Φιλοσοφία και παιδεία

Ο Σήφης (Ιωσήφ) Μπουζάκης είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Ασχολείται με θέματα Ιστορίας Εκπαίδευσης και Συγκριτικής Παιδαγωγικής. Σ' αυτές τις γνωστικές περιοχές έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και διευθυντής δύο επιστημονικών σειρών στις εκδόσεις Gutenberg με τίτλο "Μελέτες Τεκμήρια Ιστορίας Εκπαίδευσης" και "Συγκριτική Παιδαγωγική". Διετέλεσε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών, Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του ιδίου Πανεπιστημίου, Διευθυντής του ΠΕΚ Πατρών και Πρόεδρος του Διδασκαλείου Δημοτικής Εκπαίδευσης, Ιδρυτής και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης και Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Κυπριακής Κυβέρνησης για τη μεταρρύθμιση της κυπριακής εκπαίδευσης. Σήμερα είναι Επόπτης των Πειραματικών Σχολείων του Πανεπιστημίου Πατρών.

Ο Παύλος Κόντος είναι καθηγητής στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει διατελέσει ερευνητής ή επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια της Λουβαίν (UCL, Βέλγιο), του Φράιμπουργκ (ALU-Freiburg, Γερμανία) και του Τσάπελ Χιλλ (UNC, Βόρεια Καρολίνα). Έχει βραβευτεί με πολλές ελληνικές και διεθνείς ερευνητικές υποτροφίες. Η έρευνά του συμβάλλει στη διερεύνηση ερωτημάτων οντολογίας και πρακτικής φιλοσοφίας τα οποία θέτουν η φαινομενολογική παράδοση και η αριστοτελική ηθική.

Ο Δημήτρης Λαμπρέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα· κατάγεται από τη Μικρά Ασία και τη Λέσβο. Σπούδασε, με υποτροφία, φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ). Παράλληλα με την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής για τον Nietzsche, ασχολήθηκε ενεργά με την ψυχανάλυση. Είναι καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Δημοσίευσε φιλοσοφικές μελέτες και άρθρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και έλαβε μέρος σε φιλοσοφικά συνέδρια. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στο χώρο της φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, της αισθητικής και της κοινωνικής φιλοσοφίας. Έχει ήδη εκδώσει 13 φιλοσοφικά βιβλία. Είναι, επίσης, Διευθυντής Έκδοσης της Επετηρίδας Φιλοσοφικής Έρευνας "διαΛΟΓΟΣ". Ποιήματά του, καθώς επίσης και συνεργασίες του σχετικές με τη μελέτη και την κριτική της λογοτεχνίας, έχουν δημοσιευθεί σε μία σειρά από λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές και μία μελέτη για τον Μίλτο Σαχτούρη. Είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος. Ως καθηγητής φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ασχολείται και με θέματα οικολογικής φιλοσοφίας. Με τη φωτογραφία ασχολείται επί μία εικοσαετία, τα τελευταία όμως δέκα χρόνια έχει στρέψει το ενδιαφέρον του αποκλειστικά στη φωτογραφία της φύσης. Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, έχει εκδώσει δύο λευκώματα φωτογραφιών, έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας και έχει βραβευτεί.

Ο Παναγιώτης N. Πανταζάκος σπούδασε θεολογία, φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1989 έως το 2002 υπηρέτησε ως καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη και το 2003 εκλέχτηκε λέκτορας στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συγγράψει τα έργα: - "Αρχές φιλοσοφίας" (Βιβλίο για τον καθηγητή), ΟΕΔΒ, Αθήνα 1999. - "Ένστικτο και ελευθερία κατά τον Τόμας Χομπς", Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006. - "H φυσική θεολογία και το φυσικό δίκαιο στη φιλοσοφία των σοφιστών του 5ου π.Χ." αιώνα, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006.

Ο Ι.Ν.Περυσινάκης σπούδασε φιλολογία στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα Wealth and Society in Early Greek Literature (King's College, 1982). Είναι καθηγητής αρχαίας ελληνικής φιλολογίας (1998) στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα κύρια ενδιαφέροντά του είναι η ερμηνεία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας από την άποψη ηθικών αξιών και πολιτικής συμπεριφοράς, η εξέλιξη και η μετάπλαση των ηθικών αξιών και της πολιτικής και οικονομικής συμπεριφοράς από τον Όμηρο ως τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, η αρχαία ελληνική σκέψη, καθώς και η πρόσληψη της αρχαίας ελληνικής στη νέα ελληνική λογοτεχνία.