Ο φόβος στην τέχνη και στη ζωή

Πρακτικά συμποσίου: Μέτσοβο, 30 Ιουνίου - 2 Ιουλίου 2006

0 out of 5

17.83

Κωδικός Προϊόντος: 9789607694171
Προβολη καλαθιου

Συγγραφέας: Συλλογικό Έργο

Εκδότης: Ίδρυμα Ευαγγέλου Αβέρωφ - Τοσίτσα

Ημερ. Έκδοσης: 01/09/2007

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Φόβος… Μια αρχέγονη πανανθρώπινη κληρονομιά. Ένα ένστικτο, ένα συναίσθημα, μια κινητήρια δύναμη ικανή να πυροδοτήσει τις πιο ακραίες και άλογες αντιδράσεις. Ο φόβος που εμφιλοχωρεί σε καθετί ανθρώπινο, απάνθρωπο ή θεϊκό, που τροφοδοτεί την τέχνη και τις επιστήμες, που εμπεριέχεται σε κάθε έκφραση προόδου ή καταστροφής. Ο φόβος που μετουσιώνεται, μεταλλάσσεται, ανακυκλώνεται. Η διαχείριση του φόβου από το άτομο, την ομάδα, τη θρησκευτική ή κοσμική εξουσία. Το αίτιο που γίνεται αιτιατό. Ο φόβος που χρωματίζει τη σχέση του ανθρώπου με το θείο, τη δημιουργία, τον έρωτα, το θάνατο και τη ζωή…

Πώς να οριοθετήσουμε θεωρητικά την έννοια του φόβου μέσα από μια φιλοσοφική καταρχήν διερεύνηση, αλλά και να φωτίσουμε το θέμα μας με τον πλούτο του προσωπικού βιώματος όπως εκφράζεται στα βαθύτερα στρώματα του εγώ;

Πώς να κατανοήσουμε το φόβο μέσα από την προβολή και την αποτύπωση του στις διάφορες ιστορικές εποχές, μέσα από την εικονοποίησή του στην αρχαϊκή ή στη βυζαντινή τέχνη, στη λαϊκή παράδοση ή στα έργα των σύγχρονων εικαστικών δημιουργών;

Ζούμε άραγε σήμερα σε μια εποχή κυριαρχίας του φόβου, σε μια εποχή όπου ο global φόβος αναπαράγεται με τέτοιους καταιγιστικούς ρυθμούς ώστε μας στερεί κάθε δυνατότητα σκέψης και αντίδρασης – ή μήπως υπάρχουν πάντα τα περιθώρια δημιουργικής επεξεργασίας, κάθαρσης και ελπίδας;

Αυτά τα πολύ ουσιαστικά και ενδιαφέροντα ερωτήματα επιδιώκει να διερευνήσει το βιβλίο τούτο, δημοσιεύοντας τις εισηγήσεις και τις ζωντανές παρεμβάσεις που έγιναν στο Συμπόσιο «Ο φόβος στην τέχνη και στη ζωή», στις 30 Ιουνίου, 1 και 2 Ιουλίου 2006, στο Μέτσοβο Ιωαννίνων.

Συγγραφεας: Βιρβιδάκης Στέλιος, Διβάνη Λένα, Ζηλίκης Νίκος, Θεοδωράκης Σταύρος, Καραμανές Ευάγγελος, Κοππά Μαριλένα, Κοτταρίδη Αγγελική, Μεντζαφού - Πολύζου Όλγα, Μπουλώτης Χρήστος, Ξυδάκης Γ. Νίκος, Παπαϊωάννου Κωστής, Πέτρου Σ. Ιωάννης, Πολυμέρου - Καμηλάκη Αικατερίνη, Πολυχρόνης Πέτρος, Χάρος Μανώλης, De Oliveira Nicolas, Haeffner Nicholas, Βασιλάκη Μαρία
ISBN: 978-960-7694-17-1

Αριθμός Σελίδων : 198

Διαστάσεις : 24 x 17 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Βιρβιδάκης Στέλιος

