Ψηφίδες

Μελέτες ιστορίας, αρχαιολογίας και τέχνης στη μνήμη της Στέλλας Παπαδάκη-Oekland

0 out of 5

29.15

Κωδικός Προϊόντος: 9789605242893
Προβολη καλαθιου

Συγγραφέας: Συλλογικό Έργο

Εκδότης: Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης ΠΕΚ

Ημερ. Έκδοσης: 01/11/2009

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο τόμος αυτός είναι αφιερωμένος στη μνήμη της Στέλλας Παπαδάκη-Oekland, καθηγήτριας της Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η Στέλλα Παπαδάκη-Όκλαντ υπήρξε από τα παλαιότερα μέλη του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνέβαλε με την ξεχωριστή παρουσία της στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του. Ήταν επίσης δραστήριο μέλος της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών.

Το βιβλίο εκδίδεται με πρωτοβουλία των συναδέλφων της. Συμμετέχουν με συμβολές τους δάσκαλοι, συνεργάτες, μαθητές και φίλοι. Περιέχει μελέτες αρχαιολογίας και ιστορίας, με έμφαση στη βυζαντινή εποχή και την ιστορία της Κρήτης. Ιστοριογραφικές προσεγγίσεις και ανθρωπολογικές θεωρήσεις της τέχνης, και μάλιστα των απεικονίσεων του ιερού, συμπληρώνουν το ευρύ φάσμα των μελετών. Πρόκειται για ζητήματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το έργο της τιμώμενης ή με ερευνητικά σχέδια που υπήρξαν η αφορμή συνεργασίας της με τους συγγραφείς του τόμου.

Περιεχόμενα:

Εισαγωγικό σημείωμα
Εργογραφία Στέλλας Παπαδάκη-Oekland
Συντομογραφίες
Karin Maria Skawran: Tribute to Stella Papadaki-Oekland

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Αναπαραστάσεις του ιερού
– Χανς Μπέλτινγκ, Το προσωπείο του Χριστού. Διαμάχες για το πρόσωπο του Χριστού.
– Χρήστος Χατζηιωσήφ, Ιεροί λίθοι, ιεροί τόποι, λαξευτές εκκλησίες στην Καππαδοκία κατά τη νεότερη εποχή

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Από την κλασική στην όψιμη αρχαιότητα
– Νικόλας Φαράκλας, Η δαιμονική επιφάνεια και τα υβριδικά αγάλματα
– Χαράλαμπος Β. Κριτζάς, Αττικό επιτύμβιο επίγραμμα
– Πλάτων Πετρίδης, Μάργαρον ες χείρας τας εμάς τη προτεραα εμπέπτωκεν. Η λεοπάρδαλη των Δελφών και τα αντικείμενα μικροτεχνίας από μάργαρο.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Βυζαντινός κόσμος
– Δημήτρης Κυρίτσης, Από χωρικοί, στρατιώτες: άλλο ένα σχόλιο σε γνωστό χωρίο του Παχυμέρη (ΧΙ.9)
– Τόνια Κιουσοπούλου, Η γεωγραφία των βυζαντινών μοναστηριών. Παρατηρήσεις για μια τυπολογία.
– Μαρίνα Δετοράκη, Ως καλοί σου οι οίκοι, Ιακώβ, αι σκηναί σου, Ισραήλ. Ένα απόσπασμα από τους Aριθμούς και η βυζαντινή ερμηνεία του.
– Μυρτάλη Αχειμάστου-Ποταμιάνου, Τοιχογραφίες του Μεγάλου Ταξιάρχη Μιχαήλ στη Μεσαριά της Άνδρου. Στοιχεία εικονογραφίας και τέχνης
– Ροδονίκη Ετζέογλου, Κείμενο και εικόνα. Παραστάσεις στον νάρθηκα του ναού της Οδηγητρίας στον Μυστρά.
– Βασιλική Α. Φωσκόλου, Δυτικές επιδράσεις στην τέχνη της λατινοκρατούμενης Ανατολής. Μια πρόταση ιστορικής ανάγνωσης.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: Κρήτη: τόποι, έργα, ιδέες
– Χριστίνα Τσιγωνάκη, Ίτανος. Ιστορία και τοπογραφία μιας παράκτιας θέσης της ανατολικής Κρήτης κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο.
– Χαράλαμπος Γάσπαρης, Ένα Καστροχωριό στη Μεσαιωνική Κρήτη. Βιτσιλιά, 1387.
– Γεωργία Μοσχόβη, Διερεύνηση της πολεοδομικής εξέλιξης του οικισμού της Κριτσάς Μεραμπέλλου κατά την περίοδο της βενετοκρατίας
– Αναστασία Γ. Γιαγκάκη, Εισηγμένοι τύποι κεραμικής στην Κρήτη και εγχώριες απομιμήσεις τους. Προκαταρκτικές παρατηρήσεις στην κεραμική του 4ου-8ου και 12ου-13ου αι. μ.Χ..
– Στυλιανός Αλεξίου, Βενετοκρητικές επιγραφές Σιλάμου, Περβολιών, Ρεθύμνου
– Ασπασία Παπαδάκη, Η συνύπαρξη των δύο δογμάτων και η διαμάχη για τον ναό του Σωτήρα στην Ιεράπετρα (1626-1627)
– Όλγα Γκράτζιου, Παναγία η Λαμπηνή. Μια χαμένη, ιδιαίτερα τιμώμενη, μεσοβυζαντινή εικόνα της Κρήτης.
– Μαρία Καζανάκη-Λάππα, Η παράσταση της Σύναξης των Αποστόλων σε κρητική εικόνα του 16ου αιώνα. Μικρή συμβολή στην εικονογραφία του θέματος
– Παναγιώτης Λ. Βοκοτόπουλος, Δύο ακόμη κονίσματα μικρά κεφαλές του Εμμανουήλ Τζάνε
– Θεοχάρης Δετοράκης, Ένας Κρητικός ξυλογλύπτης στη Μονή Δαφνίου

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: Στους τόπους της οθωμανικής κυριαρχίας
– Χ. Μαυροπούλου-Τσιούμη, Eικόνα ένθρονου Χριστού, αφιέρωμα του Ιωαννίκιου μητροπολίτη Βέροιας και πατριάρχη Αλεξανδρείας κατά τον 17ο αι. Η σχέση της με την κρητική τέχνη.
– Στυλιανός Κ. Περδίκης, Ενεπίγραφα αργυρεπίχρυσα αφιερώματα από την Καππαδοκία στην Ιερά Μονή Κύκκου

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ: Ιστοριογραφικές προσεγγίσεις
– Χρήστος Λούκος, Κέα: από την ταξινόμηση του Δημοτικού Αρχείου σε πρώτες υποθέσεις για μια νέα ιστορία του νησιού
– Άννα Μίσιου, Ιδεολογία και έρευνα. Οι βάρβαροι στη νεοελληνική ιστοριογραφία του 19ου αιώνα.
– Νένα Γαλανίδου, Σχετικά με τη συμβολή του δεύτερου φύλου στην ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου

Συγγραφεας: Belting Hans (a:25272), Χατζηιωσήφ Χ. Χρήστος, Φαράκλας Νικόλας, Κριτζάς Β. Χαράλαμπος, Πετρίδης Πλάτων, Αγαπητός - Κυρίτσης Δημήτρης, Κιουσοπούλου Τόνια, Δετοράκη Μαρίνα, Μυρτάλη Αχειμάστου - Ποταμιάνου, Ετζέογλου Ροδονίκη, Φωσκόλου Βασιλική, Τσιγωνάκη Χριστίνα, Γάσπαρης Χαράλαμπος, Μόσχοβη Γεωργία, Γιαγκάκη Γ. Αναστασία, Αλεξίου Στυλιανός, Παπαδάκη Ασπασία, Γκράτζιου Όλγα, Καζανάκη - Λάππα Μαρία, Βοκοτόπουλος Λ. Παναγιώτης, Δετοράκης Ε. Θεοχάρης, Μαυροπούλου - Τσιούμη Χρυσάνθη, Περδίκης Κ. Στυλιανός, Λούκος Χρήστος, Μίσιου Άννα, Γαλανίδου Νένα
Επιμέλεια: Γκράτζιου Όλγα, Λούκος Χρήστος
ISBN: 978-960-524-289-3

Πρώτη Έκδοση : 01/11/2009

Αριθμός Σελίδων : 390

Διαστάσεις : 29 x 21 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Ηράκλειο Κρήτης

Belting Hans (a:25272)

Χατζηιωσήφ Χ. Χρήστος

Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ δίδαξε ιστορία των νεοτέρων χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης από το 1987 μέχρι το 2014. Τα έτη 2010-2016 διεύθυνε το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).

