Μετά το “τέλος” της ιστορίας

Ο Αργύρης Κυρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Κοινωνιολογίας. Επίσης έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία και στην Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University of London - Birkbeck College). Σήμερα εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών Φλώρινας του ΑΠΘ.

Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics). Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα του που έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα ξένα επιστημονικά περιοδικά, στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα εξής βιβλία: "Organisation and Bureaucacy: An Analysis of Modern Theories", Routlege and Kegan Paul (ελληνική έκδοση: "Οργάνωση και γραφειοκρατία", εκδόσεις Μαθιουδάκη/Ανδρονόπουλου, Αθήνα 1991)· "Modern Greece: Facets of Underdevelopment", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Νεο-ελληνική κοινωνία: Όψεις υπανάπτυξης", Εξάντας, Αθήνα 1978)· "Politics in the Semi-periphery: Early Parliamentarism and Late Industrialisation in the Balkans and Latin America", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Κοινοβουλευτισμός και εκβιομηχάνιση στην ημι-περιφέρεια: Ελλάδα, Βαλκάνια, Λατινική Αμερική", Θεμέλιο, 1987)· "Post-Marxist Alternatives: The Construction of Social Orders", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Μεταμαρξιστικές προοπτικές: για μια νέα πολιτική οικονομία και κοινωνιολογία", Θεμέλιο, 1992)· "Ο εθνικισμός στην ύστερη ανάπτυξη", Θεμέλιο, 1994· "Back to Sociological Theory: The Construction of Social Orders", MacMillan, 1991 (ελληνική έκδοση: "Επιστροφή στην κοινωνιολογική θεωρία: Η έννοια της ιεραρχίας και το πέρασμα από τη μικρο- στην μακρο-κοινωνιολογία", Θεμέλιο, Αθήνα, 1997)· "Sociological Theory: What Went Wrong? Diagnosis and Remedies", Routledge, 1995 (ελληνική έκδοση: "Η κρίση της κοινωνιολογικής θεωρίας: Τι πήγε λάθος;", Θεμέλιο, Αθήνα 2000)· "Για έναν εναλλακτικό τρίτο δρόμο: αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός και τα αδιέξοδα της πολιτικής σκέψης του Antony Giddens", Θεμέλιο, Αθήνα 2001· "Από την αλλαγή στον εκσυγχρονισμό: κριτικές παρεμβάσεις", Θεμέλιο, Αθήνα 2002.

Ο Ζήσης Παπαδημητρίου γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1939 στους Γόννους της Λάρισας. Σπούδασε αρχικά Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτικού Βερολίνου (Technische Universitat Berlin) και στη συνέχεια Κοινωνιολογία στο Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Αμβούργου. Αναγορεύτηκε διδάκτορας Φιλοσοφίας (Dr. Phil) του Πανεπιστημίου Johann Wolfgang von Goethe της Φρανκφούρτης του Μάιν. Όντας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου υπήρξε στέλεχος της γερμανικής Σοσιαλιστικής Φοιτητικής Ένωσης (SDS) και συμμετείχε ενεργά στο κίνημα διαμαρτυρίας της δεκαετίας του 1960. Παράλληλα με τη συμμετοχή του στους πολιτικούς αγώνες στη Γερμανία, ανέπτυξε, μέσα από τις γραμμές του λαϊκού κινήματος, σημαντική δράση ενάντια στη Χούντα των Αθηνών. Συνιδρυτής του παραρτήματος της διεθνούς πολιτικής οργάνωσης "Trikontinentale" στο Αμβούργο, συνέβαλε θεωρητικά και πρακτικά στην ενίσχυση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων των λαών του Τρίτου Κόσμου. Ειδικεύτηκε στη Βιομηχανική Κοινωνιολογία και εργάστηκε για 12 περίπου χρόνια (1974-1985) ως ερευνητής στο διεθνούς φήμης Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας της Φρανκφούρτης, γνωστό και ως "Κριτική Σχολή της Φρανκφούρτης". Το ερευνητικό του έργο αφορά τον τεχνολογικό και οργανωτικό εκσυγχρονισμό και συγκεκριμένα την εφαρμογή της πληροφορικής (ηλεκτρονικοί υπολογιστές, συστήματα επεξεργασίας στοιχείων, ρομποτική κ.λπ.) σε επιλεγμένους κλάδους της γερμανικής βιομηχανίας (βιομηχανία χάλυβα, αυτοκινητοβιομηχανία, βιομηχανία παραγωγής εργαλειομηχανων και ηλεκτρικών συσκευών κ.ά.), καθώς και στο τραπεζικό σύστημα. Παράλληλα με τις ερευνητικές του δραστηριότητες δίδαξε επί 10 χρόνια, με την ιδιότητα του εντεταλμένου διδασκαλίας, Βιομηχανική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης. Το Δεκέμβριο του 1984 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής Γενικής Κοινωνιολογίας. Από το χειμερινό εξάμηνο 1985-1986 μέχρι και τη συνταξιοδότηση του (31-8-2006) δίδαξε Γενική και Πολιτική Κοινωνιολογία στο προπτυχιακό, καθώς και Πολιτική Επιστήμη στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Διατέλεσε επισκέπτης ερευνητής (Research Fellow) στο Πανεπιστήμιο Tohoku της Ιαπωνίας, προσκεκλημένος από την Ιαπωνική Εταιρεία Προώθησης των Επιστημών (Japan Society for the Promotion of Science). Χρημάτισε για μια τριετία (1993-1996) επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών της Αθήνας με διδακτικό αντικείμενο την Κοινωνιολογία της Εργασίας, καθώς και για μια οκταετία στο Τμήμα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης (ΔΟΣΑ) του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στην Κομοτηνή, όπου δίδαξε Γενική Κοινωνιολογία, Βιομηχανική Κοινωνιολογία και Πολιτική Επιστήμη. Μετά το 1995 ασχολήθηκε με θέματα ξενοφοβίας, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού. Μετά τη συνταξιοδότησή του, του απονεμήθηκε ομόφωνα από τη Σύγκλητο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο τίτλος του Ομότιμου Καθηγητή. Πολιτικά και κοινωνικά δραστήριος, χρημάτισε για μια τετραετία νομαρχιακός σύμβουλος του νομού Θεσσαλονίκης (1998-2002), συμμετείχε δε ως υποψήφιος βουλευτής στις εθνικές εκλογές του 1996 με το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ) και το 2007 με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ). Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο στα ελληνικά, τα γερμανικά και τα αγγλικά, ενώ μεταφράσεις εργασιών του δημοσιεύτηκαν επίσης στα ιταλικά και τα ιαπωνικά. Έφυγε από τη ζωή στη Θεσσαλονίκη την 1η Οκτωβρίου 2015, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο.

Ο Στράτος Δορδανάς γεννήθηκε το 1968 στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Είναι Επί­κου­ρος Κα­θη­γη­τής Ιστο­ρί­ας στο Τμή­μα Βαλ­κα­νι­κών, Σλα­βι­κών και Ανα­το­λι­κών Σπου­δών του Πα­νε­πι­στη­μίου Μα­κε­δο­νί­ας. Τα ερευ­νη­τι­κά του εν­δι­α­φέ­ρο­ντα εστι­ά­ζο­νται στη με­λέ­τη των σχέ­σε­ων της Γερ­μα­νί­ας με τις βαλ­κα­νι­κές χώ­ρες τον 19ο-20ό αιώ­να, κα­θώς και σε ζη­τή­μα­τα σχε­τι­κά με την ιστο­ρία του ελ­λη­νι­κού μα­κε­δο­νι­κού χώ­ρου. Ειδι­κεύ­ε­ται στην πο­λι­τι­κή-δι­πλω­μα­τι­κή και κοι­νω­νι­κή ιστο­ρία, στη με­λέ­τη των πο­λε­μι­κών συρ­ρά­ξε­ων και των εμ­φύ­λι­ων συ­γκρού­σε­ων, με ση­μεία ανα­φο­ράς τους δύο πα­γκόσμι­ους πο­λέ­μους.

Ο Αλέξανδρος Αφουξενίδης γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε και έζησε στην Βρετανία. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Newcastle upon Tyne την περίοδο 1983-86. Το 1989 έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Durham με αντικείμενο την βιομηχανική κοινωνιολογία. Εργάσθηκε στο Λονδίνο σε ΜΚΟ για την μέριμνα των μεταναστών και ως ερευνητής στον ιδιωτικό τομέα. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1992 και μέχρι το 1996 δίδαξε Κοινωνιολογία και Ευρωπαϊκή Ιστορία στο British-Hellenic Educational Association στην Αθήνα. Από το 1996 έως και το 1999 δίδαξε Πολιτική Κοινωνιολογία, Ποιοτικές Μεθόδους Έρευνας, Θέματα Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και Γεωγραφία της Υγείας στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Αυτή την περίοδο διδάσκει Ανθρωπογεωγραφία και Υλικό Πολιτισμό της Ευρώπης στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει συντονίσει Ευρωπαϊκά Ερευνητικά Προγράμματα και έχει εκδόσει βιβλία καθώς και άρθρα σε ξένα και Ελληνικά περιοδικά και βιβλία.

Ο Πέτρος Λιάκουρας είναι δρ. διεθνούς δικαίου.

Ο Αντώνης Μπρεδήμας είναι καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Δημήτριος Ασπάσιος είναι μεταπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Λέκτορας, Τμήμα Νομικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Κυριάκος Κεντρωτής είναι Καθηγητής στο γνωστικό αντικείμενο "Εξωτερικές Σχέσεις της Ε.Ε." στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Γεννήθηκε το 1962 στους Μολάους Λακωνίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στα Πανεπιστήμια του Kaiserslautern και του Saarland / Saarbrucken στους κλάδους του Διεθνούς Δικαίου, των Διεθνών Σχέσεων και των Πολιτικών Επιστημών. Το 1990 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Kaiserslautern. Από το 1992 έως το 1999 εργάστηκε ως επιστημονικός ερευνητής στο Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (Ι.Μ.Χ.Α.). Από το 1996 έως το 1999 δίδαξε στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Από το 2000 ως επίκουρος καθηγητής δίδαξε στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου τα γνωστικά αντικείμενα: "Διεθνές Δίκαιο-Διεθνείς Σχέσεις", "Διπλωματική Ιστορία" και "Οικονομική - Πολιτική - Νομική μετάφρα��η από τα γερμανικά στα ελληνικά". Από το 2007-2013 δίδαξε ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών (Φλώρινα) του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και διετέλεσε διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Οικονομική και Πολιτική Διακυβέρνηση στη Ν.Α. Ευρώπη". Βιβλία, μελέτες και άρθρα του έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Χρήστος A. Φραγκονικολόπουλος είναι αν. καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και κάτοχος της Έδρας Jean Monnet. Σπούδασε Πολιτική και Διακυβέρνηση και πήρε το διδακτορικό του στις Διεθνείς Σχέσεις από το Πανεπιστήμιο του Κεντ στο Καντέρμπουρυ (Ηνωμένο Βασίλειο). Είναι συγγραφέας των βιβλίων "Ο παγκόσμιος ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων" (Σιδέρης, 2007) και "Ο εκδημοκρατισμός της παγκόσμιας διακυβέρνησης: Μια εισαγωγή στην Κοσμοπολιτική Δημοκρατία" (Σιδέρης 2010). Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 40 κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους και κείμενα σε περιοδικά όπως το Global Society (2005), The Round Table (1987), Paradigms (1995), Journal of Contemporary European Studies (2010), Journal of Media and Cultural Politics (2010), Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης (2006) και Ζητήματα Επικοινωνίας (2008). Είναι επίσης συνεπιμελητής του βιβλίου "Transnational Celebrity Activism: Changing the World?" (Intellect, 2011).

Ο Μάνος Καραγιάννης είναι επίκουρος καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο South Bank του Λονδίνου. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διεθνή Ασφάλεια από το Πανεπιστήμιο του Reading και διδακτορικό στην Πολιτική Επιστήμη από το Πανεπιστήμιο του Hull στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει διδάξει Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές στη Μεγάλη Βρετανία, τη Βουλγαρία και το Καζαχστάν, όπου και πραγματοποίησε εμπειρική έρευνα σχετικά με τις ριζοσπαστικές Ισλαμικές οργανώσεις στην Κεντρική Ασία. Επίσης, έχει διατελέσει μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Solomon Asch Center for the Study of Ethnopolitical Conflict του Πανεπιστημίου Pennsylvania στις ΗΠΑ σε θέματα πολιτικού Ισλάμ και τρομοκρατίας.

Ο Δρ. Κωνσταντίνος Ι. Χαζάκης διδάσκει στο τμήμα διεθνών οικονομικών σχέσεων και ανάπτυξης του Δ.Π.Θ. Έχει διατελέσει εντεταλμένος διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (2000 και 2006), στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου (2000-2004), στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (2003), στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (2006) και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (2005-2006). Αποφοίτησε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην London School of Economics, ενώ έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1999 από το Πάντειο Πανεπιστήμιο με τον βαθμό "παμψηφεί Άριστα". Έχει συγγράψει αριθμό άρθρων σε ξένα και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, ενώ είναι συγγραφέας των βιβλίων: "Εγχειρίδιο ξένων επενδύσεων στις βαλκανικές χώρες" (Ζήτη, Θες/νίκη, 564 σελίδες) και "Οδηγός ξένων επενδύσεων στην Ανατολική Ασία" (Ζήτη, Θες/νίκη, 247 σελίδες). Το κύριο ερευνητικό ενδιαφέρον του Δρ. Χαζάκη, εστιάζει στις άμεσες ξένες επενδύσεις, στην Διεθνή Οικονομική Ανάπτυξη και στην Διακρατική Οικονομική Συνεργασία.

Ο Χρήστος Νίκας είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (βασικό πτυχίο), στο College of Europe (Diploma και Master) και στο Πανεπιστήμιο του York (διδακτορικό) με υποτροφίες ελληνικές και ξένες. Έχει εργαστεί ως Lecturer και Research Fellow στα Πανεπιστήμια του York, Leeds, Bradford και Hull, ως Ε.Μ.Υ. στην Α.Β.Σ.Θ. και ως επισκέπτης καθηγητής στο ΑΠΘ. Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στη Δήμο Νεάπολης και εμπειρογνώμων - ερευνητής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα και το συγγραφικό του έργο εστιάζονται στις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις, την Ευρωπαϊκή Οικονομική Ολοκλήρωση και την Ελληνική Οικονομία.

Ο Γιάννης Δ. Στεφανίδης είναι επίκουρος καθηγητής διπλωματικής ιστορίας στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι διδάκτωρ του London School of Economics. Έχει διατελέσει συνεργάτης του Ι.Μ.Χ.Α. και έχει εργαστεί για την Ελληνική Υπηρεσία του Β.Β.C. Έργα του: "Ο τελευταίος ευρωπαϊκός αιώνας: διπλωματία και πολιτική των δυνάμεων 1871-1945" (εκδόσεις "Προσκήνιο", 1997) "Isle of Discord: Nationalism, Imperialism and the Making of the Cyprus Question" (Hurst & New York University Press, 1999).

Ο Γιώργος Σταυριανός γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στη συνέχεια έζησε και σπούδασε στο Νάνου της Γαλλίας. Απόκτησε το πτυχίο της Φιλολογίας του ομώνυμου Πανεπιστημίου, στη συνέχεια Master και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1992 της Σχολής Γραμμάτων και Κοινωνικών Επιστημών (ειδικότητα Γλώσσα, Φιλολογία και Πολιτισμός), με μια διατριβή πάνω στο έργο του Νομπελίστα φιλόσοφου Α. Καμύ με θέμα: "Αλμπέρ Καμύ, από την τραγική ανάλυση στην αισθητική απαίτηση". Ενδιάμεσα πήρε πτυχίο από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στην ελληνική φιλολογία. Το έργο του είναι πάνω απ' όλα μουσικό και ποιητικό. Πάνω από δέκα δισκογραφικές εργασίες με μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα του τραγουδιού και του θεάτρου φέρουν την υπογραφή του και ισάριθμες είναι οι συμμετοχές του στη διεθνή παραγωγή. Παράλληλα, πάμπολλες είναι οι εκδηλώσεις βίο χώρο του πολιτισμού στις οποίες συμμετείχε και εξακολουθεί να συμμετέχει με προσωπικότητες πανελλήνιου αλλά και παγκόσμιου βεληνεκούς, συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργικά στο γενικότερο προβληματισμό της εποχής του. "Η Δυναμική των Πολιτισμών" αποτελεί το τέταρτο κατά σειρά βιβλίο του. Τα προηγούμενα, "Μητροπόλεις" και "Το τρυφερό παραμύθι του κόσμου"κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη ενώτο "Πόρτεςμισάνοιχτες..." από τις εκδόσεις Ηρόδοτος.

Ο Χάγκεν Φλάισερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1944, σπούδασε Ιστορία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και από το 1977 μένει στην Ελλάδα. Είναι καθηγητής νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει ειδικευτεί σε θέματα ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή ερευνητικά προγράμματα και διεθνείς εξεταστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές. Έχει γράψει πολλές μελέτες, ιδίως την περίοδο (και τη μεταπολεμική "κληρονομιά") του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, ανάμεσά τους το θεωρούμενο ως έργο αναφοράς "Στέμμα και σβάστικα: η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944", από το οποίο έχουν κυκλοφορήσει δύο τόμοι.

Εικαστικός καλλιτέχνης και συγγραφέας, ο Γιάννης Ζιώγας γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και καλές τέχνες στις Ηνωμένες Πολιτείες (MFA, School of Visual Arts, 1991, Νέα Υόρκη). Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει άρθρα του σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Το πρώτο του βιβλίο "Ο βυζαντινός Μάλεβιτς" εκδόθηκε το 2000. Σήμερα διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, στη Φλώρινα.

Η Ελένη Γ. Γαβρά είναι αρχιτέκτονας, Δρ. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και επίκουρος καθηγήτρια Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Φοιτήτρια Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ.