Ταξίδι στον ωκεανό της μουσικής και της ιστορίας

0 out of 5

16.19

Κωδικός Προϊόντος: 9786185141936
Προβολη καλαθιου

Συγγραφέας: Βούλγαρη Αναστασία, Θεοδωράκης Μίκης

Εκδότης: Ιανός

Ημερ. Έκδοσης: 18/10/2021

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ελληνικό τραγούδι, μεν, οικουμενικού χαρακτήρα, δε, το θεοδωρακικό τραγούδι, όταν άγγιξε τους λαούς που επικοινώνησαν μαζί του. Η δεσπόζουσα βυζαντινή χορωδία στο «Canto General», που σμίγει με τη συμφωνική μουσική και τη λατινοαμερικανική ποίηση και μουσική, γίνεται ο εθνικός ύμνος των λαών της Λατινικής Αμερικής. Το «Μαουτχάουζεν» γίνεται ο ύμνος του εβραϊκού λαού, που τραγουδιέται στα εβραϊκά.
Οι λαοί ένιωσαν την ανάγκη να τραγουδήσουν στη γλώσσα τους τα τραγούδια που αγάπησαν, και τα μετέφρασαν. Το «Άξιον Εστί» (Οδυσσέας Ελύτης) έχει παρουσιαστεί και ηχογραφηθεί στη γερμανική και σουηδική γλώσσα. Ανήμερα των γενεθλίων του συνθέτη, στις 29 Ιουλίου του 1985, πέντε χιλιάδες χορωδοί ξεκίνησαν από το Γκέτεμποργκ και έκαναν περιοδεία από πόλη σε πόλη της Σουηδίας με το «Άξιον Εστί».
Δεκάδες τραγούδια του συνθέτη έχουν τραγουδηθεί και τραγουδιούνται σε ξένες γλώσσες. Αυτή η ανάγκη των Γάλλων, των Γερμανών, των Φινλανδών, των Σουηδών, των Τούρκων, των Ρώσων, των Ισραηλινών, των Αιγυπτίων, των Νοτιοκορεατών κ.ά. τι άλλο μας δείχνει παρά την ταύτισή τους με τραγούδια που η ποίησή τους αφορά όχι έναν μόνο λαό, τον ελληνικό, αλλά ολόκληρη την Ανθρωπότητα; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από αυτή για την οικουμενικότητα της ελληνικής ποίησης; Κι αλήθεια, η αγάπη των λαών για το έντεχνο λαϊκό τραγούδι, και κυρίως εκείνων των λαών που δεν είναι στα ακούσματά τους ο βυζαντινός ύμνος ή το μπουζούκι, ο ζεϊμπέκικος ρυθμός και το χασάπικο, τι άλλο δείχνει παρά την υψηλή ποιότητα της ίδιας της ελληνικής μουσικής; Ποιότητα, που αναδείχτηκε μέσα από τις θεοδωρακικές συνθέσεις, καθώς η παράδοση έσμιξε με τα λόγια στοιχεία της μουσικής.

Επιμέλεια: Φαμέλου Νάντια
ISBN: 978-618-5141-93-6

Πρώτη Έκδοση : 18/10/2021

Αριθμός Σελίδων : 336

Διαστάσεις : 24 x 15 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα : Ελληνικά

