CineScience

Η Θάλεια Δραγώνα είναι καθηγήτρια κοινωνικής ψυχολογίας και πρόεδρος του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετείχε ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής στη δημιουργία του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και συνδιηύθυνε μαζί με την Άννα Φραγκουδάκη από το 1997 πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ με αντικείμενο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης των παιδιών της μειονότητας στη Θράκη. Το ερευνητικό της έργο αφορά την προαγωγή πρώιμης ψυχοκοινωνικής υγείας, την κοινωνική ταυτότητα, τις μειονότητες και τον εθνοκεντρισμό στο εκπαιδευτικό σύστημα. Μεταξύ 2007-2009 συμμετείχε στη Βουλή ως βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Το 2009 διορίστηκε Ειδική Γραμματέας Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 2010, επικαλούμενη τις επιθέσεις εξωθεσμικών κύκλων.

Ο Φραγκίσκος Καλαβάσης είναι Καθηγητής Διδακτικής Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Τα τελευταία χρόνια, το επιστημονικό του έργο έχει προσανατολιστεί στα Συστημικά Μοντέλα του Μανθάνοντος Οργανισμού με εφαρμογή στις Σχολικές Μονάδες και συνεργάζεται με το Univesite des Versailles-Saint Quentin en Yvelines ως επισκέπτης καθηγητής. Από το 2007 είναι Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ζει στη Ρόδο. Οι "Έγχρωμες σκιές" είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.

Ο Θάνος Βερέμης γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Trinity College). Το 1978 ήταν Research Associate του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (Λονδίνο), το 1983 υπήρξε επισκέπτης ερευνητής στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, το 1987 επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον και το 1993-1994 επισκέπτης καθηγητής στο St. Antony’s College της Οξφόρδης. Από το 1987 είναι καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1988 έως το 1994 υπήρξε διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και έως το 2000 πρόεδρός του. Το 2001-2003 ήταν Constantine Karamanlis Professor στο Fletcher School of Law and Diplomacy, και το 2004-2010 πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ). Σήμερα είναι δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων. Βιβλία (μεταξύ άλλων): - (Αdelphi Paper No 179), "Greek Security: Issues and Policies", 1972. - "Οι επεμβάσεις του στρατού στην Ελληνική πολιτική 1916-1936, 1977/1983". - "Δικτατορία και οικονομία", 1982. - "Ο σύγχρονος κόσμος", 1983. - "Η Εθνική Τράπεζα στη Μικρά Ασία", 1984. - "Ελληνοτουρκικές σχέσεις", 1986. - "Historical Dictionary of Modern Greece", 1995. - "Greece's Balkan Entanglement", 1995. - "The Greek Military in Politics from Independence to Democracy", 1997. - "Greece.The Modern Sequel", 2002. κ.ά.

Ο Παναγιώτης Κιμουρτζής εινα Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Παιδαγωγικό Τμήμ Δημοτικής Εκπαίδευσης). Διδάσκει Εκπαιδευτική Πολιτική και Ιστορία της Εκπαίδευσης. Προηγουμένως συμμετείχε στην ίδρυση και οργάνωση του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε επί 14 έτη επιστημονικός διευθυντής του. Το εαρινό εξάμηνο του 2004 εξελέγη Maitre de Conferences από την Γενική Συνέλευση της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales. Από το 2007 είναι Chevalier dans l'Ordre des Palmes Academiques (Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας). Σήμερα διευθύνει το Επιστημονικό Σεμινάριο CineScience, είναι Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Οι δημοσιεύσεις του επικεντρώνονται στα ακόλουθα πεδία και θέματα: εκπαιδευτικές πολιτικές, ιστορία της εκπαίδευσης, επιστημονικά πεδία και επιστημονικές ταυτότητες, οικονομικά της εκπαίδευσης, τελετές-σύμβολα και συμβολικός λόγος στην πολιτική και την εκπαίδευση, κινηματογράφος και επιστήμη, εκπαιδευτικές πολιτικές για τις μειονότητες και τους μετανάστες.

Ο Γιώργος Δερτιλής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα, Πολιτική Θεωρία και Ιστορία στην Αγγλία (1973-1977). Από το 1978 έως το 2000 δίδαξε Ιστορία στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εξελέγη ομοφώνως υφηγητής το 1980 και καθηγητής Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών το 1983. Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, και είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας. Το 2000 εξελέγη τακτικός καθηγητής (directeur d' etudes) στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι και παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει ιδρύσει το Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διατελέσει μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας και των Επιστημονικών ή Διοικητικών Συμβουλίων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης και των Ιδρυμάτων Schlumberger και Maison Suger (Παρίσι). Δώδεκα βιβλία και σαράντα περίπου άρθρα του, έχουν δημοσιευθεί ή μεταφραστεί στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ισπανική και ιταλική γλώσσα. Από το 1989, έχει εκλεγεί τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών (Academia Europaea).

