Κυβέρνηση της Αριστεράς

Ο Δημήτρης Μπελαντής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Είναι μαχόμενος δικηγόρος από το 1988 και Διδάκτωρ Νομικής από το 1995 (με αντικείμενο το Συνταγματικό Δίκαιο). Συμμετέχει στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας εδώ και τέσσερις δεκαετίες και ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 ως το καλοκαίρι του 2015, οπότε και αποχώρησε λόγω της 'στροφής' αυτού του κόμματος. Έχει περάσει από τουλάχιστον τρεις αριστερές οργανώσεις/κόμματαΥπήρξε εκλεγμένο μέλος της διοίκησης του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών το 1998-1999 και κατά την τετραετία 2014-2017. Ασχολείται συστηματικά με ζητήματα μαρξιστικής θεωρίας του κράτους και Ιστορίας του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα οκτώ βιβλία και μεγάλη σειρά άρθρων και μελετών στον αριστερό ημερήσιο, περιοδικό κι ηλεκτρονικό τύπο από το 1995 μέχρι και σήμερα. Έχει μετάσχει σε αρκετούς συλλογικούς τόμους, όπως τον τόμο "Τρομοκρατία και Δικαιώματα" ( Σαββάλας 2004), τον τόμο "Κυβέρνηση της Αριστεράς" (Τόπος 2013) κα. Του αρέσει λογοτεχνικά ιδιαίτερα το είδος της επιστημονικής φαντασίας και έχει ήδη δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα ιστορικοπολιτικής επιστημονικής φαντασίας ή Εναλλακτικής Ιστορίας ("Τι θα είχε συμβεί αν..."), την μυθιστορηματική τριλογία βιβλίων "Η Ουλρίκε μετά τον θάνατο της Μάινχοφ" και το αυτοτελές μυθιστόρημα "ο Στάλιν στην Κολιμά".

Ο Παναγιώτης Σωτήρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διδάξει στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στις επιθεωρήσεις "Θέσεις" και "Ουτοπία". Διδάσκει στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά βιβλία και συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο Γιάννης Τόλιος γεννήθηκε στη Λαµπεία (∆ίβρη) του ∆ήµου Ολυµπίας. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστηµίου Πειραιά, µε µεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήµιο του Λονδίνου (Birkbeck College) και στο Πανεπιστήµιο Λοµονόσοφ της Μόσχας. Είναι διδάκτωρ Οικονοµικών Επιστηµών (Ph.D.) στο Πάντειο Πανεπιστήµιο. Μιλάει αγγλικά και ρωσικά. Είναι παντρεµένος και έχει δύο παιδιά. Eργάστηκε ως ερευνητής στη ∆/ση Μελετών και Προγραµµατισµού της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ), στο «Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών» (ΚΜΕ), ως µετακλητός υπάλληλος της Ελληνικής Βουλής, καθώς και ως υπάλληλος στο ΤΠ και ∆ανείων. Την περίοδο της χούντας πήρε ενεργό µέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα από τις γραµµές του ΠΑΜ, της Αντι-ΕΦΕΕ και της ΚΝΕ. Για τη δράση του συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Μετά τη µεταπολίτευση συµµετείχε ενεργά στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, από τις γραµµές του ΚΚΕ, του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ. Το 2015 έγινε ΓΓ Βιοµηχανίας στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Αύγουστο ’15, όταν η κυβέρνηση ψήφισε το νέο Μνηµόνιο. Έχει δραστήρια συµµετοχή στο «Euro-Memo» των ευρωπαίων οικονοµολόγων για µια «Εναλλακτική Οικονοµική Πολιτική στην Ευρώπη» και είναι συντονιστής του «Μαρξιστικού Χώρου Μελέτης και Έρευνας» (ΜΑΧΩΜΕ). Κυριότερες µελέτες και βιβλία του: Κατανοµή και Ανακατανοµή Εθνικού Εισοδήµατος (1983), Σύγχρονος Καπιταλισµός, Τάσεις Ανάπτυξης και Αντιθέσεις (1991), Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Τραπεζικοί και Ασφαλιστικοί Όµιλοι στην Ελληνική Κοινωνία (1998), Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Οικονοµικοί Όµιλοι και Οικονοµική Ελίτ (1999), Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Βιοµηχανικοί Όµιλοι και Βιοµηχανική Πολιτική (2003), Περιβάλλον και Αγροτική πολιτική σε συνθήκες παγκοσµιοποίησης (2008), Κρίση, Απεχθές Χρέος και Αθέτηση Πληρωµών, Το ελληνικό… δίληµµα (Τόπος, 2011), Eurozone Crisis, “Odious debt” and default of payments (2012), Η Μετάβαση στο Εθνικό Νόµισµα, αφετηρία εξόδου από την κρίση (2016). Συµµετοχή του σε συλλογικά έργα: Παραγωγικότητα, Ανταγωνιστικότητα και Ανεργία (1984), Η κοινωνία των 2/3 (2000), Ο Οκτώβρης και η Εποχή µας (Τόπος, 2010), Ο Χάρτης της Κρίσης (Τόπος, 2010), Κυβέρνηση της Αριστεράς (Τόπος, 2013), Ταξική διάρθρωση της Ελληνικής Κοινωνίας (2015), Παραγωγική Ανασυγκρότηση (2015), Ευρωζώνη, Εθνικό Νόµισµα και Λαϊκή Κυριαρχία (2017), Προϋποθέσεις υπέρβασης της Λιτότητας και της Επιτροπείας (2018), Αντέχουν οι ιδέες του Μαρξ; (Τόπος, 2020).

Η Θεανώ Φωτίου γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Είναι πανεπιστημιακός, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού στο ΕΜΠ, όπου διδάσκει από το 1972 έως σήμερα. Πήρε ενεργά μέρος στους αγώνες για ένα δημοκρατικό, δημόσιο Πανεπιστήμιο. Συνέβαλε στη συγκρότηση του πανεπιστημιακού κινήματος από την εποχή της απεργίας των 100 ημερών του ΕΔΠ έως και τους πρόσφατους αγώνες ενάντια στην κατάργηση του άρθρου 16. Διατέλεσε επισκέπτρια καθηγήτρια στα Royal College of Art London, College of London (UCL). Bartlett School of Architecture and Planning, και συνεργάτης στο Architctural Association of London.'Εχει επανειλημμένως εκλεγεί μέλος της Συγκλήτου του ΕΜΠ και αντιπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Έχει μεγάλο αριθμό Διεθνών και Πανελληνίων αρχιτεκτονικών βραβείων, ενώ έχει διατελέσει κύρια ερευνήτρια σε εθνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα. Είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του 2012 εκλέχτηκε βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης γεννήθηκε στον Πειραιά τον Μάη του 1968. Σπούδασε στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά και είναι διδάκτορας (Μάρτιος 2008) του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πάντειου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Η διδακτορική του διατριβή (που αξιολογήθηκε ομοφώνως με άριστα) αφορούσε την παγκόσμια οικονομία κι ειδικότερα τις αιτίες της οικονομικής κρίσης του 1970. Άπταιστα γνωρίζει δύο γλώσσες: Αγγλικά και Ισπανικά. Ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία από το 1991, με εξειδίκευση σε θέματα διεθνών και παγκόσμιας οικονομίας. Γράφει στην εφημερίδα "Πριν" και στα περιοδικά "Επίκαιρα" και "Μετροπόλιταν". Έχει πραγματοποιήσει δημοσιογραφικές αποστολές σε περισσότερες από 15 χώρες της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και της Λατινικής Αμερικής. Στο παρελθόν έχει εργαστεί στις εφημερίδες "Ημερησία" (υπεύθυνος ύλης του εβδομαδιαίου ενθέτου Τετράδια της Οικονομίας), "Το Παρόν" καθώς και σε άλλα έντυπα. Το 2009 είχε την ευθύνη της εκπομπής "Στάσου τοπικά δες παγκόσμια" στον τηλεοπτικό σταθμό της Δυτικής Ελλάδας, Super B. Επίσης είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του επιστημονικού περιοδικού "Ουτοπία". Έχει μεταφράσει τα εξής βιβλία: Ian Gough, "The political Economy of the Welfare state", Macmillan Publishers (στα ελληνικά εκδόθηκε ως: "Η πολιτική οικονομία του κοινωνικού κράτους", Εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2008). John Martinussen, "Society, State and Market, A Guide to Competing Theories of Development", Zed Books (στα ελληνικά εκδόθηκε ως: "Κοινωνία, κράτος, αγορά - θεωρίες της ανάπτυξης", Εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2007). Έχει μεταφράσει επίσης από τον προαναφερθέντα οίκο το βιβλίο: "The Routledge Dictionary of Twentieth Century Political Thinkers", ed. by Robert Benewick and Philip Green, Routledge. Το 2010 συμμετείχε με άρθρο για τις αιτίες της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στο συλλογικό τόμο "Ο χάρτης της κρίσης, το τέλος της αυταπάτης" (εκδ. Τόπος). Το 2011 επιμελήθηκε επιστημονικά το ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ "Debtocracy - Χρεοκρατία" (debtocracy.gr και xreokratia.gr) των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, που αναφέρεται στην οικονομική κρίση της Ελλάδας. Τον Ιούνιο του 2011 το "Debtocracy" κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη. Δύο φορές (2007, 2010) έχει εκλεγεί στη Συνέλευση Αντιπροσώπων του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Από το 2010 διδάσκει Πολιτική Οικονομία στο Varna Free University of Cyprus. Συμμετέχει στο κέντρο ερευνών Research on Money and Finance του Πανεπιστημίου SOAS του Λονδίνου και πήρε μέρος στη συγγραφή του τρίτου ριπόρτ με τίτλο "Breaking up? A route out of the eurozone crisis" (Νοέμβριος 2011). Τον Δεκέμβριο του 2011 ολοκλήρωσε με επιτυχία κύκλο μαθημάτων (e-learning) στο πλαίσιο του ΟΗΕ (UNITAR) σχετικά με τον λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους.

Η Ρένα Δούρου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα και κατοικεί στο Αιγάλεω. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1997. Συνέχισε τις σπουδές της στη Γαλλία, την Τουρκία και την Αγγλία. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στις Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο του Έσσεξ, το οποίο και της απένειμε τον τίτλο του διδάκτορα Πολιτικών Επιστημών το 2018. Ομιλεί την αγγλική, γαλλική, ιταλική και τουρκική γλώσσα. Εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος, μεταξύ άλλων, ως σύμβουλος εκδόσεων, όπως επίσης σε εταιρείες επικοινωνίας. Εκλέχθηκε Βουλευτής Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου 2012. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2014 εκλέχθηκε Περιφερειάρχης Αττικής. Είναι μέλος του Κογκρέσου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου το 2018 εισηγήθηκε Έκθεση σχετικά με τον ρόλο των Περιφερειών για το προσφυγικό - μεταναστευτικό φαινόμενο. Έχει δώσει πλήθος διαλέξεων σε διακεκριμένα πανεπιστήμια, όπως τα New York University και Princeton University. Αρθρογραφεί συχνά στον ελληνικό και ξένο Τύπο.

Ο Γιάννης Δραγασάκης γεννήθηκε το 1947 στην Ανατολή Λασιθίου Κρήτης, είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στη Β΄ Περιφέρεια Αθηνών, και αντιπρόεδρος της Βουλής. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εργασθεί σε διάφορες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα καθώς και ως οικονομολόγος - μελετητής. Στα μαθητικά του χρόνια, ανέπτυξε δραστηριότητα ως μέλος της νεολαίας "Γρηγόρης Λαμπράκης". Ως φοιτητής συμμετείχε στην αντιδικτατορική δράση. Διετέλεσε Γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Λονδίνου. Υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ μέχρι το 1991 και του Συνασπισμού από την ίδρυσή του. Στις εκλογές του Ιουνίου 1989, εξελέγη βουλευτής Χανίων με τον ενιαίο Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου. Συμμετείχε, ως Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, στην Οικουμενική Κυβέρνηση του Ξ. Ζολώτα. Επανεξελέγη βουλευτής Β΄ Αθήνας στις εκλογές 1996, 2004, 2007 και 6ης Μαΐου 2012. Υπήρξε και στο παρελθόν Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, και επί πολλά έτη μέλος της διαρκούς Επιτροπής της Βουλής για την οικονομία και τον προϋπολογισμό. Συμμετείχε επίσης ως μέλος στην αντιπροσωπεία του ελληνικού κοινοβουλίου στον Ο.Α.Σ.Ε.. Είναι επίσης μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, της οποίας υπήρξε μέλος επί σειρά ετών και στο παρελθόν.

Ο Θανάσης Καμπαγιάννης γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1978. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ΠΜΣ Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίαςτου Παντείου Πανεπιστημίου. Η διπλωματική του εργασία με τίτλο "Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα 1918-1926: οι απεργίες, τα συνέδρια της ΓΣΕΕ και η οργανική σύνδεση με το ΣΕΚΕ-ΚΚΕ" εκδόθηκε το 2007 από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Ο Χρήστος Κεφαλής γεννήθηκε το 1963. Είναι απόφοιτος του Χημικού Τμήματος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα φοιτητικά του χρόνια συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα από τις γραμμές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Άρθρα του για ποικίλα πολιτικά, ιδεολογικά και επιστημονικά θέματα έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς σε αριστερές εφημερίδες (Αυγή, Εποχή) και περιοδικά (Πολίτης, Δαίμων της Οικολογίας, Σπάρτακος, κ.ά.). δημοσίευσε δύο δοκίμια για τους Τρότσκι και Λούκατς με μεταφράσεις κειμένων τους (εκδ. Παρασκήνιο), καθώς και δικές του μελέτες, όπως "Οι διαλεκτικοί σης συμφοράς και οι συμφορές της διαλεκτικής" (εκδ. Κορφή, 2000), μια κριτική των παραχαράξεων της διαλεκτικής, κ.ά. Ασχολήθηκε επίσης με το σκάκι, συστηματικά από το 1978, όταν εντάχθηκε στον ΣΟ Παγκρατίου, με τον οποίο αγωνιζόταν για μια 15ετία, πρώτα στις εφηβικές και μετά στις αντρικές σκακιέρες. Έχει τον τίτλο του "Υποψηφίου Μετρ". Συμμετείχε στα τελικά του Πρωταθλήματος Νέων το 1981 και στα ημιτελικά Αντρών το 1990. Έχει εργαστεί ως δάσκαλος σκακιού στο Αρσάκειο Ψυχικού και ως μεταφραστής. Σκακιστικά άρθρα του έχουν φιλοξενηθεί κατά καιρούς στο περιοδικό "Σαχ" και στις εφημερίδες "Αυγή" και "Χανιώτικα Νέα". Είναι υπεύθυνος του σκακιστικού τμήματος της ΑΕΠ Μελισσίων και μέλος του ΔΣ της ΕΣΟ (Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας).