Τα ποιήματα του 2011

Η Δέσποινα Μπουμπουχεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Είναι απόφοιτη του Νομικού Τμήματος της Ν.Ο.Π.Ε. του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάιο του 2011 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "(Οι Μαθητευόμενοι) ή οι μαθητευόμενοι σε παρένθεση".

Ο Θοδωρής Σαμαράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971.

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ (1939-2020) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία (Πανεπιστήμιο της Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε ποίηση στην "Καινούργια Εποχή" το 1956. Άρθρα και δοκίμιά της για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εξέδωσε περίπου 20 ποιητικές συλλογές, καθώς και δύο τόμους ποιητικών διαλόγων. Το 1962 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχοντας μεταφραστεί στα αγγλικά από αρκετά νωρίς ("The Body is the Victory and the Defeat of Dreams", 1975, "The Scattered Papers of Penelope: New and Selected Poems", 1977, κ.ά.) έδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών). Η ποίησή της μεταφράστηκε σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και περιλήφθηκε σε ανθολογίες σε όλο τον κόσμο. Στο μεταφραστικό έργο της συγκαταλέγονται έργα και κείμενα των Σάμουελ Μπέκετ, Σωλ Μπέλοου, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Σέιμους Χίνι, Ζαν-Μαρί Ντρο, Ζακ Λακαριέρ, Μιχαήλ Λέρμοντοφ, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Πίτερ Μάκριτζ, Ντέρεκ Ούολκοτ, Σύλβια Πλαθ, Μάικλ Μαρτς, Αλεξάντρ Πούσκιν, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Ντίλαν Τόμας, Έλσα Τριολέ, Πίτερ Μπιν, Νίκου Καζαντζάκη κ.ά. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 21 Ιανουαρίου 2020, σε ηλικία 81 ετών.

Ο Δημήτρης Αγγελής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Είναι ποιητής και δοκιμιογράφος, διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής του περιοδικού "Φρέαρ" και συνδιευθυντής της ετήσιας έκδοσης "Ανθίβολα". Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές, δοκίμια, μελέτες και διηγήματα. Έχει τιμηθεί με βραβείο μετάφρασης του Ιδρύματος Corda, με το Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών για την ποιητική συλλογή "Επέτειος" (το 2009), και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή "Ένα ελάφι δακρύζει πάνω στο κρεβάτι μου" (το 2016, από κοινού με το βιβλίο "Η τρίτη γενιά" της Σοφίας Κολοτούρου). Στα ισπανικά έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του "Aniversario" και η ανθολογία ποιημάτων του "Si fuera tu noche".

Ο Νίκος Αλεξίου γεννήθηκε στο Βόλο το 1959. Σπούδασε οικονο-μικά στην Αθήνα και εργάστηκε σε διάφορα επαγγέλματα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μετέβη στη Νέα Υόρκη για ανώ-τερες σπουδές στην Κοινωνιολογία. Από το 1990 διδάσκει στο Queens College, του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, (CUNY). Έχει διακριθεί με το βραβείο President's Award for Excellence in Teaching, και τα ακαδημαϊκά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τους τομείς κοινωνιολογικής και πολιτικής θεωρίας και έρευνας, καθώς και θέματα που αφορούν τους Έλληνες της Αμερικής. Είναι ιδρυτής/διευθυντής του πρώτου Αρχείου Προφορικής Ιστορίας των Ελλήνων της Νέας Υόρκης, καθώς και της Ελληνοαμερικανικής Βιβλιοθήκης και Μουσείου Ελληνισμού, (Hellenic American Project, QC). Έχουν κυκλοφορή-σει μέχρι σήμερα έξι ποιητικές του συλλογές. Επίσης, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και αμερικανικά περιοδικά και ανθολογίες. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων Νέας Υόρκης.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΙΣΑΝΟΓΛΟΥ γεννήθηκε στην Καβάλα το 1975. Είναι ποιητής, μεταφραστής και εκδότης. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Πολιτικές Επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις και στην Κοινωνική Πολιτική. Ζει στη Θεσσαλονίκη. Τον Νοέμβριο του 2005 ίδρυσε και από τότε διευθύνει τις εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο Σαιξπηρικόν. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, ενώ ο ίδιος έχει λάβει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και συμπόσια ποίησης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκδώσει οχτώ βιβλία ποίησης. Από τις εκδόσεις Κίχλη κυκλοφορεί επίσης η ποιητική του συλλογὴ Παιχνιδότοπος (2016), η οποία έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί στα γαλλικά, στα δανικά και στα σερβικά.

Ο Βασίλης Αμανατίδης είναι ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, περφόρμερ. Γεννήθηκε το 1970 στην Έδεσσα. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία της τέχνης ("Λόγος και Εικόνα στα χρόνια του Μοντερνισμού - Η ελληνική περίπτωση του Οδυσσέα Ελύτη"). Εργάστηκε ως εικαστικός επιμελητής στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, και δίδαξε ιστορία τέχνης και λογοτεχνία στη Δραματική Σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. και σε άλλες σχολές. Πρωτοδημοσίευσε ποίηση το 1991 στο περιοδικό "Εντευκτήριο", από τις εκδόσεις του οποίου εκδόθηκε το 1999 το πρώτο του βιβλίο ποίησης "Υπνωτήριο - Εννιά νυχτικές παραβολές". Από τότε έχει εκδώσει άλλα επτά βιβλία ποίησης [πρόσφατα: "εσύ: τα στοιχεία", Νεφέλη, 2017 (Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης), "μ_otherpoem: μόνο λόγος", Νεφέλη, 2014, 2η έκδοση: 2015, "7: ποίηση για video games", Νεφέλη, 2011 (υποψήφιο για το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω")], καθώς και τις συλλογές διηγημάτων "Ο σκύλος της Χάρυβδης" (Καστανιώτης, 2008), "Μη με φας" (Καστανιώτης, 2005), και τη συγκεντρωτική -αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη- επανέκδοσή τους στον τόμο "Πλαγκτόν: οι ιστορίες" (Νεφέλη, 2019). Δύο θεατρικά έργα του παίχτηκαν στη Θεσσαλονίκη, ενώ από το 2007 παρουσιάζει και ο ίδιος τα κείμενα και τα βιβλία του στο κοινό, με επιτελεστικές αναγνώσεις και λογοτεχνικές περφόρμανς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αξιοποιώντας χειροποίητα υλικά, τη σύγχρονη τεχνολογία και τη συνέργεια των υπόλοιπων τεχνών ("Τρικυμία: ένα video game", "μ_otherpoem: μόνο λόγος", "εσύ: τα στοιχεία", "_μ_otherlands_"). Ασχολείται με τη διδασκαλία της ποίησης ως δημιουργικής γραφής (μέσα από τη διοργάνωση μαθημάτων και σεμιναρίων στην Ελλάδα και στην Κύπρο), καθώς και με την επιμέλεια εικαστικών εκθέσεων και εκδηλώσεων λόγου και επιτέλεσης ("Μετα_σύνορα / Post_borders" - Ινστιτούτο Goethe και LABattoir, 2018, "3ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών" - 13η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 2016, "Exulat: poeta in terra" - 50ά Δημήτρια, 2015, "Αιδώ/Εδώ" - Action Field Kodra, 2013). Ασχολείται, επίσης, με τη μετάφραση πεζογραφίας (Witold Gombrowicz, "Κόσμος", Νεφέλη, 2012, έργα του Isaac Bashevis Singer κ.ά.) και ποίησης [E. E. Cummings, "[μόνο με την άνοιξη] 44 ποιήματα", Νεφέλη, 2010 (υποψήφιο για το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ), έργα των Bertolt Brecht, Russel Edson, Anne Carson κ.ά.]. Ποίηση και πεζογραφία του έχει δημοσιευτεί στα κυριότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ δημοσιεύει δοκίμια και κριτική ποίησης σε εφημερίδες, λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους. Το 2018 συμμετείχε στον συλλογικό τόμο δοκιμίων "Μια συζήτηση για την ποίηση τώρα" (εκδόσεις [φρμκ]). Είναι σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού "Εντευκτήριο" [όπου διατηρεί τη στήλη "μπονζάι" κριτικών "1x3x201 (λέξεις)"], μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "[φρμκ]" (https://frmk.gr) και της διαδικτυακής πλατφόρμας "Greek Poetry Now" (www.greekpoetrynow.com), και εμπνευστής-επιμελητής του -ατελείωτου- ψηφιακού πρότζεκτ "λ_ink" (https://fairead.net/link). Από το 2014 είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ ποίησης, ενώ κείμενά του έχουν μεταφραστεί σε δεκατέσσερις γλώσσες και έχουν συμπεριληφθεί σε περιοδικά και ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στα ρωσικά κυκλοφόρησε η δίγλωσση επιλογή ποιημάτων του "Ο λαγός και η εξοχή" (Stella Art Foundation, 2008), και στα γερμανικά βιβλίο με επιλεγμένα διηγήματά του ["(Ihr) Weinen", Nefeli, 2014]. [φωτογραφία: Κατερίνα Ηλιοπούλου]

Ο Ορφέας Απέργης (Αθήνα, 1974) είναι ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής και performer. Ποιήματα, μεταφράσεις και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί μεταξύ άλλων στα περιοδικά Ποίηση, Ποιητική, Νέα Εστία και Books' Journal από το 2006 και εξής. Από το 2013 συνεργάζεται κυρίως με το λογοτεχνικό περιοδικό Φάρμακο, του οποίου είναι συντάκτης. Κρατάει τη στήλη πολιτισμικής κριτικής "Τεχνολογίες" στα Νέα και τη στήλη "Ut poesis" στo Books' Journal. Πιο πρόσφατα βιβλία του "Η γλώσσα τους" (ποιήματα, εκδόσεις Νεφέλη, 2019) και "Ποίηση Τώρα" (συλλογικός τόμος με δοκίμια, εκδόσεις φρμκ, 2018). Συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του, με τίτλο "Υ", κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Πατάκη. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά και Σουηδικά, και περιλαμβάνονται στις πρόσφατες ανθολογίες "Futures: Poetry of the Greek Crisis" [Μέλλοντα: Ποίηση της ελληνικής κρίσης, 2015, στα Αγγλικά], "La Busqueda del Sur" [Σε αναζήτηση του Νότου, 2016, στα Ισπανικά], "Kleine Tiere zum Schlachten" [Μικρά ζώα επί σφαγή, 2018, στα Γερμανικά] και "Dichtung mit Biss" [Ποίηση με πείσμα, 2018, επίσης στα Γερμανικά]. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Byron, Emily Bronte, Browning, MacNeice, Larkin, Hill, Muldoon, Williams, Bishop και Duncan. Το 2018 έγραψε το θεατρικό ("Βρικόλακες"), εμπνευσμένο από τον Ίψεν, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κωνσταντάτου, και απέδωσε στα Αγγλικά τη διασκευή των Ορνίθων που ανέβασε ο Νίκος Καραθάνος στη Νέα Υόρκη (St. Ann's Warehouse).

Ο Αλέξανρος Αραμπατζής γεννήθηκε στη Δράμα το 1961. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στη Δράμα. Λογοτεχνικά και κριτικά κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά ("Διαβάζω", "Μανδραγόρας", "Λέξη", "Παρέμβαση", κτλ) ενώ συγκαταλέγεται στους τακτικούς εισηγητές του Συμποσίου Ποίησης στην Πάτρα. Είναι πατέρας δύο παιδιών.

Ο Παναγιώτης Αργυρόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Τριφυλίας στη Μεσσηνία. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και σήμερα εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση στο νομό Θεσσαλονίκης. Έχει ως τώρα εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. Ποίησή του έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ρουμανικά και αλβανικά και έχει συμπεριληφθεί σε αντίστοιχες ανθολογίες του εξωτερικού. Το έργο του παρουσιάστηκε σε φεστιβάλ Βαλκανικής ποίησης στο Πόγραδετς της Αλβανίας τον Ιούνιο του 2003. Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας μας. Παράλληλα έχει εκπονήσει μελέτες λαογραφικού και ιστορικού περιεχομένου ενώ έχει εισηγηθεί θέματα σχετικά με την ποίηση.

Η Ελισάβετ Αρσενίου είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έλαβε το μεταπτυχιακό και διδακτορικό της δίπλωμα στη Νεοελληνική Φιλολογία από το Κέντρο Οθωμανικών, Βυζαντινών και Νέων Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Birmingham. Έχει διδάξει επίσης στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Οι δημοσιεύσεις της αφορούν ζητήματα μοντερνισμού και πρωτοπορίας της ελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Νάνος Βαλαωρίτης (5 Ιουλίου 1921 - 12 Σεπτεμβρίου 2019) γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles". Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια". Το 1959 βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έλαβε το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το ποιητικό του έργο (2004). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Τιμής (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004. Εργογραφία: Ποίηση - "Η τιμωρία των μάγων", Λονδίνο 1947 - "Κεντρική στοά", Αθήνα 1958 - "Εστίες μικροβίων", εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977 - "Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη", Ίκαρος 1978 - "Ο ήρωας του τυχαίου", Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979 - "Η πουπουλένια εξομολόγηση", Ίκαρος 1982 - "Στο κάτω κάτω της γραφής", Νεφέλη 1984 - "Ο έγχρωμος στυλογράφος", Δωδώνη 1986 - "Ποιήματα Ι", Ύψιλον 1987, "Ποιήματα ΙΙ", Ύψιλον 1987 - "Ανιδεογράμματα", Καστανιώτης 1996 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Καστανιώτης 1996 - "Αλληγορική Κασσάνδρα", Καστανιώτης 1998 - "Η κάθοδος των Μ", Ύψιλον 2002 - "Μια αλφάβητος των κωφαλάλων", Άγκυρα 2003 - "Άστεγος ο Μέγας", Ύψιλον 2004 - "Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας", Άγκυρα 2006 - "Γη του διαμαντιού", Μανδραγόρας 2007 - "Γραμματοκιβώτιον ανεπίδοτων επιστολών: Ποιήματα 2002-2006", Ύψιλον 2010 - "Άνθη του θερμοκηπίου", Απόπειρα 2010 - "Χρίσματα", Κοινωνία των (δε)κάτων 2011 - "Ουρανός χρώμα βανίλιας", Άγκυρα 2011 - "Πικρό καρναβάλι", Ψυχογιός 2013 - "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Γαβριηλίδης 2014 - "Στο υποκύανο μάτι του Κύκλωπα", Ψυχογιός 2015 Πεζογραφία - "Ο προδότης του γραπτού λόγου", Ίκαρος 1980 - "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη", Νεφέλη 1982, β΄ έκδοση 1999 - "Μερικές γυναίκες", Θεμέλιο 1982 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Εστία 1984, Άγκυρα 2008 - "Η δολοφονία", Θεμέλιο 1984 - "Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη", Νεφέλη 1995 - "Παραμυθολογία", Νεφέλη 1996 - "Ο σκύλος του Θεού", Καστανιώτης 1998, β΄ έκδοση 2004 - "Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου", Άγρα 2002 - "Γνωρίζετε την Ελπινίκη;" Ηλέκτρα 2005 - "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Άγκυρα 2008 - "Μα το Δία: Οι περιπέτειες ενός πράκτορα του εαυτού του", Ηλέκτρα 2009 Δοκίμια - "Ανδρέας Εμπειρίκος", Ύψιλον 1989 - "Για μια θεωρία της γραφής", Εξάντας 1990 - "Μοντερνισμός, πρωτοπορία και πάλι", Καστανιώτης 1997 - "Αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ν. Βαλαωρίτη 1945-1958", Ύψιλον 2004 - "Για μια θεωρία της γραφής, Β", Ηλέκτρα 2006 - "Ο Όμηρος και το αλφάβητο", Ελληνοαμερικανική Ένωση 2010 - "Ή του ύψους ή του βάθους", Ψυχογιός 2013 - "Για μια θεωρία της γραφής, Γ': Από το κείμενο στο υπερκείμενο", Ψυχογιός 2016

Ο Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά. Εξέδωσε έντεκα ποιητικές συλλογές, με πρώτη την "Εν φαντασία και λόγω" (Κούρος, Αθήνα, 1975), ενώ η τελευταία, δωδέκατη συλλογή του εκδόθηκε λίγο μετά το θάνατό του ("Βαθέος γήρατος", 2011). Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε έργα των Αριστοφάνη, Μενάνδρου, Μολιέρου, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάριγκτον, Φέρρε, Μπρασένς καθώς και μια ανθολογία για το θάνατο. Από το 1976 έγραφε κριτική θεάτρου (περιοδικά "Τομές" και "Η Λέξη", εφημερίδα "Η Καθημερινή"). Αυτά και άλλα θεωρητικά του κείμενα για το θέατρο εκδόθηκαν σε έξι τόμους ("Η κρίση του θεάτρου" -πέντε τόμοι, "Πλατεία θεάτρου"). Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου. Ποιήματά του μεταφράστηκαν και περιλήφθηκαν σε ανθολογίες στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά και στα ρουμανικά. Μεταφράσεις του αττικής και νέας κωμωδίας παρουσιάστηκαν στην Επίδαυρο και σε άλλα θέατρα. Το 2001 του απονεμήθηκε το Βραβείο Καβάφη για τη συγκεντρωτική έκδοση "Ποιήματα 1975-1996". Το 2002 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω" για την ποιητική συλλογή "Στα ξένα". Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Ήταν μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, ξαφνικά, στις 25 Μαΐου 2011. Εργογραφία Ποίηση - "Εν φαντασία και λόγω", Αθήνα, Κούρος, 1975, Αθήνα, Ύψιλον, 1984 - "Το ράμφος", Θεσσαλονίκη, Τραμ, 1978, Αθήνα, Ύψιλον, 1984, - "Αναπήρων Πολέμου", Αθήνα, Ύψιλον, 1982, - "Ο θάνατος το στρώνει", Αθήνα, Ύψιλον 1986, - "Πιάνο βυθού", Αθήνα, Ύψιλον 1991, - "Ο κύριος Φογκ", Αθήνα, Ύψιλον, 1993, - "Άκυρο θαύμα", Αθήνα, Ύψιλον, 1996, - "Ποιήματα 1975-1996", (συγκεντρωτική έκδοση), Αθήνα, Κέδρος, 2000, - "Στα ξένα", Αθήνα, Κέδρος, 2001, - "Πεταμένα λεφτά", Αθήνα, Κέδρος, 2005, - "Ο άνθρωπος μόνος", Αθήνα, Κέδρος, 2009 - "Βαθέος γήρατος", Αθήνα, Κέδρος, 2011 Κριτική Θεάτρου - "Κρίση του θεάτρου" (1976-1984), Αθήνα, Καστανιώτης, 1985 - "Κρίση του θεάτρου" Β΄ (1984-1989), Αθήνα, Εστία, 1991 - "Πλατεία θεάτρου", δοκίμια, Σοκόλης, 1994. - "Κρίση του θεάτρου Γ΄" (1989-1994), Σόκολης, 1995. - "Κρίση του θεάτρου Δ΄" (1994-2003), Αλεξάνδρεια, 2003. - "Κρίση του θεάτρου Ε΄" (2003-2010), Αλεξάνδρεια, 2010. Δοκίμια - "Σωσίβια λέμβος", λογοτεχνικά δοκίμια, Αθήνα, Καστανιώτης, 1999 Ανθολογία - "Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα" (με τον Κ.Γ. Παπαγεωργίου), Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Μελέτη - "Κρίτων Αθανασούλης: μια παρουσίαση", Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2001. Μεταφράσεις - Λ. Φερρέ: "Μια πρώτη παρουσίαση", Αθήνα, Κούρος, 1976 - Ζ. Πρεβέρ: Θέαμα και ιστορίες", ποιήματα, Αθήνα, Νεφέλη, 1982 - Λ. Κάριγκτον, "Η αρχάρια και άλλα διηγήματα", Αθήνα, Ύψιλον 1982. - Ζ. Μπρασένς, "Ο γορίλας και άλλα ποιήματα", Αθήνα, Ύψιλον, 1983 - Σλ. Μρόζεκ, "Δεύτερη υπηρεσία", θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1985 - Μ. Σαντράρ, "Πάσχα στη Νέα Υόρκη", ποιήματα, Αθήνα, Υάκινθος - Ρόπτρον, 1987, Αθήνα, Ύψιλον, 1999 - Μολιέρου, "Ζωρζ Νταντέν", θέατρο, 1991 - Ο. Ουίτμαν, "Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο", ποίημα, Αθήνα, Ρόπτρον, 1992, Αθήνα, Ύψιλον, 1999. - Μαριβώ, "Η ψευτροϋπηρέτρια", Θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1998 - Μενάνδρου, "Σαμία", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1997 - Αριστοφάνους, "Όρνιθες", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 - Μενάνδρου, "Επιτρέποντες", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 - Αριστοφάνους, "Λυσιστράτη", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 - Αριστοφάνους, "Ειρήνη", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2000 - Μενάνδρου, "Δύσκολος", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001 - Αριστοφάνους, "Πλούτος", θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001.

Ο Τάσος Γαλάτης γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς το Δεκέμβριο του 1937, με καταγωγή από τη Νέα Φιγαλεία της Ολυμπίας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό "Πανσπουδαστική" (Απρίλιος 1962). Το πρώτο του βιβλίο "Μυθολογία του δάσους" (1962), χαρακτηρίστηκε από την κριτική "σαν μια παρουσία από τις σπανιότερες μέσα στην παραγωγή των νεοτέρων" (περ. "Διάλογος", τχ. 2, Θεσσαλονίκη 1962). Για το δεύτερο βιβλίο του "Τα παροράματα" (1968), ο Οδυσσέας Ελύτης παρατήρησε: "σπάνια το ποιητικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται με τόση σοβαρότητα". Το 2006 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του "Ανιπτόποδες και Σφενδονήτες". Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά από τον George Thaniel (Γιώργο Δανιήλ). Ο Τάσος Γαλάτης υπηρέτησε ως φιλόλογος σε διάφορα σχολεία του εσωτερικού και του εξωτερικού.

O Eυριπίδης Γαραντούδης είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνων. Γεννήθηκε το 1964 στην Kαβάλα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Aπό το 1986 έως το 1989 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Nεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάδοβας. Aπό το 1995 έως το 2003 δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (επίκουρος καθηγητής το 1999). Διετέλεσε επίσης ερευνητής του Iνστιτούτου Mεσογειακών Σπουδών του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας, με αντικείμενο τη συγγραφή ιστορίας της νεοελληνικής μετρικής. Δημοσίευσε τα βιβλία: "Aρχαία και νέα ελληνική μετρική. Iστορικό διάγραμμα μιας παρεξήγησης", Πάδοβα 1989, "Πολύτροπος αρμονία. Mετρική και ποιητική του Kάλβου", Hράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης - Στέγη Kαλών Tεχνών και Γραμμάτων 1995, και "Aνθολογία νεώτερης ελληνικής ποίησης 1980-1997. Oι στιγμές του νόστου", Aθήνα, Eκδόσεις Nεφέλη 1998. Eπιμελήθηκε τα βιβλία: "Γεράσιμος Σπαταλάς, H στιχουργική τέχνη. Mελέτες για τη νεοελληνική μετρική", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης 1997 (σε συνεργασία με την Άννα Kατσιγιάννη) και "Tάκης Σινόπουλος, Xρονικό αναγνώσεων. Bιβλιοκρισίες για τη μεταπολεμική ποίηση", Αθήνα, Σοκόλης 1999 (σε συνεργασία με τη Δώρα Mέντη). Bιβλιοκρισίες και μελέτες του για θέματα της νεοελληνικής φιλολογίας δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.

Ο Παναγιώτης Γεωργουδής γεννήθηκε στη Νεάπολη Βοιών Λακωνίας το 1958. Από μικρός ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Την περίοδο 1975-76, μία ομάδα μαθητών στο Λύκειο της Νεάπολης ανέβασαν τον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζου Κορνάρου σε διαλογική μορφή και ο Γεωργουδής έκανε την επιλογή των κειμένων μετά από σχετική μελέτη. Από το 1978 ζει στο Ηράκλειο Κρήτης. Εργάστηκε δημοσιογραφικά στις εφημερίδες του Ηρακλείου, «Δημοκράτης», «Η Τόλμη», «Μεσόγειος» και στην «Ελευθεροτυπία», για 25 χρόνια στην οποία διετέλεσε προιστάμενος του Γραφείου Κρήτης. Εισήγαγε από το 1987 στον Ελληνικό Τύπο συστηματικά το επιστημονικό και τεχνολογικό ρεπορτάζ. Συνεργάστηκε σε θέματα Πολιτισμού με τον αείμνηστο διευθυντή της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου, Νίκο Γιανναδάκη και τον Αντρέα Σαββάκη. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ανεξάρτητης συνεταιριστικής εφημερίδας «Η Εφημερίδα των Συντακτών». ΄Ηταν μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 1ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Φιλοσοφίας, που οργάνωσε ο Δήμος Ηρακλείου το 2006, με την συμμετοχή κορυφαίων φιλοσόφων και στοχαστών απ’ όλο τον κόσμο μεταξύ των οποίων και ο Νόαμ Τσόμσκι. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές, «Η Κίρκη», εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2006, «Διαλεκτική του Λυρισμού», 2008, Γαβριηλίδης, «Πέραν», 2011, Γαβριηλίδης, οι οποίες πραγματοποίησαν επανεκδόσεις. Ποιήματά του συμπεριελήφθησαν στις ομαδικές ποιητικές συλλογές, «Ανθολογία Κρητικής Ποίησης 1950-2007», εκδόσεις Ταξιδευτής, «Τα Ποιήματα του 2011» σε ανθολόγηση Κώστα Καναβούρη, Γιώργου Μπλάνα, «Κοινωνία των (δε)κάτων, 2012. «Ο ταχυδρόμος φέρνει γράμματα: Ποιήματα», επιμέλεια: Ηλίας Γκρης, εκδόσεις ΕΛΤΑ. Στο τρίτο Διαβαλκανικό Φιλολογικό Συνέδριο, παρουσίασε την μελέτη, «Ποίηση και ύπαρξη στον Πέτρινο Χρόνο του Γιάννη Ρίτσου», αξιακή αντιπαράθεση Χαιντέγκερ-Ρίτσου. Στο 4ο Διαβαλκανικό Φιλολογικό Συνέδριο εισηγήθηκε το θέμα: «Οι δύο πόλοι της Παγκομιοποίησης και τα σύμβολά της στην τραγωδία του ΄Αγγελου Σικελιανού «Ο Χριστός στη Ρώμη». Σε διεθνές Συνέδριο που πραγματοποίησε η Περιφέρεια Κρήτης και το ΄Ιδρυμα Καψωμένου το 2015, παρουσιάστηκε η μελέτη του: «Η Δημοκρατία στην σκέψη του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου». Υπό έκδοση βρίσκεται το δοκίμιό του με τίτλο: «ΕΑΜ: Η Απάντηση στην Παγκοσμιοποίηση. Υπόδειγμα Άμεσης Δημοκρατίας- Αντιπροσωπευτικής. Οι Ανορθολογικοί πολέμιοι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ». Είναι ιδρυτικό μέλος του πολιτισμικού φορέα «Συμπόσιο Πολιτισμού», το οποί πραγματοποίησε στο Ηράκλειο Κρήτης 24 εκδηλώσεις με κορυφαίες προσωπικότητες της Τέχνης, τη Επιστήμης, της Φιλοσοφίας, της Πολιτικής και Αγωνιστές της Αριστεράς.

O Γιώργος Ε. Γεωργούσης γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Ιατρική, με ειδίκευση στην Καρδιολογία. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (1966 - 1969) και στο Λονδίνο (1970-1973). Ήταν Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως γιατρός καρδιολόγος στην Καρδιολογική Κλινική του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου. Στη λογοτεχνία ασχολήθηκε κυρίως με την ποίηση και δευτερευόντως, με το δοκίμιο και τη μετάφραση. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1966, με το πρώτο του ποιητικό βιβλίο "Nυκτιλύκη". Διετέλεσε Ταμίας στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Συγγραφέων. Έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 2017, σε ηλίκία 77 ετών.

H Ραλλού Γιαννουσοπούλου γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας στις 14 Δεκεμβρίου 1937. Έζησε στα Τρίκαλα ως τα δεκαοκτώ της χρόνια. Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στο εργαστήριο του Γιώργου Μαυροΐδη. Έγραψε κριτική κινηματογράφου για μικρό χρονικό διάστημα στο περιοδικό "Προσανατολισμοί", με διευθυντή τον Γιάννη Τζαννετάκο. Βιοπορίστηκε κυρίως από τη ζωγραφική, παίρνοντας παραγγελίες για πορτρέτα σε χαμηλή τιμή. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 2000 σε ηλικία 63 ετών. Εξέδωσε δύο συλλογές διηγημάτων και μία νουβέλα από τις εκδόσεις "Κέδρος" και τρεις ποιητικές συλλογές από τις εκδόσεις "Οδός Πανός". Μια τέταρτη ποιητική συλλογή με τα ανέκδοτα ποιήματά της, με τίτλο "Τα πρωινά στο Star", εκδόθηκε μετά θάνατον από τις εκδόσεις Bibliotheque (2018). Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 10 Ιουλίου 2017, σε ηλικία 79 ετών.

Ο Γιώργος Γώτης έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Όρθρου βαθέος" (1988), "Φυσική ιστορία" (1991), "Κρυμμένη εικόνα" (1999) και "Χρονογραφία" (2007), όλες από τις εκδόσεις "Στιγμή" του Αιμίλιου Καλιακάτσου. Η "Χρονογραφία" τιμήθηκε με το βραβείο ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω", το 2008. Το 2016 τιμήθηκε με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένη Ουράνη Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

Η Βερονίκη Δαλακούρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Ανθρωπογεωγραφία στο Μονπελιέ (Γαλλία). Έχει μεταφράσει Γάλλους, Ισπανούς και Άγγλους συγγραφείς και ποιητές. Εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση.

Ο Γιάννης Δάλλας (1924-2020) γεννήθηκε στη Φιλιππιάδα. Ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου). Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000). Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις "Άγρα" το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία". Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001). Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).

Ο Αγγελική Ελευθερίου, ηθοποιός και ποιήτρια, αδελφή του ποιητή και στιχουργού Μάνου Ελευθερίου, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 25 Ιανουαρίου 1940. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια λόγω του πολέμου. Φοίτησε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν από όπου και αποφοίτησε τρία χρόνια αργότερα. Λίγο πριν τη Χούντα έφυγε για το εξωτερικό, το Λονδίνο, κι έπειτα το Παρίσι. Στην Ελλάδα επέστρεψε την περίοδο της Μεταπολίτευσης. Το 1978 κυκλοφόρησε το πρώτο της ποιητικό βιβλίο "Μια γυναίκα" (εκδ. Κέδρος). Στίχους της μελοποίησαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Ηλίας Ανδριόπουλος και άλλοι. Έφυγε από τη ζωή στα 75 της χρόνια, στις 23 Μαΐου 2015.

Ο Νικόλας Ευαντινός γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1982. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης με μεταπτυχιακό στην νεοελληνική φιλολογία της ίδιας σχολής, στο οποίο κύριος άξονας ήταν η μελέτη της θεωρίας της λογοτεχνίας. Το 2008 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή "Μικρές αγγελίες και ειδήσεις" από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Ακολούθησαν οι συλλογές "Ρουβίκωνας στα μέτρα μας" (Μελάνι, 2011) και "Ενεός..." (Μανδραγόρας, 2012). Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Μπιλιέτο", "Φαρφουλάς", στην εφημερίδα "Αυγή", σε τοπικά έντυπα της Κρήτης και σε διάφορες ανθολογίες, μεταξύ άλλων και σε γαλλική σε μετάφραση του Michel Volkovitch. Παράλληλα ασχολείται με την μουσική, ως τραγουδοποιός. Το 2010 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Πανταχού Απών" με δικά του τραγούδια που τα ερμηνεύει ο ίδιος.

Η Τζέλικα Ζουμπούλη γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Ιατρική. Κάνει ειδικότητα ψυχιατρικής στο Λονδίνο. Ασχολείται με την φιλοσοφία της ψυχιατρικής. Οι "Αφαιρέσεις" είναι το πρώτο βιβλίο ποίησης που εκδίδει.

Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Κατάγεται από το Βραχάτι Κορινθίας. Σπούδασε στην Αθήνα οικονομικά και σήμερα εργάζεται στον τραπεζικό τομέα. Είναι παντρεμένος και κατοικεί στο Ίλιον. Η ενασχόλησή του με τη συγγραφική δραστηριότητα ξεκίνησε το 2007. Κείμενα και ποιήματά του περιλαμβάνονται στο λογοτεχνικό περιοδικό "Νέα Σκέψη", όπου και συμμετέχει συστηματικά. Δουλειά του έχει συμπεριληφθεί στη "Φιλολογική Πρωτοχρονιά" (εκδ. Μαυρίδη), στην ανθολογία του Συλλόγου Βιβλιόφιλων Έδεσσας, στη συλλογική ποιητική συλλογή των εκδ. "Σίλφιον" καθώς και στο "Αλμανάκ" του 2009, που οργανώθηκε και δημοσιεύθηκε από την ομάδα του "Ποιείν". Επίσης δείγμα γραφής μπορεί κανείς να εντοπίσει σε πολλά έντυπα, ηλεκτρονικά και μη, όπως το περιοδικό "Asante" ή τους δικτυακούς χώρους της ομάδας "Ποιείν" και άλλων συγγραφικών, ηλεκτρονικών κοινοτήτων.

O Δημήτρης Α. Κακαβελάκης (1926-2021), ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεοϋπερρεαλιστικής ποίησης στην Ελλάδα, με εμφανείς τις γλωσσσοκεντρικές αναφορές, γεννήθηκε στα Χανιά. Στη διάρκεια της Κατοχής σχεδίασε τα πρώτα του ποιήματα που εξέδωσε σε μικρά φυλλάδια. Εργάστηκε για χρόνια (1970-1981) ως διευθυντής Δημοσίων σχέσεων στον ΔΟΛ. Στη διάρκεια της δικτατορίας με το ψευδώνυμο "Δημήτρης Λευκορείτης" δημοσίευσε τρία σημαντικά ποιητικά έργα τα: "Νήσος", "Massa Confusa" και "Τυραννίες". Στην ποίησή του έχουν αναφερθεί οι Γ. Σεφέρης, Τάκης Σινόπουλος, Μηνάς Δημάκης, Κίμων Φράιερ κ. ά. Εκτός της ποίησης δημοσίευσε δοκίμια, αφηγήματα, καθώς και τρία θεατρικά έργα. Ήταν σύμβουλος εκδόσεων, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας και εντεταλμένος διευθυντής της Στοάς του Βιβλίου.

Ο Σωτήρης Κακίσης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση και την πεζογραφία. Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο, έχει μεταφράσει ξένους δημιουργούς, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί. Επίσης, συνεργάζεται με τον Τύπο, με ειδίκευση στις κεντρικές συνεντεύξεις και στην αθλητική αρθρογραφία.

Ο Φραγκίσκος Καλαβάσης είναι Καθηγητής Διδακτικής Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Τα τελευταία χρόνια, το επιστημονικό του έργο έχει προσανατολιστεί στα Συστημικά Μοντέλα του Μανθάνοντος Οργανισμού με εφαρμογή στις Σχολικές Μονάδες και συνεργάζεται με το Univesite des Versailles-Saint Quentin en Yvelines ως επισκέπτης καθηγητής. Από το 2007 είναι Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ζει στη Ρόδο. Οι "Έγχρωμες σκιές" είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.

Ο Γιώργος Καλοζώης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1963. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση εκπαίδευση της Κύπρου. Έχει τιµηθεί δύο φορές µε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισµού της Κύπρου για τις συλλογές του "Ο ανάποδος κόσµος" και "Η κλίση του ρήµατος". Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: "Μεταμορφώσεις", 1992· "Πρώτη δολοφονική απόπειρα κατά του Μακαρ��ου", 1998· "Ο ανάποδος κόσμος", εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2000 κ.ά.

Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Είναι διδάκτωρ κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ από το 2007 έως το 2015 διετέλεσε σχολική σύμβουλος φιλολόγων. Από το 2007 διδάσκει στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Το 1986 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή "Fragmentum αρ. 53" στις εκδόσεις "Πλέθρον". Ακολούθησαν οι συλλογές: "Το αδράχτι που ματώνει" (Πλέθρον, 1989), "Διασπορά" (Πλέθρον, 1994), "Ποιητική τεχνολογία" (Κέδρος, 1998), "Το μετρό" (Κέδρος, 2004). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Πλανόδιον", "Ποίηση", "Νέα Εστία", "Παπαδιαμαντικά Τετράδια" και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, ενώ άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες "Αυγή" και "Καθημερινή" και στα περιοδικά "Το Δέντρο", "Φιλολογική", "Νέα Παιδεία", "Γράμματα και Τέχνες", "Αντί", "Ο Πολίτης", κ.ά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.