Αντέχουν οι ιδέες του Μαρξ;

Ο Γιάννης Τόλιος γεννήθηκε στη Λαµπεία (∆ίβρη) του ∆ήµου Ολυµπίας. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστηµίου Πειραιά, µε µεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήµιο του Λονδίνου (Birkbeck College) και στο Πανεπιστήµιο Λοµονόσοφ της Μόσχας. Είναι διδάκτωρ Οικονοµικών Επιστηµών (Ph.D.) στο Πάντειο Πανεπιστήµιο. Μιλάει αγγλικά και ρωσικά. Είναι παντρεµένος και έχει δύο παιδιά. Eργάστηκε ως ερευνητής στη ∆/ση Μελετών και Προγραµµατισµού της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ), στο «Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών» (ΚΜΕ), ως µετακλητός υπάλληλος της Ελληνικής Βουλής, καθώς και ως υπάλληλος στο ΤΠ και ∆ανείων. Την περίοδο της χούντας πήρε ενεργό µέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα από τις γραµµές του ΠΑΜ, της Αντι-ΕΦΕΕ και της ΚΝΕ. Για τη δράση του συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Μετά τη µεταπολίτευση συµµετείχε ενεργά στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, από τις γραµµές του ΚΚΕ, του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ. Το 2015 έγινε ΓΓ Βιοµηχανίας στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Αύγουστο ’15, όταν η κυβέρνηση ψήφισε το νέο Μνηµόνιο. Έχει δραστήρια συµµετοχή στο «Euro-Memo» των ευρωπαίων οικονοµολόγων για µια «Εναλλακτική Οικονοµική Πολιτική στην Ευρώπη» και είναι συντονιστής του «Μαρξιστικού Χώρου Μελέτης και Έρευνας» (ΜΑΧΩΜΕ). Κυριότερες µελέτες και βιβλία του: Κατανοµή και Ανακατανοµή Εθνικού Εισοδήµατος (1983), Σύγχρονος Καπιταλισµός, Τάσεις Ανάπτυξης και Αντιθέσεις (1991), Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Τραπεζικοί και Ασφαλιστικοί Όµιλοι στην Ελληνική Κοινωνία (1998), Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Οικονοµικοί Όµιλοι και Οικονοµική Ελίτ (1999), Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Βιοµηχανικοί Όµιλοι και Βιοµηχανική Πολιτική (2003), Περιβάλλον και Αγροτική πολιτική σε συνθήκες παγκοσµιοποίησης (2008), Κρίση, Απεχθές Χρέος και Αθέτηση Πληρωµών, Το ελληνικό… δίληµµα (Τόπος, 2011), Eurozone Crisis, “Odious debt” and default of payments (2012), Η Μετάβαση στο Εθνικό Νόµισµα, αφετηρία εξόδου από την κρίση (2016). Συµµετοχή του σε συλλογικά έργα: Παραγωγικότητα, Ανταγωνιστικότητα και Ανεργία (1984), Η κοινωνία των 2/3 (2000), Ο Οκτώβρης και η Εποχή µας (Τόπος, 2010), Ο Χάρτης της Κρίσης (Τόπος, 2010), Κυβέρνηση της Αριστεράς (Τόπος, 2013), Ταξική διάρθρωση της Ελληνικής Κοινωνίας (2015), Παραγωγική Ανασυγκρότηση (2015), Ευρωζώνη, Εθνικό Νόµισµα και Λαϊκή Κυριαρχία (2017), Προϋποθέσεις υπέρβασης της Λιτότητας και της Επιτροπείας (2018), Αντέχουν οι ιδέες του Μαρξ; (Τόπος, 2020).

Ο Γιώργος Ι. Μανιάτης διδάσκει πολιτική και ηθική θεωρία στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα αφορά στην Πολιτική και Ηθική Φιλοσοφία, την Αισθητική και την Ιστορία των Ιδεών. Μεταξύ άλλων έχει γράψει τα βιβλία: "Πολιτική και ηθική" και "Το προσωπείο και το πρόσωπο, ο Ρουσώ και η αναζήτηση της αυθεντικής επικοινωνίας".

Ο Δηµήτρης Καλτσώνης είναι αναπληρωτής καθηγητής Θεωρίας Κράτους και Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γεννήθηκε το 1967 στον Πειραιά. Το 1996 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής Αθηνών στην κοινωνιολογία του δικαίου. Έχει δηµοσιεύσει διάφορα άρθρα και τις µονογραφίες: - "Η κυβέρνηση της "Λαϊκής Ενότητας" στη Χιλή 1970-1973", ηλεκτρονική έκδοση, Εργατικός Αγώνας, 2012 - "Το δίληµµα της Μπολιβαριανής Δηµοκρατίας - Κράτος και δίκαιο στη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες", Ξιφαράς, 2010 - "Ελληνική Συνταγµατική Ιστορία, τ. Ι, 1821-1940", Ξιφαράς, 2009 - "Ελληνική Συνταγµατική Ιστορία, τ. ΙΙ, 1941-2001", Ξιφαράς, 2010 - "Δίκαιο - κοινωνία - τάξεις", Σύγχρονη Εποχή, 2005 - "Το δικαστήριο από την πρωτόγονη κοινωνία στην αταξική", Σύγχρονη Εποχή, 2002 - "Κράτος και ανενέργεια του νόµου", Αντ. Σάκκουλας, 1998 - "Τo Σύvταγµα στη λεvιvιστική σκέψη", Σύγχρovη Επoχή, 1997. κ.ά.

Ο Ανδρέας Ν. Λύτρας γεννήθηκε στα Ιωάν­νινα. Είναι Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνι­ολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνιο­λογίας (σε τρεις θητείες) και Αντιπρύτανης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (για μια τετραετή θη­τεία). Έχει υπηρετήσει, ακόμη, ως Διευθυντής, στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας (Ε.Ι.Ε) και την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης, ως Διοικητής στο Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο» – ΕΕΣ και ως Πρόεδρος του Συμβουλίου Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Σ.Α.Π.Ε.). Οι διερευνήσεις του αποτυπώνονται, κυρίως, σε μονογραφίες (στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα), οι οποίες περιλαμβάνουν δώδεκα βι­βλία και δέκα τέσσερα, ακόμη, αυτοτελή έργα (διδακτορική διατριβή, εκθέσεις προς εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές, ακαδημαϊκές μελέτες και ένα επιχειρησιακό σχέδιο δημόσιου θε­σμού). Είναι παράλληλα πολλές οι συμμετοχές του, με κεφάλαια, σε συλλογικούς τόμους. Στο συγγραφικό του έργο συμπεριλαμβάνονται άρθρα και ανακοινώσεις σε συνέδρια. Οι με­λέτες του έχουν λάβει αναφορές, σε ελληνικά και ξενόγλωσσα κείμενα. Σημειώνουμε, πως διαπιστώνονται, από δεκαετιών, πολλαπλές αναφορές ή, ακόμη, και κεφάλαια αφιερωμέ­να στο έργο του Α.Ν. Λύτρα, σε διδακτορικά ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων. Αρκετά από τα βιβλία, που έχει συγγράψει, χρησιμο­ποιούνται ως διδακτικά, για πολλά χρόνια, σε ελληνικά πανεπιστήμια. Οι περισσότερες από τις δημοσιευμένες μελέτες του έχουν ενταχθεί, σε ελληνικές και ξένες ακαδημαϊκές (όπως και εθνικές ή πολιτειακές) βιβλιοθήκες.

Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, υπήρξε μεταπτυχιακός υπότροφος στο ερευνητικό κέντρο "Δημόκριτος" και έγινε διδάκτορας Θεωρητικής Φυσικής. Από το 1990 ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε κατά καιρούς με σειρά εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων, στο πολιτικό και διεθνές ρεπορτάζ. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες εργάζεται στην εφημερίδα "Καθημερινή". Πραγματοποίησε για λογαριασμό της εφημερίδας αποστολές σε εμπόλεμες ζώνες, όπως στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, το Ιράκ, τη Λιβύη και την ανατολική Ουκρανία, ενώ κάλυψε τις λαϊκές εξεγέρσεις στο Κάιρο, το 2011 και στην Κωνσταντινούπολη, το 2013. Πήρε συνεντεύξεις από σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες όπως οι Ούγκο Τσάβες, Τζέρι Άνταμς, Γιάσερ Αραφάτ, Άνγκελα Μέρκελ, Νικολά Σαρκοζί, Ρομάνο Πρόντι, Σιμόν Πέρες, Μπασάρ Άσαντ, Τόνι Μπεν, Νόαμ Τσόμσκι, Σαμίρ Αμίν, Αλέν Μπαντιού, Σλάβοϊ Ζίζεκ και άλλοι.