Η καταστροφή

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Η καταστροφή, που γράφτηκε τον Νοέμβριο του 1943 και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1948, αποτελεί την πρώτη καταγεγραμμένη μαρτυρία για τους βομβαρδισμούς του Αμβούργου από τους Συμμάχους το καλοκαίρι του ’43, που ήταν γνωστοί με το κωδικό όνομα «Επιχείρηση Γόμορρα». Ήδη από τη δεκαετία του ’50 ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ είχε χαρακτηρίσει τον Χανς Έριχ Νόσσακ ως τον σπουδαιότερο Γερμανό συγγραφέα της μεταπολεμικής περιόδου. Παρ’ όλ’ αυτά χρειάστηκε να περάσουν 29 χρόνια από την πρώτη έκδοση της Καταστροφής, για να βαδίσει στην παράδοση του Νόσσακ το ιερό τέρας της γερμανικής χρονικογραφίας, ο Αλεξάντερ Κλούγκε, και να βγει στο φως της δημοσιότητας το δικό του βιβλίο για τον βομβαρδισμό μιας άλλης γερμανικής πόλης, του Χάλμπερσταντ, το 1945. Ωστόσο, ακόμη και μέχρι το 1997, οι ανελέητοι βομβαρδισμοί γερμανικών πόλεων από τις συμμαχικές δυνάμεις παρέμεναν για τους Γερμανούς συγγραφείς ως επί το πλείστον ένα θέμα ταμπού, γεγονός που ώθησε τον Β. Γκ. Ζέμπαλντ να δώσει έναν κύκλο διαλέξεων στη Ζυρίχη γι’ αυτή την αποσιώπηση. Σε μία από τις διαλέξεις του ο Ζέμπαλντ εξήρε τον Νόσσακ ως τον μοναδικό Γερμανό συγγραφέα της εποχής που διέθετε τη βούληση και το ψυχικό σθένος να καταγράψει τις επιπτώσεις εκείνης της καταστροφικής εκστρατείας.

Μεταφραστής: Κυπριώτης Αλέξανδρος

Σειρές: Ανασύροντας από τη Λήθη

ISBN: 978-618-84093-6-1

Αριθμός Σελίδων : 128

Διαστάσεις : 19 x 12 cm

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Γλώσσα : Ελληνικά

Γλώσσα Πρωτοτύπου : Γερμανικά

Πρωτότυπος Τίτλος : Der Untergang

Τόπος Έκδοσης : Αθήνα

Nossack Hans Erich

Ο Χανς Έριχ Νόσσακ (1901-1977) γεννήθηκε και πέθανε στο Αμβούργο. Γόνος εύπορης οικογένειας, προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί δουλεύοντας ως ανειδίκευτος εργάτης στην Ιένα. Το 1923 επέστρεψε στο Αμβούργο, παντρεύτηκε, εργάστηκε σε τράπεζα και 10 χρόνια μετά μπήκε στην επιχείρηση του πατέρα του, αναλαμβάνοντας αργότερα τη διεύθυνσή της. Άρχισε να γράφει ποιήματα και θεατρικά έργα και στη συνέχεια νουβέλες και μυθιστορήματα. Από το ’33 ως το ’45 απαγορευόταν η δημοσίευση γραπτών του. Έχει χαρακτηριστεί ως «ο μεγαλύτερος Γερμανός αφηγητής του φανταστικού μετά τον Κάφκα», ενώ προτιμούσε τις φόρμες του χρονικού, του χρονογραφήματος, της συνέντευξης και των πρακτικών. Έχει επηρεάσει σπουδαίες μορφές όπως τους Αλεξάντερ Κλούγκε, Βόλφγκανγκ Χίλμπιγκ, Βάλτερ Κεμπόβσκι και Β. Γκ. Ζέμπαλντ.