Σπύρος Παπαγιαννόπουλος, 1968-2007: Ζωγραφική

Ο Θανάσης Μουτσόπουλος σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και στο Graduate School of Design του Πανεπιστημίου Harvard. Συμμετείχε σε multimedia studio στο Center for Advanced Visual Studies του ΜΙΤ. Έχει γράψει τα βιβλία "Μοιάζει με άνθρωπος(ς); ανθρωπομορφισμός, αφαίρεση και σχηματοποίηση στη μαζική κουλτούρα", "No feelings: το εικαστικό punk", "David Carson: μετά την καταστροφή" και "Τι τρέχει; οι εικόνες του Πάνου Κουτρουμπούση", κ.ά. Έχει επιμεληθεί εικαστικές και αρχιτεκτονικές εκθέσεις και καταλόγους εκθέσεων. Από το 1999 μέχρι το 2004 δίδαξε Ιστορία Τέχνης και Πολιτιστική Γεωγραφία στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών, από το 2004 μέχρι το 2007 Ιστορία και Θεωρία της τέχνης και της Αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, και από το 2008 διδάσκει τα μαθήματα της Ιστορίας της Τέχνης και του Πολιτισμού της Πόλης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά. Αρθρογραφεί για την αρχιτεκτονική και τα εικαστικά σε εφημερίδες και περιοδικά.

Ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Τελείωσε το Γυμνάσιο Αρρένων Καλλιθέας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Φλωρεντία την περίοδο 1971-77. Στη συνέχεια, αποφοίτησε από το Ελληνικό Μεσογειακό Κέντρο Αραβικών και Ισλαμικών Σπουδών και την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Εργάζεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Στα χρόνια της 7χρονης δικτατορίας 1967-74 είχε ενεργό δράση στο Φοιτητικό κίνημα καθώς και στον αντιστασιακό αγώνα, από τις γραμμές του ΠΑΚ. Είναι ένας εκ των συντακτών της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη 1974, ιδρυτικού κειμένου του ΠΑΣΟΚ στην μεταπολίτευση. Έχει γράψει πλήθος άρθρων σε περιοδικά και εφημερίδες πολιτικού, πολιτισμικού και κοινωνικού περιεχομένου. Τακτικός συνεργάτης μεταξύ άλλων, των περιοδικών "Άρδην", "Τετράδια" και της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Παρόν".

Ο Κώστας Γουζέλης, αρχιτέκτων & γλύπτης, γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 1951 και κατοικεί στην Πάρο. Ασχολείται με κατασκευές κατοικιών, ντοκιμαντέρ, γλυπτά και εκδόσεις.

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει από το 2000. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται στο πεδίο της πολιτειολογίας και των δικαιωμάτων και εστιάζουν στην ιδιότητα του πολίτη, τη μετανάστευση, τη λογοκρισία και τις μειονότητες. Είναι ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ). Την περίοδο 2003-11 υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Από το 2016, είναι πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.