Ο Στέλιος Βιρβιδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Είναι απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πτυχίο τμήματος φιλοσοφίας, παιδαγωγικής και ψυχολογίας) και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris I / Sorbonne - Pantheon Maitrise (DEA) και Princeton (Ph.D). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Princeton το 1984, με θέμα διατριβής "Transcendenta Arguments, Transcendental Idealism and Scepticism". Έχει διδάξει φιλοσοφία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Deree), όπου διετέλεσε και διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών, στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rennes I. Από το 2005 είναι καθηγητής φιλοσοφίας του τμήματος μεθοδολογίας, ιστορίας και θεωρίας της επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων και φιλοσοφικά λεξικά, στο χώρο της γνωσιολογίας, της ηθικής και της ιστορίας της φιλοσοφίας, καθώς και τη μονογραφία "La robustesse du bien", Nimes: Jaqueline Chambon, 1996. Είναι μέλος διαφόρων ελληνικών και διεθνών φιλοσοφικών εταιρειών όπως της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοφικών Εταιρειών (FISP) και της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Δευκαλίων", "Ισοπολιτεία", "Επιστήμη και Κοινωνία" και "Cogito".

Διβάνη Λένα

Η Λένα Διβάνη γεννήθηκε το 1955 στον Βόλο. Είναι καθηγήτρια Ιστορίας της Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Σχολή Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πέντε ιστορικές μελέτες και πολλά άρθρα για τη σύγχρονη Ελλάδα και τη σχέση της με τις Μεγάλες Δυνάμεις αλλά και του Βαλκανικούς της γείτονες, για τις μειονότητες και τον εθνικισμό στη ΝΑ Ευρώπη. Παράλληλα έχει δημοσιεύσει ως λογοτέχνης δέκα μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν διασκευαστεί για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, έναν συγκεντρωτικό τόμο με τα θεατρικά της έργα και τέσσερα παιδικά βιβλία. Συνεργάστηκε με το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού σε θέματα ομογένειας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου.

Ζηλίκης Νίκος

Ο Νίκος Ζηλίκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953. Έκανε τις σπουδές του στην ιατρική σχολή του Α.Π.Θ. και μετεκπαίδευση στη Γαλλία. Είναι ψυχίατρος, παιδοψυχίατρος, διδάκτορας ιατρικής στο Α.Π.Θ. και από το 1982 υπηρετεί ως πανεπιστημιακός στην ιατρική σχολή του Α.Π.Θ. Συμμετείχε στην ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία των πρώτων ψυχιατρικών τομέων σε γενικό νοσοκομείο στην Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη και Θεσσαλονίκη) και από το 1990 συμμετέχει στην οργάνωση και λειτουργία της Υπηρεσίας Παιδιού και Εφήβου της Γ΄ Ψυχιατρικής Κλινικής του Α.Π.Θ. στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου και υπηρετεί ως αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής - ψυχιατρικής του εφήβου. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κλινικές, ερευνητικές, εκπαιδευτικές και συγγραφικές δραστηριότητές του κινούνται στον τομέα της ψυχιατρικής παιδιού και εφήβου, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην εφηβική και μεταεφηβική ηλικία. Είναι μέλος της ελληνικών και διεθνών επιστημονικών εταρειών και από το 1999 εκλεγμένος αντιπρόεδρος και εκπρόσωπος της Ελλάδας στην International Society for Adolescent Psychiatry and Psychology (ISAPP).

Θεοδωράκης Σταύρος

Καραμανές Ευάγγελος

O Ευάγγελος Καραμανές γεννήθηκε στον Ευαγγελισμό Λάρισας το 1967. Σπούδασε Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη λαογραφία και κοινωνική ανθρωπολογία στην ίδια σχολή (Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών 1994), στην εθνολογία και κοινωνική ανθρωπολογία στην Ecole des Hautes Etudesen Sciences Sociales Παρισίων (D.E.A. 1994, διδακτορικό δίπλωμα 1999). Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών όπου υπηρετεί ως ερευνητής από το 2002, διευθύνων το Κέντρο από το 2014. Έχει πραγματοποιήσει λαογραφικές αποστολές για επιτόπια έρευνα κυρίως στις περιοχές Γρεβενών, Ασπροποτάμου Τρικάλων και Λευκάδας και σε άλλες (Κριμαία, Άνδρος, Λάρισα, κ.α.). Εργάστηκε για την επιμέλεια εκδόσεων και της Επετηρίδας του Κέντρου Λαογραφίας, την ψηφιοποίηση και την τεκμηρίωση του υλικού του Λαογραφικού Αρχείου, την επιμέλεια της δικτυακής πύλης του και ψηφιακών αποθετηρίων, την ανάπτυξη ψηφιακών εφαρμογών κ.ά. Επιστημονικός υπεύθυνος εκδόσεων και ερευνητικών έργων. Συμμετείχε στην οργάνωση συνεδρίων και εκθέσεων λαογραφικής θεματολογίας. Επιστημονικά ενδιαφέροντα: Υλικός πολιτισμός, παραδοσιακή διατροφή, τεχνικές, τοπική ταυτότητα, λαϊκό εορτολόγιο, διαχείριση ψηφιακού πολιτιστικού αποθέματος. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικές και ξένες συλλογικές εκδόσεις.