Φαράκλας Νικόλας

Ο Νικόλας Φαράκλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδακτορικό στην Κλασική Αρχαιολογία (θέμα: "Η Ανθρώπινη Κατοίκηση στην Αρχαία Αίγινα") από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1981. Υπότροφος του Ιδρύματος Alexander Von Humboldt (Αρχαιολογικό Ινστιτούτο TUBINGEN). Υπήρξε επιμελητής Αρχαιοτήτων από το 1965 ως τις αρχές του 1969 στην Εφορεία Βοιωτίας και Φθιώτιδας (από το τέλος του 1965 Δ/ντής-ανασκαφές κυρίως στη Θήβα και αλλού) και από το τέλος του 1974 ως τις αρχές του 1976 στην Εφορεία Δελφών (ανασκαφές στην Ιτέα). Μέλος επιστημονικής ομάδας για την οργάνωση της έρευνας για την Οικιστική των Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων από το 1970 ως το 1976 (Αθηναϊκό Κέντρο Οικιστικής. Επικεφαλής Κ. Δοξιάδης, μέλη Μ. Σακελλαρίου, Δ. Λαζαρίδης, Σ. Βάκαρης κ.ά). Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης από το 1981 έως το 2004. Συνιδρυτής του μετ/κού προγράμματος για την Κλασική Αρχαιολογία. Δ/ντής του μετ/κού προγράμματος Ο Αρχαίος Ελληνικός Κόσμος και εκδότης της σειράς ΡΙΘΥΜΝΑ με ερευνητικά προϊόντα του προγράμματος. Συνεργάστηκε ως Αρχαιολόγος σε περίπου 25 Ρυθμιστικές και Χωροταξικές μελέτες του ελλληνικού χώρου. Είχε την επιστημονική επιμέλεια βιβλίων-λευκωμάτων με θέματα σχετικά με την ειδικότητά του. Υπήρξε: Διοικητής του Ναυτικού Μουσείου Πειραιά, μέλος του Δ.Σ. και Γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Γραμματέας και Πρόεδρος του Συλλόγου Πτυχιούχων Ιστορικών-Αρχαιολόγων, μέλος του Δ.Σ., Γραμματέας και Πρόεδρος του Συλλόγου Διδασκόντων της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Δ/ντής του Τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Ειδικού Λογ/σμού Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), Αντιπρόεδρος του Τεχνικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Κριτζάς Β. Χαράλαμπος

Πετρίδης Πλάτων

Αγαπητός - Κυρίτσης Δημήτρης

Κιουσοπούλου Τόνια

Η Τόνια Κιουσοπούλου είναι επίκουρη καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne. Οι μελέτες της αφορούν την κοινωνική ιστορία και την ιστοριογραφία του Βυζαντίου. Ανάμεσα σε άλλα, έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: - "Ο θεσμός της οικογένειας στην Ήπειρο κατά τον 13o αιώνα", Αθήνα, εκδ. Α. Σάκκουλας, 1990 - "Χρόνος και ηλικίες στη βυζαντινή κοινωνία. Η κλίμακα των ηλικιών από τα αγιολογικά κείμενα της μέσης εποχής (7ος-77ος αι.)", Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας-Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών/Ε.Ι.Ε., Αθήνα 1997. - "Βασιλεύς ή οικονόμος. Πολιτική εξουσία και ιδεολογία πριν την Άλωση", Αθήνα, εκδ. Πόλις, 2007 - Οι "αόρατες" βυζαντινές πόλεις στον ελλαδικό χώρο (13ος-15ος αιώνας)", εκδ. Πόλις, 2013 Έχει επίσης επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "1453: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης και η μετάβαση από τη μεσαιωνική στη νεώτερη εποχή", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2005 και "Οι βυζαντινές πόλεις, Προοπτικές της έρευνας και νέες ιστοριογραφικές προσεγγίσεις (8ος-15ος αιώνας), Εκδόσεις της Φιλοσοφικής Σχολής, Ρέθυμνο 2012. . Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά.

Δετοράκη Μαρίνα

Μυρτάλη Αχειμάστου - Ποταμιάνου

Ετζέογλου Ροδονίκη

Φωσκόλου Βασιλική

Τσιγωνάκη Χριστίνα

Γάσπαρης Χαράλαμπος

Ο Χαράλαμπος Γάσπαρης είναι ιστορικός, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ).

Μόσχοβη Γεωργία

Η Γεωργία Μόσχοβη είναι αρχαιολόγος της 13ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Κρήτης.

