Μικελάντζελο Αντονιόνι, Επάγγελμα σκηνοθέτης

Γεννήθηκε το 1949, στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Το Δέντρο". Έχει γράψει τις συλλογές διηγημάτων: "Αρπακτικά", 1990, "Πρωινή επίσκεψη", 1993, "Σκιές γυναικών", 1996, "Ο ύπνος του Άλφρεντ", 1999, "Η γυναίκα που μιλά", 2002 (κρατικό βραβείο Διηγήματος & βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω"), "Η παρουσία", 2010, το μυθιστόρημα "Οικογενειακές ιστορίες", 2006, και τις μελέτες για σκηνοθέτες του κινηματογράφου: "Όρσον Ουέλς", 1985, "Αφοι Ταβιάνι", 1986, και "Τζων Χιούστον", 1988. Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και εφημερίδες. Aπό το 1998 συνεργάζεται με το ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", δημοσιεύοντας κυρίως, κριτικές ξένης λογοτεχνίας. Διδάσκει ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Έχει διδάξει σενάριο σε διάφορες κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης). Το 2007 σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία "Ο δολοφόνος της λεωφόρου" (15'), μαζί με τον γιο του Βασίλη Γουδέλη, βασισμένη σε διήγημά του από τη συλλογή "Αρπακτικά". Ακολούθησε, το 2008, η μικρού μήκους ταινία "Η συνάντηση" (14'), βασισμένη και πάλι σε δικά του διηγήματα, η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, για "την πρωτότυπη και σύγχρονη κινηματογράφηση και τη νέα ματιά στην κινηματογραφική γλώσσα". (φωτογραφία: Giovanni Giovannetti, www.ekebi.gr)

Ο Θεόδωρος Σούμας είναι συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου. Άρχισε τις κινηματογραφικές σπουδές του στο "Ινστιτούτο Τεχνών της Επικοινωνίας" των Βρυξελλών (IAD). Τις συνέχισε με πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές κινηματογράφου στο 8ο Πανεπιστήμιο Παρισιού, και σαν ελεύθερος ακροατής στο 3ο Πανεπιστήμιο. Πήρε πτυχίο φιλοσοφίας από το 8ο Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επί διετία μαθήματα του τμήματος της Ψυχανάλυσης. Έχει δημοσιεύσει κριτικές και μελέτες του για το σινεμά σε πολλά κινηματογραφικά περιοδικά, στο "Τέταρτο", στην "Αυγή", σε εκδόσεις του "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" κ.α. Έχει σκηνοθετήσει και γράψει τα σενάρια δυο ταινιών μικρού μήκους και του δεύτερου μέρους της ταινίας μεγάλου μήκους "Περί έρωτος" (μαζί με τη Μαρία Γαβαλά). Στις εκδόσεις Αιγόκερως έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Κινηματογράφος και σεξουαλικότητα-ερωτισμός" (1983), "Έρωτας, ψυχολογία και αισθητική στο χολλυγουντιανό σινενά" (1992), "12 Ευρωπαίοι Σκηνοθέτες" (1999), "Κινηματογράφος και έρωτας" (2005) και "Εθνικές κινηματογραφίες, στιλ και σκηνοθέτες" (2009). Στις εκδόσεις Απόπειρα έχει δημοσιεύσει τη συλλογή διηγημάτων "Η Κλαίρη και η θάλασσα" (2001).

Ο Χρήστος Μήτσης είναι κριτικός κινηματογράφου, αρχισυντάκτης, από το 1989, και στη συνέχεια διευθυντής (μετά την αποχώρηση του Γιώργου Τζιώτζιου), μεταξύ 1997-2007, του περιοδικού "Σινεμά". Υπήρξε από τους βασικούς εμπνευστές και διοργανωτές του κινηματογραφικού φεστιβάλ της Αθήνας, "Νύχτες Πρεμιέρας". Επίσης, διετέλεσε υπεύθυνος προγραμματισμού, την περίοδο 2004-2005, του δικτύου αιθουσών "Filmcenter" του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Μετά τον θάνατο του Μπάμπη Ακτσόγλου, το 2007, ανέλαβε τη θέση του κριτικού κινηματογράφου στο περιοδικό "Αθηνόραμα".

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά, στην Καλλίπολη. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο, και συνέχισε κάνοντας μια συγκριτική μελέτη ανάμεσα στο αμερικανικό και το ευρωπαϊκό σινεμά, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Τύπου και Πληροφόρησης, στη Σορβόνη. Ξεκίνησε να γράφει κριτική κινηματογράφου στο περιοδικό "Σινεμά", και το 1990 έπιασε δουλειά στην τηλεόραση του Ant1, ως κειμενογράφος σε κινηματογραφική εκπομπή. Έμεινε στον σταθμό αυτό δεκαπέντε χρόνια, δουλεύοντας στην πρωινή ζώνη και στο δελτίο ειδήσεων, ενώ από το 1997 έως το 2001 παρουσίαζε και είχε την επιμέλεια των κινηματογραφικών εκπομπών "Πρώτη Προβολή" και "Σινέ Antenna". Από το 2005 εργάζεται στον τηλεοπτικό σταθμό "Alpha", μιλώντας κυρίως για ταινίες και κάνοντας συνεντεύξεις με σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Γράφει στην εφημερίδα "Lifo" κριτική των νέων ταινιών και τη στήλη "Pulp Fiction", καθώς και άρθρα και συνεντεύξεις στο περιοδικό "Vogue". Στο παρελθόν έχει συνεργαστεί, επίσης, με τις εφημερίδες "Η Καθημερινή", "Έθνος" και "Πρώτο Θέμα", δίνοντας ανταποκρίσεις από ξένα φεστιβάλ και γράφοντας άρθρα για το σινεμά.

Ο κριτικός κινηματογράφου και ποιητής Δημήτρης Χαρίτος γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες από τις αρχές της δεκαετίας του '60, παράλληλα με την ενασχόλησή του με την ποίηση. Για πολλά χρόνια διετέλεσε γενικός γραμματέας και πρόεδρος της Πανελληνίας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στα έτη 1991-1993 υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Επί δεκατέσσερα χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Στο διάστημα 2000-2002 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του (τότε) Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό "Αντί", ενώ σήμερα κρατάει τη στήλη της κινηματογραφικής κριτικής στο περιοδικό "Νέα Εστία". Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1955 με την ποιητική συλλογή "Ιστορία του Απρίλη" (ιδ. έκδοση). Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές "Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα", ιδ. έκδοση, 1961, "Μανδραγόρες", εκδ. Φιλιππότη, 1980, και πιο πρόσφατα η συλλογή "Μυθεύματα κι αυτοβιόγραφα", εκδ. Γαβριηλίδης, 2009.

Ο Νέστορας Πουλάκος είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του εκδοτικού ομίλου Vakxikon Media & Publishing Group (www.vakxikongroup.com). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 1η Συνάντηση Νέων Ευρωπαίων Εκδοτών στις Βρυξέλλες, τον Σεπτέμβριο του 2019. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του κινηματογραφικού project "Με το βλέμμα της κριτικής" (www.criticseye.gr). Έχει διατελέσει μέλος των οργανωτικών επιτροπών της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, του Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο και του Παζαριού Βιβλίου στην Πλ. Κοτζιά.