Πρώτη Έκδοση : 26/06/2023
Αριθμός Σελίδων : 124
Διαστάσεις : 21 x 14 cm
Εξώφυλλο: Σκληρό εξώφυλλο
Γλώσσα : Ελληνικά
Γλώσσα Πρωτοτύπου : Ελληνικά
Τόπος Έκδοσης : Αθήνα
- ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
- Προσθετες Πληροφοριες
- ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ (0)
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΤΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ
Ο μπαμπάς, της είπε:
– Άννα Μαρία, άσε τα δώρα σου στον καναπέ. Μάζεψε τα χαρτιά από το πάτωμα και έλα έξω στο μπαλκόνι. Πάω να κάνω ένα τσιγάρο. Έλα θέλω να μιλήσουμε .
Η Άννα Μαρία, ακούμπησε προσεκτικά το φόρεμα της, στον καναπέ, πέταξε δίπλα του τις πιτζάμες, έκανε μία μπάλα όλα τα χαρτιά περιτυλίγματος και τα πήγε στο σκουπιδοτενεκέ.
Είδε όμως από τον καθρέφτη, ένα πονηρό χαμόγελο της μαμάς της και ένα κλείσιμο του ματιού του μπαμπά της. «Κάτι παίζεται εδώ» σκέφτηκε και πήγε με απορία στο μπαλκόνι.
Ο μπαμπάς είπε: Ο κόσμος εκεί έξω κρίνει πάντα όπως εσύ. Από το περιτύλιγμα. Αλλά ενθουσιάζεται από το περιεχόμενο.
ΝΑΙ δεν έχουμε λεφτά για περιτύλιγμα. Και ΝΑΙ έχουμε λεφτά για το περιεχόμενο. Γιατί αυτή είναι η ουσία.
Να φοράς πάντα καθαρά και σιδερωμένα ρούχα. Να είναι καθαρό το σώμα σου, τα μαλλιά σου, να μυρίζεις όμορφα. Αυτό φτάνει.
Δεν χρειάζεσαι, το ακριβό ρούχο. Οποίος σε κρίνει και σε απορρίψει, επειδή το τζιν σου, δεν είναι ακριβή μάρκα, τότε δεν σου κάνει.
Μην χτίσεις πάνω στο περιτύλιγμα. Το είδες και μόνη σου, πόσο σου άρεσε το ακριβό χαρτί και όμως το πέταξες. Δεν κράτησες ούτε ένα κομμάτι, να το βάλεις στο συρτάρι σου, κάτω από τα καλλυντικά σου.
Άννα Μαρία. Είμαι πολύ περήφανος για σένα. Κάθε φορά που ερχόσουνα και μου έλεγες «θέλω να μάθω ιταλικά, ισπανικά». Εγώ όταν έφευγες, έβαζα τα κλάματα. Ήξερα, ότι είχα πετύχει σαν γονιός.
Η Άννα Μαρία έβαλε τα κλάματα και τον πήρε αγκαλιά και κλαίγανε μαζί από συγκίνηση. Η μαμά, ήρθε και αυτή και έμειναν αγκαλιασμένοι αρκετή ώρα. Μέσα σε δάκρυα, φιλιά και «Σ ’αγαπώ».
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Η γλυκιά Τριανταφυλλιά άναψε μία παλιά λάμπα πετρελαίου και έσβησε όλα τα φώτα. Μου έδωσε το πιάτο μου και είπε:
– θα φάμε, από τρεις φέτες ζυμωτό ψωμί, ένα βραστό αυγό η κάθε μία και από μία ντομάτα. Αν θέλουμε άλλη ντομάτα έχουμε, είπε γεμίζοντας τα ποτήρια με νερό.
– Πω πω! Τι διαφορετική μυρωδιά έχει αυτή η ντομάτα, από αυτές που τρώω στην Αθήνα!
– Αυτά τρώγαμε κάθε βράδυ, εδώ, με το φως της λάμπας να τρεμοπαίζει και η μαμά μου, μας έλεγε πόσο πλούσιοι είμαστε, που έχουμε φαγάκι, ένα κεραμίδι έστω με ελλενίτ πάνω στο κεφάλι μας και αγάπη στο σπιτικό μας. Μας έλεγε
«Φτωχός, δεν είναι ο άνθρωπος, που δεν έχει λεφτά. Φτωχός, είναι ο άνθρωπος, που στην πλούσια ζωή του, δεν βρίσκει μια λεκάνη νερό, να παίξει με τις λάμψεις του ήλιου.
Φτωχός, είναι αυτός, που δεν βλέπει την ομορφιά της φύσης γύρω του.
Φτωχός, είναι αυτός, που δεν μπορεί να εκτιμήσει την ομορφιά, ενός βραστού αυγού και μιας ντομάτας κομμένης στα τέσσερα».
Έτσι, μας έλεγε η μαμά μου κάθε βράδυ.
– Τι όμορφα λόγια! Πόσο δίκαιο είχε η μαμά σου! Δεν μπορείς να φανταστείς, πόσο απόλαυσα, αυτό το υπέροχο φαγητό!
– Σήκω κόρη μου. Πήγαινε στη γωνιά να δεις το φεγγάρι. Πάω τα πιάτα μέσα και έρχομαι.
Σηκώθηκα και πήγα εκεί που μου είπε, κοίταξα ψηλά, έψαξα να το βρω, αλλά μάταια, η γιαγιάκα ήρθε κοντά μου και μου έδειξε χαμηλά.
– Να το, ολοστρόγγυλο και χρυσαφί.
Εγώ γούρλωσα τα μάτια μου και είπα ενθουσιασμένη:
– Αχ, είναι Πανσέληνος! Πω πω τι όμορφο χρώμα και πόσα πολλά αστέρια έχει ο ουρανός!
– Όταν ανέβει ψηλά, γίνεται ασημένιο. Γι’ αυτό ήθελα να το δεις τώρα!
– Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Την πήρα μια σφιχτή αγκαλιά. Εκείνη με φίλησε στο κούτελο και χάιδεψε τα μαλλιά μου.
| Σειρές: Η Λογοτεχνία για όλους |
| ISBN: 978-618-5170-04-2 |
Αμερικάνου Κατερίνα |
|
Η Κατερίνα Αμερικάνου, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15/ 4 /1977. Είναι Κριός. Δυναμική και αυθόρμητη. Δεν θέλει να ανεβάσει φωτογραφία της, γιατί λέει: “Όταν ξεγυμνώνεις την ψυχή σου, η ανωνυμία είναι το σεντόνι σου” και στο βιβλίο της, ξεγυμνώνει την ψυχή της. Έχει πολλά χόμπι! Άλλες φορές είναι πίσω από την κάμερα και κάνει τον κάμεραμαν και τον σκηνοθέτη. Άλλες φορές μπροστά από την κάμερα, να κάνει το μοντέλο σε διάφορα video clips. Την βλέπουμε στην ιντερνετική τηλεόραση, να κάνει κότσους μέσα σε 7 λεπτά. Την βλέπουμε να παίρνει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής. Άλλες φορές να κάνει χειροποίητα κοσμήματα και μπιμπελό... Και άλλες φορές, να φοράει γαλότσες και να σπάει χαρμάνια για τσιμεντοκονία και μετά να κολλάει πλακάκια, να σοβατίζει και να βάφει τοίχους. Είναι ένα χαρούμενο και αισιόδοξο άτομο! Που ακόμα και στο ποτήρι, με ένα δάχτυλο νερό... Εκείνη λέει: “Έχω ακόμα! Είμαι μία χαρά! Δεν θέλω άλλο”. Στα 14 άρχισε να δουλεύει σε μεγάλα σαλόνια ομορφιάς και έχει πάει και στην σχολή κομμωτικής του Vidal Sassoon στο Λονδίνο. Αυτό που θυμάται από το σχολείο, είναι ο λευκός Πήγασος που ερχόταν στην τάξη και ανέβαινε πάνω του και πέταγε μαζί του. Η Δυσλεξία ήταν αυτό που τη δυσκόλεψε να συνεχίσει το σχολείο. Αλλά η καθημερινή επαφή με τις πελάτισσες του κομμωτηρίου, την έκαναν έναν καλό ακροατή! Και τώρα, όλες αυτές οι πληροφορίες, γεμάτες μηνύματα, ηθικά διδάγματα και ουσία, βρήκαν τη θέση τους, σε αυτοτελείς ιστορίες, στην τετραλογία του βιβλίου της, που η ηρωίδα του, κάνει το γύρο της Ελλάδας και τις ακούει, από τους ανθρώπους που συναντάει στα ταξίδια της. Έχει δικό της σαλόνι ομορφιάς! Στο Παγκράτι, ένα μικρό και φιλόξενο μαγαζάκι που είναι ανοιχτό, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή. Τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας, το κομμωτήριο είναι κλειστό! Γιατί έχει κάνει πραγματικότητα τον τίτλο του βιβλίου της “Πριν πεθάνω θέλω να ζήσω”. (Πηγή: "Εκδόσεις Tremendum", 2023) |
Βιβλία του/της συγγραφέως
Μόνο συνδεδεμένοι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το προϊόν μπορούν να αφήσουν μία αξιολόγηση.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.