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Ελληνικά

Τόπος Έκδοσης : Θεσσαλονίκη

Βούλγαρη Αναστασία

Η Αναστασία Βούλγαρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη γαλλική γλώσσα στη Γαλλία στο Centre Linguistique Appliquee, Besancon. Φοίτησε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στο τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού. Σπούδασε fashion design, συστήματα διαχείρισης ποιότητας και διόρθωση και επιμέλεια κειμένου. Δραστηριοποιήθηκε επί σειρά ετών στις επιχειρήσεις στην Ελλάδα ως επιχειρηματίας στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης. Από το 1998 εργάζεται ως σύμβουλος ποιότητας στα συστήματα ISO 9000 στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συνεργαστεί με τους διεθνείς φορείς πιστοποίησης LRQA, BVQI και TUV Austria Hellas. Το 2011 ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο ίντερνετ και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Τον Μάρτιο του 2011 παρουσίασε στο Θέατρο Συν-Κάτι το πρώτο της μονόπρακτο με τίτλο"Κάποιος να με φωνάξει", σε σκηνοθεσία και ερμηνεία τής Ελένης Τζαγκαράκη, με μουσική επένδυση από έργα του Μίκη Θεοδωράκη. Τον Μάιο του ίδιου έτους, το έργο παρουσιάστηκε στο Βουκουρέστι και σε άλλες πόλεις της Ρουμανίας, σε μετάφραση της Έλενας Λάζαρ, σκηνοθεσία της Μιχαέλα Μπόμποκ Μανέα και ερμηνεία της Ντανιέλα Μολντοβάν. Τον Μάρτιο του 2013 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της "Θα σε λιώσω!" από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Τον Ιανουάριο του 2015 παρουσίασε στο Θέατρο Μεταξουργείο το "Κάποιος να με φωνάξει" σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη. Τον Δεκέμβριο του 2015 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή "Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης" από τις εκδόσεις Εύμαρος. Το βιβλίο προλογίζει ο ζωγράφος και συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος ενώ το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί έργο του Ανδρέα Μαράτου. Τον Οκτώβριο του 2016 εκδόθηκε το βιβλίο της "Μίκης Θεοδωράκης, Διάλογοι στο λυκόφως: Συνοπτική παρουσίαση". Το βιβλίο προλογίζει ο Μίκης Θεοδωράκης. Τον Σεπτέμβριο του 2017 έγραψε τα κείμενα για τη μουσικοθεατρική παράσταση αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη με τίτλο "Γυναίκα Μάνα Αδελφή", η οποία παρουσιάστηκε στις 11 & 12 Οκτωβρίου στο Θέατρο Έαρ Βικτώρια στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ 'Το μικρό Παρίσι των Αθηνών'. Τον Νοέμβριο του 2017 εκδόθηκε το βιβλίο της "Μίκης Θεοδωράκης, Μονόλογοι, διάλογοι και το μονοπάτι προς το μέλλον: Συνοπτική παρουσίαση". Το βιβλίο προλογίζουν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο συγγραφέας και θεολόγος Τριαντάφυλλος Σερμέτης. Διανέμεται δωρεάν από τη συγγραφέα και ως freee-book (στο https://www.scribd.com/document/389265260). Από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2018 και από τον Δεκέμβριο του 2018 έως τον Φεβρουάριο του 2019 παρουσιάστηκε το θεατρικό έργο της "Το τελευταίο παιχνίδι" στο Θέατρο Έαρ Βικτώρια. Είναι συνεργάτις του παγκόσμιου διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού Mikis Radio https://mikisradio.blogspot.gr/

Θεοδωράκης Μίκης

Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στην Χίο. Από την παιδική του ηλικία είχε πάθος με την μουσική και έγραψε τις πρώτες του συνθέσεις όταν ήταν δεκατριών ετών. Κατά την διάρκεια της κατοχής της Ελλάδας από τα γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα, συνελήφθη για πρώτη φορά στην Τρίπολη το 1942 από τους Ιταλούς κατακτητές. Τα επόμενα χρόνια συνελήφθη και βασανίστηκε ξανά. Μόλις αφέθηκε ελεύθερος, βγήκε στην παρανομία στην Αθήνα και οργανώθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ). Δουλεύοντας για την Αντίσταση συγχρόνως παρακολουθούσε μαθήματα στο Ωδείο Αθηνών κοντά στον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Μετά την Απελευθέρωση ο Θεοδωράκης έλαβε μέρος στον Εμφύλιο πόλεμο του 1945-1949. Συνελήφθη πολλές φορές. Στις 26 Μαρτίου 1946 κατά την διάρκεια μιας διαδήλωσης χτυπήθηκε τόσο άγρια από την αστυνομία που θεωρήθηκε νεκρός και μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο. Εξορίσθηκε για πρώτη φορά το 1947 στην Ικαρία και το 1948 μεταφέρθηκε στην Μακρόνησο, μια κόλαση που οι άνθρωποι του 20ου αιώνα εγκαθίδρυσαν πάνω στη γη για να εξοντώνουν όσους είχαν διαφορετικές αντιλήψεις. Μετά από φριχτά βασανιστήρια ο Θεοδωράκης είναι ένας από τους λίγους που κατάφεραν να επιζήσουν από αυτήν την κόλαση όμως θα συνεχίσει να υποφέρει δέκα χρόνια αργότερα από τον "πυρετό της Μακρονήσου". Το 1950, μετά από εξετάσεις στο Ωδείο παίρνει το δίπλωμα της αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας. Στις 5 Μαΐου παρουσιάζεται το έργο του "Ασή-Γωνιά". Το 1953, ο Μίκης παντρεύεται την Μυρτώ Αλτίνογλου και την επόμενη χρονιά παίρνει υποτροφία για σπουδές στο Παρίσι. Ο Μίκης γράφεται στο Ωδείο του Παρισιού με καθηγητές τον Ευγένιο Μπιγκό και τον Ολιβιέ Μεσσιάν. Το 1957 το έργο του "Σουίτα Νο 1 για πιάνο και ορχήστρα" παίρνει χρυσό βραβείο στο φεστιβάλ της Μόσχας. Η "Αντιγόνη" (χορογραφία Τζον Κράνκο στο Κόβεν Γκάρντεν), "Les amants de Teruel" (Μπαλέτο της Λουντμίλα Τσερίνα) και το "Le feu aux poudres" γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι και το Λονδίνο. Όταν ο Θεοδωράκης πέτυχε την διεθνή αναγνώριση ως νέος κλασσικός συνθέτης, ανακάλυψε την ελληνική λαϊκή μουσική. Συνθέτει τους "Λιποτάκτες" σε στίχους του αδελφού του Γιάννη και τον "Επιτάφιο" σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, έργο με το οποίο θα ξεκινήσει η αναγέννηση της Ελληνικής μουσικής και θα οδηγήσει την πατρίδα του σε μια πολιτιστική επανάσταση τα αποτελέσματα της οποίας υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Η Δεξιά στην Ελλάδα τον θεωρεί έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς της. Όταν δολοφονείται ο γιατρός Γρηγόρης Λαμπράκης ("Ζ") ο Θεοδωράκης αναλαμβάνει επικεφαλής της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη που θα αποκτήσει 50.000 μέλη και θα γίνει η πιο μεγάλη πολιτική οργάνωση στην Ελλάδα. Ο Θεοδωράκης εκλέγεται στο Κοινοβούλιο και μαζί με τους "Λαμπράκηδες" ιδρύει πάνω από διακόσια πολιτιστικά κέντρα στην χώρα του. Συνθέτει ακατάπαυστα χρησιμοποιώντας τα ωραιότερα κείμενα της ελληνικής λογοτεχνίας του 19ου και 20ου αιώνα. Το πραξικόπημα του Παπαδόπουλου και της παρέας του (21 Απριλίου 1967) υποχρεώνει τον Θεοδωράκη να βγει και πάλι στην παρανομία