Πρώτη Έκδοση : 27/02/2024
Αριθμός Σελίδων : 544
Διαστάσεις : 21 x 14 cm
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Γλώσσα : Ελληνικά
Γλώσσα Πρωτοτύπου : Αρχαία Ελληνικά
Τόπος Έκδοσης : Αθήνα
- ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
- Προσθετες Πληροφοριες
- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ (0)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Ὁ Ἡράκλειτος γεννήθηκε στὴν Ἔφεσο τὸ 544 π.χ. καὶ ἔφτασε στὴν ἀκμή του κατὰ τὴν ξθ΄ – 69η Ὀλυμπιάδα (504 − 500 π.χ.). «Γέγονε δὲ θαυμάσιος ἐκ παίδων», ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Διογένης Λαέρτιος. Ἀνήσυχο καὶ ἀνεξάρτητο Ἑλληνικὸ πνεῦμα, ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ σπάνια καὶ «αὐτοφυῆ», ποὺ ἡ ἀκτινοβολία τους διαπερνᾶ τοὺς αἰῶνες καὶ κατευθύνει τὴν πνευματικὴ ἐξέλιξη τῆς ἀνθρωπότητας. Ὁ Νίτσε, μιμούμενος τὸ ὕφος τοῦ Ἡρακλείτου, ἔγραψε τὸ ἑξῆς: «Ὁ Κόσμος ἔχει αἰωνίως ἀνάγκην τῆς Ἀληθείας καὶ διὰ τοῦτο ἔχει ἀνάγκην αἰωνίως τὸν Ἡράκλειτον»!
Σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, συνέγραψε ἕνα σύντομο καὶ περιεκτικότατο ἔργο μὲ τίτλο «Περὶ Φύσεως ἢ Μοῦσαι», τὸ ὁποῖο ἀφιέρωσε στὸν ναὸ τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος. Ἀπὸ τὸ ἔργο αὐτὸ διασώζονται περὶ τὰ 150 ἀποσπάσματα, σὲ ἔργα
ἄλλων συγγραφέων, καθὼς καὶ 5 ἀποσπάσματα σὲ λατινικὴ μετάφραση. Τὰ ἀποσπάσματα αὐτὰ διαπερνῶνται ἀπὸ μία «παλίντροπον ἁρμονία», τὴν ὁποία ἀνακαλύπτει κανεὶς ὅταν εἰσχωρήσει στὸ βάθος τους. Ἔτσι ὅπως ποιητικὰ καὶ
παραστατικὰ τὸ γράφει ὁ Ἄγγελος Σικελιανός: «Χρόνια, γιὰ τὴν Αἰωνιότη ἐχάλκευε τοὺς λογισμούς του καὶ τοὺς κρεμνοῦσε ὡς ἅρματα στῆς Ἔφεσος τὸν Ναό…».
Ἀκολουθῶντας καὶ ὁ ἴδιος αὐτὸ ποὺ διατυπώνει στὸ ἀπὀσπ. 93 γιὰ τὸν Δελφικὸν Ἀπόλλωνα, «οὔτε λέγει οὔτε κρύπτει ἀλλὰ σημαίνει», δὲν λέει διαρρήδην οὔτε ἀποκρύπτει ἐσκεμμένως, ἀλλὰ σημαίνει· ἐπισημαίνει μὲ σημεῖα, μεταφορὲς
καὶ παραβολές, κατὰ τὸν τρόπο τῶν χρησμῶν, μέσῳ τοῦ χρυσοτόρευτου φιλοσοφικοῦ του λόγου. Ὁ λόγος του ἀποτελεῖται ἀπὸ σύντομες προτάσεις, αὐτοτελεῖς καὶ μὲ πλῆρες νόημα, ποὺ μοιάζουν μὲ χρησμούς· μὲ πολὺ προσεκτικὰ ἐπιλεγμένες λέξεις, ἀμφίσημες πολλὲς φορὲς ἢ πολύσημες, ποὺ συχνὰ συνηχοῦν καὶ ποὺ μποροῦν νὰ ὁδηγήσουν σὲ διαφορετικὴ κατεύθυνση τὴν σκέψη τοῦ ἀναγνώστη, ἄρα καὶ σὲ διαφορετικὴ ἑρμηνεία. Ἀπευθύνει τὸν λόγο του κυρίως πρὸς τὸν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος ζεῖ μέσα στὸν ὕπνο καὶ τὴν οἴηση τῆς ὑποκειμενικότητάς του καὶ θέλει νὰ τὸν ἀφυπνίσει… Χρησιμοποίησε εἰκόνες ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ζωή, ἀναδεικνύοντάς τες σὲ σύμβολα, καὶ ἄσκησε δριμύτατον ἔλεγχο, μὲ σκοπὸ νὰ ὠθήσει τοὺς συνανθρώπους του στὸν ἀγῶνα τῆς αὐτογνωσίας.
Ὁ Ἡράκλειτος ὑπῆρξε ἕνας Ἡρακλῆς τῆς Φιλοσοφίας, γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Ἐφέσιοι, τιμῶντας τον τοῦ ἀφιέρωσαν ἀνδριάντα ὅπου τὸν ἀπεικόνισαν νὰ κρατᾶ ὡς ἄλλος Ἡρακλῆς Ρόπαλον, στὴν βάση τοῦ ὁποίου ἐπέγραψαν: ΗΡΑΚΛΕΙΤΩΙΕΦΕΣΙΩΙ, ποὺ διαβάζεται διπλά: Ἡρακλείτῳ Ἐφεσίῳ, δηλαδή, στὸν Ἐφέσιον Ἡράκλειτο, ἀλλὰ καὶ Ἡρακλεῖ τῷ Ἐφεσίῳ, δηλαδή, στὸν Ἐφέσιον Ἡρακλῆ, τὸν Ἡρακλῆ τῆς Ἐφέσου! Τὸ Ρόπαλον ποὺ κρατᾶ εἶναι σύμβολο τοῦ Λόγου.
| Μεταφραστής: Λαθύρης Γιώργος |
| Σειρές: Ελληνική Παράδοσις |
| ISBN: 978-618-81621-7-4 |
Ηράκλειτος |
 |
Ηράκλειτος (~544-483 π.��.). Γεννήθηκε στην Έφεσο, γιος του Βλόσωνος με καταγωγή από βασιλική οικογένεια και ήταν σ' όλο το βίο του αντίπαλός του όχλου και της δημοκρατικής παράταξης. Υποχρέωσε σε παραίτηση τον αντίπαλο της ολιγαρχίας Μελανκόμα και εναντιώθηκε στην (αποτυχημένη) ιωνική εξέγερση των δημοκρατικών κατά των Περσών. Για τους Εφέσιους συμπολίτες του που εξόρισαν τον καλύτερο Εφέσιο, τον Ερμόδωρο, έλεγε ότι πρέπει να κρεμαστούν όλοι αυτοβούλως και να παραδώσουν την πόλη στους ανήλικους. Οι δημοκρατικοί Εφέσιοι αποφάσισαν την εξορία του Ερμόδωρου με το σκεπτικό ότι, από τους Εφέσιους δεν μπορεί να υπάρχει ένας καλύτερος των άλλων και, αν υπάρξει, όχι στην Έφεσο και όχι μεταξύ των Εφεσίων! Ο Ηράκλειτος απαντούσε ότι ένας είναι σημαντικότερος από 10.000, αν αυτός είναι ο καλύτερος. Καλύτερος είναι δε εκείνος που προτιμάει την υστεροφημία από την παροδική δόξα. Η φιλοσοφική αντίληψη του Ηράκλειτου ήταν αντίθετη με την παραδοσιακή θρησκεία και στηριζόταν στις αριστοκρατικές αρχές. To αντικείμενο της φιλοσοφίας του δεν είναι η υλική αρχή αυτού του κόσμου αλλά ο εσωτερικός ρυθμός, ο Λόγος για τον οποίο ο κόσμος κινείται και ρυθμίζεται. Ο Ηράκλειτος είναι ο φιλόσοφος του αιώνιου γίγνεσθαι. Η κίνηση αυτή του γίγνεσθαι εκφράζεται με την συνεχή ροή του ποταμού που ολοένα ανανεώνεται. Μέσα στον Λόγο, ο Ηράκλειτος, δένει ένα μόνο υλικό στοιχείο, το πυρ. Η ύπαρξη του πυρός δημιουργεί μαζί με τον Λόγο ένα κόσμο άπειρο, άναρχο, ανώλεθρο, αυτορυθμιζόμενο που μετατρέπεται σε ποικίλες μορφές. Ο κόσμος αυτός είναι η αρμονία των αντιθέσεων. Οι αντιθέσεις δημιουργούν την ενότητα των πάντων με τη σύνθεση τους. Πολλές από τις δραστηριότητές του Ηράκλειτου ήταν αινιγματικές και η φιλοσοφία του ερμηνευόταν δύσκολα, γι' αυτό ονομάστηκε "σκοτεινός φιλόσοφος". Όταν παρουσιάστηκε στο σώμα του υδρωπικία, χώθηκε στην κοπριά ενός βουστασίου, ώστε η εκλυόμενη θερμότητα να απορροφήσει τα υγρά από το σώμα του. Σ' αυτή την κατάσταση πέθανε σε ηλικία 60 ετών. Από το έργο του "Για τη φύση" διασώθηκαν μόνο αποσπάσματα. Όταν ο Σωκράτης διάβασε το έργο του Ηράκλειτου είπε "... αυτά που κατάλαβα είναι σπουδαία, νομίζω όμως ότι είναι εξίσου σπουδαία και αυτά που δεν μπόρεσα να καταλάβω". Το γνωστότερο από τα αποφθέγματα του Ηράκλειτου "τα πάντα ρει", αποδόθηκε σ' αυτόν από τον Πλάτωνα, δεν βρέθηκε όμως σε κάποιο από τα διασωθέντα αποσπάσματα του έργου του. |
Βιβλία του/της συγγραφέως
Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.