Χώρες της θεωρίας

Ο Αλέξανδρος-Φαίδων Λαγόπουλος γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Πολεοδομίας του Α.Π.Θ. και Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα Πολεοδομίας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Αστικής Γεωγραφίας στο Παρίσι. Είναι Δρ. Μηχανικός και Υφηγητής Πολεοδομίας-Χωροταξίας του Ε.Μ.Π., Δρ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας της Σορβόννης και Επίτιμος Δρ. Σημειωτικής του Νέου Βουλγαρικού Πανεπιστημίου της Σόφιας. Διετέλεσε επί πολλές δεκαετίες πρόεδρος της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας, της οποίας είναι σήμερα επίτιμος πρόεδρος, και επί μία τετραετία αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σημειωτικών Εταιρειών (A.I.S.-I.A.S.S.) και είναι επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σημειωτικής του Xώρου (A.I.S.E.). Τα έργα του έχουν δημοσιευθεί στην ελληνική, την αγγλική, τη γαλλική, τη γερμανική, τη βουλγαρική και τη ρωσική γλώσσα. Ενδεικτικά αναφέρονται: "Δομική πολεοδομία: Ο οικισμός ως σύστημα" (1973), "The city and the sign: An introduction to urban semiotics" (επιμ. με τον Μark Gottdiener, 1986), "Urbanisme et semiotique dans les societes preindustrielles" (1995), "Ο ουρανός πάνω στη γη" (2002), "Επιστημολογίες του νοήματος, δομισμός και σημειωτική" (2004), "Ο συμβολισμός του χώρου της αρχαίας Ελλάδος" (2012). Πολλά κείμενά του σημειωτικής έχουν γραφεί σε συνεργασία με τη σύζυγό του Κάριν Boklund-Λαγοπούλου.

Η Ιωάννα Λαλιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε ιστορία στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1987-1992) και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Birmingham της Μ. Βρετανίας (M.Soc. Sc. in Cultural Studies, 1993) και στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία (Ph.D. in History and Civilization, 1998). Το βιβλίο της με τίτλο "Transatlantic Subjects. Acts of Migration and Cultures of Transnationalism between Greece and America" (Chicago: Chicago University Press, 2004· ελλ. έκδ. "Διασχίζοντας τον Ατλαντικό: Η ελληνική μετανάστευση στις ΗΠΑ κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα", Πόλις 2006), αφορά την ιστορία της συγκρότησης του μετανάστη ως κοινωνικού υποκειμένου στο πλαίσιο των διατλαντικών πολιτισμικών και πολιτικών σχέσεων και ανταλλαγών. Είναι επίσης επιμελήτρια, από κοινού με τις Luisa Passerini, Enrica Capussotti και Dawn Lyon συλλογικού βιβλίου με τίτλο "Women Migrants From East to West: Gender, Mobility and Belonging in Contemporary Europe" (London: Berghahn Books, 2007). Πρόσφατα ολοκλήρωσε τη μελέτη "Ιστορία του Μέλλοντος. Πώς ο Εικοστός Αιώνας Φαντάστηκε έναν 'Άλλο Κόσμο';" (Αθήνα: Open Book Press, Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης/ΕΚΤ, 2017). Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Αντιπρύτανης Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων του ίδιου Πανεπιστημίου. Ερευνητικά ενδιαφέροντα: νεώτερη και σύγχρονη ιστορία, ιστορία της μετανάστευσης και της διασποράς, διεθνικές σπουδές, ιστορία της υποκειμενικότητας, διαπολιτισμικές σχέσεις, φύλο, πολιτισμική ιστορία, πολιτισμική θεωρία και κριτική, ιστορία της ουτοπίας και της έννοιας του μέλλοντος.

Ο Απόστολος Λαμπρόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γαλλικών Σπουδών και Σύγχρονων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Έχει σπουδάσει Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1990-1994) και Θεωρία Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ρaris III - Sorbonne Nouvelle DEA. 1996, Doctorat 2000). Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Ρaris Χ -Νanterre και στο Πανεπιστήμιο Πατρών και έχει διατελέσει Επισκέπτης Ερευνητής Stanley J. Seeger στο Πανεπιστήμιο Princeton.

Η Μαρία Μαργαρώνη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Λογοτεχνικής και Πολιτισμικής Θεωρίας στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Οι κυριότερες δημοσιεύσεις της εμπίπτουν στις ερευνητικές περιοχές της Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας και των Φεμινιστικών Σπουδών.

Ο Αντώνης Μπαλασόπουλος γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλική Λογοτεχνία και την Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στις ΗΠΑ. Από το 2001 εργάζεται, αρχικά ως Λέκτορας και τώρα ως Αναπληρωτής Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας, στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου ειδικεύεται στην λογοτεχνία της Ουτοπίας από την αρχαιότητα ως το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα,τη σχέση Ουτοπίας και μοντερνισμού, την πολιτική θεωρία, τη φιλοσοφία, και την κριτική θεωρία. Από τον Μάιο του 2019 είναι Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Έργα του στο χώρο της δημιουργικής γραφής είναι δύο συλλογές αφορισμών και μικρών δοκιμίων —Απ’ το μάτι της βελόνας. Αρχείο ελλειπτικών παρορμήσεων(Galerie Astra, εκτός εμπορίου, 2010) και Το βιβλίο των μικρών συλλογισμών (Galerie Astra, 2011)— καθώς και οι ποιητικές συλλογές Πολλαπλότητες του Μηδενός (Σαιξπηρικόν, 2020) και Λευκό στο λευκό (Ενύπνιο, 2021).

Ο Γρηγόρης Πασχαλίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει, από το 1996, μαθήματα όπως Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός, ΜΜΕ και Πολιτισμός, Οπτική Επικοινωνία και Η Γλώσσα του Ντοκιμαντέρ. Σπούδασε κοινωνιολογία (Β.Α., Μanchester), κοινωνιολογία της λογοτεχνίας (Μ.Α., Εssex) και συγκριτική φιλολογία (Ρh.D., Ιωάννινα).

Ο Μίλτος Πεχλιβάνος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1965. Σπούδασε στο Α.Π.Θ. και στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντίας. Είναι επίκουρος καθηγητής γενικής και συγκριτικής γραμματολογίας στο Α.Π.Θ. και έχει εκλεγεί στη θέση καθηγητή νεοελληνικών σπουδών στο Freie Universitat του Βερολίνου. Υποστήριξε το 1999 τη διδακτορική του διατριβή με θέμα "Εκδοχές νεοτερικότητας στην κοινωνία του γένους: Νικόλαος Μαυροκορδάτος - Ιώσηπος Μοισιόδαξ - Αδαμάντιος Κοραής". Έχει μεταφράσει μελετήματα του H.R. Jauβ (Η θεωρία της πρόσληψης, Αθήνα, Εστία, 1995) και έχει συνεπιμεληθεί τους τόμους "Einfuhrung in die Literaturwissenschaft" (Στουτγάρδη, Metzler, 1995) και "Ο λόγος της παρουσίας. Τιμητικός τόμος για τον Παν. Μουλλά" (Αθήνα, Σοκόλης, 2005). Μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ανάμεσα στις οποίες και το επίμετρο "Οι κήποι του Candide και κάποιες σύγχρονες μεταφυτεύσεις τους", στο "Βολταίρος, Καντίντ ή η αισιοδοξία", (Αθήνα, Πόλις, 2005).

Ο Στέφανος Στεφανίδης είναι ποιητής, δοκιμιογράφος, απομνημονευματογράφος, μεταφραστής, ομότιμος καθηγητής Αγγλικής Λογοτεχνίας και Συγκριτικής Γραμματολογίας στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η λογοτεχνική και ερευνητική του δραστηριότητα εντοπίζεται στην ποίηση, στη μετάφραση, στη συγκριτική μετααποικιο-κρατική γραμματολογία και στις σπουδές μνήμης. Κινείται ανάμεσα στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα πορτογαλικά και στα ελληνικά. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε εννέα γλώσσες. Κέρδισε το πρώτο βραβείο στον ποιητικό διαγωνισμό της Ανθρωπολογικής και Ανθρωπιστικής Εταιρείας (Αμερικανική Ανθρωπολογική Εταιρεία, 1988). Έχει διατελέσει κριτής για το βραβείο συγγραφέων της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Περιοχή Ευρασίας, 2000, 2010). Ανακηρύχθηκε Εταίρος της Αγγλικής Ένωσης (English Association) το 2003 και Ιππότης της Ιταλικής Δημοκρατίας το 2007.

Η Ελένη Χοντολίδου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει από το 1981. Σπούδασε Φιλολογία και Παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και στο Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και Associate Fellow του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Τα μαθήματα, οι δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της λογοτεχνικής και γλωσσικής εκπαίδευσης, του σχεδιασμού και της αξιολόγησης προγραμμάτων διδασκαλίας, των σπουδών γραμματισμού και των πολιτισμικών σπουδών, με έμφαση σε ζητήματα ταυτότητας, ετερότητας και υποκειμενικότητας.

Ο Αλέξανδρος Κιουπκιολής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε ελληνική φιλολογία (κλασσική κατεύθυνση) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτική θεωρία στα Πανεπιστήμια του Έσσεξ και της Οξφόρδης, από όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Έχει διδάξει πολιτική θεωρία στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και της Κύπρου, ενώ από το 2010 είναι λέκτορας του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ με αντικείμενο τις "Σύγχρονες Πολιτικές Θεωρίες". Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νεώτερη φιλοσοφία της ελευθερίας, τη φιλοσοφία του δικαίου, τις θεωρίες της δημοκρατίας, την ανάλυση και την κριτική της εξουσίας. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία "Radical democracy and collective movements today. The biopolitics of the multitude versus the hegemony of the people", συλλογικός τόμος με επιμέλεια Α. Κιουπκιολή και Γ. Κατσαμπέκη (Ashgate, Λονδίνο 2014), "Freedom after the critique of foundations. Marx, liberalism and agonistic autonomy" (Palgrave-Macmillan, Hampshire 2012), και "Πολιτικές της ελευθερίας. Αγωνιστική δημοκρατία, μετα-αναρχικές ουτοπίες και η ανάδυση του πλήθους" (Εκκρεμές, Αθήνα 2011).

