος του Ρήγα και επιμελήθηκε την, για πρώτη φορά, αυθεντική επανέκδοση της Χάρτας της Ελλάδος, έκδοση, που είχε την υποστήριξη της Ακαδημίας Αθηνών (1998). Έχει παρουσιάσει τις τρεις σημαντικότερες έρευνες των τελευταίων ετών για τον Ρήγα: α) Ένα πρότυπο του βιβλίου του "Φυσικής απάνθισμα" είναι η Γαλλική Εγκυκλοπαιδεία των Ντιντερώ και Ντ΄ Αλαμπέρ (1994). β) Οι γεωγραφικοί χάρτες, που ο Ρήγας χρησιμοποίησε για τη χάραξη της "Χάρτας της Ελλάδος" ήταν οι χάρτες του γάλλου Gullielmo Delisle και του Ιταλού Rizzi Zannoni (1998). γ) Ο Ρήγας είναι ο μεταφραστής των Ολυμπίων του Μεταστάσιο (2001). Επίσης, δημοσίευσε τη μελέτη και "Ονομα και καταγωγή του Ρήγα Βελεστινλή" (1997, Β΄ έκδοση 2000), με την οποία αποκαθίσταται πλέον το πραγματικό όνομα του εθνεγέρτη "Ρήγας Βελεστινλής". Παράλληλα διορθώθηκαν τα Σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της ΣΤ΄ Τάξεως Δημοτικού, της Α΄ και Β΄ Τάξεως Λυκείου, τα οποία ανέγραφαν ως τάχα πραγματικό όνομα το "Αντώνιος Κυριαζής", Επίσης τεκμηριώθηκε η ντόπια, από το Βελεστίνο, καταγωγή του Ρήγα. Συμμετείχε σε όλα, σχεδόν, τα συνέδρια και συμπόσια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που διοργανώνονταν για τον Ρήγα Βελεστινλή, με την ευκαιρία της επετείου του μαρτυρικού του θανάτου, καθώς επίσης δίδει πολλές ομιλίες σχετικά με την προσωπικότητα και το επαναστατικό σχέδιο του εθνεγέρτη Ρήγα Βελεστινλή.

Κριαράς Εμμανουήλ

Ο Εμμανουήλ Κριαράς (1906-2014) γεννήθηκε στον Πειραιά, με καταγωγή από την Κρήτη. Τελείωσε το γυμνάσιο στα Χανιά το 1924. Σπούδασε φιλολογία (Πανεπιστήμιο Αθηνών, 1924-29), βυζαντινή φιλολογία, νεοελληνική φιλολογία και συγκριτική γραμματολογία (Πανεπιστήμιο Μονάχου, 1930 και Πανεπιστήμιο Παρισιού, 1938-39 και 1945-48). Αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1938. Επιστημονικός συνεργάτης του Μεσαιωνικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών (1930-39) και στη συνέχεια διευθυντής του (1939-50). Στη διάρκεια της Κατοχής έλαβε μέρος στην αντίσταση και κρατήθηκε στο Χαϊδάρι επί μήνες έως τον Σεπτέμβριο του 1944. Το 1950 διορίστηκε τακτικός καθηγητής μεσαιωνικής ελληνικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής, μεταξύ 1954-55. Απολύθηκε από τη θέση του από τη Χούντα (1968). Καλλιέργησε τη μεσαιωνική και τη νεοελληνική φιλολογία και γλώσσα και αγωνίστηκε για την επικράτηση της δημοτικής. Διετέλεσε: πρόεδρος εικοσαμελούς επιτροπής που μεταγλώττισε τους δικαστικούς κώδικες· πρόεδρος επιτροπής που πρότεινε το είδος μονοτονικού που εφαρμόζεται. Συνέθεσε το "Λεξικό της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας 1100-1669" (14 τόμοι) και το "Λεξικό της δημοτικής". Δημοσίευσε μελέτες για τη μεσαιωνική και νέα ελληνική γλώσσα και φιλολογία. Ανάμεσα στα περισσότερα από 1.000 άρθρα και 60 βιβλία που εξέδωσε αυτοτελώς ο Εμμ. Κριαράς, ξεχωρίζουν οι μονογραφίες του για τον Ψυχάρη, το Σολωμό και τον Παλαμά, οι εκδόσεις παλαιότερων κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας ("Πανώριας" του Χορτάτση, των θεατρικών του Πέτρου Κατσαΐτη, κ.ά), οι μελέτες του για το δημοτικισμό και η αλληλογραφία του. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων το Herderpreis και το βραβείο της Association des Etudes Grecques για το Μεσαιωνικό Λεξικό του. Επίσης, του απενεμήθηκαν τέσσερα ελληνικά παράσημα (το τελευταίο: Ταξιάρχης τάγματος τιμής) και ανακηρύχθηκε ιππότης της Λεγεώνας της τιμής στη Γαλλία και Commendatore in merito στην Ιταλία. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς, στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της 22ης Αυγούστου 2014, σε ηλικία 108 ετών.