απ' όπου δυο μέρες μετά το πραξικόπημα θα απευθύνει την πρώτη έκκληση για αντίσταση. Συνελήφθη στις 21 Αυγούστου του 1967 και τέθηκε σε κατ' οίκο περιορισμό με την οικογένειά του στο Βραχάτι και αργότερα στη Ζάτουνα ορεινό χωριό της Αρκαδίας (απ' όπου και ο κύκλος συνθέσεων "Αρκαδίες" Ι-ΧI). Στην συνέχεια μεταφέρεται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ωρωπού και τελικά εξορίζεται από την Ελλάδα, μετά από πολλά διαβήματα αλληλεγγύης με πρωτοβουλία των Ντιμίτρι Σοστάκοβιτς, Λεονάρντ Μπερστάιν, Άρθουρ Μίλερ, ακόμα και του Χάρη Μπελαφόντα, και πολλών άλλων προσωπικοτήτων από πολλές χώρες. Στις 13 Απριλίου 1970, ο Θεοδωράκης φθάνει στο Παρίσι. Επικεφαλής του "Πατριωτικού Μετώπου" συνεχίζει τον αγώνα του. Γνωρίζεται με τον Νερούντα. Περιοδείες σ' ολόκληρο τον κόσμο και χιλιάδες συναυλίες αφιερωμένες στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, τον καθιστούν ζωντανό σύμβολο της αντίστασης ενάντια στην δικτατορία. Θριαμβευτική επιστροφή στην Ελλάδα, στις 24 Ιουλίου 1974. Ο Θεοδωράκης γίνεται εκ νέου στόχος επιθέσεων, αυτή τη φορά από την Αριστερά, γιατί υπερασπίζεται τον Καραμανλή, στην προσπάθειά του για ένα ήπιο πέρασμα προς την δημοκρατία και από φόβο νέου πραξικοπήματος που θα συνέθλιβε το ευαίσθητο λουλούδι της δημοκρατίας.Το 1980, αυτοεξορίζεται στο Παρίσι, καταπιάνεται με το συμφωνικό του έργο της εποχής του 50. Ολοκληρώνει τη σύνθεση του "Canto General" που μαζί με τον "Ζορμπά" και το "Άξιον Εστί" τον κάνουν παγκοσμίως γνωστό συνθέτη. Το 1981, ο Θεοδωράκης εκλέγεται και πάλι στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Το 1986 παραιτείται από την έδρα του για να αφοσιωθεί στο μουσικό του έργο. Το 1987, η πρώτη του όπερα "Κώστας Καρυωτάκης" παρουσιάζεται στην Αθήνα και το 1988 το μπαλέτο του "Ζορμπάς" παρουσιάζει θριαμβευτική επιτυχία στην Αρένα της Βερόνας όπου θα ξαναπαρουσιασθεί το 1990. Παρουσιάζεται επίσης στην Βαρσοβία και τo Λοτζ της Πολωνίας. Το 1989 ο Θεοδωράκης κάνει έκκληση συνασπισμού ανάμεσα στη "Νέα Δημοκρατία" και την Αριστερά για την κάθαρση από τα σκάνδαλα της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Μετά τις εκλογές του Απριλίου του 1990, ο Μίκης γίνεται υπουργός επικρατείας της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Εργάζεται ιδιαίτερα για το ζήτημα των ναρκωτικών, της παιδείας, του πολιτισμού και για την συμφιλίωση ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους. Εγκαταλείπει την κυβέρνηση τον Απρίλιο του 1992 και αναλαμβάνει για δύο χρόνια την γενική διεύθυνση των Μουσικών Συνόλων της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (ΕΡΤ). Στις 5 Οκτωβρίου του 1990 παρουσιάζεται στο Μπιλμπάο η όπερά του "Μήδεια". Το 1992 γράφει μετά από παραγγελία του Σάμαρανκ το "Canto Olympico" για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης. Η όπερά του "Ηλέκτρα" του Ευριπίδη, παρουσιάζει θριαμβευτική επιτυχία στο Λουξεμβούργο, Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης 1995, από το θέατρο Γιέλκι, του Πόζναν (Πολωνία). Ο Θεοδωράκης ολοκληρώνει τη σύνθεση της τέταρτης όπεράς του "Αντιγόνη" το 1996 καθώς και του πρώτου του Κονσέρτου για βιολοντσέλο και ορχήστρα.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.


Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.