Η Ελλάδα μετά τον πόλεμο

Ο Robert McCabe γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934. Δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας του άρχισε να εργάζεται ως εκδότης στη "New York Daily Mirror" και η οικογένεια μετακόμισε στα προάστια της Νέας Υόρκης. Η εφημερίδα αυτή ήταν μία από τις πρώτες εικονογραφημένες στη Νέα Υόρκη, πράγμα που συνετέλεσε στο να ενδιαφερθεί ο Robert από νωρίς για τη φωτογραφία. Σε ηλικία τεσσεράμισι ετών του έκαναν δώρο μια Kodak Baby Brownie με την οποία αναζητούσε "γεγονότα". Φωτογράφισε τυφώνες, πτώματα στις σιδηροτροχιές, πνιγμούς, αυτοκινητικά ατυχήματα, κάπου κάπου κάποια διασημότητα ή γάμο. Τελικά καταστάλαξε σε μια φωτογραφική μηχανή μεσαίου μεγέθους (και αργότερα 35 mm), ενώ ο μεγαλύτερος αδερφός του φωτογράφιζε με 4"χ 5" Speed Graphi - τη συνηθισμένη μηχανή των ρεπόρτερ εκείνης της εποχής. Οι δυο τους μοιράζονταν τον σκοτεινό θάλαμο στο υπόγειο του σπιτιού τους και καμιά φορά συνεργάζονταν με τους επαγγελματίες φωτογράφους της "Mirror" έκαναν ρεπορτάζ πάνω από τα λεγόμενα "radio cars". Μεγαλώνοντας, ο Robert άρχισε να απομακρύνεται από τις "ειδήσεις" και το ενδιαφέρον του στράφηκε στην ίδια τη σύνθεση της εικόνας, είτε επρόκειτο για ανθρώπους είτε για τοπία ή νεκρές φύσεις. Παράλληλα παρακολουθούσε συστηματικά το U.S. Camera Annual, όπου παρουσιαζόταν η δουλειά πολλών από τους μεγαλύτερους φωτογράφους της εποχής. Το καλοκαίρι του 1954, σε ηλικία 21 ετών, ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον οποίο είχε προσκαλέσει για δύο εβδομάδες ο συμφοιτητής του Πέτρος Νομικός. Όπως ήταν φυσικό -για όσους γνωρίζουν την Ελλάδα εκείνης της εποχής- τα δύο αδέρφια έμειναν στην Ελλάδα όλο το καλοκαίρι. Ο Robert, σε μια Ελλάδα που δεν ήξερε τι σημαίνει τουρισμός, είχε το αίσθημα της ανακάλυψης και της καταγραφής ενός άγνωστου για κείνον τρόπου ζωής, σε μια εκπληκτικά όμορφη γωνιά του κόσμου. Στις πρώτες του επισκέψεις έβγαζε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, χρησιμοποιώντας φιλμ Plus-X και τραβώντας με μηχανή Rolleiflex. Εξέθεσε τις φωτογραφίες του 1954-1955 στη Firestone Library του Πανεπιστημίου του Princeton. Το 1957 φωτογράφισε τις Κυκλάδες σε έγχρωμο φιλμ μετά από παραγγελία της National Geographic Society, χρησιμοποιώντας κυρίως Kodachrome. Το 2006, στην Κίνα, χρησιμοποίησε ψηφιακή Panasonic Lumix. Το έργο του Robert McCabe έχει εκτεθεί σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του "Metamorphosis", "Greece 1954-1965", "Ελλάδα: Τα χρόνια της αθωότητας (1954-1965)", "Τρεις Μέρες στην Αβάνα", "DeepFreeze! A photographer' s Antarctic Odyssey in the Year 1959", "Στο δρόμο για την Ελλάδα", "Grece. Les annees d' innocence" και "The Ramble in Central Park", το οποίο και απέσπασε το βραβείο Fore Word για το καλύτερο βιβλίο στην κατηγορία Nature για το 2011.

Ο Παναγιώτης Ροϊλός είναι Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας και Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου επίσης κατέχει την Έδρα "Γιώργος Σεφέρης" και είναι Πανεπιστημιακός Εταίρος στο Κέντρο Διεθνών Σχέσεων Weatherhead και στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών Minda de Gunzburg. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί οκτώ βιβλία, μεταξύ των οποίων τα "Towards a Ritual Poetics" (μαζί με τον Δημήτριο Γιατρομανωλάκη, 2003), "Ampho-teroglossia: A Poetics of the Twelfth-Century. Medieval Greek Novel" (2005), "C. P. Cavafy: The Economics of Metonymy" (2009), "Imagination and Logos: Essays on C. P. Cavafy" (επιμελητής, 2010), "Medieval Greek Storytelling: Fictionality and Narrative in Byzantium" (επιμελητής, 2014).

Η Κατερίνα Χ. Λυμπεροπούλου (1968, Αθήνα) ασκεί εδώ και 30 χρόνια το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Αποφοίτησε από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας (Φιλοσοφική Σχολή / Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας), ενώ ολοκλήρωσε κι ένα μεταπτυχιακό στην ίδια σχολή με θέμα της διπλωματικής της διατριβής τη διδασκαλία της βυζαντινής ιστορίας στη μέση εκπαίδευση. Έχει εργαστεί σε μερικές από τις μεγαλύτερες ελληνικές εφημερίδες (Το Βήμα, Απογευματινή). Ο γάμος της με τον ζακυνθινής καταγωγής Διονύσιο I. Τσιλιμίγκρα τη συνέδεσε με τα νησιά του Ιονίου και τις Στροφάδες. Είναι μητέρα ενός παιδιού.