Λυδάκη Άννα

Η Άννα Λυδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε παιδαγωγικά στο Ηράκλειο και στην Αθήνα και κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή στην κοινωνική λαογραφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΠΤΔΕ). Σήμερα είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει ποιοτικές μεθόδους κοινωνικής έρευνας και κοινωνική λαογραφία. Έχει γράψει τα βιβλία: "Μπαλαμέ και Ρομά: οι τσιγγάνοι των Άνω Λιοσίων", Αθήνα 1997, "Οι τσιγγάνοι στην πόλη: μεγαλώνοντας στην Αγία Βαρβάρα", Αθήνα 1998, "Ποιοτικές μέθοδοι της κοινωνικής έρευνας", Αθήνα 2001, "Μέσα από την κάμερα. Κινηματογράφος και κοινωνική πραγματικότητα", Αθήνα 2009, 2012. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε συλλογικούς τόμους, περιοδικά και εφημερίδες. Τα βιβλία της για τους Τσιγγάνους έχουν μεταφραστεί στα ουγγρικά.

Μαυρόγιαννης Γ. Διονύσης

Μερακλής Γ. Μιχάλης

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλία αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.

Κωνσταντίνα Μπάδα

Νημάς Α. Θεόδωρος

Ο Θεόδωρος Νημάς γεννήθηκε στον Πλάτανο Τρικάλων το 1950. Αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Τρικάλων. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα με άριστα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1993). Από το 1977 έως το 2011 υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση. Από τον Μάρτιο του 2003 έως την συνταξιοδότησή του (2011) διετέλεσε σχολικός σύμβουλος φιλολόγων Ν. Τρικάλων. Δίδαξε διάφορα φιλολογικά και ιστορικά μαθήματα στα Παιδαγωγικά Τμήματα Νηπιαγωγών και Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παν/μίου Θεσσαλίας, στο ΤΕΦΑΑ του ίδιου Παν/μίου, καθώς και στο ΤΕΙ Λάρισας - Τμήμα Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων (έδρα Τρίκαλα) το μάθημα "Τοπογραφία των βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων της Θεσσαλίας".Υπήρξε μέλος της Επιτροπής Κρίσης-Αξιολόγησης του βιβλίου "Γραμματική της Νεοελληνικής Γλώσσας" για τους μαθητές των Α΄, Β΄, Γ΄ τάξεων του Γυμνασίου (Αθήνα 2011). Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις του σε πολλά επιστημονικά συνέδρια και έχει δώσει αρκετές διαλέξεις. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών οργανώσεων και πολιτιστικών σωματείων. Υπήρξε ο βασικός ιδρυτής (1978) και πρόεδρος (από το 1984 έως το 2015) του Φιλολογικού, Ιστορικού, Λογοτεχνικού Συνδέσμου (Φ.Ι.ΛΟ.Σ.) Τρικάλων. Από το 1981 διευθύνει το ετήσιο φιλολογικό - ιστορικό - λαογραφικό - λογοτεχνικό περιοδικό "Τρικαλινά", το οποίο εκδίδει ο Φ.Ι.ΛΟ.Σ. (έχουν εκδοθεί 36 τόμοι). Επίσης είναι διευθυντής και επιμελητής της σειράς αυτοτελών εκδόσεων "Κείμενα και Μελέτες", που εκδίδει ο Φ.Ι.ΛΟ.Σ. σε συνεργασία με εκδότες της Θεσσαλονίκης (έχουν εκδοθεί 18 βιβλία, τα τρία δίτομα). Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της επιστημονικής και θεσσαλικής"Βιβλιοθήκης Παναγιώτη & Μαρίας Χατζηγάκη-Φ.Ι.ΛΟ.Σ." (1991), η οποία σήμερα αριθμεί πάνω από 14.000 τόμους περίπου, ανάμεσα στους οποίους όλα σχεδόν τα βιβλία που αναφέρονται στην περιοχή Τρικάλων. Μέσω του Φ.Ι.ΛΟ.Σ. έχει πρωτοστατήσει στη διοργάνωση δέκα (11) Συμποσίων Τρικαλινών Σπουδών, καθώς και σε άλλα συνέδρια και ημερίδες ή διαλέξεις. Ο Φ.Ι.ΛΟ.Σ. βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (2007). Είναι επίσης γεν. γραμματέας της Φιλολογικής, Ιστορικής, Αρχαιολογικής, Λαογραφικής Εταιρείας Θεσσαλίας και μέλος της Διευθύνσεως Συντάξεως του επιστημονικού της περιοδικού "Θεσσαλικά Μελετήματα" (έχουν εκδοθεί 6 τόμοι). Για την προσφορά του στην Εκπαίδευση και τα Γράμματα, το 2013 ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό έργο. Επιλεκτικά αναφέρονται τα αυτοτελή βιβλία: 1.Η "Έκφρασις κυνηγεσίου γεράνων" του Κωνσταντίνου Μανασσή. Εισαγωγή - Κείμενο - Μετάφραση -Σχόλια - Γλωσσάριο, Θεσ/νίκη 1973 (2η έκδοση, Θεσ/νίκη, Αφοί Κυριακίδη, 1984, σσ. 56).2.Δημοτικά Τραγούδια της Θεσσαλίας, τόμοι 2, Θεσσαλονίκη, Αφοί Κυριακίδη, 1983, σσ. 242+542 (Έπαινος Ακαδημίας Αθηνών, 1984). 3. Τρίκαλα - Καλαμπάκα -Μετέωρα - Πίνδος - Χάσια (Γεωγραφία-Ιστορία- Μνημεία - Τουρισμός), Θεσσαλονίκη, Αφοί Κυριακίδη, 1987, σσ. 402.4. Μετέωρα Καλαμπάκα (Ιστορία- Μνημεία - Τουρισμός), Θεσ/νίκη, Αφοί Κυριακίδη, 1988, σσ. 144.5. Η Εκπαίδευση στη Δυτική Θεσσαλία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Συμβολή στη μελέτη του Θεσσαλικού Διαφωτισμού. Διδακτορική Διατριβή. Θεσ/νίκη, Αφοί Κυριακίδη, 1995, σσ. 504.6. Τα Μνημεία της Καλαμπάκας. Από το αρχαίο Αιγίνιον και τους βυζαντινούς Σταγούς στη σύγχρονη Καλαμπάκα, Καλαμπάκα 2002, σσ. 80 [Έκδοση του 1ου Γυμνασίου Καλαμπάκας].7. "Ιστορία του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα). Γ΄ Τάξη Γενικού Λυκείου και Δ΄ Τάξη Εσπερινού Λυκείου Γενικής Παιδείας. Βιβλίο Μαθητή, Αθήνα, ΥΠΕΠΘ/Παιδαγωγικό Ινστιτούτο/ΟΕΔΒ, 2007 (62012), σσ. 256. [Συνεργασία με: Ιωάννη Κολιόπουλο - Κων/νο Σβολόπουλο - Ευάνθη Χατζηβασιλείου - Χάρι Σχολινάκη-Χελιώτη]. 7α. "Ιστορία του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα). Γ΄ Τάξη Γενικού Λυκείου και Δ΄ Τάξη Εσπερινού Λυκείου Γενικής Παιδείας. Βιβλίο Καθηγητή, Αθήνα, ΥΠΕΠΘ/Παιδαγωγικό Ινστιτούτο/ΟΕΔΒ, 2007 (2007), σσ. 244. [Συνεργασία με: Ιωάννη Κολιόπουλο - Κων/νο Σβολόπουλο - Ευάνθη Χατζηβασιλείου - Χάρι Σχολινάκη-Χελιώτη],.8. Ιστορία και Μνημεία Τρικάλων και Καλαμπάκας (υπό έκδοση). Επιστημονικές μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα ελληνικά και ξένα περιοδικά.

Νιτσιάκος Γ. Βασίλης

Ο Βασίλης Νιτσιάκος γεννήθηκε στην Αετομηλίτσα Ιωαννίνων το 1958. Σπούδασε Φιλολογία, Λαογραφία και Κοινωνική Ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Leeds και Cambridge. Από το 1989 διδάσκει Λαογραφία στο Τμήμα Ιστορία και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου σήμερα κατέχει θέση αναπληρωτή καθηγητή. Από το 1994 μέχρι το 1998 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου του Cambridge σε διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. Έχει συγγράψει τα βιβλία "Παραδοσιακές κοινωνικές δομές", Οδυσσέας 1991, "Οι ορεινές κοινότητες της Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας", Πλέθρον 1995, "Λαογραφικά ετερόκλητα", Οδυσσέας 1997, "Νομός Ιωαννίνων. Σύγχρονη πολιτισμική γεωγραφία" (σε συνεργασία), Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων 1998, "Τα ποτάμια της Ηπείρου. Τόποι και δρόμοι των νερών, των ανθρώπων και των πολιτισμών" (σε συνεργασία), Ν.Α.Ι. 2001 και "Χτίζοντας το χώρο και το χρόνο", Οδυσσέας 2003.

Ντάτση Α. Ευαγγελή

Η Ευαγγελή Αρ. Ντάτση γεννήθηκε στο Ριζοβούνι της επαρχίας Νικοπόλεως Πρεβέζης. Το 1969 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το διάστημα 1981-1983 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου παρακολούθησε μαθήματα κοινωνικής και πολιτισμικής ανθρωπολογίας. Το διάστημα 1990-1991 παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας μαθήματα ιστορικής ανθρωπολογίας. Εργάζεται ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ανδρουλάκη Γ. Μαρία

Η Μαρία Ανδρουλάκη είναι ερευνήτρια-μουσικολόγος στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Βαγιακάκος Β. Δικαίος

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.


Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.