Ο Γιώργος Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Εργάζεται ως καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Ρόδος), όπου υπηρετεί από το 1997, διδάσκοντας Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία και Διδακτική της Ιστορίας. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού, της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορικών της Εκπαίδευσης, της Historical Association, της International Society for History Didactics και της IRAHSSE, ενώ συνεργάζεται με την Association for Historical Dialogue and Research. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία: "Η φασίζουσα ιδεολογία στην Ελλάδα" (Παπαζήσης 1989), "Ο πολιτικός ανορθολογισμός στην Ελλάδα" (Τροχαλία 1996), "Από την Ιστορία στις ιστορίες" (Ελληνικά Γράμματα 1998), "Αναζητώντας την Ευρώπη" (Μεταίχμιο 2000), "Διδακτικές προσεγγίσεις στο μάθημα της Ιστορίας" (Μεταίχμιο 2000, 2η έκδοση), "Επιστήμη, Ιδεολογία, Ταυτότητα" (Μεταίχμιο 2003). Είχε επίσης την επιμέλεια των βιβλίων "Διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη Μουσειακή Αγωγή" (Μεταίχμιο 2002, σε συνεργασία με την Ευγενία Αλεξάκη) και "Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Ανθολόγιο" (Βουλή των Ελλήνων 2002, σε συνεργασία με την Ελένη Κορομηλά). Άρθρα και βιβλιοκρισίες του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Μνήμων", "Σύγχρονα Θέματα", "Θεωρία και Κοινωνία", "Φιλολογική" κ.ά. Η επιστημονική του δραστηριότητα αφορά την ιστορία των πολιτικών ιδεών τον 19ο και τον 20ό αιώνα, τη διδακτική της ιστορίας, την ιστορία των αντιλήψεων για το σώμα και τη σωματική αγωγή και την ιστορία της εκπαίδευσης.

Η Έλλη Λεμονίδου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεώτερης και Σύγχρονης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα σχετίζονται με την ιστορία του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τη διαχείριση επίμαχων και τραυματικών γεγονότων του πρόσφατου παρελθόντος, τη σχέση Ιστορίας -μνήμης και τις δημόσιες χρήσεις του ιστορικού παρελθόντος. Πρόσφατα επιμελήθηκε τον συλλογικό τόμο με τίτλο 100 ans apres: la memoire de la Premiere Guerre mondiale/100 years after: the Memory of the First World War (Ecole francaise d' Athenes, Αθήνα 2018). Τελευταίες της μονογραφίες: Η ιστορία στη μεγάλη οθόνη. Ιστορία, κινηματογράφος και εθνικές ταυτότητες (Ταξιδευτής, Αθήνα 2017)· Ιστορία και Μνήμη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη (Παπαζήσης, Αθήνα 2019).

Η Αντιγόνη Λυμπεράκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε οικονομικά και ανάπτυξη στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Σάσεξ. Είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Αθηνών και City University of New York (Queen' s College). Έχει εκδώσει άρθρα και βιβλία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό γύρω από θέματα βιομηχανικής αναδιάρθρωσης και πολιτικής, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και απασχόλησης. Έχει συντονίσει τα Εθνικά Σχέδια για την Απασχόληση 2001, 2002 και 2003 και είναι μέλος του ΔΣ του ΙΣΤΑΜΕ.

Η Άννα Φραγκουδάκη είναι καθηγήτρια κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έζησε στη Γαλλία, 1964-1976, όπου σπούδασε κοινωνιολογία και ειδικεύθηκε στην κοινωνιολογία της παιδείας. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Rene Descartes - Paris V (1975, τμήμα επιστημών της εκπαίδευσης) και υφηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1978, Φιλοσοφική Σχολή). Έχει διευθύνει έρευνες με αντικείμενο τα περιεχόμενα των σχολικών εγχειριδίων, τον εθνοκεντρισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, τις κοινωνικές ανισότητες στην εκπαίδευση. Οι κύριες δημοσιεύσεις της αφορούν τις κοινωνικές ανισότητες, τις διακρίσεις με βάση το φύλο και την κουλτούρα, την ιστορική διγλωσσία και την κοινωνική της λειτουργία, την ανάλυση των σχολικών βιβλίων, τον εθνοκεντρισμό και το ρατσισμό στην εκπαίδευση.

O Tάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο υπηρέτησε από το 1975 μέχρι το 2011. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έκανε διδακτορικό στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διετέλεσε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Εξωτερικών (στις κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη), καθώς και υπουργός Εσωτερικών (στην κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου). Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία για θέματα οικονομικά και οικονομικής πολιτικής, και άρθρα για οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο πεδίο της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, των διεθνών οικονομικών, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, των οικονομικών της τεχνολογίας και της βιομηχανικής οργάνωσης και πολιτικής.