Καμένη από οξύ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Θα έπρεπε να είχα πεθάνει σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου του Μουλτάν, μια ασθενής χωρίς πρόσωπο.

Ένα πρωινό η νοσοκόμα μου βγάζει τους επιδέσμους. Ψηλαφίζω το κεφάλι μου και παθαίνω σοκ. Δεν έχω πλέον πρόσωπο. Τα χαρακτηριστικά μου έχουν λιώσει. Η εμφάνισή μου είναι τρομακτική. Το ξέρω αλλά δεν το βλέπω. Είμαι τυφλή πλέον. Μοιάζω με τέρας. Με αυτό το παραμορφωμένο πρόσωπο κι αυτά τα παραμορφωμένα μάτια δεν μοιάζω με γυναίκα. Βασικά δεν είμαι πια τίποτα.

Όμως επέζησα. Είχα δικαίωμα σε μία δεύτερη ζωή αλλά με άλλο σώμα. Εγώ, η όμορφη γυναίκα, είμαι πλέον φυλακισμένη σε μία αποκρουστική εμφάνιση που τρομάζει όποιον με πλησιάζει. Αποφάσισα να διηγηθώ την ιστορία μου, ώστε κάποια μέρα οι επιθέσεις με βιτριόλι να εξαλειφθούν, οι γυναίκες της χώρας μου να προστατεύονται και οι δράστες τέτοιων επιθέσεων να τιμωρούνται αυστηρά για τις πράξεις τους και να σαπίζουν στη φυλακή.

Το Καμένη από οξύ είναι η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας από το Πακιστάν που στα είκοσι δύο της χρόνια, έχοντας ήδη ζήσει μαρτυρική ζωή, υφίσταται από τον άνδρα της μια από τις χειρότερες μορφές βίας, την επίθεση με βιτριόλι.

Πρόκειται για μια ιστορία που έκανε το γύρο του κόσμου και συγκλόνισε χιλιάδες αναγνώστες.

Μεταφραστής: Μανιά Χριστίνα

ISBN: 978-960-484-378-7

Αριθμός Σελίδων : 236

Διαστάσεις : 21 x 15 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Γαλλικά

Πρωτότυπος Τίτλος : Brûlée à l’ acide

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Célia Naziran

Η Ναζιράν είναι μια νεαρή γυναίκα από ένα χωριό του Πακιστάν. Η ζωή της θα γίνει πραγματική κόλαση όταν, στα δεκατρία της χρόνια, την παντρεύουν και πηγαίνει να ζήσει στο χωριό του άνδρα της. Κάθε μέρα είναι για κείνη ένας εφιάλτης, με αποκορύφωμα τη στιγμή που θα δεχτεί επίθεση με βιτριόλι από τον δεύτερο σύζυγό της. Με τη στήριξη του Ιδρύματος Επιζώντων από Επιθέσεις με Οξύ, η υπόθεση της Ναζιράν θα φτάσει στο δικαστήριο. Εντούτοις, δεν έχει εκδικαστεί ακόμα.

Célia Mercier

Η Mercier Celia είναι Γαλλίδα δημοσιογράφος. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Αίγυπτο, την Τουρκία και την Ινδονησία. Σπούδασε στο Παρίσι και κατόπιν ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου με την ιδιότητα της δημοσιογράφου. Το 2003 ανακάλυψε το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, όπου εγκαταστάθηκε. Δούλεψε για τις εφημερίδες "Le Soir και Liberation". Γράφει σε διάφορα έντυπα και επίσης ετοιμάζει τηλεοπτικά ρεπορτάζ με αντικείμενο αυτές τις δύο χώρες. Η "Ναζιράν" είναι το πρώτο της βιβλίο.