Ελευθέριος Βενιζέλος, Β’: Από το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας εξόριστος στο Παρίσι

Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Άλλα έργα του είναι: Οι Μικρές Μόσχες (Παπαζήσης 1997), Γιασασίν Μιλλέτ - Ζήτω το Έθνος (Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, 2001), Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, 1946-1949 (Αλεξάνδρεια 2010), Ο ελληνικός εμφύλιος και το διεθνές κομμουνιστικό σύστημα (μαζί με τον Κώστα Τσίβο, Αλεξάνδρεια 2012).

Η Δήμητρα Σαμίου γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος αγγλικών σπουδών της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα ιστορίας και πολιτισμών του Πανεπιστημίου VII των Παρισίων (Jussieu). Το 2008 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργασθεί ως επιμελήτρια εκδόσεων, προϊσταμένη αρχειονόμος και ερευνήτρια ιστορικός. Άρθρα και μελέτες της γύρω από την ιστορία του γυναικείου κινήματος στην Ελλάδα έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους.

Ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε το 1966 στο Δοξάτο Δράμας. Ααποφοίτησε το 1987 από τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και το 1992 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Ιστορίας Διεθνών Σχέσεων από το London School of Economics. Σήμερα υπηρετεί ως καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου και πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του περιλαμβάνει μελέτες και βιβλία για την Ιστορία των Διεθνών Σχέσεων κατά την περίοδο 1870-1991, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την ελληνική πολιτική ιστορία του 20ού αιώνα και το Κυπριακό. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, μέλος του Ελληνοτουρκικού Φόρουμ και εταίρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος". Διευθύνει τη σειρά "Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία" των Εκδόσεων Πατάκη και επιμελείται την ιστορική σελίδα της κυριακάτικης Καθημερινής.

Η Damla Demirozu είναι καθηγήτρια ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας.

O Κώστας Κωστής γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, και οικονομική ιστορία στην Ecole des hautes etudes en sciences socials στο Παρίσι, όπου το 1985 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα "Economie agricole et banque agraire. Aspects de l' economie de la Grece entre les deux guerres, 1919-1927". Δίδαξε στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το 1988 μέχρι το 2003. Από το 2004 είναι καθηγητής οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2006 ως το 2009 κατείχε την Έδρα Σπουδών για τη Νεότερη και Σύγχρονη Ελλάδα στην Ecole des hautes etudes en sciences socials, στο Παρίσι.

Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Ρaris V. Από το 1980 διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1992 εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Τακτικός συνεργάτης του "Βήματος" από το 1986 έως το 2000 και σήμερα των Νέων. Δικηγορεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Έχει γράψει μεταξύ άλλων: "Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση. Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, 1922-1974" (Θεμέλιο, 1983, γ' έκδ. 1996), "Ο αβέβαιος εκσυγχρονισμός και η θολή συνταγματική αναθεώρηση" (Πόλις, 2001), "Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο" (Α. Σάκκουλας, 2003) και "Πέρα από το 16: Τα πριν και τα μετά" (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2007).

Ο Γιάννης Σ. Κολιόπουλος είναι καθηγητής ιστορίας των νεώτερων χρόνων στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι επίσης αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου Αίμου, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Κέντρου Μακεδονικής Ιστορίας και Τεκμηριώσεως (ΚΕΠΙΤ) του Μουσείου Μακεδονικού Aγώνος. Κυριότερα έργα του είναι: "Greece and the British Connection, 1935-1941" (1977), (ελληνική μετάφραση: "Η δικτατορία του Μεταξά και ο πόλεμος του '40", 2005), "Οι ληστές της Kεντρικής Ελλάδος στα μέσα του 19ου αι." (2005), "Brigands with a Cause: Brigandage and Irredentism in Modern Greece 1821-1912" (1987), "Λεηλασία φρονημάτων: Το Μακεδονικό Zήτημα την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου 1941-1949", 2 τόμοι (1994), "Η "πέραν" Ελλάς και οι "άλλοι" Έλληνες. Το σύγχρονο Ελληνικό έθνος και οι ετερόγλωσσοι σύνοικοι Χριστιανοί, 1800-1912" (2003), "Η "πέραν" Ελλάς και οι "άλλοι" Έλληνες" (2003). Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Steven Runciman (1987) και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1994). Η εισαγωγή δυτικοευρωπαϊκών θεσμών στην Ελλάδα από τον 18ο αιώνα έως τις μέρες μας και τα βόρεια πολιτισμικά και εθνολογικά όρια των Ελλήνων κατά τους νεώτερους χρόνους αποτελούν τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα.

Ο Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νεότερη ιστορία στα Πανεπιστήμια Wesleyan και Harvard των ΗΠΑ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Harvard (1979), από το 1980 διδάσκει ιστορία των πολιτικών θεωριών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου από το 1987 είναι καθηγητής της πολιτικής επιστήμης. Μεταξύ 1980-1995 διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών και εν συνεχεία γενικός γραμματέας του Δ.Σ. του. Το 2000 εκλέχτηκε διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΝΕ/ΕΙΕ).

Η Μαρία Ρεπούση γεννήθηκε το 1954 στον Πειραιά. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια ιστορίας και ιστορικής εκπαίδευσης στην Παιδαγωγική Σχολή του ΑΠΘ. Αποφοίτησε από το Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και υποστήριξε το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Παρίσι Ι της Σορβόννης. Από το 1993, διδάσκει ιστορία και διδακτική της ιστορίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και ανάλογα είναι τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα. Η Μαρία Ρεπούση έχει ασχοληθεί κυρίως με την ιστορία στην εκπαίδευση. Στην εργογραφία της ανήκουν τα "Μαθήματα Ιστορίας: από την ιστορία στην ιστορική εκπαίδευση" (Καστανιώτης, 2004), καθώς και η συν-συγγραφή, συγγραφή και επιμέλεια βιβλίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εκπαιδευτικού λογισμικού που προορίζονται για την εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτής της δραστηριότητας, υπήρξε επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας του επίμαχου βιβλίου Ιστορίας της Στ' Δημοτικού "Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια" (Βιβλιόραμα, 2007).

Ο Θάνος Βερέμης γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Trinity College). Το 1978 ήταν Research Associate του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (Λονδίνο), το 1983 υπήρξε επισκέπτης ερευνητής στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, το 1987 επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον και το 1993-1994 επισκέπτης καθηγητής στο St. Antony’s College της Οξφόρδης. Από το 1987 είναι καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1988 έως το 1994 υπήρξε διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και έως το 2000 πρόεδρός του. Το 2001-2003 ήταν Constantine Karamanlis Professor στο Fletcher School of Law and Diplomacy, και το 2004-2010 πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ). Σήμερα είναι δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων. Βιβλία (μεταξύ άλλων): - (Αdelphi Paper No 179), "Greek Security: Issues and Policies", 1972. - "Οι επεμβάσεις του στρατού στην Ελληνική πολιτική 1916-1936, 1977/1983". - "Δικτατορία και οικονομία", 1982. - "Ο σύγχρονος κόσμος", 1983. - "Η Εθνική Τράπεζα στη Μικρά Ασία", 1984. - "Ελληνοτουρκικές σχέσεις", 1986. - "Historical Dictionary of Modern Greece", 1995. - "Greece's Balkan Entanglement", 1995. - "The Greek Military in Politics from Independence to Democracy", 1997. - "Greece.The Modern Sequel", 2002. κ.ά.

Ο Σωτήρης Ριζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Είναι διευθυντής ερευνών από το 2005 και διευθύνει το Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών από το 2016. Διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου το 1992. Έχει διδάξει στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Υπήρξε Visiting Research Associate στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του King’s College London (1994-1995), Stanley J. Seeger Visiting Fellow in Research, στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Princeton University (2004-2005), Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου (1991-1992) και Μέλος του Επιστημονικού Εκπαιδευτικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης (2008-2011).

Ο Γιάννης Δ. Στεφανίδης είναι επίκουρος καθηγητής διπλωματικής ιστορίας στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι διδάκτωρ του London School of Economics. Έχει διατελέσει συνεργάτης του Ι.Μ.Χ.Α. και έχει εργαστεί για την Ελληνική Υπηρεσία του Β.Β.C. Έργα του: "Ο τελευταίος ευρωπαϊκός αιώνας: διπλωματία και πολιτική των δυνάμεων 1871-1945" (εκδόσεις "Προσκήνιο", 1997) "Isle of Discord: Nationalism, Imperialism and the Making of the Cyprus Question" (Hurst & New York University Press, 1999).

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε μαθηματικά στην Αθήνα, στη Λωζάνη και στο Παρίσι και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην εκλογική κοινωνιολογία. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Kοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Σήμερα είναι καθηγητής εκλογικής κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Τα Νέα" και τον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" για την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και των πολιτικών δημοσκοπήσεων. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: - "Άτλας των βουλευτικών εκλογών της 18ης Oκτωβρίου 1981", Αθήνα 1984. - "Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Η εκλογική γεωγραφία των πολιτικών δυνάμεων", Αθήνα 1985. - "Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ’80" (συν-επιμέλεια με τον Χ. Λυριντζή), Αθήνα 1990. - "Ο ελληνισμός της Αλβανίας" (συν-επιμέλεια με τους Θ. Βερέμη και Θ. Κουλουμπή), Αθήνα 1995. - "Κοινωνία και πολιτική. Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, 1974-1994" (συν-επιμέλεια με τους Χ. Λυριντζή και Δ. Σωτηρόπουλο), Αθήνα 1996. -"H καχεκτική δημοκρατία: Κόμματα και εκλογές, 1946-1967", Αθήνα 2001

Ο Γιώργος Μαυρογορδάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Έχει πτυχίο Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών (1967) και Πτυχίο Νομικής (1969) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μ.Α. Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Purdue (1972). Ph.D. Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας, Berkeley (1979). Για το βιβλίο του "Stillborn Republic" τιμήθηκε το 1984 με το Woodrow Wilson Foundation Award, ανώτατη διάκριση της Αμερικανικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. Δίδαξε Πολιτική Ιστορία και Πολιτική Επιστήµη στο Πανεπιστήµιο Αθηνών και σε διάφορα ξένα πανεπιστήµια ως επισκέπτης καθηγητής.

Ο Γιάννης Ν. Γιανουλόπουλος είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.