Διαμάντια του μυστηρίου

Ο Ντάνιελ Ντιφόου γεννήθηκε το 1660 στο Λονδίνο με το όνομα Ντάνιελ Φόου (Daniel Foe), αλλά το άλλαξε το 1695 σε Ντιφόου, προσθέτοντας το "De" ως ένδειξη αριστοκρατικής καταγωγής. Ακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές στην πρεσβυτεριανή Ακαδημία του Stoke Newington. Ο πατέρας του, που ήταν κρεοπώλης και θρήσκος, τον προόριζε για το ιερατικό αξίωμα, αλλά ο ίδιος προτιμούσε το εμπόριο. Και αυτή τη δουλειά την εγκατέλειψε όμως, γιατί δεν ήταν γεννημένος για επιχειρηματίας. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και την πολιτική (εξέδωσε την πολιτική εφημερίδα "Review of the Affairs of France", μεταξύ 1704-1714, με την υποστήριξη των μαρκησίων -"Earls"- Robert Harley και Sidney Godolphin· υπήρξε μυστικός πράκτορας του Ουίλιαμ του Γ' στη Σκοτία και τη Γαλλία· θεωρείται πρωτοπόρος της οικονομικής δημοσιογραφίας), μέσω των οποίων απέκτησε φήμη και κύρος. Το 1697 έγραψε το σατιρικό ποίημα "The True-Born Englishman" ("Ο γνήσιος Άγγλος"), στο οποίο υπερασπιζόταν τον βασιλιά Ουίλιαμ Γ' της Οράγγης, σατιρίζοντας, ταυτόχρονα, τις υπερβολές των συμπατριωτών του σε σχέση με τα θέματα φυλετικής καθαρότητας. Η λογοτεχνία τον κέρδισε μάλλον αργά: εξέδωσε το μυθιστόρημα "Ροβινσώνας Κρούσος" ("Robinson Crusoe") μόλις το 1719, το οποίο διαβάστηκε ως αλληγορία του πολιτισμού, του οικονομικού ατομικισμού και της βρετανικής αποικιοκρατίας και άσκησε πολύ μεγάλη επίδραση -ακολούθησαν δύο συνέχειες του ίδιου του Ντιφόου, "Farther Adventures", 1719 και "Serious Reflections", 1720, το έργο του Johann Wyss, "Οικογένεια Ελβετών Ροβινσώνων" ("The Swiss Family Robinson", 1812), ενώ και τα "Ταξίδια του Γκάλιβερ" ("Gulliver's Travels") του Τζόναθαν Σουίφτ (1726), μπορούν να διαβαστούν, ως ένα βαθμό, σαν παρωδία του μυθιστορήματος του Ντιφόου. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Κάπτεν Σίνγκλετον" ("Captain Singleton"), το 1720, "Συνταγματάρχης Τζακ" ("Colonel Jack"), "Μολ Φλάντερς" ("Moll Flanders") και "Ημερολόγιο της χρονιάς της πανούκλας" ("A Journal of the Plague Year"), το 1722, καθώς και το τελευταίο του μυθιστόρημα, "Ροξάνα" ("Roxana: The Fortunate Mistress"), το 1724. Ο Ντάνιελ Ντιφόου υπήρξε πολυγραφότατος, με περίπου 545 έργα στο ενεργητικό του, τα οποία ασχολούνται με διάφορα θέματα (πολιτική, γεωγραφία, οικονομία, εμπόριο, θρησκεία, δίκαιο, ψυχολογία, παραψυχολογία, ταξίδια, σάτιρα, κ.ά.). Σ' αυτά συγκαταλέγονται: "An Essay upon Projects", με προτάσεις κοινωνικο-οικομικών μεταρρυθμίσεων, 1697, "The Storm", χρονικό της θύελλας του Λονδίνου, 1704, "Appeal to Honour and Justice", 1715, "The Family Instructor", 1715,"Religious Courtship", 1722, "The Complete English Tradesman", 1726, "The New Family Instructor", 1727, "The Great Law of Subordination Considered", 1724, "Everybody's Business is Nobody's Business", 1725, "The Political History of the Devil", 1726, "A System of Magick", 1726, "An Essay on the History and Reality of Apparitions", 1727, "A General History of Discoveries and Improvements", 1727, "Atlas Maritimus and Commercialis", 1728, καθώς και το ταξιδιωτικό χρονικό "A Tour thro' the Whole Island of Great Britain", 1724-1727. Πέθανε το 1731 από ληθαργικό πυρετό. Θεωρείται από τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας ως ένας από τους πρώτους συγγραφείς μυθιστορήματος με τη σύγχρονη έννοια, από τους πρωτοπόρους του είδους στη Μ. Βρετανία.

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.

Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ της Αγγλίας στις 8 Φεβρουαρίου 1812, και ήταν το δεύτερο από τα οχτώ παιδιά της οικογένειάς του. Όταν ο Κάρολος ήταν 12 χρονών, ο πατέρας του μπήκε στη φυλακή για χρέη και ο μικρός αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά. Οι παιδικές του εργασίες είναι παρόμοιες μ' αυτές που περιγράφει στο βιβλίο του "Δαβίδ Κόππερφιλντ. Η επίσημη εκπαίδευσή του ήταν περιορισμένη, αλλά, καθώς είχε γνώσεις στενογραφίας, πολύ νέος έπιασε δουλειά ως ρεπόρτερ στη "Morning Chronicle". Από τη θέση αυτή παραιτήθηκε ύστερα από μερικά χρόνια, όταν πια είχε αρχίσει τη συγγραφική του σταδιοδρομία. Αργότερα έγινε πρακτικογράφος στη Βουλή. Το 1836 δημοσίευσε τον πρώτο τόμο με άρθρα του για την καθημερινή ζωή στο Λονδίνο, με τίτλο "Σκίτσα του Μποζ". Το 1837 ακολούθησε ο δεύτερος τόμος. Το μυθιστόρημά του "Όλιβερ Τουίστ" (1838) θα τον κάνει ευρύτερα γνωστό. Το πρώτο του ταξίδι στην Αμερική (1841) του ενέπνευσε δύο έργα το "Αμερικάνικα σημειώματα" (1842) και το μυθιστόρημα "Μάρτιν Τσασλουάιτ" (1844). Εγκλήματα, αθλιότητα, κτηνωδία και θάνατος συνυπάρχουν με κωμική εφευρετικότητα και απέραντη τρυφερότητα στο έργο του Τσαρλς Ντίκενς. Άλλα σημαντικά έργα του είναι: "Δαβίδ Κόπερφηλντ" (1850), "Τα δύσκολα χρόνια" (1854), "Ιστορία δύο πόλεων" (1859), "Μεγάλες προσδοκίες" (1861). Πέθανε στο Λονδίνο στις 9 Ιουνίου 1870, στη χώρα κηρύχθηκε πένθος και τον έθαψαν στη γωνία των ποιητών, στο Γουεστμίνστερ Άμπεϋ. Η δημοτικότητά του ήταν εξαιρετική όσο ζούσε και, όπως είπε και ο Walter Allen, "η επιρροή του εξακολουθεί να είναι αισθητή και το έργο του μέρος του λογοτεχνικού κλίματος μέσα στο οποίο ζει ο δυτικός άνθρωπος".