Κοππά Μαριλένα

Η Μαριλένα Κοππά γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Μαρτίου 1963. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και πολιτική επιστήμη στο Παρίσι όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Συγκριτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Paris-X Nanterre (θέμα της διατριβής της: "Η δημιουργία των κομματικών συστημάτων στα Βαλκάνια τον 19ο-20ο αιώνα: Βουλγαρία, Σερβία, Ελλάδα". Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου και έχει διατελέσει ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων του ίδιου Πανεπιστημίου μεταξύ 1992-1997. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν το μειονοτικό φαινόμενο στα Βαλκάνια, τα προβλήματα μετάβασης και εκδημοκρατισμού στην περιοχή, το φαινόμενο του εθνικισμού και τις διεθνοτικές σχέσεις. Έχει γράψει τα βιβλία: "Μια εύθραυστη δημοκρατία: η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον", εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 1994, "Οι μειονότητες στα μετακομουνιστικά Βαλκάνια: πολιτικές του κέντρου και μειονοτικές απαντήσεις", εκδ. Λιβάνη, Αθήνα, 1997, και "Η συγκρότηση των κρατών στα Βαλκάνια: 19ος αιώνας", εκδ. Λιβάνη, Αθήνα, 2002, καθώς και σειρά άρθρων για θέματα βαλκανικής πολιτικής. Διετέλεσε τακτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ), ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, από το 2003 μέχρι το 2007, ενώ από τον Ιανουάριο 2008 ορίσθηκε αναπληρωματικό μέλος του. Έχει διατελέσει πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Αναπτυξιακών και Στρατηγικών Μελετών "Ανδρέας Παπανδρέου" (ΙΣΤΑΜΕ), ενώ από τον Φεβρουάριο 2008 ορίσθηκε μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος. Στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στις 3-6 Μαρτίου 2005, εξελέγη μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και στη συνέχεια 2 φορές μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου. Τον Οκτώβριο του 2007 εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς αντιπρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι, επίσης, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας, και αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας.