Γιαγκάκη Γ. Αναστασία

Η Αναστασία Γιαγκάκη είναι αρχαιολόγος, διευθύντρια ερευνών στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, βυζαντινή αρχαιολογία (MA και PhD) στο Πανεπιστήμιο Paris I -Panthéon-Sorbonneκαι έλαβε ειδικό δίπλωμα Μουσειολογίας (Diplôme de Spécial Muséologie) από τη Σχολή του Λούβρου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, υπήρξε υπότροφος του Ι.Κ.Υ., του Γαλλικού κράτους και του Ιδρύματος “Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης”. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Αιγαίου και Πελοποννήσου και στο ΤΕΙ Αθήνας και έχει δώσει διαλέξεις σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και Μουσεία. Είναι διδάσκουσα στο πρόγραμμα Ελληνικού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Είναι συγγραφέας 3 βιβλίων, έχει επιμεληθεί δύο τόμους και έχει πολυάριθμες δημοσιεύσεις σε διεθνή ξενόγλωσσα και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς και αφιερωματικούς τόμους. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αρχαιολογία της πρωτοβυζαντινής περιόδου και των μεταβατικών χρόνων στην ανατολική Μεσόγειο, στη διερεύνηση όψεων του υλικού πολιτισμού του Βυζαντίου και των εμπορικών και πολιτισμικών σχέσεων της βυζαντινής αυτοκρατορίας με άλλες περιοχές της Μεσογείου, με έμφαση στην κεραμική και τη μεταλλοτεχνία. Έχει συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά και εθνικά ερευνητικά προγράμματα, σε ανασκαφές και αρχαιολογικές έρευνες πεδίου.

Αλεξίου Στυλιανός

Ο Στυλιανός Αλεξίου (1921-2013) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, γιος του του ποιητή Λευτέρη Αλεξίου, εγγονός του λογίου και εκδότη Στυλιανού Αλεξίου και ανιψιός της Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Το 1946 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταξύ 1951-52 παρακολούθησε με υποτροφία μεταπτυχιακά μαθήματα στην Ecole Normale Surerieure, στο Παρίσι. Το 1959 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1961 παρακολούθησε μαθήματα στη Χαϊδελβέργη, με υποτροφία του Ιδρύματος Humboldt. Υπήρξε διακεκριμένος αρχαιολόγος, φιλόλογος και μελετητής τόσο της κλασικής, όσο και της βυζαντινής και της νεότερης ελληνικής γραμματείας και ομότιμος καθηγητής υστεροβυζαντινής, δημώδους και κρητικής λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου δίδαξε από το 1977 έως το 1991. Προηγουμένως είχε διατελέσει μέλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας από το 1947, όταν διορίστηκε αρχικά στη Ρόδο, έως το 1977, όταν παραιτήθηκε για να αναλάβει τα διδακτικά του καθήκοντα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ως αρχαιολόγος διετέλεσε Έφορος Αρχαιοτήτων Δυτικής Κρήτης (1961-1962), Γενικός Έφορος Αρχαιοτήτων Κρήτης και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου (1962-1977). Ήταν αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Γερμανικού Ινστιτούτου και επίτιμος διδάκτωρ των πανεπιστημίων Padova και Κύπρου. Στο πλαίσιο των ανασκαφών του, ανακάλυψε τους υστερομινωικούς τάφους του Λιμένος Κνωσού και τους πρωτομινωικούς θολωτούς τάφους της Λεβήνος (Λέντα). Στο μουσείο Ηρακλείου δημιούργησε μια νέα πτέρυγα και την αίθουσα της Συλλογής Γιαμαλάκη. Επίσης, ίδρυσε τα αρχαιολογικά μουσεία Χανίων και Αγίου Νικολάου. Δημοσίευσε πολλές εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Πραγματοποίησε φιλολογικές μελέτες και εκδόσεις έργων ("Έρωτόκριτος", "Απόκοπος", "Βοσκοπούλα", "Διγενής Ακρίτας", "Σολωμός"), καθώς και μελέτες σχετικές με την κοινωνία, τη ζωή και τον πολιτισμό της Κρήτης στο ΙΕ΄ - ΙΖ΄ αι. Άλλες εργασίες του αφορούν σε θέματα ιστορικής γλωσσολογίας και σε ετυμολογήσεις λέξεων του κρητικού ιδιώματος και των νέων ελληνικών. Το 1993 τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του, και το 2003 με τον Χρυσού Σταυρό του Τάγματος της Τιμής. Ήταν επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τελευταία του εργασία ήταν η φιλολογική έκδοση του "Κρητικού" του Διονυσίου Σολωμού από τις εκδόσεις Κίχλη (Νοέμβριος 2013). Έφυγε από τη ζωή ακμαίος, πνευματικά, στο Ηράκλειο, την Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013, σε ηλικία 92 ετών.

Παπαδάκη Ασπασία

Γκράτζιου Όλγα

Καζανάκη - Λάππα Μαρία

Βοκοτόπουλος Λ. Παναγιώτης

Ο καθηγητής Παναγιώτης Λ. Βοκοτόπουλος, πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών για το 2007, γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Από τον γάμο του με την Έφορο Αρχαιοτήτων Ιουλία Κουλεϊμάνη (1939-1995) απέκτησε τρία παιδιά. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης της Θ΄ Εκθέσεως του Συμβουλίου της Ευρώπης "Η Βυζαντινή Τέχνη Τέχνη Ευρωπαϊκή" (1963-1964) και εν συνεχεία Επιμελητής Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (1965-1973, 1975-1976). Υπηρέτησε στην τότε 5η Περιφέρεια Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (Ηπείρου, Αιτωλίας, Ακαρνανίας και Ιονίων Νήσων) με έδρα τα Ιωάννινα. Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1976, μετεκλήθη το 1987 στην αντίστοιχη θέση του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εδίδαξε μέχρι το 1997. Είναι τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2000 και ξένος εταίρος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών. Έχει διευθύνει ανασκαφές στην Ήπειρο και την Ακαρνανία και εργασίες αναστηλώσεως και συντηρήσεως δεκάδων μνημείων και εκατοντάδων εικόνων στην Δυτική Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει 6 βιβλία, 120 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους και 50 εκθέσεις ανασκαφών και περιοδειών. Το συγγραφικό του έργο αναφέρεται κυρίως στην βυζαντινή εκκλησιαστική αρχιτεκτονική και στην βυζαντινή και μεταβυζαντινή ζωγραφική (τοιχογραφίες, εικόνες και μικρογραφίες χειρογράφων). Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γαλλίας και της Ιταλίας, και έχει κάνει πολυάριθμες εισηγήσεις και ανακοινώσεις σε συνέδρια και δώσει διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Δετοράκης Ε. Θεοχάρης

Ο Θεοχάρης Ε. Δετοράκης (γεν. 1936), είναι ομότιμος καθηγήτης βυζαντινής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η αγάπη του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του και την πολυτάραχη ιστορία της τον έστρεψε νωρίς στην έρευνα και στη μελέτη των κρητικών πραγμάτων. Η Κρήτη βρισκόταν στο κέντρο των επιστημονικών του ενδιαφερόντων και υπηρετήθηκε παράλληλα με τη βυζαντινή φιλολογία. Είναι ευφήμως γνωστός κρητολόγος και έχει δημοσιεύσει περισσότερες από πενήντα εργασίες, που αναφέρονται σε κρητολογικά θέματα, ιστορικά, φιλολογικά, γλωσσικά, και λαογραφικά. Το φθινώπορο του 1985 του απονεμήθηκε το βραβείο "Νίκος Καζαντζάκης" του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης "για την ποιότητα και τη έκταση της επιστημονικής του προσφοράς".

Μαυροπούλου - Τσιούμη Χρυσάνθη

Η Χρυσάνθη Μαυροπούλου - Τσιούμη γεννήθηκε το 1939. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και ιστορία της τέχνης στη Χαϊδελβέργη. Πήρε το διδακτορικό δίπλωμά της το 1973 από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Η θητεία της στην Αρχαιολογική Υπηρεσία άρχισε το 1965 και διεκόπη για πέντε χρόνια από το 1969 έως το 1975, οπότε εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών και δύο χρόνια στη Γερμανία ως υπότροφος του Ιδρύματος Αlexander von Humboldt. Το 1975 επανήλθε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και το 1981, όταν πέρασαν αποκλειστικά στην Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων οι αναστηλώσεις των μνημείων της Θεσσαλονίκης μετά τους σεισμούς του 1978, ανέλαβε τη διεύθυνση της Εφορείας και συνέχισε το αναστηλωτικό έργο. Το διάστημα 1986-2006 ήταν καθηγήτρια της αισθητικής παιδείας στο τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 2007 είναι ομότιμη καθηγήτρια του ίδιου πανεπιστημίου. Επιστημονικά ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της βυζαντινής τέχνης, ιδιαίτερα όμως με τη βυζαντινή ζωγραφική.

Περδίκης Κ. Στυλιανός

Λούκος Χρήστος

Ο Χρήστος Λούκος είναι Καθηγητής της Ιστορίας των Νεοτέρων Χρόνων στο Πανεπιστήµιο Κρήτης. Τα ερευνητικά και διδακτικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Ιστορία της Επανάστασης του 1821, στην κοινωνική ιστορία των πόλεων και στην ιστορία της Λατινικής Αµερικής. Είναι µέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισµού «Μνήµων» και µετέχει στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού Μνήµων.

Μίσιου Άννα

Γαλανίδου Νένα

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.


Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.