Σωτήρης Δανέζης: Εμπόλεμη ζώνη

Η Ντόρα Μπακογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Μάιο του 1954, και είναι κόρη του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Μητσοτάκη το γένος Γιαννούκου. Το 1968,λίγους μήνες μετά την άνοδο της δικτατορίας στην εξουσία, η Ντόρα Μπακογιάννη και η οικογένεια της έφυγαν στην εξορία στο Παρίσι. Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα, αμέσως μετά την πτώση της Χούντας και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παντρεύτηκε με το γνωστό δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη. Aπό το γάμο της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 δολοφονήθηκε ο σύζυγός της Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της Ν.Δ στην μονοεδρική της Ευρυτανίας, από την τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη". Μετά από εννέα χρόνια χηρείας, τον Ιούλιο 1998 παντρεύτηκε με το Ισίδωρο Κούβελο. Ολοκλήρωσε τις μαθησιακές της σπουδές στη Γερμανική Σχολή του Παρισιού. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, συνέχισε τις ακαδημαϊκές της σπουδές στη Νομική Σχολή, όπου αποφοίτησε από το τμήμα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ομιλεί και γράφει τη γερμανική, γαλλική και την αγγλική γλώσσα. Το 1977 έδωσε εξετάσεις στο Υπουργείο Συντονισμού και προσελήφθη ως υπάλληλος στη Διεύθυνση Θεμάτων της Ε.Ο.Κ.. Από το 1984 ως το 1989 ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Μετά τη δολοφονία του συζύγου της, τον Οκτώβριο του 1989 υπέβαλε υποψηφιότητα, με τη Νέα Δημοκρατία, για την μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου είχε εκλεγεί ο Παύλος Μπακογιάννης στις εκλογές του Ιουνίου του 1989. Στις 5 Νοεμβρίου του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου επανεξελέγη και στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις: της 8ης Απριλίου του 1990 και της 10ης Οκτωβρίου του 1993. Τον Οκτώβριο του 1990 ορκίστηκε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη της Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και τον Δεκέμβριο του 1992 ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού. Στις εκλογές του 1996, άλλαξε εκλογική περιφέρεια και υπέβαλλε υποψηφιότητα στην πρώτη εκλογική περιφέρεια της Αθήνας. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1996 εξελέγη πρώτη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογική περιφέρεια της Α' Αθηνών, όπου και επανεξελέγη, πρώτη πάλι, στις εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000. Από τον Σεπτέμβριο του 1991 και ως τον Αύγουστο 1992 ήταν Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας και είχε την ευθύνη της εκπροσώπησης του κόμματος της στην Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ένωση (EDU) και στην Διεθνή Δημοκρατική Ένωση (IDU). Στις 29 Απριλίου 1994 εξελέγη από το Γ΄ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, πρώτη σε σειρά εκλογής για την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, καθώς και στο Δ΄ Συνέδριο στις 22 Μαρτίου του 1997 κατά το οποίο, επανεξελέγη πρώτη σε ψήφους για την νέα Κεντρική Επιτροπή και η οποία στη συνέχεια την εξέλεξε για δύο θητείες στην Εκτελεστική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. Τον Σεπτέμβριο του 1997 ορίστηκε από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας και από τον Μάιο του 2000 ορίστηκε Υπεύθυνη του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας. Μετά τις εκλογές του 2000, διετέλεσε μέλος της Διαρκoύς Επιτροπής, της Βουλής, Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Στις 29 Μαρτίου του 2002 κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κ.Ο. της Ν.Δ., αποδέχθηκε την πρόταση του Πρόεδρου του κόμματος Κ. Καραμανλή, να είναι υποψήφια Δήμαρχος της Αθήνας στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002. Στις 20 Οκτωβρίου του 2002 εξελέγη, η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της πόλης των Αθηνών Δήμαρχος Αθηναίων, με ποσοστό 60,6%, που είναι το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ δήμαρχος στο δήμο της Αθήνας. Τον Μάρτιο του 1992 της απονεμήθηκε από το Διεθνές Κέντρο Γυναικών το βραβείο "International Leadership Award" και τον Ιούνιο του 1993 της απονεμήθηκε από το 14ο Διεθνές Συμπόσιο "Fontana di Roma", ως εξέχουσα προσωπικότητα στο χώρο του Πολιτισμού. Η Ντόρα Μπακογιάννη, ύστερα από πρόσκληση του προέδρου της Commission, Romano Prodi συμμετέχει από τον Ιανουάριο του 2003 -μαζί με άλλες 12 επιφανείς προσωπικότητες της Ευρώπης- στην Στρογγυλή Τράπεζα που εξετάζει τον νέο κοινωνικό χαρακτήρα, την πολιτισμική ταυτότητα αλλά και το οικονομικό σχέδιο της νέας Ευρώπης -των 25 χωρών μετά τη διεύρυνση. Αποχώρησε πρόωρα από τον Δήμο της Αθήνας, ενάμιση χρόνο μετά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, τον Φεβρουάριο του 2006, για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, θέση την οποία συνέχισε να κατέχει και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που προέκυψε μετά από τις εκλογές του 2007. Στις γενικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, παρά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας, εξελέγη πρώτη σε ψήφους βουλευτής της Α΄ Αθηνών. Στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν, της 29ης Νοεμβρίου 2009, ήταν μία από τους τρεις υποψηφίους για την ανάδειξη του προέδρου του κόμματος, μετά την παραίτηση του αρχηγού, Κώστα Καραμανλή. Ωστόσο, ηττήθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κατάφερε να πάρει το χρίσμα της αρχηγίας. Την 6η Μαΐου 2010, έπειτα από κρίσιμη συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή επί νομοσχεδίου για τα μέτρα του ΔΝΤ, το οποίο υπερψήφισε πράττοντας αντίθετα από την κομματική γραμμή της Νέας Δημοκρατίας, ο πρόεδρός της, Αντώνης Σαμαράς, με επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Βουλής ανακοίνωσε ότι η κ. Μπακογιάννη τίθεται εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Την ίδια ημέρα, έπειτα από συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του κόμματος, η κ. Μπακογιάννη διεγράφη από το κόμμα. Στις 21 Νοεμβρίου 2010, παρουσία 5.000 περίπου συνέδρων στο θέατρο Badminton, ηγήθηκε πρωτοβουλίας νέων ενεργών πολιτών και πρωτοστάτησε, στην ίδρυση τoυ κόμματος "Δημοκρατική Συμμαχία", το οποίο χαρακτηρίστηκε από τη διακήρυξη φιλελεύθερων θέσεων και αρχών. Το κόμμα απέτυχε να συγκεντρώσει ποσοστό μεγαλύτερο του 3% στις εκλογές του Μαΐου 2012, με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτός Κοινοβουλίου. Εν όψει των νέων εκλογών του Ιουνίου 2012, η Δημοκρατική Συμμαχία αποφάσισε να προχωρήσει σε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, με τη Ντόρα Μπακογιάννη να τίθεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Δημήτρης Κερκινός σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στον Καναδά και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έκανε επιτόπια έρευνα στην Κούβα επικεντρώνοντας στις σχέσεις κινηματογράφου και κοινωνίας στην Αβάνα της δεκαετίας του 1990. Από το 2002 είναι υπεύθυνος προγράμματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει κριτικά κείμενα για τον κινηματογράφο και έχει επιμεληθεί αρκετές μονογραφίες του ΦΚΘ. Εκτός από το εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και την οπτική ανθρωπολογία, στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ανθρωπολογία του κινηματογράφου και των ΜΜΕ.

