Πρώτη Έκδοση : 15/12/2023
Αριθμός Σελίδων : 88
Διαστάσεις : 21 x 14 cm
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Γλώσσα : Ελληνικά
Γλώσσα Πρωτοτύπου : Αρχαία Ελληνικά
Τόπος Έκδοσης : Τρίκαλα
- ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
- Προσθετες Πληροφοριες
- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ (0)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Ο θάνατος αποτελεί κοινό τόπο για όλους τους ανθρώπους. Το άφευκτο του θανάτου σκεπάζει με την αχλή του κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Σε κάποια δεδομένη στιγμή ―χρονικά αβέβαιη και απροσδιόριστη― όλοι θα βρεθούμε αντιμέτωποι τόσο με την απώλεια των αγαπημένων μας προσώπων όσο και με τον δικό μας αφανισμό. Τα κείμενα που παρουσιάζονται στην παρούσα έκδοση, το κείμενο του Πλούταρχου και οι δύο επιστολές του Μ. Βασιλείου, δεν είναι δυσνόητοι και θεωρητικοί ακαδημαϊκοί λόγοι που ελάχιστα έχουν να προσφέρουν στον άνθρωπο που βίωσε το τραγικό συμβάν του θανάτου. Πρόκειται, αντίθετα, για λόγια βγαλμένα μέσα από την καρδιά των συγγραφέων που έχουν ως σκοποθεσία τους να απαλύνουν τον πόνο των πενθούντων, να τους βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν τον πεπερασμένο χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής, να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη των αγαπημένων τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Τέλος, οι λόγοι αυτοί επιδιώκουν να μας κάνουν να κατανοήσουμε την αξία της ζωής και να γευτούμε τις χαρές που μας προσφέρει για όσο διάστημα βαδίζουμε στο μονοπάτι του αναπόφευκτου αφανισμού.
Τα κείμενα του Πλούταρχου και του Μ. Βασιλείου που παρουσιάζονται στον παρόντα τόμο εντάσσονται στην κατηγορία των παρηγορητικών (παραμυθητικών) λόγων. Πρόκειται, δηλαδή, για κείμενα τα οποία γράφτηκαν με σκοπό να παρηγορήσουν εκείνους που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα, να απαλύνουν τον πόνο τους και να τους δώσουν δύναμη και ελπίδα αυτή τη δύσκολη στιγμή που έχουν πληγεί από ένα τραγικό συμβάν, ώστε να συνεχίσουν τη ζωή τους. Δεν πρόκειται, επομένως, για πραγματείες, αλλά για λόγια βγαλμένα μέσα από τη ζωή, λόγια βγαλμένα μέσα από την καρδιά, λόγια που λειτουργούν ως φωτοστάτες στα σκοτεινά μονοπάτια της απώλειας και του πένθους φωτίζοντας τις ψυχές εκείνων που θρηνούν για τους αγαπημένους τους.
| Μεταφραστής: Πλεξίδας Γ. Ιωάννης |
| Σειρές: Αρχαία Σοφία και σύγχρονος κόσμος |
| ISBN: 978-618-5638-71-9 |
Πλούταρχος |
 |
Ο Πλούταρχος (περ. 45 - περ. 120 μ.Χ.) καταγόταν από εύπορη αριστοκρατική οικογένεια της Χαιρώνειας της Βοιωτίας, όπου γεννήθηκε και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Φοίτησε στην Ακαδημία της Αθήνας και ταξίδεψε στην Ελλάδα, στην Αλεξάνδρεια, στη Μικρά Ασία και την Ιταλία. Επισκέφθηκε τουλάχιστον δύο φορές τη Ρώμη, όπου συνδέθηκε με κύκλους του αυτοκρατορικού περιβάλλοντος. Έχαιρε μεγάλου σεβασμού και τιμήθηκε με διάφορα δημόσια αξιώματα. Επί "πολλάς πυθιάδας", τουλάχιστον είκοσι χρόνια, διετέλεσε πρωθιερέας του μαντείου των Δελφών. Έμεινε γνωστός ως ο μεγάλος βιογράφος της αρχαιότητας, χάρη στους πενήντα (από τους οποίους σώζονται οι 48) "Βίους Παραλλήλους επιφανών Ελλήνων και Ρωμαίων". Το έργο του περιλαμβάνει επιπλέον περίπου διακόσια (σώζονται 78) κείμενα ποικίλης θεματολογίας, δοκίμια, ομιλίες και διαλόγους, στο σύνολο των οποίων δόθηκε, όχι απολύτως εύστοχα, ο τίτλος "Ηθικά". Η επίδραση που άσκησε το έργο του Πλούταρχου ήταν τεράστια. Έχει γραφτεί ότι μέσα από αυτό έχουμε όλοι οι μεταγενέστεροι γνωρίσει την ελληνική και τη ρωμαϊκή αρχαιότητα. Ειδικά μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα η διάδοσή του στους μορφωμένους ευρωπαϊκούς κύκλους δεν απείχε εκείνης της Βίβλου. Στους θαυμαστές του και σ' εκείνους που άντλησαν από αυτό κατά τους τελευταίους αιώνες συγκαταλέγονται, ενδεικτικά, ο Έρασμος, που μετέφρασε στα λατινικά και αφιέρωσε στον Ερρίκο Η΄ το "Πως αν τις διακρίνοιε τον κόλακα του φίλου"· ο Μονταίν, που εμπνεύστηκε τις "Δοκιμές" του από τα "Ηθικά"· ο Σαίξπηρ, που βάσισε στους "Βίους" τις ρωμαϊκές τραγωδίες του· ο Ρουσσώ και ο Γκαίτε, που κατέτασσαν τον Πλούταρχο στους αγαπημένους τους συγγραφείς· ο Μπετόβεν, που τον εκτιμούσε όσο και τον Όμηρο και αναζήτησε στο έργο του στήριγμα όταν έχανε την ακοή του· ο Έμερσον και οι υπερβατιστές· ο Καβάφης, στο "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον", στους "Αλεξανδρινούς βασιλείς" κ.α., ενώ οι "Παράλληλοι Βίοι" ήταν το αγαπημένο ανάγνωσμα του Ναπολέοντα. Η μελέτη του Πλούταρχου εγκαταλείφθηκε κατά τον 19ο αιώνα, κυρίως επειδή το έργο του αποδεικνυόταν αναξιόπιστο για την ιστορική ανασύνθεση του ελληνορωμαϊκού παρελθόντος. Εντούτοις ο ίδιος δεν ενδιαφερόταν τόσο για την ιστορική ακρίβεια, όσο για το χαρακτήρα και την ψυχολογία των ηρώων του, καθώς και για την ηθική διάσταση των πράξεών τους. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα το ενδιαφέρον για το έργο του Πλούταρχου ώς έναν βαθμό αναζωπυρώθηκε, ωστόσο περιορίστηκε κυρίως στην ακαδημαϊκή κοινότητα. |
Βιβλία του/της συγγραφέως
Βασίλειος ο Μέγας |
|
|
Βιβλία του/της συγγραφέως
Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.