Πολιτισμοί του διαδικτύου

Ο Ευάγγελος Γρ. Αυδίκος γεννήθηκε το 1951 στην Πρέβεζα, με καταγωγή από το Συρράκο. Σπούδασε στο Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και εργάστηκε για πολλά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως φιλόλογος. Είναι καθηγητής λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων οι τίτλοι: "Το βλέμμα στον τοίχο με τη μαντανία", διηγήματα, (Ελληνικά Γράμματα, 2001), "Ο δικός μου Θεός", μυθιστόρημα, (Ταξιδευτής, 2004), "Η Θράκη και οι άλλοι. Ιχνηλατώντας τα πολιτισμικά όρια και την ιστορική μνήμη" (Οδυσσέας 2007), "Η κίτρινη ομπρέλα" (Μεταίχμιο, 2007) -ήταν στη μικρή λίστα του περιοδικού "Διαβάζω" για το βραβείο μυθιστορήματος του 2008, "Ήταν μια φορά κι έναν καιρό αλλά μπορεί να γίνει και τώρα. Η εκπαίδευση ως χώρος διαμόρφωσης παραμυθάδων" (Ελληνικά Γράμματα 1999), "Το παιδί στην παραδοσιακή και τη σύγχρονη κοινωνία" (Ελληνικά Γράμματα 1996), "Το λαϊκό παραμύθι. Θεωρητικές προσεγγίσεις" (Οδυσσέας 1994).

Η Μαρία Γκασούκα είναι κοινωνική λαογράφος, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Είναι συγγραφέας βιβλίων πάνω σε θέματα λαογραφίας, κοινωνικού φύλου, κ.ά. που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ισπανία και τις ΗΠΑ, και πλήθους ανάλογων επιστημονικών άρθρων. Είναι πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του Παρατηρητηρίου Ισότητας Κύπρου (ΠΙΚ).

Η Ρέα Κακάμπουρα είναι επίκουρη καθηγήτρια Λαογραφίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην έρευνα τοπικών συλλόγων και διαχείρισης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στη σύγχρονη εποχή, σε θεωρητικά ζητήματα των λαογραφικών σπουδών, στη διαπολιτισμική διδακτική του λαϊκού πολιτισμού στην εκπαίδευση. Διδάσκει στο προπτυχιακό και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (κατεύθυνση "Λαογραφία και εκπαίδευση") του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διευθύντρια του Εργαστηρίου Κοινωνικών Επιστημών και επιστημονική υπεύθυνη του Αρχείου Αφηγήσεων Ζωής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, σε πρακτικά συνεδρίων και σε συλλογικούς τόμους. Έχει γράψει επίσης τα βιβλία "Ανάμεσα στο αστικό κέντρο και τις τοπικές κοινωνίες: Οι σύλλογοι της επαρχίας Κόνιτσας στην Αθήνα" (1999) και "Αφηγήσεις Ζωής". "Η βιογραφική προσέγγιση στη σύγχρονη λαογραφική έρευνα" (2011), και μαζί με τον Χ. Μπαμπούνη έχει επιμεληθεί τον τόμο "Ιστορικά και Λαογραφικά Μελετήματα: Ερευνητικές και Εκπαιδευτικές διαστάσεις" (2014). Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών (Δ.Σ. Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας) και της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής της UNESCO για την προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Η Λενιώ Μυριβήλη είναι λέκτορας στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης στην κοινωνική ανθρωπολογία. Συμμετείχε στη διεθνή έκθεση "Η Κλοπή της Ιστορίας" ως υπεύθυνη του εικαστικού-διαδραστικού μέρους και ως σχεδιάστρια/σκηνοθέτης μιας πολυμεσικής εφαρμογής. Τον Ιούνιο του 2007 και του 2008 ανέλαβε τον σκηνικό και ακουστικό σχεδιασμό του πρώτου και δεύτερου διεθνούς φεστιβάλ "Κινηματογράφος και αναπηρία". Το 2008 ήταν επιμελήτρια της έκθεσης "Βιοποικιλότητα στο Βόρειο Αιγαίο", στη Λέσβο. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα κινούνται γύρω από την "επιτέλεση" και τη "δυνητικότητα" και τις εφαρμογές τους σε ψηφιακά περιβάλλοντα. Τα "σύνορα" και ο ρόλος τους στις σημερινές πολιτικές δομές έχουν επίσης αποτελέσει ερευνητικό της πεδίο. Είναι μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας και του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων και υποψήφια ευρωβουλευτής τους στις εκλογές του 2009. Στον χώρο της οικολογίας, δραστηριοποιείται σε τοπικές και διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις: "Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο", "Προσφυγή", "Δάφνη-Daphne", "WWF", "Greenpeace".

Ο Αλέξανδρος Γ. Καπανιάρης, είναι Διδάκτορας Ψηφιακής Λαογραφίας του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχει μεταπτυχιακές σπουδές στις γραφικές τέχνες-πολυμέσα και στα σύγχρονα περιβάλλοντα μάθησης και παραγωγής διδακτικού υλικού. Έχει σπουδάσει Πληροφορική, Παιδαγωγικά και Ελληνικό Πολιτισμό. Επιπρόσθετα είναι Μέλος Σ.Ε.Π. του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου στο ΜΠΣ «Δημιουργική Γραφή» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τα ψηφιακά μέσα, η ψηφιακή λαογραφία, η αρχειακή εθνογραφία, την ψηφιακή αφήγηση στην εκπαίδευση, οι Τεχνολογίες Πληροφορίας & Επικοινωνιών στην εκπαίδευση, η τοπική ιστορία, τα ζητήματα ψηφιοποίησης και ανάδειξης του πολιτιστικού αποθέματος καθώς και ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη έντυπου και ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού. Έχει ολοκληρώσει δυο μεταδιδακτορικές διατριβές στο Τμήμα Ιστορίας & Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης: α) «Αρχειακή Εθνογραφία & Αναγνώσεις σε Ψηφιακό Περιβάλλον: «Συνομιλώντας» με τα Αρχεία των Πηλιορειτών Εν Αιγύπτω» β) «Από την Αγχίαλο της Ανατολικής Ρωμυλίας στη Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας: Αρχειακή Εθνογραφία μέσα από τις μνήμες και τα αρχεία του Αγροτικού Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Νέας Αγχιάλου “Η ΔΗΜΗΤΡΑ”» στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Η Πηνελόπη Παπαηλία είναι επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.