Ο Θάνος Βερέμης γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Trinity College). Το 1978 ήταν Research Associate του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (Λονδίνο), το 1983 υπήρξε επισκέπτης ερευνητής στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, το 1987 επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον και το 1993-1994 επισκέπτης καθηγητής στο St. Antony’s College της Οξφόρδης. Από το 1987 είναι καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1988 έως το 1994 υπήρξε διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και έως το 2000 πρόεδρός του. Το 2001-2003 ήταν Constantine Karamanlis Professor στο Fletcher School of Law and Diplomacy, και το 2004-2010 πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ). Σήμερα είναι δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων. Βιβλία (μεταξύ άλλων): - (Αdelphi Paper No 179), "Greek Security: Issues and Policies", 1972. - "Οι επεμβάσεις του στρατού στην Ελληνική πολιτική 1916-1936, 1977/1983". - "Δικτατορία και οικονομία", 1982. - "Ο σύγχρονος κόσμος", 1983. - "Η Εθνική Τράπεζα στη Μικρά Ασία", 1984. - "Ελληνοτουρκικές σχέσεις", 1986. - "Historical Dictionary of Modern Greece", 1995. - "Greece's Balkan Entanglement", 1995. - "The Greek Military in Politics from Independence to Democracy", 1997. - "Greece.The Modern Sequel", 2002. κ.ά.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1956 αλλά κατάγεται από την Αγία Θέκλη Ληξουρίου από την πλευρά του πατέρα του. Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου και ολοκλήρωσε την διδακτορική διατριβή του με θέμα: "Τρομοκρατία και πολιτικό έγκλημα. Μελέτη των φαινομένων από την πλευρά του Δικαίου". Το 1973 οργανώθηκε στην αντιδικτατορική Ε.Φ.Ε.Ε. (ΑΝΤΙ - Ε.Φ.Ε.Ε). Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω (με εξειδίκευση σε θέματα Δημοσίου Δικαίου), μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Από τις 9 Σεπτεμβρίου 1996 έως τις 9 Δεκεμβρίου 1997 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Στις εκλογές του 2000 εκλέχθηκε βουλευτής Β’ Αθηνών στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου του κόμματός του. Από τις 23 Ιανουαρίου 2002 έως τις 7 Μαρτίου 2004 διετέλεσε Υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις και την αναπτυξιακή συνεργασία.Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 εκλέχθηκε δεύτερος βουλευτής στην περιφέρειά του με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, 2009 και του 2012 εκλέχθηκε πρώτος στη Β’Αθηνων. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 ο Γ. Παπανδρέου τον συμπεριέλαβε στην κυβέρνησή του διορίζοντάς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.Το Σεπτέμβριο του 2010 έως και το Μάιο του 2012 ήταν Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία και αρθρογραφεί τακτικά στον Τύπο.

Ο Κώστας Κ. Κατής είναι δημοσιογράφος, τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Δημοσιογράφων. Για περισσότερα από είκοσι χρόνια διετέλεσε αρχισυντάκτης, διευθυντής σύνταξης και διευθυντής στις εφημερίδες Απογευματινή και Απογευματινή της Κυριακής. Σήμερα είναι αντιπρόεδρος στο Δημοσιογραφικό Ίδρυμα Μπότση. Έχει εκδώσει δέκα βιβλία και πολλά διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες Αυγή, Βραδυνή (με τις πιο έγκυρες λογοτεχνικές σελίδες τη δεκαετία του 1960), Νέα Πολιτεία, Δημοκρατική Αλλαγή και Αττικοβοιωτικό Κόσμο. Έχει γράψει ένα από τα πρώτα ελληνικά κόμικς: "Η Σφαγή του Δήλεσι" σε εικονογράφηση του Ντίνου Αναστασόπουλου.

Ο Ορέστης Ανδρεαδάκης είναι κριτικός κινηματογράφου, καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας "Νύχτες Πρεμιέρας" που διοργανώνει το περιοδικό "Σινεμά".

Η Λιάνα Κανέλλη γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 20 Μάρτη του 1954. Εχει σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, παίρνοντας την ειδικότητα του δικηγόρου και αργότερα την άδεια άσκησης του επαγγέλματος. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά). Παρά τις νομικές σπουδές της, η επαγγελματική της δραστηριότητα συνδέθηκε με τη δημοσιογραφία. Ηταν πρώτη γυναίκα παρουσιάστρια τηλεοπτικών ειδήσεων, το 1976, στην ΕΤ-1. Η πρώτη, επίσης, διευθύντρια ιδιωτικού ραδιοφωνικού σταθμού "Τop FM", το 1988. Και ακολούθησε μια μεγάλη και πολύμορφη δημοσιογραφική καριέρα: Ρεπόρτερ "ABC", USA στο Ιράν, 1980. Ειδήσεις τηλεοπτικών σταθμών ΕΤ-1, "Mega", "Ant1", "Sky". Εκπομπές ραδιοφωνικών σταθμών "ΕΡΑ", "Flash", "Sky". Συντάκτρια - συνεργάτιδα εφημερίδων "Απογευματινή", "Νέα", "Βήμα", "Αδέσμευτος Τύπος", περιοδικών "Ταχυδρόμος", "Επίκαιρα", "Τηλέραμα", 1995 - σήμερα. Προσωπικές τηλεοπτικές εκπομπές - σταθμοί: "Ψηλά τα χέρια" "Mega Channel", "Ομιλείτε Ελληνικά" ΕΤ-1, "Λιάνα", "ΑΝΤ - 1", "Εδώ και τώρα" "SKY". Είναι καθηγήτρια Σημειολογίας των Media στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας. Εχει γράψει τα παρακάτω βιβλία: "Στοχασμοί" 1971, "Η λειτουργία των όρκων" ποίηση, 1983, "Ρουάντα, ο ρους του κάτω κόσμου", δοκίμιο - ντοκουμέντο. Είναι, επίσης, μέλος της ΕΣΗΕΑ και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας. Μέλος της UNICEF - μέλος ΔΣ και παραγωγός Tele-Μαραθωνιών, 1993. Δωρητής σώματος. Μέλος Συλλόγου "Φίλων της Μουσικής". Μέλος "Μουσκλέτης". Έχει τιμηθεί με τις παρακάτω διακρίσεις: Βραβείο "Παύλος Παλαιολόγος". Βραβείο Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης. Βραβείο "ΙΠΕΚΤΣΙ". Τιμητικές βραβεύσεις από πληθώρα σωματείων για κοινωνική συμμετοχή και συμβολή. Ερασιτεχνικά απασχολείται με τη ζωγραφική κι έχει παρουσιάσει έργα της σε αρκετές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις από το 1968, ενώ συμμετείχε και στη δημιουργία δύο μουσικών δίσκων.