Φαινόμενα νεοειδωλολατρίας

Ο Αθανάσιος Καραθανάσης γεννήθηκε το 1946 στο Βόλο. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής (1969), πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Mεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας (1969-1972), στη Σορβόννη (Paris IV) και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (1979-1981). Το 1985, έγινε πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και διδάκτωρ των ίδιων σχολών το 1975 και 1987 αντιστοίχως. Είναι υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών. Έλαβε μέρος σε επιστημονικά Συνέδρια, εντός και εκτός Ελλάδος. Από το 1969 έως το 1972 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης-ερευνητής στο Eλληνικό Iνστιτούτο Bενετίας και από το 1974 έως το 1987 Eρευνητής του I.M.X.A. Tο 1984, εξελέγη υφηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1988 εξελέγη επίκουρος καθηγητής του Tμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Aθηνών και από το 1989 αναπληρωτής Καθηγητής της Iστορίας του Eλληνικού Πολιτισμού στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1992, εξελέγη καθηγητής του ιδίου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο της Iστορίας του Eλληνισμού. Διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Tμήματα Eλληνικής Φιλολογίας και Iστορίας - Eθνολογίας), καθώς και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Παιδαγωγικά Τμήματα). Tο 1999, εξελέγη Πρόεδρος του Tμήματος Ποιμαντικής και Kοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του A.Π.Θ. Είναι παντρεμένος με την Eλένη-Aιμιλία Παπαεμμανουήλ και έχει δύο κόρες.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1940, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο (1958). Σπούδασε Θεολογία και κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την απόλυση του από τον Στρατό (1965), διορίστηκε επιστημονικός βοηθός στην έδρα Πατρολογίας (Αθήνα). Κατά τα έτη 1969-1975 σπούδασε Θεολογία, Φιλολογία, Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία στην Δυτική Γερμανία (Bόννη και Κολωνία). Το 1971 εισήλθε στις τάξεις του Κλήρου στην Γερμανία. Είναι διδάκτορας Θεολογίας στην Αθήνα και Φιλοσοφίας (Ιστορίας) στην Κολωνία. Σήμερα είναι καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει "Ιστορία και Πνευματικό Βίο της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη Μεταβυζαντινή περίοδο". Υπηρετεί ως κληρικός στον πανεπιστημιακό Ναό "Άγιος Αντύπας" της Οδοντιατρικής Σχολής και αναπτύσσει δραστηριότητα μέσα στην νεολαία. Είναι μέλος πολλών Επιστημονικών Συλλόγων και εκπροσωπεί την Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου σε συνέδρια. Είναι γνωστός ομιλητής στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Σταύρος Ε. Καλαντζάκης γεννήθηκε στις Βουκολιές Χανίων Κρήτης, σπούδασε Θεολογία και Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μετεκπαιδεύτηκε στη Faculty of Theology and Religious Studies του Kings College University του Λονδίνου (1980-82). Διορίστηκε Επιστημονικός Βοηθός στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, όπου μεταξύ των ετών 1983 και 1989 διεξήλθε τις βαθμίδες του Λέκτορος, του Επικούρου και του Αναπληρωτού Καθηγητού. Ήδη από το 1994 υπηρετεί ως Τακτικός Καθηγητής στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, στο οποίο διδάσκει το μάθημα της "Παλαιάς Διαθήκης" σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σπουδών. Οι κυριότερες μελέτες του συγγραφικού του έργου, πλην της "Εισαγωγής" είναι οι: 1. "Ετυμολογία και θεολογική ερμηνεία βιβλικών ονομάτων βάσει Ιερών Ονομαστικών" (Διδ. Διατριβή, 1983). 2. "Ο δισταγμός του Ιερεμία στην προφητική του κλήση. Θεολογική εμβάθυνση στη βιβλική προφητεία" (1985). 3. "Οι θεολογικές διαστάσεις της ειρήνης στην Παλαιά Διαθήκη" (1987). 4. "Οι περί του πνεύματος αντιλήψεις της Παλαιάς Διαθήκης. Ιστορική και θεολογική έρευνα (1992). 5. "Καρδιά καινή και πνεύμα καινόν". Οι θεολογικές ιδέες του προφήτη Ιεζεκιήλ (1994). 6. "Ερμηνεία περικοπών της Παλαιάς Διαθήκης" (1999). 7. "Εν αρχή εποίησεν ο Θεός". Ερμηνευτική ανάλυση των περί Δημιουργίας διηγήσεων της Γενέσεως (2001).

Ο Νικόλαος Τζιράκης είναι καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως επιστημονικός βοηθός και επιμελητής στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, σε όλες τις βαθμίδες της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ως φιλόλογος) και ως Σύμβουλος Εκπαίδευσης και Συντονιστής Συμβούλων Εκπαίδευσης Δυτικής Ευρώπης.

Ο Ιωάννης Κορναράκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1926. Σπούδασε Θεολογία στη θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ψυχοπαθολογία και θεραπευτικές κλινικές εφαρμογές στην Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Innsbruck, Χριστιανική Παιδαγωγική και Ποιμαντική στο Πανεπιστήμιο του Strasbourg και Ψυχολογία του Βάθους και ποιμαντική φροντίδα των ψυχασθενών στη Ρωμαιοκαθολική Σχολή του Πανεπιστημίου του Munster. Το 1960 υπέβαλε διδακτορική διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. με θέμα "Η βίωσις του πάθους κατά την διδασκαλίαν της Αγίας Γραφής". Το 1966 έλαβε από την ίδια Σχολή τον τίτλο του υφηγητή με την εργασία του "Η νεύρωσις ως αδαμικόν πλέγμα. Συμβολή εις την Ποιμαντικήν Θεολογίαν". Το 1968 εξελέγη εντεταλμένος Υφηγητής και το 1974 Έκτακτος Καθηγητής από την ίδια Σχολή με ανάθεση της διδασκαλίας του μαθήματος της Ποιμαντικής Ψυχολογίας. Το 1978 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής στην Έδρα της Ποιμαντικής Ψυχολογίας και Εξομολογητικής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και υπηρέτησε μέχρι το 1993.