Της Αγνής: υστερόγραφο

0 out of 5

29.70

Κωδικός Προϊόντος: 9789608376380
Προβολη καλαθιου

Συγγραφέας: Συλλογικό Έργο

Εκδότης: Ergo

Ημερ. Έκδοσης: 01/10/2008

Σειρές: Παράβασις - Μελετήματα

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Η Αγνή Μουζενίδου ήταν μια περήφανη ψυχή που κρυβόταν για να μη φανεί η χαρισματική προίκα της ως έπαρση, ως αλαζονεία. Μεγαλωμένη μέσα σε ένα σπίτι λογίων, μέσα στην, ίσως, πλουσιότερη βιβλιοθήκη θεατρικής γνώσης της Ελλάδας, από νωρίς ένιωσε την ανάγκη να είναι επιφυλακτική απέναντι στην προπέτεια των πολλών και την επιδειξιομανία των ολίγων. Θησαύρισε γνώσεις και πρακτικές με τις σπουδές της στο εξωτερικό και με τα πτυχία που εκόμισε επέστρεψε τα τροφεία των κρατικών υποτροφιών με το παραπάνω.
Τη σκίαζε η πληθωρική, απαιτητική προσωπικότητα του πατέρα της και με τη φόβο της αποτυχίας, έναν φόβο αναιτιολόγητο, αποσυρόταν στα παρασκήνια, διστάζοντας να βγει στο προσκήνιο. Τη θυμάμαι συχνά να απλώνει τα πλούσια ερευνητικά της προσόντα στις επισκέψεις της στο Θεατρικό Μουσείο, όπου έλαμπε το κριτικό της πνεύμα, η αίσθηση του μέτρου, η ακρίβεια την κριτηρίων και ο σεβασμός στα τεκμήρια.
Δεν την πήγαινε η Αγορά, το αμφιθέατρο και η ορχήστρα. Ήταν πλασμένη για σπάνιες απολαύσεις διαπροσωπικών ανταλλαγών γνώσης και εμπειρίας. Ακόμη και τότε, όταν αφηνόταν και αποκάλυπτε την τρυφερότητά της και τις εκλεκτικές ευαισθησίες της, τα κάλυπτε με μια αιδήμονα σιωπή και τα έπλενε με τα υγρά από συγκίνηση μάτια της.
Ήταν ένα σπάνιος άνθρωπος η Αγνή και, όπως έγραψα αμέσως μετά τον τραγικό της επίλογο στη ζωή, ένα φεγγαρίσιος πιερότος, ένας υπνοβάτης σε έναν κόσμο φλύαρο, αναιδή και αηδή, που την απωθούσε.
Δεν κατορθώσαμε, όσοι το επιχειρήσαμε, να την πείσουμε πως υπάρχει και η επιθετικότητα του ήθους και η επέλαση της σεμνότητας.

Κώστας Γεωργουσόπουλος
Ιούνιος 2008

Συγγραφεας: Puchner Walter, Ευαγγελάτος Α. Σπύρος, Γεωργουσόπουλος Κώστας, Γώγος Σάββας, Δελβερούδη - Ελίζα, Διαμαντάκου Καίτη, Καγγελάρη Δηώ, Κατσιώτη Ηρώ, Λακίδου Ίλια, Μαράκα Λίλα, Μαυρομούστακος Πλάτων, Μιχαλά Νίκη, Μπακονικόλα - Γεωργοπούλου Χαρά, Πετράκου Κυριακή, Πιατάς Δημήτρης, Σπάθης Δημήτρης, Στεφανίδης Σ. Μάνος, Στεφανή Εύα, Στιβανάκη Ε. Ευανθία, Χριστοφόγλου - Μάρθα
Επιμέλεια: Γεωργακάκη Κωνστάντζα, Στεφανή Εύα
Σειρές: Παράβασις - Μελετήματα
ISBN: 978-960-8376-38-0

Πρώτη Έκδοση : 01/10/2008

Αριθμός Σελίδων : 208

Διαστάσεις : 23 x 25 cm

Εξώφυλλο: Σκληρό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Puchner Walter

Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον "Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη". Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.

Ευαγγελάτος Α. Σπύρος

Ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος, θεατρικός σκηνοθέτης, μεταφραστής και πανεπιστημιακός, γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς μουσικούς. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης - Ινστιτούτο Θεατρολογίας και με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου έμεινε ένα χρόνο στο Λονδίνο για επιστημονικές έρευνες. Αριστούχος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1970). Από νέος επιδόθηκε σε πρωτογενείς έρευνες σε Αρχεία της Βενετίας, της Πάντοβας, της Κεφαλονιάς, των Κυθήρων κ.α. και ανέδειξε νέα στοιχεία σε σχέση με κεφαλαιώδη θέματα που αφορούν στον Γεώργιο Χορτάτση, τον Βιτσέντζο Κορνάρο, τον Πέτρο Κατσαΐτη, τον Γεώργιο Μόρμορη, τη χρονολόγηση του "Ζήνωνος", τη χρονολόγηση του "Στάθη" και έγραψε πολλά επιστημονικά μελετήματα κυρίως για θέματα του κρητικού και του επτανησιακού θεάτρου. Το 1975 ίδρυσε το "Αμφι-θέατρο", με το οποίο διοργάνωνε παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και το 1991 καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, στην ίδρυση του οποίου συνέβαλε αποφασιστικά. Είχε διδάξει περί τις 200 σκηνοθεσίες: 50 αρχαίου δράματος, 24 παλαιών, κυρίως αγνώστων, νεοελληνικών κειμένων (11ος αιώνας έως 1900), 65 έργων του κλασικού, νεοκλασικού, ρεαλιστικού και σύγχρονου δραματολογίου, 53 όπερες. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1977-1980) και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1984-1987) και απεχώρησε, και στις δύο περιπτώσεις, με δική του επιθυμία, κατά τη λήξη της θητείας του. Πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από το 1999. Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013. Του είχαν απονεμηθεί πολλές διακρίσεις. Ανάμεσα σ' αυτές: Βραβείο "Κάρολος Κουν" του Δήμου Αθηναίων (1988), Βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994 και 1996), Βραβείο "Φώτος Πολίτης" του Μουσείου και Κέντρου Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου (1997), ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος του απονέμει το παράσημο του "Ταξιάρχη του Φοίνικος" (1999), η Ακαδημία Αθηνών τον τιμά με το Αργυρό Μετάλλιό της (2001). Έφυγε από τη ζωή στις 24 Ιανουαρίου 2017, σε ηλικία 77 ετών.

Γεωργουσόπουλος Κώστας

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια, από το 1964 ως το 1999. Μπήκε στο στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 και εργάζεται ως κριτικός θεάτρου και επιφυλλιδογράφος μέχρι και σήμερα, ενώ εκτάκτως συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: "Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου: Ι. Αρχαίο Δράμα (1982) ΙΙ. Ελληνικό θέατρο (1984)", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου" (1984), "Τα μετά το θέατρο" (1985) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Προσωπολατρία" (1992), "Θίασος Ποικιλιών" (1993), "Το νήμα της στάθμης" (1996), "Παγκόσμιο θέατρο: Ι. Από τον Μένανδρο στον Ίψεν (1998) ΙΙ. Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ (1999) (Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών) ΙΙΙ. Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ (2000)" Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Αμήχανον Τέχνημα" (1971 & 1980), "Παράβαση" (1980), τα διηγήματα "Καμπάνα και Οδάξ" (1985), και τη συλλογή τραγουδιών, τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες ("Χρονικό", "Ιθαγένεια", "Η μεγάλη αγρυπνία", "Ανεξάρτητα Τραγούδια", "Μεταφυσική Τοπολογία"). Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου είναι, το αρχαίο δράμα. Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα: "Ικέτιδες", "Ορέστεια", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Επτά επί Θήβας" (Αισχύλου), "Ηλέκτρα", "Αντιγόνη", "Αίας", "Τραχίνιες", "Οιδίπους Τύραννος", "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Σοφοκλή), "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Βάκχες", "Ηλέκτρα", "Ορέστης", "Εκάβη", "Κύκλωψ", "Τρωάδες", "Ελένη", "Ανδρομάχη", "Φοίνισσες" (Ευριπίδη), "Λυσιστράτη", "Πλούτος", "Νεφέλες", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Ιππής", "Όρνιθες" (Αριστοφάνη), "Ταρτούφος", "Ασυλλόγιστος", "Γιατρός με το ζόρι" (Μολιέρου). Συνέπραξε και συνεργάστηκε, επίσης, με τον καθηγητή - αρχαιολόγο κ. Σάββα Γώγο και ομάδα θεατρολόγων για τη συγγραφή του λευκώματος "Επίδαυρος: το αρχαίο θέατρο, οι παραστάσεις" (2002). Ακόμα, το σχολικό εγχειρίδιο "Δραματική Ποίηση" διδάχθηκε επί 25 έτη στα ελληνικά Γυμνάσια, ενώ διδακτέα ύλη σε σχολικά βιβλία του Λυκείου είναι οι μεταφράσεις του της "Αντιγόνης" και του "Οιδίποδα Τυράννου". Από το 1990 διδάσκει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Έχει διατελέσει μέλος, αλλά και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και επί μία εικοσαετία Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Κέντρου Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ", του οποίου σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ., είναι Αντιπρόεδρος της "Εταιρείας Συγγραφέων", μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" και από τον Νοέμβριο του 2003 Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Κέντρου Μελέτης & Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου". Το 2000 του απενεμήθη το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ τον Ιούνιο του 2006 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2008, από το Υπουργείο Πολιτισμού για το συνολικό του έργο.