Κοτταρίδη Αγγελική

Η Αγγελική Κοτταρίδη είναι απόφοιτος του τμήματος αρχαιολογίας και ιστορίας της τέχνης της φιλοσοφικής σχολής του Α.Π.Θ. με μεταπτυχιακές σπουδές στην κλασική, προϊστορική και μεσαιωνική αρχαιολογία, την ιστορία της τέχνης, την αρχαία και μεσαιωνική φιλολογία, την εθνολογία και τη θεατρολογία, είναι διδάκτωρ της κλασικής αρχαιολογίας της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου της Κολωνίας. Για σειρά ετών βοηθός του Μανόλη Ανδρόνικου στην ανασκαφή της Βεργίνας και από το 1991 αρχαιολόγος του ΥΠΠΟ, είναι αρμόδια για τον αρχαιολογικό χώρο και το Μουσείο των Αιγών (Βεργίνας), όπου μεταξύ άλλων σχεδίασε και οργάνωσε την έκθεση των θησαυρών στο Μουσείο των βασιλικών τάφων. Υπεύθυνη για όλα τα έργα ανάπλασης, ανάδειξης και συντήρησης της βασιλικής Νεκρόπολης και του Ανακτόρου των Αιγών, της πρώτης πρωτεύουσας των Μακεδόνων. Επιστημονική υπεύθυνη και συγγραφέας κειμένων της μεγάλης ηλεκτρονικής έκδοσης του ΥΠΠΟ για τις Αίγες, αλλά και της παρουσίασης του χώρου και του μουσείου στο διαδίκτυο, έχει δημοσιεύσει, εκτός από τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τις μάγισσες στον αρχαιοελληνικό μύθο, μια μεγάλη σειρά μελετών, άρθρων, καταλόγου κτλ. με θέματα σχετικά με την έρευνα και την ανασκαφή στις Αίγες και τη Μακεδονίδα γη, τα ταφικά έθιμα των Μακεδόνων, την αρχαία ζωγραφική, τη μαγεία, το μύθο, τη θρησκεία και τις γυναίκες στην αρχαιότητα, καθώς και με την προβληματική της κοινωνικοποίησης της αρχαιολογίας και της σημασίας της προσέγγισης της φιλοσοφίας του αρχαίου κόσμου σήμερα. Παράλληλα με την πλούσια ανασκαφική και λοιπή ερευνητική δραστηριότητα, σε συνεργασία με το ζωγράφο Χ. Μποκόρο προχώρησε στην ανάπλαση των αριστουργηματικών χρυσελεφάντινων κλινών από τον τάφο του Φιλίππου Β΄, και οργάνωσε σειρά περιοδικών εκθέσεων του ΥΠΠΟ στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Αθήνα, Ανόβερο, Ρώμη, Δελχί, Νέα Υόρκη): «Μακεδόνες, οι Έλληνες του Βορρά», «Από τη Μήδεια στη Σαπφώ» κ.ά.). Έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά συνέδρια και συμπόσια, έχει δώσει διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και συνεντεύξεις και παρουσιάσεις στον περιοδικό και ηλεκτρονικό Τύπο, ενώ έχει συνεργαστεί ως επιστημονικός σύμβουλος σε διεθνείς τηλεοπτικές παραγωγές και εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ. Είναι μέλος του Συμβουλίου Μουσείων και Μουσειακής Πολιτικής του ΥΠΠΟ και Γενική Γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Μεντζαφού - Πολύζου Όλγα

Η Όλγα Μεντζαφού - Πολύζου γεννήθηκε στο Βόλο το 1948. Αποφοίτησε από το ιστορικό - αρχαιολογικό τμήμα της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1999 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της ιστορίας της τέχνης στο τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1976 εργάζεται ως επιμελήτρια στην Εθνική Πινακοθήκη και από το 1989 είναι επιστημονική σύμβουλος της Πινακοθήκης Ευάγγελου Αβέρωφ στο Μέτσοβο. Από τον Ιανουάριο του 2007 είναι διευθύντρια συλλογών και μουσειολογικού προγραμματισμού της Εθνικής Πινακοθήκης. Έχει ασχοληθεί με τη διοργάνωση εκθέσεων τόσο στην Εθνική Πινακοθήκη και στην Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ, όσο και σε άλλα ιδρύματα και πολιτιστικούς φορείς (Μακεδόνικο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, Βαφοπούλειο Ίδρυμα, Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ. Κατσίγρα, Δημοτική Πινακοθήκη Πάτρας, Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας, Κουμαντάρειος Πινακοθήκη Σπάρτης, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννίνων κ.ά.). Το 2000 της ανατέθηκε η οργάνωση της επανέκθεσης των συλλογών της Πινακοθήκης και η επιστημονική και εκδοτική επιμέλεια του τόμου που τη συνόδευε, "Εθνική Πινακοθήκη, 100 χρόνια". Το 2001 συμμετείχε στη διοργάνωση της έκθεσης «Μνήμες από την αρχαία Ελλάδα στη σύγχρονη τέχνη», που έγινε στο Ίδρυμα Ωνάση στη Νέα Υόρκη, και το 2003 ανέλαβε την οργάνωση του Παραρτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης στο Ναύπλιο. Στο πλαίσιο της ευρύτερης μουσειολογικής της δραστηριότητας έχει ασχοληθεί με την ηλεκτρονική καταγραφή έργων τέχνης, και σήμερα είναι υπεύθυνη της βιβλιοθήκης και των αρχείων της Εθνικής Πινακοθήκης με κύριο στόχο τον εκσυγχρονισμό τους με ηλεκτρονική καταγραφή και ψηφιοποίηση. Έχει συγγράψει τα βιβλία: "Πινακοθήκη Αβέρωφ - Νέα αποκτήματα" (1994), "Περικλής Πανταζής 1949-1884" (σε συνεργασία, 1994), "Περικλής Πανταζής 1949-1884: Ένας Έλληνας ζωγράφος στο Βέλγιο" (1996), "Γεώργιος Ιακωβίδης" (διδακτορική διατριβή, 1999), "Δάβης" (2002) και τον κατάλογο του Παραρτήματος του Ναυπλίου. Είχε τη γενική επιμέλεια και συμμετοχή στη συγγραφή του βιβλίου "Συλλογές Ευάγγελου Αβέρωφ - Ταξιδεύοντας στο χρόνο" (2000) και την επιστημονική και εκδοτική επιμέλεια, μεταξύ άλλων, των βιβλίων: "Γιάννης Μόραλης", "Τάσος", "Σχέδια Γιαννούλη Χαλεπά", "Χρίστος Δαγκλής", "Περικλής Βυζάντιος, Ζωγραφική 1930-1940", "Εξπρεσιονιστές - Συλλογή Μπουχάιμ", "Άλεξ Μυλωνά", "Γιώργος Βακιρτζής: Ζωγραφική - Γιγαντοαφίσες", "Πινακοθήκη Αβέρωφ". Έχει δημοσιεύσει άρθρα επάνω σε θέματα ιστορίας της τέχνης και έχει συμμετάσχει σε πολλές ημερίδες και συνέδρια.

Μπουλώτης Χρήστος

Αρχαιολόγος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στο νησί της Λήμνου (1952), σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Συγκριτική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Wϋrzburg (Γερμανία). Δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στα Μεταπτυχιακά Τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έκανε ανασκαφές στην Κρήτη, την Πελοπόννησο και σε διάφορα νησιά του Αιγαίου. Το 1985 διορίσθηκε αρχαιολόγος-ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών, με ειδικότητα κυρίως το μινωικό και το μυκηναϊκό πολιτισμό. Με την παιδική λογοτεχνία ασχολείται συστηματικά απο το 1987. Έχει γράψει μέχρι σήμερα περίπου εξήντα βιβλία. Το έργο του "Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας" τιμήθηκε το 1989 με το ευρωπαϊκό βραβείο Pier Paolo Vergerio. "Το άγαλμα που κρύωνε" και "Ο κλέφτης των καρπουζιών" πήραν το ετήσιο βραβείο του ελληνικού παραρτήματος της ΙΒΒΥ το 2000 και το 2003 αντίστοιχα. Το 2000 και το 2011 τα έργα του "Το άγαλμα που κρύωνε" και "Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο" αντίστοιχα απέσπασαν το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου. Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο "Κώστα και Ελένης Ουράνη" της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000, το 2007 και το 2010 πήρε το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για τα βιβλία "Το άγαλμα που κρύωνε", "Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη" και "Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη". Το 2012 το βιβλίο του "Ένα κορίτσι φτερουγίζει στον Κεραμεικό - Μια αντιπολεμική ιστορία στην Αθήνα των κλασικών χρόνων" απέσπασε το κρατικό βραβείο βιβλίου γνώσεων για παιδιά. Υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο H. C. Andersen 2012.

Ξυδάκης Γ. Νίκος

Ο Νίκος Γ. Ξυδάκης γεννήθηκε το 1958 στον Πειραιά. Κατάγεται από τη Μύκονο. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στον Πειραιά και την Ερμούπολη Σύρου. Σπούδασε γραφικές τέχνες (ΤΕΙ Αθήνας, 1976-77), χωρίς να ολοκληρώσει. Πήρε πτυχίο από την οδοντιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1984). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας τέχνης στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999-2004). Εργάζεται ως δημοσιογράφος από το 1987. Από το 1992 ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες, κάνοντας ρεπορτάζ και κριτική, κυρίως στην εφημερίδα "Καθημερινή" (από το 1995). Το 1999 ανέλαβε προϊστάμενος πολιτιστικών της κυριακάτικης έκδοσης και από το Δεκέμβριο του 2003 αρχισυντάκτης της "Καθημερινής". Έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου και εικαστικών, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης. Κείμενα του και διαλέξεις έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία, πρακτικά συνεδρίων, καταλόγους εκθέσεων. Είναι μέλος της AICA-Hellas (Εταιρεία Ελλήνων Τεχνοκριτών) και, για το διάστημα 2002-2005, εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της Εταιρείας. Έχει επιμεληθεί τις εκθέσεις: "All Fashioned: Ζωγραφική στην Ελλάδα, σήμερα" (ομαδική), Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Λάρισα, και Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Μάιος - Ιούνιος 2002, και "Αναφορά στον Γύζη" (ομαδική), Το Σπίτι των Εκθέσεων, Τήνος, Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2004. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 εκλέχθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών οπότε και ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού.