Ο Κωνσταντίνος Καβουλάκος γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα, όπου σπούδασε κοινωνιολογία και κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία. Είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου στα τέλη του 2011 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας και φιλοσοφίας του πολιτισμού. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων: "Γιούργκεν Χάμπερμας: Τα θεμέλια ταυ Λόγου και της κριτικής κοινωνικής θεωρίας" (Πόλις, 1996) και "Πέρα από τη μεταφυσική και τον επιστημονισμό: Ο διεπιστημονικός υλισμός του Max Horkheimer" (Αλεξάνδρεια, 2001). Έχει επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους: "Κριτική θεωρία: Παράδοση και προοπτικές" (Νήσος, 2003), "Ιμμάνουελ Καντ. Πρακτικός Λόγος και νεωτερικότητα" (Αλεξάνδρεια, 2006) και "Η Φαινομενολογία. του πνεύματος" του Γκ. Β. Φ. Χέγκελ. "Ερμηνευτικές προσεγγίσεις" (Αλεξάνδρεια, 2009). Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και έχει μεταφράσει φιλοσοφικά έργα της ευρύτερης παράδοσης της κριτικής θεωρίας (G. Lukacs, J. Habermas, A. Wellmer, A. Honneth).

Η Μίνα Καραβαντά είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει θεωρία, πολιτισμικές και μετα-αποικιοκρατικές σπουδές, καθώς και αγγλόφωνη λογοτεχνία. Έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογές άρθρων.

Η Κάριν Boklund-Λαγοπούλου είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Αγγλικής Λογοτεχνίας Α.Π.Θ. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Colorado, Η.Π.Α., και απέκτησε μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα στη Συγκριτική Γραμματολογία από το ίδιο πανεπιστήμιο. Είναι επίσης κάτοχος πτυχίου Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Διετέλεσε επί πολλές δεκαετίες γραμματέας της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες για τη μεσαιωνική λογοτεχνία και τη θεωρία λογοτεχνίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στην αγγλική, ελληνική και γαλλική γλώσσα. Ενδεικτικά αναφέρεται η μονογραφία "I have a yong suster: Popular song and the Middle English lyric" (2002). Σε θέματα σημειωτικής, συνεργάζεται συχνά με τον σύζυγό της Αλέξανδρο-Φ. Λαγόπουλο, όπως για τη συγγραφή του βιβλίου "Meaning and geography: The social conception of the region in Northern Greece" (1992) και την επιμέλεια (με τους Gottdiener και Lagopoulos) της τετράτομης ανθολογίας "Semiotics" (Sage Benchmarks in Social Research Methods, 2002).

Η Έφη Γαζή γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1966. Είναι λέκτορας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σπούδασε ιστορία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Essex (Μεγάλη Βρετανία). Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της Φλωρεντίας (1997) και υπήρξε μεταδιδακτορική υπότροφος του Πανεπιστημίου Princeton (ΗΠΑ). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Αθηνών και Brown (ΗΠΑ). Έχει δημοσιεύσει τη μελέτη "Scientific National History: The Greek Case in Comparative Perspective (1850-1920)" καθώς και άρθρα σχετικά με ζητήματα διανοητικής και πολιτισμικής ιστορίας και ιστορίας της ιστοριογραφίας. Συμμετέχει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Historein".

Η Σοφία Ιακωβίδου είναι Λέκτορας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. και συνέχισε τις σπουδές της στη Λογοτεχνία και τη θεωρία της Λογοτεχνίας στο Παρίσι και στο Μπέρμιγχαμ. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά (Νέα Εστία, ΜΟΣΧΟΒΙΑ, Διαβάζω, Δια-κείμενα κ.ά.) και σε σύμμεικτους τόμους. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και κυρίως του 20ού αιώνα, σε συγκριτολογικές προσεγγίσεις της, καθώς και στη θεωρία της λογοτεχνίας με έμφαση στην αξιοποίηση νέων εργαλείων. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Δυτικής Μακεδονίας και Α.Π.Θ. καθώς και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Η Λητώ Ιωακειμίδου είναι Λέκτορας στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ, όπου διδάσκει Γενική και Συγκριτική Γραμματολογία. Τα πεδία επιστημονικού ενδιαφέροντός της είναι ο λογοτεχνικός μύθος, τα υφολογικά ζητήματα του μοντερνισμού, η εξέλιξη των αφηγηματικών ειδών.