Γώγος Σάββας

Ο Σάββας Γώγος σπούδασε Κλασική Αρχαιολογία και Αρχαία Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, στο οποίο ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής. Η διδακτορική του διατριβή είχε ως θέμα τη "Θεατρική αρχιτεκτονική στην ελληνική αγγειογραφία" (lonische Buhnenarchitektur auf Griechischen Vasen). Κατόπιν έγινε υφηγητής κλασικής αρχαιολογίας με "Το θέατρο της Αιγείρας", μελέτη και δημοσίευση της ανασκαφής του θεάτρου της Αχαΐας, την οποία διεξήγαγε ο ίδιος υπό την αιγίδα του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Σημαντικότερα έργα του είναι: - "Das Theater von Aegeira. Ein Beitrag zum antiken Theaterbau", Eigenverlag des Osterreichischen Archaologischen Instituts 1992. - "Επίδαυρος. Το αρχαίο θέατρο, οι παραστάσεις" (Κώστας Γεωργουσόπουλος / Ομάδα Θεατρολόγων - Σάββας Γώγος), Μίλητος, Αθήνα 2002. - "Το αρχαίο θέατρο των Οινιαδών", Μίλητος, Αθήνα 2003 (την ανασκαφή και τη μελέτη του οποίου διεξήγαγε ο ίδιος υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Βιέννης). - "Το αρχαίο θέατρο του Διονύσου. Αρχιτεκτονική μορφή και λειτουργία", Μίλητος, Αθήνα 2005.

Δελβερούδη - Ελίζα

Η Ελίζα - Άννα Δελβερούδη είναι καθηγήτρια ιστορίας του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου στον Τομέα Θεατρολογίας & Μουσικολογίας του Τμήματος Φιλολογίας, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Διαμαντάκου Καίτη

Η Καίτη Διαμαντάκου (1967) είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με γνωστικό, εκπαιδευτικό και ερευνητικό αντικείμενο το αρχαίο δράμα και την πρόσληψή του από τη νεώτερη, ελληνική και παγκόσμια, δραματουργία και θεατρική πρακτική.

Καγγελάρη Δηώ

Κατσιώτη Ηρώ

Λακίδου Ίλια

Μαράκα Λίλα

Η Λίλα Μαράκα είναι θεατρολόγος και φιλόλογος, καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Γερμανική Φιλολογία και Θεατρολογία, όπου απέκτησε τον διδακτορικό τίτλο με διατριβή πάνω σε ένα θέμα Δραματουργίας του επαγγελματικού γερμανικού θεάτρου του 17ου αιώνα (Μπαρόκ). Διετέλεσε καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε νεότερη γερμανική Λογοτεχνία, και τώρα διδάσκει Ιστορία και Δραματολογία του ευρωπαϊκού θεάτρου των νεότερων χρόνων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τη γερμανόφωνη και την ελληνική δραματολογία κυρίως του 20ού αιώνα, συγκριτικά ζητήματα αυτών των δύο περιοχών, την υποδοχή και πρόσληψη της γερμανικής δραματουργίας στον ελληνικό χώρο κλπ. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, δοκίμια και μελέτες πάνω σε διάφορα θέματα γερμανικής λοτοτεχνίας αλλά και ευρωπαϊκού και ελληνικού δράματος και θεάτρου, καθώς και τα βιβλία: "Κάφκα, Μπύχνερ, Βάις. Δοκίμια" (Αθήνα: Διογένης, 1977), "Εντέν Χόρβατ" (Αθήνα: Διογένης, 1983), "Μαξ Φρις. Τα θεατρικά" (Θεσσαλονίκη: University Studio Press, 1987) και "Η αθηναϊκή επιθεώρηση" (Αθήνα: Ερμής, 1977 - σε συνεργασία με τον Θ. Χατζηπανταζή), "Ελληνική Θεατρική Επιθεώρηση 1894-1926. Τέσσερα κείμενα", Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2000), "Θέατρο και δράμα. Μελετήματα για τη γερμανόφωνη δραματολογία", Αθήνα: Πολύτροπον, 2005.

