Ο Οιδίπους στο φως της λαϊκής παράδοσης

Ο Vladimir Jakovlevic Propp υπήρξε η μεγαλύτερη μορφή τής Σοβιετικής λαογραφίας και ο γνωστότερος παγκοσμίως μελετητής τού λαϊκού παραμυθιού. Γεννημένος το 1895 στην Αγία Πετρούπολη, από γερμανική οικογένεια, πέθανε το 1970 στη Μόσχα. Αφού ολοκλήρωσε τις φιλολογικές του σπουδές το 1918, δίδαξε επί αρκετά χρόνια γερμανικά και ρωσικά στη μέση εκπαίδευση. Το 1928 δημοσίευσε τη Μορφολογία τού παραμυθιού, ένα ρηξικέλευθο έργο που ανέλυε τις βασικές συνιστώσες τής πλοκής των ρωσικών παραμυθιών για να τις ταυτίσει με τα απλούστερα, μη περαιτέρω αναγώγιμα αφηγηματικά στοιχεία (μυθήματα) - δομική προσέγγιση η οποία επηρέασε, εκτός των άλλων, τον Levi-Strauss και τον Roland Barthes αφότου, μετά το 1958, ο Propp άρχισε να μεταφράζεται και να γίνεται γνωστός στη Δύση. Το 1932 εντάχθηκε στο επιστημονικό προσωπικό τού Πανεπιστήμιου τού Λένινγκαντ και από το 1938 ανέλαβε την έδρα τής Λαογραφίας (στο Τμήμα Ρωσικής Φιλολογίας του ίδιου πανεπιστημίου). Παρότι φορμαλιστική στις αφετηρίες της, η μέθοδός του εν συνεχεία προσπάθησε να συμπεριλάβει ιστορικές προσεγγίσεις ερχόμενη στο μέγιστο σημείο εγγύτητας με τον μαρξισμό. Σπουδαιότερα έργα του, "Η μορφολογία τού παραμυθιού" (1928), "Οι ιστορικές ρίζες τού μαγικού παραμυθιού" (1946), "Ρωσικά επικά τραγούδια" (1955-58), "Ρωσικά λυρικά τραγούδια" (1961), "Ρωσικές αγροτικές γιορτές" (1963) και πολλά σημαντικά άρθρα.