Makhno Nestor

Ο Νέστορ Μάχνο (1889-1934), γνωστός και ως "Μπάτκο" γεννήθηκε το 1889 στην Ουκρανία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και τον μεγάλωσε ουσιαστικά η μητέρα του, αφού ο πατέρας του πέθανε πολύ νωρίς. Πήγε σχολείο από τα 8 ως τα 11. Από τα 7 μέχρι τα 12, ήταν βοσκός, ενώ από τα 12 μέχρι τα 15 εργάστηκε ως αγρότης. Από την ηλικία των 15, και για δύο χρόνια, εργάστηκε σε χυτήριο της περιοχής του. Έλαβε μέρος στην επαναστατική προσπάθεια του 1905. Φυλακίστηκε για το φόνο ενός αστυνομικού και τότε, σε αυτή την περίοδο των εννέα χρόνων, έμαθε τον αναρχισμό. Μελέτησε τον αναρχισμό μέσα στη φυλακή, μαζί με τον Πιοτρ Αρσίνοφ. Η φυλακή ήταν ένα είδος σχολείου γι' αυτόν. Πέρασε αρκετό καιρό στην απομόνωση. Καταδικάστηκε σε θάνατο στα 17 του· η ηλικία του όμως αποτέλεσε τροχοπέδη για την εκτέλεση της ποινής. Διοικητής ενός ανεξάρτητου στρατού αναρχικών στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου του 1917-1922. Μετά από μια σειρά φυλακίσεων και δραπετεύσεων, ο Μαχνό εγκαταστάθηκε στο Παρίσι με τη σύζυγό του Γκαλίνα και την κόρη του Γιέλενα. Στην εξορία έγραψε τρεις τόμους με τα απομνημονεύματά του. Πέθανε στην εξορία σε ηλικία 45 ετών από φυματίωση.