Προτιμώτερον το όνειρον από το μηδέν

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Στις 27 Φεβρουαρίου 1901, στο αρχαίο θέατρο του Διονύσου, ενώπιον λίγων επίλεκτων προσκεκλημένων, ο άρτι αφιχθείς εκ Βιέννης Κωνσταντίνος Χρηστομάνος διακήρυξε την ίδρυση ενός καλλιτεχνικού θεάτρου που θα ακολουθούσε τις σύγχρονες ευρωπαϊκές αντιλήψεις, τόσο σε επίπεδο πολιτικής δραματολογίου όσο και σκηνοθεσίας. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, η Νέα Σκηνή, όπως ονομάστηκε ο θίασος, έδωσε τα θεατρικά της διαπιστευτήρια στο αθηναϊκό κοινό. Πέντε χρόνια αργότερα, ο Χρηστομάνος θα αποσυρθεί από την καλλιτεχνική διεύθυνση του θιάσου. Από την εκφώνηση του εισηγητικού λόγου μέχρι την τελευταία αυλαία του θιάσου, την άνοιξη του 1906, μια μεγάλη αλλαγή συντελέστηκε στο νεοελληνικό θέατρο, τόσο σε θέματα οικονομικής και διοικητικής οργάνωσης όσο και σε ζητήματα καλλιτεχνικού, εικαστικού και σκηνοθετικού ύφους. Η Νέα Σκηνή ιδρύθηκε σε μια καθοριστική καμπή για το ελληνικό θέατρο. Κατορθώνει να μπολιάσει δημιουργικά τα επιτεύγματα των προηγούμενων γενιών, ανανεώνει τις θεατρικές πρακτικές και ανοίγει νέους δρόμους στο σκηνικό γίγνεσθαι, οι οποίοι θα επηρεάσουν σε βάθος τις εξελίξεις. Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν και προλειαίνει το έδαφος για την έλευση του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Ο Ιεροφάντης της διονυσιακής θυμέλης προσέφερε στην ελληνική επαγγελματική σκηνή έναν ναό του Ωραίου, κυρίως όμως την ώθηση που χρειαζόταν για να κυνηγήσει το όνειρο…

ISBN: 978-618-82775-6-4

Αριθμός Σελίδων : 423

Διαστάσεις : 23 x 15 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Παπανικολάου Βάνια

Η Βάνια Παπανικολάου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (Τομέας Θεατρολογίας-Μουσικολογίας). Απέκτησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Θεατρολογίας από το Πανεπιστήμιο του Έσσεξ (2005) και τον τίτλο του Διδάκτορα στην Ιστορία του Θεάτρου από το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2012. Έχει διδάξει στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεργάζεται ως ΣΕΠ με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει διατελέσει μεταδιδακτορική ερευνήτρια της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου και του ΙΚΥ, ενώ έχει εργαστεί και ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών-ΙΤΕ και στο ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στο ελληνικό θέατρο του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, κυρίως σε ζητήματα δραματολογίου, σκηνικής πρακτικής και πρόσληψης.