Αθλητισμός και μέσα μαζικής επικοινωνίας

Ο Γιάννης Απ. Πανούσης (Αθήνα, 1949) διετέλεσε Καθηγητής Εγκληματολογίας επί 19 χρόνια στη Νομική Σχολή του Δ.Π. Θράκης, όπου εξελέγη Κοσμήτορας, Αντιπρύτανης και Πρύτανης (1994-7) και, επίσης επί 19 χρόνια, στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εξελέγη Πρόεδρος (2003-7). Ιδρυτής του περιοδικού "Χρονικά" του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών του Δ.Π.Θ. και ιδρυτής και διευθυντής της σειράς "Εγκληματο-λογικά". Έχει συγγράψει 30 βιβλία και 200 άρθρα εγκληματολογικού/σωφρονιστικού ενδιαφέροντος και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ελληνικά και ξένα συνέδρια. Έχει εκδώσει 4 ποιητικές συλλογές με το ψευδώνυμο Γιάννης Απαρθινός κι έχει δημοσιεύσει 11 αστυνομικά διηγήματα σε συλλογικούς τόμους και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το διάστημα 2012-4 διετέλεσε Βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη ΔΗ.ΜΑΡ., ενώ κατά το επτάμηνο Ιανουάριος 2015-Αύγουστος 2015 ορίστηκε Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Ο καθηγητής Dr.Phil. Γεώργιος Δ. Φαράντος γεννήθηκε στη βόρεια Εύβοια. Μετά τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δυτική Γερμανία σε ευρύ φάσμα Επιστημών σε διάφορα Πανεπιστήμια. Ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Wurzburg όπου εκλήθη και δίδαξε Φιλοσοφία και διακρίθηκε ως Καθηγητής, Ερευνητής και Συγγραφέας. Μέλος πολλών Επιστημονικών Ιδρυμάτων, Εταιρειών και Φορέων στην Ευρώπη. Ιδρυτικό και Αντεπιστέλλον μέλος του Προεδρείου της Παγκόσμιας Εταιρείας Φιλοσοφίας Nietzsche (Sankt Moritz – Basel Wurzburg). Συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Φοιτητικό Κίνημα, στον Διάλογο Χριστιανισμού και Μαρξισμού, σε διεθνείς Συσκέψεις, Σχολές, Συνέδρια και Επιστημονικούς Φορείς και Ιδρύματα για την επιστήμη, την έρευνα, την πολιτική και την παιδεία. Σχετίστηκε με μεγάλους Διανοητές της εποχής μας και εργάστηκε για την παρουσία της Ελληνικής σκέψης και παράδοσης στη σημερινή Ευρώπη. Είναι ο μόνος Νεοέλληνας Φιλόσοφος του οποίου αφαιρέθηκε η Ελληνική Ιθαγένεια για την Αντίσταση κατά της Δικτατορίας στην Ελλάδα. Ακολούθησε Αυτοεξορία και Άσυλο υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μετά από πρόσκληση επέστρεψε στην Ελλάδα το 1982. Επιστημονικός Συνεργάτης και Αντιπρόεδρος του Επιτελικού Συμβουλίου Ενημέρωσης στο Υπουργείο Εξωτερικών, δίδαξε στο Κέντρο Διπλωματικών Σπουδών, συνίδρυσε το Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών, συνδιοργάνωσε την έκδοση Εντύπων Οργάνων Ενημέρωσης και έγραψε πολλά κείμενα για τα θέματα αυτά όπως και για τα βραβευμένα με διεθνή βραβεία ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ. "Λήμνος η Φιλτάτη", "Θράκη μια Μουσική", "Ορφέας", "Ρόδος" κ.α. Εξελέγη Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε για το Πανεπιστήμιο, την Επιστήμη, την Έρευνα, τους Φοιτητές, την ίδρυση Πανεπιστημιακών Τμημάτων, Μορφωτικών Ιδρυμάτων, για Παγκόσμια και Διεθνή Συνέδρια, Επιστημονικές Εταιρείες και την εξύψωση και πρόοδο των Σπουδών στη χώρα μας. Έχει προσκληθεί για Διαλέξεις και άλλες Ακαδημαϊκές εκδηλώσεις σε όλες τις Ηπείρους, συμμετέχει σε διεθνή ερευνητικά Προγράμματα και έχει πολλές παρουσιάσεις σε Ελληνικά και διεθνή Μ.Μ.Ε. Για το έργο του έχουν δημοσιευθεί πολλά άρθρα σε διεθνή επιστημονικά όργανα και Μ.Μ.Ε. από Ακαδημαϊκούς, Καθηγητές Πανεπιστημίων και άλλους διανοούμενους σε διάφορες γλώσσες. Έχει τιμηθεί για το έργο του και την προσφορά του από διάφορους φορείς. Αρνείται κάθε τιμή από το κράτος.

Ο Τάκης (Θεμιστοκλής) Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αθήνα, την 8η Αυγούστου του 1947. Πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1965. Σε ηλικία μόλις δεκαοκτώ ετών άρχισε να αρθρογραφεί στις αθλητικές στήλες των εφημερίδων «Τα Νέα», «Το Βήμα» και «Ομάδα». Εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στην «Ομάδα» την περίοδο 1972-74 και από το 1974 έως το 1975 διευθυντής σύνταξης. Το διάστημα 1981-84 διετέλεσε διευθυντής του αθλητικού τμήματος της εφημερίδας «Τα Νέα» και έκτοτε και μέχρι και λίγους μήνες πριν από το θάνατό του, σχολιογράφος στις αθλητικές σελίδες των «Νέων» και στην «Ομάδα», επιδεικνύοντας σθεναρά την «3η Κάρτα» του στα κακώς κείμενα του ελληνικού ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, εν γένει. Μέσα από τα κείμενά του υπερασπίστηκε με πάθος και μεράκι τις αρχές και τα ιδανικά του αθλητικού ιδεώδους και τιμήθηκε επανειλημμένως γι' αυτό από πλείστους φορείς και αθλητικά σωματεία, με σημαντικότερη αναγνώριση του έργου του την επιβράβευσή του από το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανάσιου Μπότση, για την επίδοση και την προσφορά του στο χώρο του αθλητικού ρεπορτάζ (1992). Άλλα έργα του: - «Το Ποινικό Μητρώο του Ποδοσφαίρου» (1983). - «Οι μαύρες στιγμές των Ολυμπιακών Αγώνων» (1986). Πέθανε την 8η Νοεμβρίου 2001, σε ηλικία 54 ετών, μετά από σύντομη μάχη με την επάρατη νόσο.