Παπαϊωάννου Κωστής

Ο Κωστής Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Ιστορία και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες. Διδάσκει στην Ελληνογαλλική Σχολή Eugène Delacroix. Διευθύνει την πρωτοβουλία «ΣΗΜΕΙΟ για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς». Ήταν πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας την περίοδο 1996-2003. Από το 2006 ώς το 2015 εκλεγόταν πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (2015-2016). Πρωτοστάτησε στη σύσταση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας και μετείχε στον συντονισμό του Παρατηρητηρίου για τη Δίκη της Χρυσής Αυγής. Έχει εργαστεί ως ερευνητής για θέματα εκπαίδευσης, διά βίου μάθησης και διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά βιβλία, σχολικά εγχειρίδια και εκπαιδευτικά εργαλεία για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Αρθρογραφεί τακτικά στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Κυκλοφορούν επίσης το βιβλίο του Τα «καθαρά χέρια» της Χρυσής Αυγής: Εφαρμογές ναζιστικής καθαρότητας (Μεταίχμιο, 2013) και η μπροσούρα με κείμενά του και κόμικς γνωστών δημιουργών Ας μιλήσουμε καθαρά για την Ακροδεξιά (Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, 2014).

Πέτρου Σ. Ιωάννης

Ο καθηγητής Ιωάννης Σ. Πέτρου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Θεολογία, Κοινωνιολογία, Ηθική και Νομική στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Βέρνης, Fribourg και Μονάχου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως Βοηθός στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. και μετά τη λήψη του διδακτορικού του διπλώματος εκλέχτηκε μέλος του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού του Τμήματος Θεολογίας, στο οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα και από το 1993 ως Τακτικός Καθηγητής. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας και Αναπληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. Το γνωστικό του αντικείμενο είναι Κοινωνιολογία του Χριστιανισμού και Ηθική. Διδάσκει στο Τμήμα Θεολογίας μαθήματα της ειδικότητάς του στον προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο και από το 1986 το μάθημα της Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου μας. Μερικοί από τους τίτλους των μαθημάτων, που κατά καιρούς έχει διδάξει, είναι: Κοινωνικά προβλήματα, Ανθρώπινα δικαιώματα, Θρησκεία και Πολιτική, Κοινωνιολογική ανάλυση του θρησκευτικού λόγου, Πολυπολιτισμικότητα και θρησκευτική ελευθερία, Άνθρωπος, θρησκεία, πολιτισμός, Περιβαλλοντικά προβλήματα και κοινωνία, Κοινωνική ηθική και τεχνολογία, Φύση, πόλη, οικοπολιτική και άλλα. Έχει επιβλέψει ικανό αριθμό μεταπτυχιακών και διδακτορικών διατριβών και είναι συντονιστής του διεπιστημονικού δικτύου "Πρωταγόρας", που ασχολείται με τη μελέτη των σχέσεων θρησκείας και πολιτικής.

