Ζάκυνθος

Ο Διονύσιος Βίτσος είναι εκδότης, γεννήθηκε το 1956 στην Ζάκυνθο και σπούδασε Οικονομικά και, στη συνέχεια, Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1974 μέχρι το 1993 εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα, από όπου παραιτήθηκε για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τις εκδόσεις, αφού από το 1984 είχε ιδρύσει τον εκδοτικό οίκο "Περίπλους", ο οποίος αρχικά εξέδιδε το πανελλήνιας κυκλοφορίας ομώνυμο περιοδικό για τα Γράμματα και τις Τέχνες. Παράλληλα διετέλεσε Γενικός Διευθυντής μεγάλης αθηναϊκής εκδοτικής εταιρείας και Διευθυντής Επτανησιακής Εκδοτικής Σειράς σε αθηναϊκό εκδοτικό οίκο. Eπίσης Κριτικός Θεάτρου αθηναϊκής εφημερίδας, Παραγωγός ραδιοφωνικών πολιτιστικών εκπομπών στην κρατική και ιδιωτική ραδιοφωνία, Διοργανωτής εικαστικών εκθέσεων και συνεδρίων, ενώ πολλά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ζακυνθινές και αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά. Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ζακυνθίων Αθήνας (1983-1993), Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ζακυνθιακών Σπουδών και μέλος του Δ.Σ. επί δεκαετία, Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας ζακυνθινών Πολιτιστικών Ερευνών. Ιδρυτής και Διοργανωτής Ελεύθερου Πανεπιστημίου Δήμου Ζακυνθίων (1988-1990). Επίσης συμμετείχε σε Διεθνή επιστημονικά συνέδρια και δίδαξε την τέχνη των εκδόσεων σε σεμινάρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Mέλος του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων Από το 1993 οι "Εκδόσεις Περίπλους" επεκτάθηκαν και στις εκδόσεις βιβλίων σε πανελλήνια κλίμακα. Το 1999 ίδρυσε την εκδοτική εταιρεία βιβλίων, την "Π Εκδοτική ΑΕΕΕ", η οποία εντάχθηκε στον Όμιλο επιχειρήσεων Ιmako του Πέτρου Κωστόπουλου και είχε το δικαίωμα της χρήσης της επωνυμίας "Εκδόσεις Περίπλους". Από το 2005 οι "Εκδόσεις Περίπλους" αποδεσμεύτηκαν από την Imako και επανήλθαν εξολοκλήρου στον Διονύση Βίτσο. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 850 και πλέον τίτλους βιβλίων και 53 τεύχη του περιοδικού "Περίπλους". Έχει μεταφράσει 20 βιβλία και έχει γράψει τα: (1997) "Κονεμένος Νικόλαος: Τα ματογυάλια", Ωκεανίδα (2002, 2016) "Ζακυθινά φαγιά, ψωμιά και γλυκίσματα", Περίπλους (2008) "Ιδού ο μαλάκας", Περίπλους (2017, 2019) "Οι ζακυνθινοί εβραίοι (15ος -20ος αι.) και η διάσωσή τους από τους ναζί", Περίπλους (2014) Στην αυλή του Σουλεϊμάν, Περίπλους

Ο Σαράντης Αντίοχος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο του 1938. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Πολεοδομία στο Λονδίνο, όπου έζησε αναγκαστικά αυτοεξόριστος στην διάρκεια της δικτατορίας, εργαζόμενος στο αγγλόφωνο αντιστασιακό περιοδικό Greek Report. Αρχικά ασχολήθηκε με τη λαογραφική έρευνα κι έλαβε δύο φορές (1961 και 1964) το Α΄ Βραβείο της εν Αθήναις Γλωσσικής Εταιρείας για αντίστοιχες εργασίες του με θέμα τη γλώσσα και τη λαογραφία της Ζακύνθου. Στο διάστημα 1962-1965 εξέδιδε την Εφημερίδα Ζάκυνθος, με έμφαση στα πολιτιστικά. Συνεργάστηκε δραστήρια στην Διεθνή Συνάντηση Μεσαιωνικού και Λαϊκού Θεάτρου, από το ξεκίνημά της, αναλαμβάνοντας τον συντονισμό της διοργάνωσης των εκδηλώσεών της το 1965 και το 1966. Το 1975, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, μεθόδευσε την αναβίωση της Συνάντησης και διετέλεσε επί διετίαν Πρόεδρος του ομώνυμου φορέα. Το 1977 έφυγε για επαγγελματικούς λόγους στο εξωτερικό (Μαδρίτη, Λουξεμβούργο και ξανά Μαδρίτη) όπου μόνιμα ζει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 ανέπτυξε έντονη πολιτιστική δραστηριότητα στην Ισπανία και συνέβαλε στην ίδρυση του Ισπανο-Ελληνικού Μορφωτικού Συνδέσμου, φορέα με σοβαρή και μεγάλη προσφορά στις βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές. Τιμήθηκε από την Ισπανική Κυβέρνηση με το παράσημο του Τάγματος της Isabel la Catolica. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια και συνδιασκέψεις για λογοτεχνικά και πολιτισμικά θέματα. Ο Σαράντης Αντίοχος έχει εκδώσει τα εξής βιβλία ποίησης: - "Φύλλα Ημερολογίου" (1965), - "Marginalia-Περιθωριακά" (1982), - "Τατουάζ" (1985), - "Πρελούντια για τη Ζάκυνθο" (1988), - "Σύγχυση αρωμάτων" (1989), - "Παράθυρο στη μεσημβρία" (1995) και - "Εξ αντικειμένου" (2000). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Ισπανικά και τα Γαλλικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, όπως στην "Antologia de Poesia Mediterrania", (Βαλένθια, 1985), και στην ανθολογία σύγχρονης παγόσμιας ποίησης, "20 ans de POE&SIE", στη σειρά L'Exreme Contemporain, του εκδοτικού οίκου Belin (Παρίσι, 1997).

Η Λούλα Βάλβη - Μυλωνά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζάκυνθο την περίοδο του μεσοπολέμου. Συμμετείχε ιδεολογικά και ενεργά στο κίνημα της προοδευτικής ανανεωτικής αριστεράς, ζώντας στην Αθήνα από το 1952 ως το 1981. Από τότε και μέχρι σήμερα κατοικεί μόνιμα στην ιδιαίτερη κατοικεί μόνιμα στην ιδιαίτερη πατρίδα της. Από το 1963 έχει εκδώσει εφτά ποιητικές συλλογές, ενώ ποιητικές συνθέσεις ή ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί σ' εφημερίδες, περιοδικά και άλλες εκδόσεις (Ημερολόγια κ.λ.π.). Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.