Μαυρομούστακος Πλάτων

Ο Πλάτων Μαυρομούστακος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Από το 1991 διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εργάζεται μέχρι σήμερα ως Αναπληρωτής Καθηγητής. Έχει πραγματοποιήσει και έχει διευθύνει έρευνες πάνω σε διάφορα ζητήματα της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου, με ιδιαίτερη έμφαση στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία και τη σκηνική πρακτική, στην πρόσληψη του ιταλικού μελοδράματος και στη μελέτη των παραστάσεων του αρχαίου δράματος κατά τους νεότερους χρόνους. Είναι επίσης διευθυντής των "Απάντων" του Μολιέρου. Περίπου εκατόν πενήντα άρθρα και δοκίμιά του με θεματολογία που αφορά το ελληνικό και το ευρωπαϊκό θέατρο έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά, εφημερίδες και θεατρικά προγράμματα. Έχει αναλάβει την επιστημονική επιμέλεια διαφόρων εκδόσεων θεατρικού και θεατρολογικού περιεχομένου. Έχει επίσης συνεργαστεί ως επιστημονικός συνεργάτης με το Κέντρο Μελέτης Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο, ως εισηγητής δραματολογίου με πολλά αθηναϊκά και δημοτικά περιφερειακά θέατρα, καθώς και με την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Έχει διατελέσει μέλος γνωμοδοτικών επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού και διοικητικών συμβουλίων σε διάφορους δημόσιους και ιδιωτικούς πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς.

Μιχαλά Νίκη

Μπακονικόλα - Γεωργοπούλου Χαρά

Η Χαρά Μπακονικόλα γεννήθηκε στο Βόλο το 1948. Είναι πτυχιούχος ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971),πτυχιούχος γαλλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1974). Κάτοχος κρατικού διδακτορικού διπλώματος (Doctorat d' Etat des Lettres et Sciences Humaines) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Universite de Sorbonne, Paris IV), (1985). Το διάστημα 1975-1991 διετέλεσε βοηθός και στη συνέχεια λέκτωρ και επίκουρος καθηγήτρια στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1992 (μέχρι σήμερα), τακτική καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει φιλοσοφία του θεάτρου, θεωρία του δράματος, αισθητική του θεάτρου, αρχαία δραματουργία και δραματική ανάλυση.

Πετράκου Κυριακή

Η Κυριακή Πετράκου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά και διδακτικά με θέματα ιστορίας και δραματουργίας του ευρωπαϊκού θεάτρου. Αντικείμενο του ιδιαίτερου επιστημονικού της ενδιαφέροντος είναι το νεοελληνικό θέατρο του 19ου και 20ού αιώνα.

Πιατάς Δημήτρης

Σπάθης Δημήτρης

Στεφανίδης Σ. Μάνος

Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠΘ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.

Στεφανή Εύα

Η Εύα Στεφανή γεννήθηκε το 1964. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κινηματογράφο στην Ecole Varan, στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (Μ.Α. in Cinema Studies) και στο National Film and Television School στη Βρετανία όπου ειδικεύτηκε στη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ. Το 1997 τελείωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και σκηνοθέτης, μεταξύ άλλων, των ταινιών ντοκιμαντέρ: "Αθήναι", 1995, "Letters from Albatross", 1995, "Επισκέψεις στο σπίτι του Ε. Χ. Γονατά", 1998, "Ακρόπολις", 2001, "Αβραάμ και Ιάκωβος", 2002, "Το κουτί", 2004, "Η άδεια", "Συγκάτοικοι", "Τι ώρα είναι;", 2007, κ.ά. Τα "Μαλλιά του Φιν" (Πόλις, 2014) είναι το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο.

Στιβανάκη Ε. Ευανθία

Χριστοφόγλου - Μάρθα

Η Μάρθα - Έλλη Χριστοφόγλου είναι Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστήμιο Paris I, Sorbonne. Διδάσκει γενική Ιστορία της Τέχνης από το 1974 σε σχολές όλων των επιπέδων. Έχει διδάξει στο τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-94) και στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1997-98). Έχει δημοσιεύσει θεωρητικά δοκίμια και μονογραφικές μελέτες για σύγχρονους καλλιτέχνες. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Τεχνοκριτικών - AICA Hellas και της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών της Τέχνης.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.


Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.