Πολυμέρου - Καμηλάκη Αικατερίνη

Η Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη γεννήθηκε στην Τσαγκαράδα του Πηλίου (1950). Το 1972 έλαβε το πτυχίο της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών). Το 1990 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα της διατριβής: "Νεοελληνική μετρολογία. Παραδοσιακά μέτρα και σταθμά, 19ος-20ός αι." Συντάκτρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών από το 1974 (από το 1992 Ερευνήτρια). Στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων της και των επιστημονικών της υποχρεώσεων προς το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας έχει πραγματοποιήσει εντεταλμένες ερευνητικές αποστολές για επιτόπια έρευνα και μελέτη του λαϊκού πολιτισμού στη Θεσσαλία, τη Δυτική Μακεδονία και την Κρήτη. Εκλεγμένη Διευθύντρια του Κέντρου (1994-1995 και 1997-2000), θέση που κατέχει έως σήμερα. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες επιστημονικές ανακοινώσεις σε συνέδρια, διαλέξεις και ομιλίες. Έχει επιβλέψει ερευνητικά προγράμματα κι έχει οργανώσει συνέδρια, εκθέσεις, επιστημονικά λαογραφικά μουσεία και συλλογές. Επίσης έχει δημοσιεύσει αυτοτελή συγγράμματα λαογραφικού περιεχομένου, βιβλιοκρισίες, άρθρα σε περιοδικά κι εφημερίδες, έχει ασχοληθεί με την επιμέλεια εκδόσεων κι έχει συμμετάσχει σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Επιστημονικά ενδιαφέροντα: Υλικός πολιτισμός, παραδοσιακή τεχνολογία, λαϊκό θέατρο. Κατά τα έτη 1990-1993 διετέλεσε τακτικό μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υπεύθυνη για τα παιδαγωγικά του τμήματα, καθώς και μέλος διαφόρων επιτροπών του. Το 1993 εκλέχθηκε λέκτωρ λαογραφίας του τμήματος φιλολογίας της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι αντιπρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας. Τακτικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής της Ακαδημίας Εκκλησιαστικών Τεχνών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πρόεδρος της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας των Θεσσαλών (μέλος του Δ.Σ. από το 1972, Γεν. Γραμματέας από το 1981 μέχρι το 1996). Μέλος του Verein fur Volkskunde της Βιέννης από το 1983. Μέλος της μονίμου τριμελούς Διοικούσας Επιτροπής του Δημοτικού Μουσείου Μηλεών Πηλίου, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, από το 1989.

Πολυχρόνης Πέτρος

Παιδοψυχίατρος, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπεύθυνος προγραμμάτων για την υποστήριξη οικογενειών σε κρίση σε ποικίλα πλαίσια, όπως η Κινητή Παιδοψυχιατρική Μονάδα Φωκίδας, το Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας και το Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Χολαργού, τέως μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας και τέως μέλος του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Κοινωνική Ψυχιατρική και της Μεσογειακής Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής. Μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ομάδας και της Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Εταιρείας Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας. Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας για την απο-ιδρυματοποίηση και την ψυχική υγεία. Συντονιστής και υπεύθυνος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου (ΑΚΜΑ). Κύριος τομέας ειδίκευσης: Προγράμματα πρόληψης για τις οικογένειες σε κρίση, και εκπαιδευτικά προγράμματα για το προσωπικό των κέντρων ψυχικής υγείας και των εκπαιδευτικών οργανισμών. Συμμετείχε ως συντονιστής και εκπαιδευτής σε προγράμματα ευαισθητοποίησης που διοργανώθηκαν από την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας και από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Επίσης συμμετείχε ως εκπαιδευτής σε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, που πραγματοποιήθηκαν σε σχολεία της Αττικής, της Φωκίδας και της Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και σε προγράμματα που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, με θέμα την αγωγή υγείας. Από το 1991 έως το 1993 διηύθυνε μεταπτυχιακό πρόγραμμα εκπαίδευσης ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και νηπιαγωγών που πραγματοποιήθηκε στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφειο Καλλιθέας. Από το 1991 είναι άμισθος επιστημονικός σύμβουλος του Δ.Σ. του Νηπιοτροφείου, με κύρια δραστηριότητα το σχεδιασμό του μετασχηματισμού του ιδρύματος από ίδρυμα κλασικής κλειστής περίθαλψης σε πολυδύναμη μονάδα προστασίας του παιδιού και της οικογένειας, τέως μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ). Από το 1995 έως το 1998 υπήρξε επιστημονικός οργανωτικός υπεύθυνος στη συντονιστική επιστημονική ομάδα του προγράμματος ΟΚΑΝΑ - ΑΚΜΑ «Εκπαιδεύοντας τον άνθρωπο του 2000 - Πολυεπίπεδη και πολυεστιακή ευαισθητοποίηση της κοινότητας». Από το 2001 Διευθυντής του Αθηναϊκού Κέντρου Μελέτης του Ανθρώπου.

Χάρος Μανώλης

Ο Μανώλης Χάρος γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1960. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Παρίσι, στην Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts. Έκανε μεταπτυχιακό στην Ecole Nationale Superieure des Arts Decoratifs, πάνω στην επικοινωνία της εικόνας (visual communication). Γαλλικό εθνικό βραβείο Prix des Fondations στον τομέα της λιθογραφίας. Σχέδια αντικειμένων καθώς και αντικείμενα εκτίθενται σε ειδικές εκθέσεις στο Μιλάνο, το Παρίσι και την Φρανκφούρτη. Έχει επίσης εικονογραφήσει βιβλία με χαλκογραφίες και λιθογραφίες, εκδόσεις ελληνικές και γαλλικές. Είκοσι-δύο ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Παρίσι, Λονδίνο καθώς και ομαδικές εκθέσεις.

De Oliveira Nicolas

Ιδρυτικό μέλος και συνδιευθυντής του Μουσείου Εγκαταστάσεων του Λονδίνου. Από το 1990 έως το 2005 ανέθεσε τη δημιουργία περισσοτέρων από διακοσίων έργων σε καλλιτέχνες απ' όλο τον κόσμο, τα οποία παρουσιάστηκαν στη Βρετανία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό, τη Βραζιλία, καθώς και στην Μπιενάλε της Βενετίας. Έχει συγγράψει αρκετά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα ιδιαιτέρως σημαντικά "Installation art (Thames & Hudson, Smithsonian Institute", 1993) και "Installation art in the New Millennium: Empire of the Senses" (Thames & Hudson, 2003), και τα δύο από κοινού με τη σύντροφο του Νίκολα Όξλι. Την άνοιξη του 2007, κατά τη διάρκεια των εκθέσεων Art Brussels και Art Basel, έγινε η πρώτη παρουσίαση του νέου τους βιβλίου, μιας μονογραφίας για τον Βέλγο καλλιτέχνη Χανς Οπ ντε Μπεκ, με τίτλο "On Vanishing". Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στον εικαστικό πολιτισμό από το Πανεπιστήμιο του Middlesex και είναι συντονιστής του προπτυχιακού τμήματος Καλών Τεχνών (Σύγχρονη θεωρία και πρακτική) στο London Metropolitan University.

Haeffner Nicholas

Πρώην μουσικός, του οποίου το σόλο άλμπουμ με τίτλο "The Great Indoors" χαρακτηρίστηκε από την εφημερίδα «Guardian» ως «καλύτερο από το Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band» των Beatles. Παρ' όλους τους επαίνους όμως παρέμενε απένταρος, κι έτσι, αφού ολοκλήρωσε ένα μάστερ στην κριτική θεωρία κι ένα διδακτορικό στις επικοινωνιακές και πολιτισμικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ, έγινε καθηγητής στον τομέα των επικοινωνιών στο London Metropolitan University. Στο ερευνητικό του έργο περιλαμβάνονται η έκδοση σε συνεργασία με άλλους του περιοδικού Subject Matters, η ψηφιακή φωτογραφία και η περιοδεύουσα έκθεση νέων μέσων με τίτλο "RePossessed", η οποία περιέχει έργα εμπνευσμένα από το "Δεσμώτη του ιλίγγου" του Χίτσκοκ. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Άλφρεντ Χίτσκοκ", που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Pearson το 2005.

Βασιλάκη Μαρία

Η Μαρία Βασιλάκη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια της ιστορίας της βυζαντινής τέχνης στο τμήμα ιστορίας, αρχαιολογίας και κοινωνικής ανθρωπολογίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Παράλληλα, ως επιστημονικός συνεργάτης του Μουσείου Μπενάκη έχει οργανώσει το πρόγραμμα "Σχέδια εργασίας των ζωγράφων μετά την Άλωση", το οποίο ασχολείται με τη μελέτη, έρευνα και τελική δημοσίευση των φακέλων των ανθιβόλων και των σχεδίων των μεταβυζαντινών ζωγράφων, που φυλάσσονται και ανήκουν στο Μουσείο Μπενάκη. Επίσης έχει οργανώσει για το Μουσείο Μπενάκη την έκθεση "Μήτηρ Θεού. Απεικονίσεις της Παναγίας στη βυζαντινή τέχνη" (Οκτώβριος 2000 - Ιανουάριος 2001). Έχει επιμεληθεί την έκδοση μονογραφιών, όπως: "Το πορτραίτο του καλλιτέχνη στο Βυζάντιο", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 1997· "Βυζαντινές εικόνες: τέχνη, τεχνική, τεχνολογία", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2002· "Images of the Mother of God. Perceptions of the Theotokos in Byzantium", Ashgate Aldrshot 2005, κ.ά. Μελέτες της πάνω σε θέματα βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.


Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.