Παναγιώτης Κανελλόπουλος (1902-1986)

Ὁ Δημήτρης Μιχαλόπουλος γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ 1952. Σπούδασε στὴν Ἰταλικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν (1964-1970), στὴ Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ ΕΚΠΑ (1970-1974), στὴν École Pratique des Hautes Études (1974-1975) καί, μὲ ὑποτροφία τῆς Γαλλικῆς Κυβέρνησης, στὴν École des Hautes Études en Sciences Sociales, ὅπου τὸ 1978 ἀναγορεύθηκε διδάκτωρ Κοινωνικῆς καὶ Οἰκονομικῆς Ἱστορίας. Ὑπῆρξε ἐπιμελητὴς τῶν ἀρχείων τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ (1980-1982), λέκτωρ καὶ ἐπίκουρος καθηγητὴς στὴ Σχολὴ ΝΟΕ τοῦ ΑΠΘ (1982-1994), διευθυντὴς τοῦ Μουσείου Βούρου-Εὐταξία τῆς Πόλεως τῶν Ἀθηνῶν (1990-2000), καθηγητὴς τῆς Ναυτικῆς Σχολῆς Πολέμου (1990-1997) καὶ τῆς Σχολῆς Ναυτικῶν Δοκίμων (1994-1997), ἐπιστημονικὸς συνεργάτης τῆς Ἑταιρείας τῶν Φίλων τοῦ Λαοῦ (2002-2003) καὶ ἐπιστημονικὸς διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος Ἱστορίας τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου καὶ τῆς ἀντίστοιχης Ἐθνικῆς Περιόδου (2004-2011). Σήμερα συνεργάζεται μὲ τὸ Ἰνστιτοῦτο Ἱστορίας Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας καὶ διδάσκει (ἐθελοντικῶς) Θέματα Βαλκανικῆς καὶ Ναυτικῆς Ἱστορίας στὸ Λαϊκὸ Πανεπιστήμιο τῆς ΕΦΛ.

Ο Νίκος Βασιλάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων (Sorbonne-Paris I). Ως φοιτητής έλαβε ενεργό δράση στον αγώνα κατά της δικτατορίας και για την αντιδικτατορική του δράση, έχει τιμηθεί με μετάλλιο από την ελληνική πολιτεία. Έχει χρηματίσει πρόεδρος των Φίλων του Μουσείου Μπενάκη, καθώς και πρόεδρος των φίλων του Πολεμικού Μουσείου, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Φίλων των Μουσείων και αντιπρόεδρος του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (1989-1993), όπου και διέσωσε τα εικαστικά έργα του Οργανισμού οργανώνοντας δυο μεγάλες εκθέσεις με αυτά. Επίσης, μετά από συνεννόηση με τον τότε Υπουργό Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλο και τους άλλους παράγοντες του ΟΕΔΒ ξεκίνησε για πρώτη φορά την έκδοση των σχολικών βιβλίων της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας από τον ΟΕΔΒ. Από το 2004 μέχρι το 2007 διετέλεσε Πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, όπου και ξεκίνησε την ψηφιοποίηση των αρχείων. Είναι μόνιμο μέλος της Γ. Σ. Greenpeace Ελλάδος, και παλαιό μέλος της Βρετανικής Arms and Armour Society. Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και έχει δημοσιεύσει δέκα βιβλία με θέματα ιστορίας και τέχνης. Έχει τιμηθεί για το συγγραφικό του έργο με έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών καθώς και με τιμητικές διακρίσεις από πολλούς άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς. Έχει λάβει μέρος ως ομιλητής σε πολλά συνέδρια με αντικείμενο την ιστορία και την τέχνη. Άρθρα του με πολιτικό, κοινωνικό και ιστορικό περιεχόμενο έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει διαχειριστεί μερικές από τις πιο σημαντικές υποθέσεις που απασχόλησαν τα ελληνικά δικαστήρια, όπως την "επανάληψη της δίκης των έξι" με αποτέλεσμα την αποκατάσταση της μνήμης τους.

Ο Ιωάννης Κ. Φίλανδρος είναι πτυχιούχος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου πραγματοποίησε και τις μεταπτυχιακές του σπουδές με ειδίκευση στη Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Ιστορίας και Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου (European University Institute) της Φλωρεντίας, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και υπεύθυνος του Ιστορικού Αρχείου του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης". Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία και ειδικότερα στα ζητήματα του φιλελευθερισμού, της ιδεολογίας, της πολιτικής κουλτούρας, της πολιτικής βιογραφίας, του κομματικού φαινομένου και του Ψυχρού Πολέμου.

Ο Ιωάννης Παπαφλωράτος γεννήθηκε το 1973. Εισήχθη μεταξύ των πρώτων στη Νομική Σχολή Κομοτηνής, το 1992. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε ως ερευνητής στο Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛ.Ι.ΑΜ.Ε.Π.) και η εργασία του υπό τον τίτλο "Οι αποφάσεις των διεθνών οργανισμών επί της Γιουγκοσλαβικής κρίσεως (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση), 1991 - 1996" (η οποία εκπονήθηκε υπό την επίβλεψη του καθηγητή κ. Ιωάννη Βαληνάκη) εκδόθηκε υπό την μορφή Background Paper σε 4 τόμους για τις διπλωματικές μας υπηρεσίες. Το 1997, έλαβε το πτυχίο του και την ιδία χρονιά μετέβη στην Ολλανδία για μεταπτυχιακές σπουδές. Το 1998, απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο εξειδίκευσης στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σχέσεις από το Amsterdam School of International Relations. Το 1999, άρχισε την εκπόνηση της διεπιστημονικής διδακτορικής διατριβής του υπό την επίβλεψη του καθηγητή και ακαδημαϊκού κ. Κωνσταντίνου Σβολοπούλου. Το 2004, αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με "άριστα". Κατόπιν, εργάστηκε ως ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών επί διετία. Τον Ιανουάριο του 2009, ανεδείχθη τακτικός εταίρος κατόπιν προτάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της "Εταιρείας των Φίλων του Λαού", ενός εκ των παλαιοτέρων επιστημονικών σωματείων, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος της Ελλάδος. Τον Σεπτέμβριο του 2009, υπήρξε διαλέκτης στο Πολυεθνικό Κέντρο Εκπαιδεύσεως Επιχειρήσεων Υποστηρίξεως Ειρήνης του ΝΑΤΟ. Σήμερα, διδάσκει στην Σχολή Εθνικής Αμύνης (Σ.ΕΘ.Α.), την Σχολή Εθνικής Ασφαλείας (Σ.Ε.Α.), την Σχολή Διοικήσεως Επιτελών Αεροπορίας και το Λαϊκό Πανεπιστήμιο, ενώ έχει διδάξει στην Σχολή Ικάρων, την Σχολή Μετεκπαιδεύσεως και Επιμορφώσεως της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) και την Σχολή Νομικών Συμβούλων. Τον Δεκέμβριο του 2010, βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύγγραμμά του υπό τον τίτλο "Η ελληνοϊταλική κρίση του 1923 - Το επεισόδιο Tellini/Κερκύρας". Είναι μέλος της "Εταιρείας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας", της "Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη Καποδίστρια" και της "Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων". Έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε 21 διεθνή και ελληνικά επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, καθώς και ως συγγραφέας σε 6 συλλογικά έργα. Έχουν ήδη εκδοθεί 11 βιβλία του, καθώς και περισσότερα από 230 άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά.